WsteczKto może pomóc osobie zmagającej się z zaburzeniami psychicznymi?
Anonimowo
Odpowiedz jako specjalista
TwójPsycholog
Dzień dobry,
w takiej sytuacji na początku najlepiej podjąć również współpracę z psychologiem/ psychoterapeutą i/lub psychiatrą. Jeśli chodzi o pomoc instrumentalną i informacyjną to można wybrać się do okolicznego Środowiskowego Domu Samopomocy lub Ośrodka Pomocy Społecznej. W przypadkach nagłych i kryzysowych należy zgłosić się do miejscowego Ośrodka Interwencji Kryzysowej, gdzie czeka pomoc psychologiczna, prawna, medyczna i socjalna.
Pozdrawiam
Patryk Falerowski
Dzień dobry,
W sytuacji, gdy osoba chorująca psychicznie nie radzi sobie z codziennymi obowiązkami, a nie ma nikogo bliskiego, kto mógłby jej pomóc, istnieje kilka form wsparcia, które mogą okazać się pomocne:
Ośrodki Pomocy Społecznej - Można tam uzyskać pomoc w organizacji codziennych spraw, takich jak zakupy, sprzątanie czy załatwianie formalności. Pracownik socjalny może pomóc w ocenie sytuacji i zaplanowaniu dalszej pomocy.
Asystent osobisty lub opiekun - Niektóre gminy oferują możliwość przydzielenia asystenta osobistego dla osób z niepełnosprawnością, w tym także osób z problemami psychicznymi.
Stowarzyszenia i fundacje - Oferują pomoc psychologiczną/terapeutyczną, w tym grupy wsparcia, warsztaty, zapewnienie wyżywienia (a czasem i miejsca, w którym można przebywać).
Jeśli ma Pani/Pan kontakt z kimś, kto znajduje się w takiej sytuacji, warto zachęcić tę osobę do skorzystania z wymienionych form wsparcia lub samemu zgłosić się do ośrodka pomocy społecznej, by uzyskać dodatkowe informacje na temat dostępnej pomocy.
Pozdrawiam,
Patryk Falerowski
Beata Matys Wasilewska
W sytuacji, gdy osoba cierpi na problemy psychiczne i nie radzi sobie z codziennymi obowiązkami, a nie ma nikogo, kto mógłby jej pomóc, dostępnych jest kilka form wsparcia.
Przede wszystkim można zgłosić się do ośrodka pomocy społecznej (OPS), który oferuje różne usługi, takie jak przydzielenie asystenta osoby niepełnosprawnej, pomagającego w załatwianiu spraw codziennych, oraz opiekunki środowiskowej, która wspiera w prowadzeniu gospodarstwa domowego, np. poprzez robienie zakupów, sprzątanie czy pomoc w higienie osobistej.
Ważnym krokiem jest także kontakt z lekarzem psychiatrą, który może zlecić farmakoterapię, skierować na hospitalizację w cięższych przypadkach lub zaproponować inne formy leczenia.
W przypadku trudności w samodzielnym funkcjonowaniu możliwe jest także złożenie wniosku o umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej (DPS), gdzie zapewniana jest stała opieka. Alternatywnie, Środowiskowe Domy Samopomocy (ŚDS) oferują dzienne wsparcie terapeutyczne oraz pomoc w codziennych zadaniach poprzez różne zajęcia grupowe i terapeutyczne.
W nagłych sytuacjach, takich jak załamanie nerwowe, można skorzystać z ośrodków interwencji kryzysowej, które oferują natychmiastową pomoc psychologiczną, a czasem nawet tymczasowe schronienie.http://www.interwencjakryzysowa.pl/osrodki-interwencji-kryzysowej
Warto również rozważyć skontaktowanie się z fundacjami i organizacjami pozarządowymi( np. Fundacja AKME, Fundacja Nie widać po mnie, Sieć Przyjaciół Zdrowia Psychicznego,https://czp.org.pl/lista-organizacji-obywatelskich-dzialajacych-na-rzecz-zdrowia-psychicznego/ ), które wspierają osoby z problemami psychicznymi, oferując terapię, wsparcie grupowe i pomoc w radzeniu sobie z codziennymi wyzwaniami. Wszystkie te formy pomocy mają na celu zapewnienie wsparcia osobom, które nie mogą samodzielnie poradzić sobie z trudnościami, nawet jeśli brakuje im bliskich, którzy mogliby im pomóc.
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Wiecie co, zauważyłam, jak wielką rolę odgrywa rodzina i bliscy w leczeniu zaburzeń psychotycznych. Moja siostra właśnie dostała taką diagnozę i jako rodzina staramy się ją wspierać najlepiej, jak potrafimy. Rozumiem, że nie chodzi tylko o fizyczną obecność, ale o zrozumienie jej potrzeb i trudności, z którymi się boryka.
Może moglibyśmy podzielić się doświadczeniami na temat tego, jakie konkretne działania mogą realnie pomóc w procesie terapeutycznym? Czasami trudno utrzymać równowagę między pomaganiem a kontrolowaniem.
Chcę też lepiej rozumieć symptomy nawrotów i wiedzieć, na co zwracać uwagę. Naprawdę zależy mi, żeby być solidnym oparciem, ale czasem czuję się bezradna i niepewna, czy dobrze postępuję. Jakie są kluczowe kroki, które powinniśmy podejmować jako rodzina, żeby wspierać jej zdrowienie, dbając także o nasze psychiczne samopoczucie?
Będę mega wdzięczna za wszelkie wskazówki i rady, które mogą pomóc nam lepiej radzić sobie w tej sytuacji.
Ostatnio widzę, że mój dobry kumpel przechodzi coś, co wygląda na nagły kryzys psychiczny. Zawsze był niesamowicie pełen energii i optymizmu, a teraz jakby nagle wycofał się, stał się apatyczny i widać, że coś go przygniata.
Zauważyłem, że unika kontaktu, często się izoluje i ma problemy z koncentracją. Dla mnie to trudne, bo nie wiem, jak najlepiej mu pomóc, a nie chcę go też przytłaczać swoją obecnością.
Myślę, jak mogę lepiej zrozumieć, co przeżywa i w jaki sposób mogę być dla niego wsparciem. Czy powinienem go zachęcać do rozmowy o tym, co się dzieje, czy może lepiej dać mu przestrzeń, poczekać aż sam sobie z tym poradzi?
Jestem naprawdę zaniepokojony i chcę zrobić wszystko, co w mojej mocy, żeby mój przyjaciel przeszedł przez tę ciężką sytuację. Każda wskazówka lub rada będzie dla mnie na wagę złota.