WsteczDoskwiera mi samotność
Kasia
Odpowiedz jako specjalista
Agnieszka Pawlak
Dzień dobry.
Wygląd zewnętrzny jak Pani sama pisze, ma znaczenie. Psychologia społeczna mówi, że chętniej nawiązujemy relacje z ludźmi atrakcyjnymi. Nie mniej ta sama psychologia uwzględnia, że jest to początek znajomości. Później, gdy kogoś poznajemy bliżej, zaczynają się dla nas liczyć inne cechy człowieka np. czy możemy mu ufać, czy mamy z nim wspólne wartości, zainteresowania itd. Głębokie i trwałe więzi nie są oparte na wyglądzie zewnętrznym a na relacji, którą ludzie wzajemnie budują.
Jest też tak, że zwracamy dużą uwagę u innych na to, co nam samym w sobie przeszkadza.
Pisze Pani, że jest osobą zadbaną, rozwija się Pani. To bardzo dobrze. Jeśli dojdzie do tego czuła, nieoceniająca relacja samej ze sobą, możliwe że znajdzie się ktoś, kogo zaprosi Pani do relacji.
Bardzo mocno Pani tego życzę i trzymam kciuki.
Pozdrawiam
Agnieszka Pawlak
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry Pani Kasiu,
Bardzo mi przykro, że przechodzi Pani przez te trudne emocje. To zrozumiałe, że po tylu latach pracy nad sobą, samotność może być szczególnie dotkliwa. Wygląd faktycznie odgrywa rolę w naszych relacjach społecznych, ale to nie oznacza, że jest on jedyną rzeczą, która definiuje naszą wartość czy zdolność do budowania bliskich relacji. To, co Pani przeszła, zarówno w przeszłości, jak i w teraźniejszości, może sprawiać, że wewnętrzny ból i krytyczne myśli stają się głośniejsze niż wsparcie, jakie można otrzymać od innych.
Warto zastanowić się, czy te myśli o „braku szans” i poczucie, że wygląd całkowicie determinuje Pani możliwości w miłości, nie są efektem wcześniejszych doświadczeń z przemocą i gaslightingiem. To one mogą wciąż wpływać na postrzeganie siebie i świata.
Niezależnie od wyglądu, warto, aby nie traciła Pani nadziei, bo relacje budują się również na więzi emocjonalnej, wsparciu i bliskości. Proszę dać sobie czas, być może jeszcze nie spotkała Pani osoby, która doceni wszystko, kim Pani jest. Może to również być dobry moment, by ponownie porozmawiać z terapeutą, aby wspólnie przepracować te emocje i odkryć, jak poradzić sobie z bólem, który Panią teraz przytłacza. Proszę pamiętać, że nie jest Pani sama w tych odczuciach, a poszukiwanie wsparcia jest oznaką siły.
Życzę wszystkiego dobrego,
Anastazja Zawiślak
Aleksandra Wincz
Dzień dobry,
Pani Kasiu, opisuje Pani skomplikowaną drogę życiową- najpierw trudne doświadczenia dzieciństwa i wczesnej dorosłości, następnie świadome staranie o ich przekroczenie- terapia. Trudna wydaje się także bieżąca chwila- osiągnięcie przełomowego czterdziestego roku życia. Z tej perspektywy widać, jak wiele udało się poukładać i osiągnąć, jak wiele jest satysfakcji w Pani życiu. Widoczne i bolesne stają się jednak doświadczenia przeżywania swojej kobiecości i atrakcyjności fizycznej, a także brak bliskiego związku z mężczyzną. Tematy te wydają się "wymagać" teraz szczególnej uwagi, przepracowania. Być może jest to dobry moment na powrót do relacji terapeutycznej. W bezpiecznej relacji istnieje szansa, że także ten kryzys uda się przekroczyć i, niezależnie od dalszych szans i wyborów, poprawić jakość życia.
Pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Wincz- Gajda
psycholog, psychoterapeuta
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Witam! Od kilku lat jestem ofiarą stalkingu.Nikt mi nie wierzy. Osoby co to robią mówią, że będą nasyłać osoby trzecie, że naślą mężczyzn co mnie zmuszą do seksu ,bo inaczej będą mnie szantażować jak nie będę uprawiać tego seksu z nimi, że jak będę mieszkać sama to przyślą kogoś kto mi wtargnie d
Mam takie dni, że często czuję się, jakby moje życie straciło sens, a wątpliwości dotyczące moich celów nie dają mi spokoju. Ten cały kryzys egzystencjalny sprawia, że rzeczy, które kiedyś robiłem z automatu, teraz wydają się bez sensu.
