Jak pomóc wnuczce, która się samookalecza?
AAA

Piotr Wesołowski
Autorko,
Bardzo się cieszę, że wnuczka ma w Pani oparcie i że Wasza relacja jest tak bliska. To, co Pani robi – dając jej poczucie bezpieczeństwa, zrozumienia i troski – jest niezwykle ważne dla młodego człowieka.
Autoagresja może mieć różne przyczyny – jej źródła mogą tkwić w sytuacji rodzinnej, problemach w szkole czy relacjach z rówieśnikami. Warto pamiętać, że w szkołach są psycholodzy, do których wnuczka może się zwrócić po wsparcie. To ważne, ponieważ specjalista nie tylko pomoże jej zrozumieć swoje emocje, ale także – jeśli uzna to za konieczne – poinformuje rodziców o potrzebie dalszej interwencji.
Z Pani opisu wynika, że Tosia czuje się odsunięta na dalszy plan z powodu młodszego rodzeństwa. Może to prowadzić do poczucia zaniedbania, a nawracające epizody autoagresji mogą być wołaniem o uwagę i pomoc. Warto pamiętać, że emocjonalne zaniedbanie dziecka jest formą przemocy. Jeśli rozmowy z rodzicami nie przynoszą efektu i sytuacja się nie poprawia, można rozważyć zgłoszenie sprawy do MOPS-u lub GOPS-u. Choć to trudny krok, bywa on konieczny, by pomóc dziecku i zwrócić uwagę rodziców na jego potrzeby. W takich przypadkach może zostać wszczęta procedura „Niebieskiej Karty”, która pozwala ocenić, w jaki sposób sprawowana jest opieka nad dzieckiem. Choć może to brzmieć poważnie, celem tej procedury jest przede wszystkim wsparcie rodziny i zapewnienie dziecku bezpieczeństwa.
Ważne w sytuacji w której się Pani znalazła jest zadbanie o siebie. Emocje o których Pani pisze "serce mi pęknie" wskazują, że przeżywa Pani trudne emocje co może sprawić, że trudniej będzie wspierać wnuczkę. Dlatego wsparcie ze strony specjalisty (psychologa/interwenta kryzysowego) sugerował bym również Pani.
Pozdrawiam
Piotr Wesołowski
Psycholog / Psycholog Szkolny

Alicja Krawczyk
Bardzo dobrze, że szukasz pomocy i wsparcia dla Tosi – to pokazuje, jak bardzo Ci na niej zależy. Samookaleczanie u nastolatków to często sygnał, że coś w ich świecie jest dla nich trudne do udźwignięcia i że brakuje im narzędzi do radzenia sobie z emocjami.
Co możesz zrobić?
Bądź dla niej bezpieczną przystanią
To, że Tosia lgnie do Ciebie i czuje się przy Tobie dobrze, to ogromny zasób. Może czuć się zaniedbana w domu i szukać wsparcia, którego nie otrzymuje od rodziców. Nie krytykuj jej stylu czy sposobu bycia, ale staraj się rozmawiać i pytać, co dla niej jest ważne, co ją cieszy, co martwi.
Spróbuj otworzyć rozmowę
Nie oceniaj, nie wypytuj nachalnie o cięcie się, ale delikatnie daj jej znać, że widzisz, że coś się dzieje:
„Kochanie, zauważyłam, że ostatnio dużo czasu spędzasz sama. Jeśli kiedykolwiek będziesz chciała pogadać, pamiętaj, że zawsze jestem tu dla Ciebie.”
Nie bagatelizuj cięcia się
Samookaleczanie to sposób radzenia sobie z trudnymi emocjami, a nie „próba zwrócenia na siebie uwagi”. Powtarzające się incydenty są sygnałem, że Tosia potrzebuje profesjonalnej pomocy.
Spróbuj porozmawiać z synem
Jeśli wyczułaś „ścianę”, spróbuj podejść go inaczej, np. zamiast mówić, co powinien zrobić, powiedz, że martwisz się o Tosię i że widzisz, jak bardzo potrzebuje wsparcia. Możesz zapytać:
„Czy myśleliście o tym, by wrócić do psychologa? Tosia wspominała, że jej to pomogło. Jeśli chodzi o koszty, mogę pomóc.”
Szukaj innych opcji pomocy
Jeśli rodzice nie chcą lub nie mogą skorzystać z prywatnej terapii, warto poszukać bezpłatnych form wsparcia – są poradnie zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży, a także telefony zaufania i fundacje, które oferują darmowe konsultacje online.
Nie próbuj przejmować roli rodzica
To trudne, ale jeśli syn i synowa mają opór wobec Twojej pomocy, narzucanie się może przynieść odwrotny skutek. Możesz jednak być dla Tosi wsparciem, oferować rozmowę, wspólne spędzanie czasu i subtelnie pokazywać jej, że ma wybór i że są ludzie, którzy się o nią troszczą.
To trudna sytuacja, ale Twoja obecność w jej życiu może być dla niej ogromnie ważna. Czy myślisz, że byłaby możliwość, by zaprosić ją do siebie na kilka dni, by pobyła w innym otoczeniu i mogła spokojnie porozmawiać?

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, Chciałabym skonsultować się z psychologiem w sprawie córki 10 lat. Przybliżę sytuacje. Dziecko nie widziało ojca od 5 lat, również brak kontaktu. Prawa zostały odebrane poprzez sąd ojcu. Dzisiaj była sprawa o alimenty i sędzia zaproponowała, aby córka się z nim spotkała. Wsiadaliśmy do aut
Kilka lat temu zaczęłam chorować i pojawiła się u mnie obsesja na punkcie zdrowia, badań medycyny. Teraz mój stan się znacznie poprawił, właściwie poza wszczepionym rozrusznikiem i wadami serca jestem zdrowa. I tu leży problem. Nie cieszy mnie to, wręcz każda dobra wiadomość związana z moim zdrow
W jaki sposób można wspierać dziecko z dysleksją w nauce, aby poczuło się pewniej? Córka coraz bardziej wstydzi się podchodzić np. do tablicy podczas zajęć, ponieważ boi się, że dzieci będą się z niej śmiać, że trochę dłużej zajmuje jej przeczytanie czy rozwiązanie zadania. Bardzo mi jej szkoda,
Dzień Dobry. Poniżej opiszę swoją sytuację, ponieważ bardzo długo się zastanawiałem czy dobrze zrobiłem.
Jestem z żoną 10 lat po ślubie, mamy 5-letniego synka. Jeszcze przed małżeństwem planowaliśmy wspólne życie. Pomysłem moim było na wynajęcie mieszkania i w przyszłości odłożenie n
Partner ciągle pracuje, bez wolnego, jedynie niedziela, o ile nie jest handlowa. Nie potrafi być może i nie chce ustawić z kierownictwem grafiku, tak, by móc mieć wolne max dwa dni dla mnie i naszych dzieci. Dzieci ciągle narzekają, że nigdzie czy nawet w wakacje nie wychodzimy, czy kino, basem i
Witam. Proszę o pomoc. Jestem w związku małżeńskim od 2 lat, od około pół roku mój mąż zaczął odczuwać zazdrość o mojego byłego partnera. Od tego czasu cały czas dopytuje o niego, o to, co było między nami.. Są dni, że jest wszystko dobrze, a są takie, że chodzi smutny albo bardzo zły, wtedy odsu
Czy jest sens i będzie to dobre dla 2-letniego dziecka, aby matka, która nie ma kontaktu z dzieckiem, pisała listy?
Czy dziecko w tym wieku rozumie przekaz listowny?
Czy taka forma kontaktu pozytywnie wpłynie na kontakt matki z dzieckiem?
Mam 47 lat jestem w związku małżeńskim od 23 lat, jestem zazdrosny o żonę od 3 lat. Wszystko zaczęło się od odkrycia, że żona nawiązała znajomość z 60-letnim mężczyzną, z którym kontaktowała się telefonicznie - rozmawiali 2-3 razy w tygodniu po 40 min przez telefon. Powiedziała, że to normalna zn
W tym roku skończę 30 lat, mam żonę i synka, bez których nie wyobrażam sobie życia. Żyje nam się dobrze, możemy na sobie polegać i wzajemnie się wspieramy. Problem tkwi w mojej relacji z rodzicami oraz siostrą. Nigdy nie mieliśmy jakiegoś dobrego kontaktu, raczej przeciętny. Moja mama ma bardzo t
Mam problem z przywiązywaniem się do ludzi. Nie chodzi tylko o relacje miłosne, ale przede wszystkim o te przyjacielskie. Zauważyłam, że kiedy ktokolwiek poświęca mi uwagę, to od razu się przywiązuje. Kiedy zaczynam z kimś pisać i nawet jeszcze się nie spotkamy, to zaczyna zależeć mi na tej osobi
Ogólnie to mam prawie 15 lat. Przez długi czas w szkole mnie wyzywali (i dalej to robią) pewnego dnia miałam dosyć tego i chciałam się postawić, ale powiedziałam o słowo za dużo, chociaż nie jest mi przykro z tego powodu, po prostu, gdybym tego nie powiedziała, prawdopodobnie nie zaczęliby mi gro
TW; myśli samobójcze
Już od dłuższego czasu mam myśli typu “zabije się”.
