Syn przestał cieszyć się życiem, dużo śpi, zapomniał podstawowych czynności.
Jerzy

Aleksandra Kaźmierowska
Dzień dobry
Pana opis jest bardzo oszczędny w informacje. Ważne jest ile lat ma Pana syn, czy wydarzyło się coś w jego życiu ostatnio co co mogło spowodować takie zachowanie? Ponadto ważne jest to czy to zachowanie zmieniło się gwałtownie czy występowały wcześniej jakieś zmiany, które Pan zauważył? W tej sytuacji rekomendowałabym konsultację z lekarzem psychiatrą.
Pozdrawiam,
Aleksandra Kaźmierowska

Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry Panie Jurku,
skąd wynika zmiana zachowania i zaprzestanie codziennych czynności higienicznych u syna? Czy przeszedł jakiś kryzys albo stracił sens życia? Czy są jeszcze jakieś rzeczy, które Pana niepokoją? Dlaczego syn miał robiony rezonans magnetyczny?
Istotną informacją tutaj byłby wiek syna.
Niestety w opisie jest zbyt mało szczegółów, aby udzielić Panu konkretnej odpowiedzi.
Pozdrawiam.

Anna Gwoździewicz
Witam!
Rozumiem, że bardzo martwi się Pan o syna i że jego zmiany w zachowaniu są dla Pana bardzo niepokojące. To naturalne, że chce Pan znaleźć odpowiedź i pomóc mu jak najszybciej. Objawy, które Pan opisuje – utrata zainteresowania życiem, nadmierna senność, trudności w zapamiętywaniu i wykonywaniu codziennych czynności, a także śmianie się do siebie – mogą być oznaką różnych zaburzeń psychicznych, jak np. depresja czy schizofrenia. Ale mogą też wynikać z kryzysu psychicznego, spowodowanego silnym stresem, traumatycznym wydarzeniem lub innymi trudnymi sytuacjami życiowymi (np. utrata bliskiej osoby, rozwód własny/rodziców, zmiana miejsca zamieszkania, utrata pracy, wypalenie zawodowe, trudności szkolne – nie wiem, w jakim wieku jest syn, podaję najczęstsze przykłady). Konieczna jest diagnoza psychiatryczna oraz wsparcie psychologiczne/psychoterapeutyczne! Nikt na podstawie opisu na forum nie postawi diagnozy.
Kiedy zauważył Pan pierwsze zmiany w zachowaniu syna? Czy miały miejsce jakieś konkretne wydarzenia lub sytuacje, które mogły wywołać te zmiany? Czy syn odbył konsultację psychiatryczną? Czy syn miał wcześniej jakiekolwiek problemy zdrowotne, psychiczne lub neurologiczne? Czy w rodzinie występowały przypadki problemów psychicznych lub neurologicznych? Czy syn przyjmuje obecnie jakieś leki? Nadużywał jakichkolwiek substancji psychoaktywnych (narkotyki, alkohol) przed pojawieniem się objawów? Kto zlecił rezonans magnetyczny? Pomimo że rezonans nie wykazał żadnych nieprawidłowości, konieczne jest, aby skonsultować się z neurologiem (chyba, że syn jest już po konsultacji i neurolog wykluczył neurologiczne podstawy objawów syna), a następnie z psychiatrą i psychologiem. Psychiatra przeprowadzi szczegółową ocenę stanu psychicznego syna i zaleci odpowiednie leczenie farmakologiczne. Natomiast terapia psychologiczna powinna być ważnym uzupełnieniem leczenia farmakologicznego.
Wiem, że to może być trudne, ale ważne jest, aby działać jak najszybciej i szukać pomocy specjalistów. Dzięki temu możecie dowiedzieć się, co dokładnie dzieje się z Pana synem i znaleźć najlepszy sposób, aby mu pomóc.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia,
psycholog Anna Gwoździewicz

Teresa Woińska - Kozłowska
Szanowny Panie, nie podaje Pan, w jakim wieku jest pański syn, a ma to duże znaczenie dla prawidłowej diagnozy. Myślę, że lekarze po wykonaniu u syna rezonansu magnetycznego - zasugerowali Panu dalsze postępowanie. Jeżeli nie - radziłabym udać się z synem do psychologa, który w razie potrzeby skieruje do innych specjalistów. Rezonans magnetyczny wykazuje organiczne uszkodzenie struktur mózgu, a to nie jest jedyna przyczyna takiego zachowania syna, jakie Pan opisuje.
Serdecznie Pana pozdrawiam.

Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
z jakiego powodu syn miał wykonywany rezonans magnetyczny? Istotną informacją jest również wiek syna.
Opisane przez Pana trudności mogą być wynikiem wielu trudności. Myślę, że warto iść z synem do psychologa lub psychoterapeuty w celu wykonania dokładnego wywiadu diagnostycznego.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Karkus - psycholog, psychoterapeuta

Natalia Galus
Panie Jerzy,
W celu skutecznego planu pomocy istotne jest poznanie szczegółów sytuacji, przeszłości Syna, jego wieku, czy Waszej sytuacji rodzinnej. Być może opisywany problem ma charakter przejściowy i pozostaje ściśle związany z etapem rozwojowym, czy okresem dojrzewania. Niemniej, przy tak niewielkiej liczbie danych ciężko o wskazanie jakichkolwiek hipotez diagnostycznych. Kluczowe jest także poznanie perspektywy Syna. Sugerowałabym skorzystać z pomocy w formie psychoterapii indywidualnej, a także psychoterapii rodzinnej.
Życzę powodzenia,
Natalia Galus

Izabela Czak-Kunert
dzień dobry,
Na podstawie przekazanych przez Pana informacji, niemożliwe jest postawienie diagnozy i planu działania. W opisywanej przez Pana sytuacji warto rozważyć konsultację z lekarzem psychiatrą lub psychologiem/psychoterapeutą, którzy pracują z nastolatkami.
Pozdrawiam

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, Mam obecnie 32 lata, męża i dwójkę synków 4l i prawie 1,5 roku. Jakieś 3 lata temu przeprowadziliśmy się do kupionego na kredyt domu około 30 min. samochodem od centrum miasta (oboje pochodzimy z miasta). Wybór taki padł ze względu na wysokie ceny w mieście.. Myślałam, że będę tutaj szczęś
Witam, mam problem z kilkoma rzeczami, z wahaniami nastroju, z zaburzeniem rzeczywistości, ze stanami depresyjnymi. 1. Generalnie z zaburzeniami nastroju mam już długo problem, i to jest dosyć częste, czuje się godzinę dobrze a później znów źle i tak w kółko przez cały dzień, rzadko zdarza sie że
Witam!
Mam pytanie, co zrobić?
Mam stalkerów i mnie strasz na wszystkie sposoby ,np. że jak zacznę dbać o siebie, się malować i umawiać z mężczyznami w miarę przystojnymi, to będą wzywać na mnie karetkę, by mnie zabrała do szpitala psychiatrycznego. Przez te osoby już byłam w szpita
Moja mama jest skłócona z rodziną taty. Przez to zabrania nam kontaktu z nimi, a jak dowiaduje, że ktoś z nas się z nimi kontaktował, to wścieka się i zarzuca nam to, że donosimy im na nich. Zaczęło się od tego, gdy jej teściowa (moja babcia) nazwała ją pijaczka (mama naprawdę pije) i mama się na
Rodzice mojej partnerki całe życie ją źle traktowali. Była przemoc fizyczna oraz psychiczna, wyrzucanie z domu i spanie na klatce, zostawianie pustej lodówki i ciągłe szantaże emocjonalne. Gdy zaczęliśmy się spotykać, oni mnie nie akceptowali, prawdę mówiąc poznałem ich dopiero po około 3 latach
Witam serdecznie. Mąż nie chce zajmować się dzieckiem, ani niczym w domu. Brudzi, nie sprząta po sobie, po swoim jedzeniu, nie spuszcza wody w toalecie. Kiedy proszę go, by zajął się naszym małym dzieckiem, puszcza mu bajki w telefonie, śpi odwrócony plecami, ogólnie ma go gdzieś. Próbuje rozmawi
Gdy umierają moi znajomi lub ludzie z rodziny, to nic nie czuję.
Nie chodzę nawet na ich pogrzeby. Czy powinnam mieć w sobie żal, rozpacz itp.? Czy to ten słynny narcyzm? Dodam, że nie lubię większości ciotek, kuzynów i powody mam do tego słuszne. Bardzo często wspominam kolegę, któr
Długo się zastanawiałam, co zrobić z moim samopoczuciem i z tym, jak już dość długi czas męczą mnie myśli.
Czuję, że utknęłam w miejscu, w którym nigdy nie chciałam się znaleźć, a nawet powiem inaczej, nie myślałam, że się znajdę. Jakiś czas temu skończyłam 30 lat. Mam dwójkę dzieci
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Dzień dobry. Jestem żoną, mama jak radzić sobie z emocjami, gdy po powrocie z pracy zastaje syna w tv a obowiązki, które ma są niewykonane . Np. niezrobione łóżko, niewyciągniętą śniadaniówka, rozrzucony plecak itp. jak zwracam uwagę, to syn mówi, że się czepiam i robię ciągle hałas, bo mu się za
Niedawno napisałam zapytanie o chorobę Munchausena.
Jedna z Pań zapytała, co daje mi ból. Od nastoletnich lat się okaleczałam i po prostu sprawiało mi to przyjemność. I fizyczną i psychiczną. Czułam fizyczną ulgę i choć przez chwilę ktoś się mną interesował. W wieku 17 lat poznałam m
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Witam, Chciałabym skonsultować się z psychologiem w sprawie córki 10 lat. Przybliżę sytuacje. Dziecko nie widziało ojca od 5 lat, również brak kontaktu. Prawa zostały odebrane poprzez sąd ojcu. Dzisiaj była sprawa o alimenty i sędzia zaproponowała, aby córka się z nim spotkała. Wsiadaliśmy do aut
Dzień dobry, Kilka tygodni temu rozpocząłem sesję spotkań z psychologiem, dotychczas odbyłem trzy takie spotkania i zastanawiam się nad sensem kontynuowania terapii.
Jestem 28-letnim mężczyzną i właściwie od 10 lat (zaczęło się od studiów) miewam zaburzenia nastroju (włącznie z myśla
Kilka lat temu zaczęłam chorować i pojawiła się u mnie obsesja na punkcie zdrowia, badań medycyny. Teraz mój stan się znacznie poprawił, właściwie poza wszczepionym rozrusznikiem i wadami serca jestem zdrowa. I tu leży problem. Nie cieszy mnie to, wręcz każda dobra wiadomość związana z moim zdrow
Dzień Dobry. Poniżej opiszę swoją sytuację, ponieważ bardzo długo się zastanawiałem czy dobrze zrobiłem.
Jestem z żoną 10 lat po ślubie, mamy 5-letniego synka. Jeszcze przed małżeństwem planowaliśmy wspólne życie. Pomysłem moim było na wynajęcie mieszkania i w przyszłości odłożenie n
Partner ciągle pracuje, bez wolnego, jedynie niedziela, o ile nie jest handlowa. Nie potrafi być może i nie chce ustawić z kierownictwem grafiku, tak, by móc mieć wolne max dwa dni dla mnie i naszych dzieci. Dzieci ciągle narzekają, że nigdzie czy nawet w wakacje nie wychodzimy, czy kino, basem i
