W jaki sposób odbywa się i na czym polega psychoterapia schematów, zwłaszcza w zaburzeniach osobowości?
Anonimowo

Michał Kłak
Terapia schematów jest faktycznie terapią “dedykowaną” do zaburzeń osobowości. Jest podejściem niejako integracyjnym, która łączy elementy terapii poznawczej, teorii przywiązania, teorii relacji z obiektem oraz terapii Gestalt oraz tych skoncentrowanych na doświadczeniu.
Terapia schematów kładzie nacisk na przyczyny zgłaszanych problemów (a nie tylko czynników je podtrzymujących), relację terapeuta-pacjent i tworzenie w jej ramach doświadczeń korygujących emocje, oraz empatyczną konfrontację. W ramach terapii pacjenci uczą się także zaspokajać podstawowe potrzeby emocjonalne w sposób adaptacyjny, co wymaga pracy nad długotrwałymi wzorcami myślenia, odczuwania, zachowania w relacjach i poza nimi.
W ramach terapii schematów funkcjonuje także pojęcie tzw. trybów, które odnoszą się do dominującego stanu emocjonalnego, schematów i sposobów reakcji na nie, które aktywują się w danej chwili. Są to stany przejściowe, nad którymi także pracuje się w ramach terapii.
Podsumowując - terapia ta jest ukierunkowana na tzw. wczesne nieadaptacyjne schematy (związane z myśleniem oraz określonymi wzorcami emocjonalnymi), które powstały na przestrzeni doświadczeń wczesnodziecięcych. W terapii schematów pracuje się m.in. nad identyfikacją takich nieadaptacyjnych schematów, które często odtwarzamy w życiu codziennym nie zdając sobie z tego sprawy.
Terapia ta nie jest prowadzona w specjalnie odmienny sposób od klasycznej terapii CBT, choć zauważalną różnicą jest większy nacisk na stany i przeżycia emocjonalne pacjenta (a nie głównie myśli i zachowanie).
Temat terapii schematów przybliżyć może książka “Program zmiany sposobu życia. Uwalnianie się z pułapek psychologicznych” której autorem jest twórca tego rodzaju terapii - Jeffrey E. Young.

Justyna Czerniawska (Karkus)
Terapia schematów to metoda, która koncentruje się na identyfikowaniu, zrozumieniu i modyfikowaniu niezdrowych wzorców myślenia, emocji i zachowań, zwanych "schematami". Schematy są głęboko zakorzenionymi przekonaniami i przekonaniami o sobie, innych ludziach i świecie, które kształtują nasze reakcje na różne sytuacje i wpływają na nasze relacje i funkcjonowanie.

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień dobry,
Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia.
Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię.
Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w tygodniu to dla mnie za mało. Żeby móc lepiej funkcjonować potrzebuje spotkań 2 razy w tygodniu. Zwłaszcza gdy sesja daje dużo przemyśleń i lęków, doczekać z tym cały tydzień to prawdziwe wyzwanie. Niestety sesje 2x w tyg, są niemożliwie z powodów finansowych, jestem studentem.
Jak mogę rozwiązać ten problem? Chętnie spróbowałbym też terapii CBT, albo terapii z psychologiem klinicznym, ale równocześnie nie rezygnując z obecnej terapii.
Czy rozsądne byłoby, aby spróbować dostać się na terapię na NFZ, na którą chodziłbym raz w tygodniu i równocześnie uczęszczałbym na moją obecną terapię? Naprawdę bardzo potrzebuje częstszego wsparcia, żeby się cały nie rozsypać. Bardzo proszę o pomoc
Szkolny psycholog chce mnie wysłać na terapie do specjalisty, bo powiedziałem mu, że spożywałem marihuanę, nie chce iść na ta terapie. Czy grozi mi coś, jeśli nie zgłoszę się do specjalisty i ile będę zmuszony do odwiedzania go? Jestem totalnie przeciw pójścia do niego
Na czym polega psychoterapia ericksonowska? W jakich problemach się na nią zgłosić?
Czy psychoterapeutka zachowała się wobec mnie etycznie?
Byłam na pierwszym spotkaniu u psychoterapeutki, która publicznie deklaruje, iż etyka i jakość świadczonych przez nią usług są dla niej bardzo ważne. Z drugiej strony zapytała mnie, dlaczego moja mama tak późno mnie urodziła- mając 32 lata w latach 90. Po pierwsze, nie wydaje mi się, aby wiek 32 lat był późnym wiekiem na urodzenie dziecka. Po drugie, jest to prywatna sprawa i decyzja moich rodziców, ja nie mam nad tym kontroli. Zastanawiam się, czy takie pytanie nie narusza granic prywatności osoby uczestniczącej w terapii?
Nawiązując do mojego pierwszego pytania, uczestniczyłem w terapii psychologicznej i przez pół roku było wszystko ok, odstawiłem tabletki w porozumieniu z lekarzem. Nawrót choroby był nagły i silny wylądowałem na pogotowiu, bo myślałem, że mam zawał, a to był atak lęku nawet Alprox nie pomagał