Przypomnę sobie coś, coś się stanie i już ta myśl nawraca.
Nie mam bladego pojęcia co z tym zrobić, a nie chcę nikomu mówić, bo narobię sobie tylko problemy, gdyż, tak mam natrę
Mój tata ma zdiagnozowanego Alzheimera od roku. Na początku były to tylko drobne zapomnienia – klucze, telefon, nazwy miejsc. Teraz coraz częściej gubi się w czasie. Wczoraj zapytał mnie, czy jutro jedziemy na święta, chociaż mamy luty.
Lekarz przepisał mu leki, ale szczerze mówiąc,
Witam. Jestem aktualnie od paru dni w kryzysie emocjonalnym. Siedzę w domu z 9 MSC synem, mąż od zawsze pracował w normalnych godzinach blisko domu. Zawsze mogłam do niego zadzwonić, wieczory i weekendy spędzaliśmy razem.
Od dłuższego czasu miał pewna pasje, którą chciał wykorzystać
W moim życiu niedawno zaistniały nowe dowody i napotkałem trudność, która mnie przerasta, utraciłem rodzinę, dom, i pieniądze to trzecie nie jest dla mnie nic nieznaczące i nie ważne, pracuje, by spłacać kredyty, pracuje, by się czymś zająć, pracuje, by kiedyś coś po mnie zostało, ale napotkałem
Witam, syn 12 lat zmaga się z depresją, myślę, że od około roku. Choruje przewlekle na WZJG spadki nastroju prędzej występowały głównie podczas zaostrzenia choroby i dolegliwości bólowych. Dopiero 3 tygodnie temu została rozpoznana depresja i wdrożone leczenie. Prędzej jego zachowanie było tłumac
Witam. Nie wiem, jak zacząć, nie wiem, po co to pisze, ale muszę komuś obcemu się wyżalić. Jestem tak psychicznie zmęczenia tym życiem tą wegetacją, samotnością. Nie mam przyjaciół, chłopaka, nigdy nie będę mieć dzieci. Mieszkam w domu, w którym nie ma rodzinnej atmosfery. Czuję się taka samotna.
Cześć, mam pytanie - Jakie są pierwsze objawy FAS u niemowląt i małych dzieci? Mam siostrę, która urodziła synka 6 miesięcy temu. Mały niby zdrowy, ale coś mi nie daje spokoju. On jakoś inaczej patrzy, czasem jakby w ogóle nie reagował na dźwięki, a czasem płacze bez powodu i nie da się go uspoko
TW samookaleczanie
Mam 22 lata i przepraszam, że tak długo się rozpiszę, ale nie daję rady. Od dziecka byłam typem aspołecznym, nie lubię spotykać się z ludźmi, ani z nimi rozmawiać. Nigdy nie mam tematów na rozmowy, nawet jeśli ktoś się ze mną zaprzyjaźnił, ta relacja bardzo
Cześć, mam 15 lat i co powiedzieć mamie, żeby wypisała mnie od psychiatry? Nie chce chodzić już do psychiatry, od dwóch tygodni czuje się lepiej i poprawiłam kontakt z rodziną, mam więcej siły i wychodzę z pokoju. Nie wierzy mi, że już jest lepiej.
Kilka dni temu rozmawiałam ze znajo
W październiku tamtego roku, siedziałam z moimi koleżankami na stołówce, gadałyśmy o moim ówczesnym chłopaku, który mi się podobał. Wtedy wszedł tam też on, nazwijmy go Mateusz.
Wszedł ze swoimi kolegami na stołówkę, mieliśmy krótki kontakt wzrokowy, wtedy ja się skuliłam. (Ponieważ,