Czy jest sens i będzie to dobre dla 2-letniego dziecka, aby matka, która nie ma kontaktu z dzieckiem, pisała listy?
Czy dziecko w tym wieku rozumie przekaz listowny?
Czy taka forma kontaktu pozytywnie wpłynie na kontakt matki z dzieckiem?
Witam, syn 12 lat zmaga się z depresją, myślę, że od około roku. Choruje przewlekle na WZJG spadki nastroju prędzej występowały głównie podczas zaostrzenia choroby i dolegliwości bólowych. Dopiero 3 tygodnie temu została rozpoznana depresja i wdrożone leczenie. Prędzej jego zachowanie było tłumac
Witam. Nie wiem, jak zacząć, nie wiem, po co to pisze, ale muszę komuś obcemu się wyżalić. Jestem tak psychicznie zmęczenia tym życiem tą wegetacją, samotnością. Nie mam przyjaciół, chłopaka, nigdy nie będę mieć dzieci. Mieszkam w domu, w którym nie ma rodzinnej atmosfery. Czuję się taka samotna.
TW samookaleczanie
Mam 22 lata i przepraszam, że tak długo się rozpiszę, ale nie daję rady. Od dziecka byłam typem aspołecznym, nie lubię spotykać się z ludźmi, ani z nimi rozmawiać. Nigdy nie mam tematów na rozmowy, nawet jeśli ktoś się ze mną zaprzyjaźnił, ta relacja bardzo
Kryzys w długoletnim związku.
Mój mąż jest starszy ode mnie o 13 lat. Wcześniej w miarę dobrze się dogadywaliśmy, teraz myślę, że po prostu bardziej starałam się o nasz związek, ustępowałam w różnych rzeczach, żeby nie tworzyć konfliktów i żeby on był zadowolony.
Jakoś n
Witam, jestem mamą 2,5 l chłopca i aktualnie jestem w 6 miesiącu ciąży. Z synem zaczęliśmy odpieluchowanie, ale niestety nie idzie nam, to jak trzeba, próbujemy drugi tydzień i syn zamiast do nocnika to zrobi siusiu i kupkę w spodnie, a następnie chce siadać na nocnik, jak jest już po fakcie i ni
Na wstępie Dzień dobry i mam za 1,5 miesiąca 17 lat, jeśli to potrzebne, jestem też zapisana do psychologa, ale jest bardzo długa kolejka, nawet może potrwać rok ten nabór, bardzo proszę o pomoc w tej sprawie, bo mam dziwne emocje, których nie mogę zrozumieć czy to przypomina jakieś zaburzenie?&n
Jak leczy się nerwicę natręctw i czy gdy leki antydepresyjne słabo pomagają, trzeba włączyć psychoterapię?
Czy ciągle pojawiają się nowe rodzaje terapii psychologicznych? Jakie są nowe rodzaje terapii powstałych w ostatnim czasie?
Dzień dobry.
Czy osoba, która przeszła depresję, z punktu widzenia medycznego jest już osobą zdrową psychicznie?
Czy osoba taka ma możliwość służby w policji/wojsku?
Te ciągłe zmiany nastrojów… Czuję się, jakbym był na wiecznej karuzeli emocji, której nie da się zatrzymać.
Raz jestem pełen energii, gotów podbić świat, a za moment ogarnia mnie taka pustka i apatia, że ciężko mi nawet wstać z łóżka. To wszystko zaczyna wpływać na moje życie – praca
Dzień dobry, Mam na imię Marta i mam 34 lata.
Od 11 lat jestem w szczęśliwym małżeństwie, którego owocem jest nasz 9-letni syn. Męża znam, od kiedy miałam 16 lat.
Od kiedy pamiętam, był moim przyjacielem, towarzyszył mi i wspierał. Pomimo tego, że stworzyłam swoją rodzin
Nie ogarniam już tego, co się dzieje z moim nastrojem – czytałam, że to SAD, praca z domu, krótsze dni, wszystko się nawarstwia i po prostu czuję się wypompowana. Brak energii, motywacji, czegokolwiek. Niby wiem, że ruch, zdrowe jedzenie i w ogóle dbanie o siebie to klucz, ale jak mam to zrobić,
Oszukał mnie zleceniodawca. Jego oszustwo doprowadziło mnie do biedy, załamania nerwowego, myśli samobójczych, konieczności brania leków. Nie wiem, co zrobić, aby wyrównać tę sprawiedliwość, aby załagodzić moje poczucie krzywdy, smutek, ból? On sobie żyje w bogactwie, ja głoduję.
Nie
Dzień dobry. Piszę tutaj, ponieważ mam bardzo duży problem z kobietą, która ma problemy psychiczne. Jej problem polega na tym, że ma problemy z adaptacją otoczenia, depresję poporodową+ odebranie jej córki przez Mops.
Jej były partner bił ją przez 6 lat prawie i w dodatku wynosił z d
Mam problem z partnerem. Daje się wykorzystywać ludziom, pomaga nawet swoim kosztem, nawet naszym, bo mieszkamy już razem. Syn dorosły mieszkający z matką wyciąga od niego kasę (płaci jeszcze alimenty na syna), a to ciuchy, a to prawo jazdy, nawet samochód oddał synowi mniej palący, a sam musi je
Kryzys w związku. Obawiam się zmian nastroju partnera.
Jednego dnia jest wspierający, radosny, gaszący konflikty. Wyręcza mnie w obowiązkach, pomaga w problemach.
Drugiego pojawia się krzyk, rzucanie przedmiotami, obrażanie nawet przy znajomych, mówienie, że jestem np. z