Wstecz

Przyjaciółka - nie czuję, że mnie rozumie i jej mówienie, że "zawsze jestem" jest puste.

Mam w ostatnim czasie problem z przyjaciółką. Nasza relacja miała wzloty i upadki, aczkolwiek pracujemy nad tym, by było lepiej. Jednak w ostatnim czasie mam znów problemy prywatne i nie chcę jej nimi obarczać, ale czuję, że wpływają na mnie strasznie. Chciałam po prostu z nią porozmawiać i tu nie chodzi, by siedziała ze mną 24/7, a czuję się tak jakbym się narzucała. Ma teraz nowe życie, jest szczęśliwa, a ja się czuję zbędna. W odpowiedzi dostałam, że psycholog jej kazała stawiać siebie na pierwszym miejscu i że nie może mi matkować (ma do tego tendecje - przez to poprzednio mieliśmy w przerwę relacji, bo ona faktycznie czuła się przeze mnie przytłoczona, a ja się uczyłam radzić sobie sama). Dodatkowo poczułam się tak, że ona odnowiła kontakt z wieloma osobami i nie nadąża z odpisywaniem, a gdy zasugerowałam jej, że czuję się zmęczona tym, że do każdego muszę pierwsza pisać, to mi odparła, że wcześniej mi to nie przeszkadzało. Ona wytłumaczyła się tym też, że zapomina odpisać, trzeba jej przypominać, mówiąc, że to przez ADHD (wiem, że ma. Nie neguje tego, ale sam fakt, że zwala na to, a gdy ja zwalałam na swoje trudności, to mi zwracała na to uwagę). W dodatku nie czuję, że mnie rozumie i jej mówienie, że "zawsze jestem" jest puste. Może tak twierdzę, bo obecnie tkwie u toksycznej rodziny? Sama nie wiem.

Anonimowo

w zeszłym miesiącu
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

na tym polega bliższa relacja, aby m.in. zwierzać się nie tylko z tych pięknych chwil, ale też z trudności, które pojawiły się w naszym życiu. Wiadomo, że każdy z nas ma granice wytrzymałości i kiedy już czuje się przeciążony pomaganiem innym to chce od tego odpocząć, chce odpocząć od znajomości. Być może stąd wynika to zdanie usłyszane od przyjaciółki, że powinna częściej stawiać siebie na pierwszym miejscu. 

Prawdziwe relacje powinny być dwukierunkowe tj. jeśli bierzesz dawaj też coś od siebie. Nie może Pani jej traktować jak swojego ratownika czy pomocnika życiowego. 

Jednakże warto zrobić pewnego rodzaju podsumowanie i zastanowić się nad tym, czy ta znajomość jest dla mnie satysfakcjonująca. Ale też z ręką na sercu odpowiedzieć sobie na kolejne pytanie: czy faktycznie nie jest tak, że za dużo wymagam od swojej przyjaciółki. 

Warto pomyśleć nad jednorazowymi konsultacjami psychologicznymi, aby wspólnie z psychologiem uporządkować tą relację, wprowadzić zmiany i podjąć właściwe decyzje.

Pozdrawiam :)


 

3 tygodnie temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne