Dla kogo będzie najlepsza terapia schematu?
Wiktor

Patrycja Andryszczyk
Terapia schematu jest szczególnie pomocna dla osób, które doświadczają powtarzających się trudności w relacjach, mają poczucie utknięcia w życiu emocjonalnym lub zmagają się z głęboko zakorzenionymi wzorcami myślenia, odczuwania i zachowania, które utrudniają im funkcjonowanie.
To podejście terapeutyczne sprawdza się m.in. u osób z zaburzeniami osobowości (np. borderline, unikającym), z przewlekłymi problemami depresyjnymi czy lękowymi, a także u tych, którzy nie uzyskali trwałej poprawy w innych formach terapii.
Terapia schematu integruje elementy terapii poznawczo-behawioralnej, psychodynamicznej i terapii gestalt, co pozwala na głęboką pracę nad trudnymi doświadczeniami z dzieciństwa oraz ich wpływem na teraźniejszość. Jest to podejście rekomendowane osobom, które chcą nie tylko zmniejszyć objawy, ale także dokonać trwałej zmiany w sposobie, w jaki przeżywają siebie i swoje relacje z innymi.

Żaneta Kędzierska
To terapia dla osób, które czują, że rozumieją swoje problemy, ale nie potrafią ich zatrzymać, bo emocje są silniejsze niż logika. W terapii uczysz się je rozpoznawać, regulować i budować życie bardziej zgodne ze sobą.
Terapia schematów będzie pomocna, jeśli:
- często czujesz, że „coś jest ze mną nie tak”,
- masz trudności w relacjach, np. boisz się bliskości albo zbyt mocno się angażujesz
- żyjesz w ciągłym napięciu lub lęku o przyszłość
- łatwo się krytykujesz, trudno Ci zaakceptować siebie
- masz poczucie, że stale „musisz” coś robić, zasługiwać, być perfekcyjna
- czujesz się samotna, opuszczona, niezrozumiana

Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
terapia schematów będzie dobra dla osoby, która zmaga się z długotrwałymi i utrwalonymi trudnościami. Trzeba pamiętać, że terapia schematów jest raczej procesem długoterminowym. Podejście terapeutyczne jest zalecane dla osób z zaburzeniem osobowości borderline, czy narcystycznym zaburzeniem osobowości. Terapia schematów będzie pomocna również w zaburzeniach lękowych, czy zaburzeniach nastroju.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Czerniawska - psycholog, psychoterapeuta

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień dobry, moja 17-letnia córka chodzi na terapię do psychologa. Psycholog bardzo namawia córkę na wizyty dwa razy w tygodniu, wręcz robi się to uporczywie. Dała jej do zrozumienia, że jeśli się nie zgodzi , nie ma sensu, żeby przychodziła. Czy tak powinien się zachowywać psycholog?
Witam, mam pytanie, czy to może jest oznaka, że ten terapeuta jest dobry? Ostatnio zaczęłam chodzić na terapię do mężczyzny. Przyznam szczerze, że to moja pierwsza terapia u mężczyzny, bo zazwyczaj chodziłam do kobiet. Ostatnio miałam sytuację, że terapeutka mi nie spasowała, więc postanowiłam poszukać coś w mojej miejscowości i trafiłam na tego terapeutę.
Stwierdziłam, że spróbuję, chociaż nie było to łatwe, ponieważ po moich wcześniejszych doświadczeniach mam problemy z zaufaniem do mężczyzn. Ale poszłam i nie jest łatwo, trochę trudniej rozmawia mi się z nim niż kobietą terapeutką, ale jest ok. Jak się otworzyłam i powiedziałam o moim trudnym doświadczeniu, (chociaż nie naciskał, żebym powiedziała) podziękował za to, że mu to powiedziałam i wyczułam takie współczucie zrozumienie. Zapytał się również czy było mi trudno w takim razie przyjść do niego, patrząc na to, że jest mężczyzną. Powiedziałam, że tak, ale stwierdziłam, że spróbuję.
Na koniec sesji, też podziękował jeszcze raz, że się z nim tym podzieliłam.
Witam serdecznie. Jestem alkoholikiem i pozostaję w trzeźwości od ponad 4 lat. Od początku trzeźwienia należę do AA. Od kilku miesięcy jestem też pod okiem terapeutki, a dwa tygodnie temu zacząłem uczęszczać na terapię grupową dla alkoholików, prowadzoną przed dwóch terapeutów uzależnień. Moje pytanie dotyczy jednak czegoś innego. Blisko rok temu odkryłem w sobie ogromne pragnienie niesienia pomocy ludziom jako terapeuta uzależnień. W tym celu skończyłem studia podyplomowe on-line w Wyższej Szkole Kształcenia Zawodowego. Mieszkam i pracuję w UK. Mam pytanie, a w zasadzie prośbę o wskazanie mi możliwego kierunku bądź kierunków dalszego rozwoju.
Proszę o wskazanie drogi co dalej robić, aby zostać terapeutą uzależnień. Czy muszę przejść dodatkowe kursy, szkolenia, czy może studia? Czy muszę uzyskać certyfikat, a jeśli tak, od czego i gdzie zacząć? Czy muszę odbyć 4-letnie szkolenie, czy wystarczy znaleźć miejsce do odbycia praktyki? Nie czuję się w pełni gotów do takiej pracy po odbytych studiach podyplomowych, a bardzo mi zależy, aby nie tracić czasu i rozwijać się. Rozważam także powrót do Polski w najbliższym czasie i czy mogę dostać wskazówki gdzie się udać, zapisać, zgłosić, aby móc podążać obraną drogą. Będę bardzo wdzięczny za odpowiedź, ponieważ strasznie trudno znaleźć mi odpowiedzi na powyższe pytania. Mam wrażenie, że stoję w miejscu, a chciałbym pracować w tym zawodzie, bo czuję do tego ogromny pociąg i pasję.
Pozdrawiam serdecznie Michał.