Moja córka bardzo emocjonalnie reaguje na błahe (z perspektywy rodzica) problemy

Witam Mam problem córka. Moja córka ma 8 lat, chodzi do szkoły, jest radosnym dzieckiem, intelektualnie bardzo rozwinięte, nigdy nauczyciele nie zgłaszali problemów. Jest uczynna, raczej spokojna. Mamy ze sobą dobry kontakt. Jednakże są sytuacje które mnie niepokoją. W sytuacji gdy stanie się coś złego/stresującego córka kuli się, płacze i nie chce powiedzieć co się stało. To najczęściej są błahe problemy, przynajmniej ja to tak odbieram. Gdy płacze pytam się jej czemu płacze, ona nie odpowiada tylko przytula się mocno. Gdy się przytula wtedy się uspokaja. Ale i tak rzadko kiedy uzyskuje odpowiedz. Generalnie ja zgaduje o co chodzi a ona kiwa głową. Sytuację nie zdarzają się często, Ale jednak są i trochę mnie to niepokoi. Nie wiem czy są to jakieś stany lękowe czy napady strachu. Dodam że córka bardzo nie lubi gdy się na nią krzyczy. Unikamy tego bo wtedy wpada w płacz wręcz taki lekowy. Gdy zrobi coś źle to po prostu jej tłumacze i rozmawiam. Nie wiem czy przesadzam czy mam się o do martwić. Czy wybrac się z córką na jakieś zdjęcia radzenia sobie z emocjami ....

dzieci i młodzież

Ewelina

w zeszłym miesiącu

Joanna Łucka

Dzień dobry,

Pani Ewelino, uważna mama jest specjalistką od swojego dziecka - jeśli Pani widzi jakiekolwiek powody do obaw, to należy się im przyjrzeć dokładniej i zweryfikować hipotezy.

Rozumiem, że są takie sytuacje, które zdarzają się z pewną częstotliwością, kiedy córka nie do końca adekwatnie do sytuacji zaczyna płakać w reakcji na trudne odczucia/wydarzenia. Nie chce wówczas powiedzieć, czego dotyczy jej smutek, natomiast chce być wtedy w kontakcie, gdyż przytulenie się do Pani daje jej ukojenie.

Nie zawsze dzieci, nawet te które płynnie i bezproblemowo posługują się mową, potrafią opisać, co czują. Tym bardziej, że wraz z rozwojem pojawia się więcej myśli, samoświadomości, emocji, które nie są łatwe w obsłudze. Myślę, że zgadywanie powodów płaczu córki może Pani zamienić na opisanie, co można czuć w sytuacji, która się właśnie wydarzyła oraz podzielenie się swoim doświadczeniem, co dodatkowo wzmacnia więź i zacieśnia zaufanie. Np. w ten sposób: To była naprawdę stresująca sytuacja, rozumiem Cię. Niełatwo jest sobie poradzić, kiedy czuje się tyle napięcia... Wiesz, że ja też czasem czuję stres w takich sytuacjach? O tu, w brzuchu, takie ukłucie. Wtedy lubię z kimś o tym porozmawiać i się przytulić. Chciałabyś mi powiedzieć, co Ty teraz czujesz w swoim ciele?

Zatem istotne jest:

1) nazwanie emocji, które mogą pojawić się w danej sytuacji
2) okazanie zrozumienia
3) podzielenie się doświadczeniem
4) zachęcenie do podzielenia się odczuciami
5) zapewnienie o bezpieczeństwie i swojej pomocy w każdej trudnej sytuacji

Takich przykładowych 5 kroków w sytuacji kryzysowej warto zastosować przy następnym wydarzeniu, na które córka zareaguje płaczem i kuleniem się.

Warto także poszerzyć psychoedukację w zakresie emocji. Gorąco zachęcam do rodzinnego seansu filmu W głowie się nie mieści (na początek zdecydowanie część 1., gdyż 2. porusza zagadnienia wieku nastoletniego). Po seansie warto odbyć rozmowę na temat tego, jakie emocje dziecko w sobie odczuwa i kiedy. Później dzięki wizualizacji emocji z bajki można posługiwać się od czasu do czasu nawiązaniami do filmu np. Chyba teraz stery przejął ten fioletowy, prawda?

Natomiast jeśli w dalszym ciągu zachowania będą się pojawiać, nadal będą one niezrozumiałe, a córka mimo psychoedukacji w zakresie emocji nie będzie chciała podejmować rozmowy, proszę niezwłocznie udać się na konsultację do psychologa rozwojowego (dziecięcego).

Jeśli zauważa Pani, że córka doświadcza przykrych stanów częściej lub intensywniej, to proszę umówić się na wizytę już teraz, oczywiście nadal można jednocześnie wdrożyć powyższe zalecenia.

