W dużym uproszczeniu:
1. Styl osobowości to tendencje do przejawiania pewnych cech charakterystycznych dla tej osobowości.
2. Określona osobowość (tu: narcystyczna), to zespół względnie stabilnych cech psychicznych i wzorców zachowań człowieka wspólny dla różnych kontekstów i sytuacji.
3. O zaburzeniu osobowości mówimy, gdy osoba z określoną osobowością przejawia zachowania i sposób myślenia typowy dla tej osobowości i jest on nieadaptacyjny, czyli jest na tyle uciążliwy, że nie służy tej osobie i jej bliskim.
Jak widać, wspólnym mianownikiem są cechy sposobu pojmowania świata i zachowania, a różnice w pojęciach determinuje sztywność tych zachowań/myślenia i ich uciążliwość. W procesie podejmowania decyzji o terapii ważnym jest subiektywne odczucie osoby zgłaszającej się, bo to, co może się z boku wydawać uciążliwe, może być dość funkcjonalne dla tej osoby. Różnice są trochę płynne, ale powyższe powinno pomóc rozróżnić.
Każda diagnoza może wstępnie budzić lęk, ale proszę pamiętać, że wiele osób kategoryzowanych w danych zaburzeniach potrafi dobrze funkcjonować lub nauczyć się tego. To samo dotyczy ich bliskich - można dzięki terapii i psychoedukacji nauczyć się dobrze współżyć z osobami wstępnie kategoryzowanymi w jakiś sposób.