Często myślę: 'po co ja to w ogóle robię?' i br
Nie wiem nawet, jak o tym pisać, bo czuję się naprawdę pogubiona po rozstaniu z moim partnerem, z którym byłam 8 lat, planowaliśmy ślub, a on mnie zostawił na młodszej. Ból nie chce mnie opuścić, a samotność, która mnie prześladuje, jest po prostu przytłaczająca.
Moje poczucie własne
Dzień dobry, mam prawie 25 lat, mam fobię społeczną od dziecka, doświadczam epizodów depresyjnych, mam część symptomów agorafobii, od półtora roku zaczęłam doświadczać ataków paniki i stają się one częstsze, częściej się samookaleczam, do tego prawdopodobnie mam zaburzenie osobowości borderline (
Dzień dobry,
Od 10 lat mam ciągle nawracającą się depresję.
Jestem ciągle zmęczona … wszystkim. Mam leki, psychiatrę … już trzeciego. I znowu od 4 miesięcy jest bardzo źle, gorzej niż zwykle, mimo że chodzę na terapię 2 x w miesiącu i biorę leki. Jestem strasznie zmęczon
Witam, mój syn jest w złym stanie psychicznym i fizycznym, ma 17 lat prawie nic nie je, ciągle płacze albo jest zły.
Mówi, że nie chce mu się żyć, że nie ma kolegów, nic go nie interesuje, jest smutny, ale też chamski, wulgarny.
Straszy, że odbierze sobie życie. Nie chce pójść do ps
Dzień dobry, mam ogromny problem z moim starszym bratem. Sytuacja wygląda następująco, od jakiegoś czasu okrada naszą rodzinę, zaczęło się to około rok temu.
Przychodziły chwilówki, pożyczki i inne wezwania do zapłaty w dużych kwotach, dodatkowo zapożyczał się też u znajomych. Gdy ta
Mam od miesiąca 16 lat i mam wrażenie, że jestem ciężarem dla mojej rodziny. Staram się każdemu chyba na siłę pomóc, starszej siostrze, tacie, mamie. Staram się pomóc też w życiu rodzinnym np. robieniu zakupów, sprzątaniu. Staram się być wsparciem (psychologiem) rozumieć innych ich problemy i tru
doświadczyłam czegoś, co strasznie mnie poruszyło - straciłam bliską przyjaciółkę, z którą spędziłam wiele lat.
to było jak nagły cios w serce, opierałam na tej relacji tyle rzeczy w życiu. Staram się zrozumieć, co się właściwie stało i dlaczego nasza przyjaźń się rozsypała.
Witam, mam nadzieję, że uzyskam poradę, co powinnam zrobić i czy coś w ogóle powinnam zrobić.
Otóż jestem w związku małżeńskim od 8 lat, mamy swoje większe i mniejsze problemy, ale to, co się dzieje od kilku lat, mnie przerasta. Zaszłam w ciążę w 2019 r., ale straciliśmy dziecko. Zas
Mąż nie godzi się na rozstanie. Postanowiłam rozstać się z mężem. Nie układało nam się od dawna.
Nasze 8-letnie małżeństwo trwało w dużej mierze w milczeniu. Nie było między nami komunikacji. Rzadko ze sobą szczerze rozmawialiśmy. Pojawił się u mnie ktoś, kto wyznał mi miłość. Mąż ws
Mieszkam od 3 lat w Wiedniu, moja partnerka jest Austriaczką. Poznaliśmy się zaraz po tym, jak się tu przeprowadziłem.
Od dłuższego czasu bardzo tęsknię za Polską i rodziną. Pochodzę z okolic Szczecina, loty są drogie, a podróż pociągiem zajmuje dużo czasu. Rozmawialiśmy już o tym z
Ostatnio widzę, że mój dobry kumpel przechodzi coś, co wygląda na nagły kryzys psychiczny. Zawsze był niesamowicie pełen energii i optymizmu, a teraz jakby nagle wycofał się, stał się apatyczny i widać, że coś go przygniata.
Zauważyłem, że unika kontaktu, często się izoluje i ma prob
Nie mam się komu wygadać, więc muszę się tutaj wygadać. Jestem w ciężkim stanie, mam straszny nerwoból i jest mi ciężko funkcjonować. Muszę zacząć od mojego męża.
Kilka miesięcy temu okazało się, że jest narkomanem i oszukiwał mnie przez cały nasz związek, ale to chyba nawet nie jest
Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie.
Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Dlaczego ciągle rezygnuję, wycofuję się i unikam trudności? Cztery razy zmieniałam szkołę średnią, a dwa razy studia. Próbowałam podejmować różne aktywności, na przykład zajęcia sportowe, ale po pierwszym razie szybko rezygnowałam. Chodziłam kiedyś przez kilka miesięcy na terapię, jednak również