Życzę Pani i córeczce wszystkiego dobrego!
Pozdrawiam serdecznie
Joanna Łucka
psycholożka

3 tygodnie temu

Joanna Łucka

Psycholog

Anita Konarska

Witam,

Prawdopodobnie pani córka jest dzieckiem bardzo wrażliwym. Niektóre dzieci potrzebują więcej czasu na opanowanie umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami (niektórzy dorośli nawet miewają z tym problem).

Polecam literaturę dla dzieci, którą może pani czytać wspólnie z córką:

Bajkoterapia, czyli bajki-pomagajki (Artur Barciś) - tantis.pl

Self-Regulation. Szkolne wyzwania, wydanie 2 (Agnieszka Stążka-Gawrysiak) - tantis.pl

Proszę na początek udać się na konsultacje do psychologa w szkole do której uczęszcza córka. W szkołach bardzo często psycholog prowadzi zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne. Jeśli nadal nie będzie poprawy można udać się na badanie do Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej (psycholog szkolny pokieruje). Często w Poradniach organizowane są również zajęcia dla dzieci. Po badaniu córka otrzyma opinię (informację) dla nauczycieli o sposobie dostosowania wymagań indywidualnych na lekcjach i w szkole ogólnie, co pozwoli córce lepiej się w niej czuć.

Pozdrawiam

Anita Konarska

Psycholog

3 tygodnie temu

Anita Konarska

Psycholożka, Psychoterapeutka w trakcie szkolenia

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne

TW. Samookaleczanie, brak poczucia jakiejkolwiek wartości, obwinianie się.

Mam problem ze sobą. Nie potrafie na siebie patrzeć w lustrze, czuje wielkie obrzydzenie do siebie. Bez makijażu mój wygląd mnie zawstydza. Za każdym razem kiedy ktoś mi robie zdjęcie z ukrycia, wychodzę beznadziejnie. Całokształt sie przekłada na moje życie. Rozpoczęłam samookaleczanie sie kilka mi

Mam świadomość irracjonalności moich myśli, ale nie potrafię się ich pozbyć, kiedy się pojawiają

Witam. Czuję, że muszę podzielić się swoimi lękami. Mam 16 lat i boję się dziwnych rzeczy. Ale konkretniej: mam obsesję na punkcie duchów, zjaw, demonów. Boję się ciemności i przebywanie po zmroku na zewnątrz to dla mnie prawdziwa katorga-cały czas widzę wszędzie postacie, a przynajmniej tak mi się

Pomoc w zrozumieniu diagnozy dziecka

Dzień dobry nie bardzo rozumiem co to oznacza w diagnozie u 7latka "Sprawność intelektualna kształtuje się na poziomie powyżej pogranicza niepełnosprawności intelektualnej" bardzo bym prosiła o odp dziękuję

Jak pomóc dziecku, u którego stwierdzono pogranicze niepełnosprawności intelektualnej?

W badaniu przez ppp stwierdzono u dziecka pogranicze niepełnosprawności intelektualnej. Jak pomóc dziecku? Na co zwrócić uwagę? Ja sama oprócz problemów w nauce nie dostrzegam u dziecka żadnego uposledzenia, dobrze radzi sobie w kontaktach z rówieśnikami, jest samodzielny, rozwazny, rozwija swoje pa

Nie potrafię poradzić sobie ze swoimi emocjami, dziwnie reaguje na wiele sytuacji

Dzień dobry , jestem nastolatkiem , mam 17 lat , i mam dziwne objawy psychiczne takie jak : ataki nerwowe (zwykle , gdy ktoś mnie zdenerwuje , a ja tych nerwów/powodów nie rozumiem , gdy dostaje takiego ataku , to nie umiem nad nim zapanować , macham rękami , gwałtowne ruchy wykonuje , raz się zdarz

Młodszy syn włożył starszej siostrze rękę w majtki, gdy spała - bardzo boję się jakie ta sytuacja może mieć konsekwencje

Witam mam 14 letniego syna ,jest osobą bardzo wrażliwa .To co się stało strasznie mnie załamało .Otóż będąc w odwiedzinach u starszej siostry kiedy spala włożył jej rękę do majtek .Nie wiem co dalej zrobić muszę być wsparciem dla córki i dla syna .Boję się bardzo ,ta cała sytuacja mnie przeraziła,ni

Jestem osobą nastoletnią, która czuje pustkę - żaden psychiatra nie ma obecnie terminu...

Witam, mam problem otóż jestem osobą nastoletnią, żaden psychiatra obecnie nie ma terminu. Z dnia na dzień czuje się coraz gorzej, nie mam siły na nic, czuje emocjonalną pustkę. Od ponad dwóch lat mam obniżone samoopoczucie, ale teraz kompletnie nie czuje szczęścia. Tracę siły, wpadam w ataki paniki

13 lat, nadużywam alkoholu. W głowie mam wrażenie, że są dwie osoby, z czego jedna jest odrębna ode mnie.

