
Jak rozpoznać narcystyczną osobowość vs unikający styl więzi - różnice i podobieństwa
Dzień dobry.
Jak rozpoznać czy ktoś ma narcystyczną osobowość, czy może jest to ktoś o unikającym stylu więzi?
Jakie są znaczące różnice i podobieństwa między unikającym stylem więzi a osobowością narcystyczną?
Pozdrawiam
Aga

Joanna Łucka
Dzień dobry,
Pani Ago, styl przywiązania a zaburzenia osobowości będą stanowiły dwa różne punkty w próbie zdefiniowania trudności pacjenta - trudno byłoby wskazać różnicę pomiędzy dwoma różnymi kategoriami diagnostycznymi.
Obawiam się, że moja odpowiedź może nie być wystarczająco satysfakcjonująca.
Diagnozę różnicową w przypadku trudności psychicznych najsłuszniej będzie zostawić specjalistom - psychologom i psychoterapeutom, którzy wiele lat edukacji poświęcili za poznanie od podstaw prawidłowości rządzących ludzką psychiką. Nawet takie wykształcenie nie daje oczywistej odpowiedzi na Pani pytanie, szczególnie jeśli ma Pani na myśli kogoś, kogo Pani zna. Zarówno typy więzi, jak i zaburzenia osobowości należy diagnozować wyłącznie w szerokim kontekście życia danej osoby oraz jej środowiska. W innym wypadku narażamy siebie i pacjenta (lub inne osoby, które niejako diagnozujemy) na błąd w ocenie oraz tzw. przypięcie łatki zaburzenia, które w istocie wcale nie musi nim być.
Ciekawe, merytoryczne treści na zbliżone tematy do Pani pytania porusza na profilu instagramowym psycholożka i psychoterapeutka w trakcie certyfikacji: https://www.instagram.com/share/_2uRin8WF
Natomiast myślę, że wiedzę tą warto traktować w kategoriach ciekawostek, nie zaś kryteriów diagnostycznych.
Życzę Pani wszystkiego dobrego!
Pozdrawiam serdecznie
Joanna Łucka
psycholożka
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Szymon Leszczyński
Cześć
Najważniejsza różnica pomiędzy zaburzeniem narcystycznym a unikającym stylem przywiązania jest taka że Narcyzm to zaburzenie osobowości a unikający styl przywiązanie to koncepcja z Teorii Przywiązania Bowlby'ego
Wg kryteriów DSM-5 Narcystyczne Zaburzenie Osobowości stwierdza się jeżeli dana osoba spełnia co najmniej 5 z 9 kryteriów diagnostycznych: 1. Wysokie poczucie własnej ważności; 2. Zafascynowanie fantazjami o nieskończonym sukcesie, władzy, geniuszu itp.; 3. Przekonanie o swojej wyjątkowości; 4. Potrzeba nadmiernego podziwu. 5. Poczucie uprzywilejowania; 6. Wykorzystywanie innych do osiągnięcia własnych celów 7. Brak empatii 8. Zazdrość wobec innych lub przekonanie, że inni są zazdrośni wobec niego; 9. Arogancja lub pretensjonalność w zachowaniu lub postawach.
Osobiście niestety obserwuję niewłaściwe nadużywanie terminu narcyzm w języku potocznym. Więc chciałbym tutaj wyraźnie podkreślić, że zaburzenie to diagnozują psycholog lub psychiatra. Nie tiktok czy instagram.
Z kolei drugie z pojęć o które pytasz czyli unikający styl przywiązania jest to pewien zbiór zachowań, które pokazują w jaki sposób ktoś nawiązuje relacje z innymi. Zazwyczaj taką osobę charakteryzuje unikanie wchodzenia w głębokie, pełne bliskości uczuciowej i intymnej relacje. Może to prowadzić do trudności w autentycznym zaangażowaniem się w związek, zaufaniu i trwaniu w nim z satysfakcją.
Tak to wygląda w skróconej teorii.
Pozdrawiam
Szymon Leszczyński

Zobacz podobne
Coś jest nie tak z moimi relacjami z ludźmi, ale nie bardzo wiem, jak to ująć. Zaczynam zauważać, że to może być coś z osobowością unikającą, bo odczuwam lęk, kiedy mam być w towarzystwie innych – to powoduje, że unikam spotkań, imprez, po prostu wszystkiego, co wiąże się z byciem z ludźmi.
Mam wrażenie, że każdy mnie ocenia, i to tylko pogłębia moją niepewność. Zdecydowanie czuję się niewystarczający, boję się odrzucenia, przez co łatwiej mi wycofać się i izolować, zamiast spróbować coś zbudować. Ale zaczynam dochodzić do wniosku, że to nie jest dobre i chcę coś z tym zrobić, ale nie wiem, od czego zacząć.

Zaburzenia osobowości - objawy, diagnoza i metody wsparcia
Zaburzenia osobowości mogą znacząco wpłynąć na codzienne życie. Objawiają się trudnościami w relacjach i nieadekwatnymi reakcjami. Rozpoznanie problemu i profesjonalna pomoc są kluczowe dla poprawy jakości życia osób zmagających się z tymi zaburzeniami.