Intensywna reakcja emocjonalna po spotkaniu kuzyna - czy to atak paniki?
Dlaczego moja reakcja była aż tak intensywna, z czego może się wiązać taka reakcja? Czy to mógł być atak paniki?
Witam, ostatnio miała miejsce bardzo trudna dla mnie sytuacja... Wsiadałam na przystanku do autobusu i zobaczyłam tam, spotkałam mojego kuzyna z kolegami, rozpoznałam go...
na początku nie zwrócił na mnie uwagi, później popatrzył na mnie. W chwili, gdy go zobaczyłam, zrobiło mi się strasznie gorąco, duszno... w pewnej chwili miałam wrażenie że, mi tak słabo, że stracę przytomność.. chciałam uciec w biegu z tego autobusu... Rozpłakałam się, Pani siedząca obok zapytała się, czy coś się stało. Uciekłam z autobusu na pierwszym lepszym przystanku.
Jak najdalej mimo tego, że moja obecność nie wywarła na nim żadnego wrażenia. Wiem również, że nic mi zrobi.. nic by przecież nie zrobił w tamtej chwili. Skąd też taka silna reakcja...?
Boje się, że będę reagowała tak już zawsze.
Czemu ten człowiek spowodował taką rekcję?
W wieku 11 lat doświadczyłam molestowania seksualnego ze strony kuzyna... teraz mam 22 lata. Kuzyn nie został ukarany w żaden sposób, bo z powodu długiego odstępu czasu a opowiedzeniem tego minęło bardzo dużo czasu.... trudno było cokolwiek udowodnić...
Zoe

Dawid Rowiński
Szanowna Pani,
Dziękuję, że podzieliła się Pani swoją historią. Tak intensywna reakcja w sytuacji z kuzynem jest zrozumiała, biorąc pod uwagę traumę, której Pani doświadczyła w przeszłości. To, co Pani opisała, może być formą ataku paniki, wynikającą z nieświadomego przypomnienia sobie bolesnych wspomnień.
Biorąc pod uwagę wcześniejsze Pani wpisy, zakładam, że jest Pani objęta pomocą specjalisty. Serdecznie zachęcam Panią, aby porozmawiać o tym ze swoim terapeutą. To może być ważny krok w kierunku zrozumienia i przetworzenia tych emocji.
Pani uczucia są istotne, a ich omówienie w bezpiecznym środowisku terapeutycznym może przynieść ulgę i wsparcie.
Pozdrawiam,
Dawid Rowiński

Urszula Jędrzejczyk
Dzień dobry,
z opisu wynika, że w dzieciństwie przeżyła Pani ogromną traumę. To, że po 11 latach od tego zdarzenia zareagowała Pani płaczem, osłabnięciem i chęcią ucieczką, wydaję mi się jak najbardziej zrozumiałe.
To, że minęło kilkanaście lat od traumy, nie znaczy, że ona gdzieś w ciele i myślach nie została. Widok kuzyna, który Panią skrzywdził, automatycznie uruchomił organizm do ucieczki przed zagrożeniem. To wszystko mogło dziać się podświadomie. Zdarzenie traumatyczne potrafi być tak silne emocjonalne i tak straszne, że może zostać na bardzo, ale to bardzo długi okres z człowiekiem, nawet do końca życia.
Dlatego też bardzo zachęcam Panią do rozpoczęcia psychoterapii, pod okiem specjalisty. Myślę, że współpraca z psychoterapeutą mogłaby być ogromnym wsparciem i przeciwdziałać tak silnym reakcjom, jakie zostały opisane wyżej.
Życzę dużo zdrowia i pozdrawiam serdecznie
Ula Jędrzejczyk

Zuzanna Świtała
Dzień dobry,
Nazywam się Zuza Świtała, jestem psycholożką i psychoterapeutką CBT w trakcie szkolenia.
Z tego, co Pani pisze, doświadczyła Pani przemocy seksualnej jako dziecko, a w zaistniałej sytuacji spotkała się Pani ze sprawcą tejże przemocy. Pani reakcja miała prawo być silna.
To, że w tamtym momencie w autobusie nie wydarzyło się nic w Pani ocenie, zagrażającego, może być Pani oceną zdarzenia po fakcie, jednak Pani ciało i układ nerwowy pamięta tego człowieka jako źródło cierpienia.
Wtórnie do reakcji na spotkanie ze sprawcą, mogła Pani doświadczyć ataku paniki, jednak jest on reakcją na zinterpretowanie sygnału z ciała jako zagrażającego życiu, np. płytki oddech czy zawroty głowy. Atak paniki może się zaistnieć bez wyraźnej przyczyny w doświadczanych wydarzeniach tu i teraz. Można dostać ataku paniki, siedząc w ciszy i pijąc kawę rano.
Proszę poruszyć ten temat z psychoterapeutą.

Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry
Opisane przez panią objawy mogą wskazywać na atak pani związanej z doświadczeniami z przeszłości. Prawdopodobnie doświadcza pani objawów PTSD. Warto by skorzystała pani ze wsparcia psychoterapeuty, który pomoże pani przepracować trudne doświadczenia i uwolnić od traumy. Przy napadach paniki mocna metoda EMDR- Terapia i leczenie traumy, EFT.
Proszę pamiętać, że z doświadczeń z przyszłości można się skutecznie uwolnić.
https://cpk.org.pl/wiedza/przemoc-seksualna/
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska

Anastazja Zawiślak
Dziękuję za podzielenie się tak trudnym i bolesnym doświadczeniem. To, co Pani opisuje, wydaje się bardzo silną reakcją emocjonalną związaną z traumą, której doznała Pani w przeszłości. Pani ciało i umysł mogą wciąż przechowywać pamięć tamtych wydarzeń, a spotkanie z kuzynem, nawet przypadkowe i pozbawione realnego zagrożenia, mogło uruchomić reakcję przypominającą reakcję walki, ucieczki lub zamrożenia, czyli mechanizm obronny, który jest częsty u osób, które doświadczyły traumy.
Objawy, które Pani opisała – uczucie gorąca, duszność, wrażenie, że zaraz zemdleje, płacz i silna potrzeba ucieczki – mogą wskazywać na atak paniki, wywołany przez intensywną reakcję emocjonalną i lęk związany z tym spotkaniem. To normalne, że nawet po latach przeszłe traumy mogą powodować silne reakcje w sytuacjach, które przypominają o tym, co się wydarzyło, nawet jeśli nie ma bezpośredniego zagrożenia.
Ważne jest rozważenie pracy z psychoterapeutą, terapia, szczególnie taka, która wykorzystuje techniki pracy z traumą, jak EMDR (terapia odwrażliwiania i przetwarzania za pomocą ruchu gałek ocznych) lub terapia poznawczo-behawioralna, może pomóc Pani przepracować tamte wydarzenia.
Dzięki temu reakcje, takie jak ta w autobusie, mogą stać się mniej intensywne i bardziej zrozumiałe dla Pani.
Pani lęk, że będzie Pani tak reagować już zawsze, jest naturalny, ale proszę pamiętać, że trauma nie musi definiować całego życia. Z pomocą odpowiednich narzędzi i wsparcia można odzyskać kontrolę nad swoimi emocjami i reakcjami. To wymaga czasu i troski o siebie, ale Pani zasługuje na to, by uwolnić się od ciężaru przeszłości i zbudować dla siebie spokojniejsze życie.
Trzymam za Panią kciuki!
Anastazja Zawiślak
Psycholog