Dzień dobry- mam pytanie, mam problem, nadużywam alkoholu, tak dla jasności mam 13 lat. Oprócz tego mam wrażenie, że przez to zacząłem się kłócić z samym sobą w głowie, ale w specyficzny sposób, ponieważ przybiera to rozmowę między dwiema różnymi osobami. Ta druga osoba, z którą rozmawiam, zdaje się

Nadużywanie alkoholu przez 13-latka - kłótnie z samym sobą w głowie

Dzień dobry mam pytanie mam problem nadużywam alkoholu tak dla jasności mam 13 lat. Oprócz tego mam wrażenie że przez to zaczołem się kłucić z samym sobą w głowie ale w specyficzny sposób, ponieważ przybiera to rozmowę między dwoma różnymi osobami. Ta druga osoba z którą rozmawiam zdaje się być dla

Strach u 4-letniego dziecka, że "komuś coś zrobiło"

Witam. Mam pytanie dlaczego u dziecka 4 letniego pojawia sie strach ze komus cos zrobil zlego? Ze kogos uderzyl albo skrzywdzil, odwraca sie i patrzy czy Pani ktora go minęło na pewno poszla dalej itp. Co jest tego powodem, ze sie boi czy jej na pewno nic nie zrobiło

Czemu czterolatek przeklina?

Proszę doradzić czemu mój czterolatek nie chce przestać przeklinać?

Ojciec córki powiedział jej nagle o nowej partnerce, zanim zdążyłam ją przygotować.

Moja córka ma prawie 5 lat. Ja z mężem rozpoczynamy batalie rozwodowe. Mąż zostawił nas i w trybie niemal natychmiastowym wyprowadził sie do innej kobiety, pomimo próśb, by nie przedstawiał córce jeszcze nowej kobiety, zrobił to zanim zdążyłam z córką porozmawiać . Jest to dla mnie bardzo trudne. Ma

W jaki sposób powinnam powiedzieć córce, że tata zostawił nas i mieszka z inną kobietą?

Dzień dobry. W jaki sposób powinnam powiedzieć córce, że tata zostawił nas i mieszka z inną kobietą?

Czy zaśnięcie przy chłopaku, przytulanie się leżąc, w wieku 14 lat jest normalne?

Dzień dobry. Mam 14 lat, niedługo 15. Poznałam przyjaciela i oby dwoje czujemy do siebie coś więcej. Ostatnio jak się spotkaliśmy to prawie zasnęliśmy obok siebie. Zastanawiam się co powinnam uważać o przytulaniu się, zasypianiu o bok. Czy jest to w porządku czas czy na to jest za wcześnie? Mama mi

Siostra nie pozwala na kontakt z siostrzenicą, mimo że byłam dla niej wielkim wsparciem. Zrzuca na mnie winę za jej nieudaną relację z córką.

Cześć . Mam siostrzenicę, która ma 14 lat i mam bardzo dobra z nią relacje , ale typowa ciocia - siostrzenica . Jako że jest moją chrześnicą, do tej pory często ją gdzieś zabierałam i moja siostra nigdy nie miała z tym problemu, wręcz często mówiła, żeby poszła do chrzestnej to może jej da pieniądze

Przy poznawaniu nowej osoby napływają mi łzy do oczu. Jak sobie poradzić?

Witam, jestem nastolatką i często jak zaczynam rozmawiać z jakimś nowo poznanym/ dalekim znajomym płci męskiej, który jest moim rówieśnikiem lub starszy o rok czy dwa, a jest atrakcyjny, czasem po prostu napływają mi łzy do oczu i mocno rumienię się. Nie jest to tak, że robi mi się smutno i nie mam

Syn obawia się reakcji taty, nie chce mu sprawdzić przykrości, dlatego nie mówi o swoich potrzebach. Ma 9 lat i chciałabym, żeby mógł być dzieckiem.

Dzień dobry. Mam problem z synem lat 9. Z ojcem dziecka jesteśmy po rozwodzie. Syn mieszka ze mną, ale co drugi dzień widzi się z tatą i co drugi weekend, natomiast od najmłodszych lat bardzo liczył się z reakcją taty pod każdym względem i do tej pory, ale problem jest w tym, że dziecko za wszelką c

Jak przygotować dzieci do poznania biologicznego ojca?

Witam, moje bliźniaczki skończyły dwa lata, od ich urodzenia wychowuję je z nowym partnerem, którego uważają za tatę , biologiczny ojciec chce się spotkać.. chciałabym się dowiedzieć jak przedstawić im biologicznego ojca , jak się zachowywać, co mówić, bo tak naprawdę jest dla nich obcy?

Czy psychoterapeutka coś zrobi z informacją o tym, że miałem kontakt seksualny w wieku 14 lat?

Dzień dobry! Aktualnie mam piętnaście lat, ale w wieku czternastu miałem kontakt seksualny, mój partner także miał czternaście. Czy będzie musiała psychoterapeutka odreagować na tę informacje?