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Gdy umierają moi znajomi lub ludzie z rodziny, to nic nie czuję.
Nie chodzę nawet na ich pogrzeby. Czy powinnam mieć w sobie żal, rozpacz itp.? Czy to ten słynny narcyzm? Dodam, że nie lubię większości ciotek, kuzynów i powody mam do tego słuszne. Bardzo często wspominam kolegę, któr
Czy kobieta z syndromem wewnętrznego, nieutulonego dziecka, w ogóle powinna być rodzicem..?
Witam serdecznie, jestem po ucieczce z własnego domu po 25 latach małżeństwa, przeszłam przez wszystko, co możliwe żyłam z toksykiem, narcyzem i psychopata. Starsze dziecko nie dało rady, odebrało sobie życie. Chodzę na terapię oraz leczę stres pourazowy, niedługo minie dwa lata. Walczył, pisał ł
Na wstępie Dzień dobry i mam za 1,5 miesiąca 17 lat, jeśli to potrzebne, jestem też zapisana do psychologa, ale jest bardzo długa kolejka, nawet może potrwać rok ten nabór, bardzo proszę o pomoc w tej sprawie, bo mam dziwne emocje, których nie mogę zrozumieć czy to przypomina jakieś zaburzenie?&n
Związek z osobą, która zmaga się z traumą z wcześniejszego związku. Poniżej opisuję wszystko w skrócie.
Trauma, którą przeżywa moja partnerka (a teraz już bardziej była), wydaje mi się bardzo osobista, dlatego nie będę wnikał w szczegóły. Mianowicie, około 4 lata temu jej były partne
Mam ogromny problem z nawiązywaniem relacji z ludźmi, ale głównie z kobietami. Jestem chłopakiem, 19 lat.
Od kilku lat całkowicie izolowałem się od ludzi, bo czułem się gorszy od swoich rówieśników. Kończę szkołę w tym roku i coraz bardziej dokucza mi myśl, że jestem inny niż wszyscy
Ostatnie miesiące to koszmar. Wszystko wywróciło się do góry nogami, bo straciłam dom w wyniku pożaru. Zostałam z niczym, a towarzyszące mi uczucie straty i chaosu dosłownie mnie przytłacza. Mam napady lęku, które pojawiają się nagle i paraliżują mnie w codziennym życiu. Każda myśl o przyszłości
Chodziłam do szkoły w latach 90. Pamiętam tylko, że nauczycielki zadzierały nosy i popisywały się jedna przed drugą (jak np. krzyczą na dzieci). Do tego było szarpanie, ośmieszanie, a nawet bicie... Tak było wszedzie - w mniejszym lub większym natężeniu. Jak wytłumaczyć tamta agresje ze strony na
Jestem po wypadku samochodowym sprzed paru miesięcy i, serio, to mnie totalnie rozwaliło psychicznie. Na samą myśl o prowadzeniu auta robi mi się niedobrze i czuję, jak wszystko we mnie zamiera. Liczyłem, że czas załatwi sprawę, ale jest odwrotnie – zamiast lepiej, czuję się coraz gorzej.
Witam, mam 22 lata. W wieku 11 lat byłam wykorzystywana seksualnie przez kuzyna. Działo się to kilkakrotnie na jednym wyjeździe. W tamtym czasie nie wiedziałam dokładnie, co się wydarzyło, jak to się nazywa. Miałam tylko poczucie, że stało, działo się coś złego. Pamiętam, że cały wyjazd zasadnicz
Matka dziecka wskazuje, że doświadcza trudności emocjonalnych związanych z zespołem stresu pourazowego (PTSD) związanych z rozstaniem podczas ciąży. Dziecko ma pięć miesięcy, pojawiły się problemy z kontaktem z dzieckiem oraz sprzeczne z dobrem dziecka zachowania podczas kontaktów (krzyk, wyzwisk
Witam, mam 22 lata. W wieku 11 lat doświadczyłam nadużyć seksualnych, ze strony mojego kuzyna W wieku 16 lat opowiedziałam o tym, co się wydarzyło. Stwierdzono u mnie PTSD. Przeszłam terapie Poznawczo-behawioralną.
Była to metoda przedłużonej ekspozycji. Terapia ta dała mi ukoj
TW. Myśli samobójcze
Witam mam 27 lat, chciałbym prosić o pomoc z tym, z czym codziennie walczę. Wszystko zaczęło się jak miałem 16 lat, byłem świadkiem, jak moja mam próbowała sobie odebrać życie. Wiele razy to robiła, raz nawet musiałem jej odebrać nóż z ręki, żeby sobie kr
Dzień dobry,
Nie mogę pogodzić się z przeszłością. Powracają do mnie obrazy i ciągle o niej myślę. Nie mogę żyć teraźniejszością. Jak myślę o przeszłości, mam bóle brzucha, nudności. Bardzo mnie ona boli i stresuje. Proszę o pomoc, jaki nurt wybrać. Może polecicie psychoterapeutę z W
Witam, Po śmierci kuzyna minęło już 3 miesiące, który popełnił samobójstwo. Mam takie myśli, które przychodzą codziennie. Myśli typu; czy mnie może to spotkać? Jak widzę przedmioty z tym związane, to unikam. Po prostu człowiek obawia się i boi się takiej śmierci. Byłam u psychologa i.pokazał mi t