Odpowiedz jako specjalista
WsteczZakochałam się w kuzynie męża. On ma żonę. Ja męża i dziecko.
Witam. Zakochałam się w kuzynie męża. On ma żonę. Ja męża i dziecko. Wiem, że nie tak powinno być, ale przy nim czuje się swobodnie. Gdy jest blisko mnie, czuje się, jakbym spotkała bratnią duszę, zawsze dużo rozmawiamy, rozumiemy się bez słów. Przy mężu już dawno tego nie czuje. W obu związkach są w tym momencie nieporozumienia. Oboje wyznaliśmy sobie, że coś do siebie czujemy, ale boimy się to nazwać, bo sytuacja nie jest łatwa... Jak to rozwiązać? Tęsknię za nim... Śni mi się w nocy, że siedzimy razem i rozmawiamy i budzę się z płaczem, że nie ma go obok. Chcę napisać, ale też nie chce być natrętna, bo wiem, że ma żonę. Co robić? Czuje się rozbita psychicznie coraz bardziej :(
Mimo
2 lata temu
Anna Martyniuk-Białecka
Dzień dobry,
Skąd pojawia się to rozbicie psychiczne? Pomiędzy jakimi wartościami dla Pani to jest wybór? Czy Pani rozważa zdradę męża i zachowanie tego w tajemnicy? Czy bardziej wyjawienie tego mężowi i ewentualną pracę nad polepszeniem relacji z mężem, a może zakończenie związku i zadecydowanie o rozwodzie oraz podziale opieki nad dzieckiem? Tak czytam, że jest coś co trzyma Panią dotychczas przy poprzednim związku a jednocześnie pojawia się jakaś tęsknota, aby być bardziej wysłuchaną i zauważoną.
2 lata temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Agnieszka Stetkiewicz-Lewandowicz
Dzień dobry,
z tego, co Pani pisze, ma ambiwalentne uczucia dotyczące relacji z kuzynem męża i swojego związku. Z jednej strony czuje Pani zaangażowanie w nową relację, z drugiej jest to sprzeczne z Pani wartościami uczciwości wobec męża i uczuć, jakie Was łączą. Każdy związek przechodzi przez pewne fazy i jak myślę też tak było w Pani przypadku skoro Pani małżeństwo trwa już kilka lat, macie dzieci (zapewne z podobnymi trudnościami mierzą się teraz kuzyn i jego małżonka). Każdy etap związku ma swoje blaski i cienie- na początku fascynacja i niepewność, namiętność i zakochanie, w późniejszym czasie stabilizacja i pewność. Jednocześnie może brakować pewnych emocji czy sytuacji z wcześniejszych etapów znajomości. Oczywiście radzenie sobie z tą sytuacją wygląda różnie, może być to rozstanie i wejście w inną relację lub rozmowa z partnerem i przedstawienie swoich potrzeb na danym etapie życia i związku. Być może druga strona ma podobne wątpliwości i potrzeby.
Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.
2 lata temu
TwójPsycholog
Dzień dobry, niestety nie mam jednej odpowiedzi na Pani pytanie, bo oba zależy od wielu czynników i odnaleźć ja może jedynie Pani w sobie, ewentualnie z pomocą psychologa. Nasuwają się jednak pytania, które może nadadzą kierunek Pani rozmyślaniom: jak długo trwa zauroczenie? Czy mężczyzna odwzajemnia Pani uczucia w podobnym natężeniu? Czy rozmawiacie Państwo o możliwości bycia razem? Jakie jest jego stanowisko w tej sprawie? Czy Pani wie co i rozumie jak popsuło się w Pani małżeństwie? Czy byłaby Pani gotowa podjąć prace nad poprawą swojej relacji małżeńskiej (np. w psychoterapii par)? Czy mąż również widzi, że jest gorzej między Państwem? Czy o tym rozmawiacie? Czy on byłby gotowy na taką pracę? Często pojawienie się drugiej osoby jest efektem niezaspokojonych potrzeb w relacji partnerskiej i kiedy pojawia się szansa, aby dostać to, czego brakuje gdzieś na zewnątrz, idziemy za tym. I w początkowej fazie zakochania jest intensywnie, działają hormony, wydaje się, że tam właśnie na pewno to dostaniemy, a potem kiedy faza zakochania mija (co jest zupełnie naturalne dla każdej relacji) okazuje się, że powstają te same problemy lub jeszcze większe. Ale oczywiście zdarza się również tak, że pierwszy wybór partnera/ki nie był do końca trafiony, przemyślany i pojawia się ktoś bardziej odpowiedni. Warto jednak do takich decyzji podchodzić z bardzo głęboką refleksją, również nad tym, jaki jest nasz osobisty udział w tym, że relacja małżeńska podupada i co wskazuje na to, że w następnej relacji nie popełnimy tych samych błędów. Często taka autorefleksja jest bardzo trudna, człowiek ma bowiem tendencje do tego, żeby nie widzieć w sobie różnych rzeczy, dlatego dobrym pomysłem okazuje się profesjonalne wsparcie psychologa czy psychoterapeuty, który obiektywnie widzi sytuację. Po takim solidnym przygotowaniu z pewnością będzie Pani łatwiej podjąć decyzje co robić. Pozdrawiam Magdalena Bilinska-Zakrzewicz
2 lata temu
Zobacz podobne
Chłopak okazał się gejem. Bardzo go kocham... Nie umiem sobie z tym poradzić.
Chłopak okazał się gejem. Bardzo go kocham... Nie umiem sobie z tym poradzić.
Co zrobić, gdy boję się wejść w jakąś głębszą relację dot. związku?
Jak poradzić sobie z utraconą miłością i obsesyjnymi myślami po rozstaniu?
Dzień dobry.
Ponad Rok temu rozstałem się z kobietą, którą zostawiłem z różnych powodów. Od ponad roku tęsknie za nią, lecz ona nie chce mnie znać ani mieć ze mną kontaktu. Każdego dnia myślę o niej, o nas i o tym wszystkim, co było między nami.
Czuję, że bardzo mocno ją kocham i żałuje tego, że ją zostawiłem. Sam podczas trwania tego związku byłem niedojrzały, nie zwracałem uwagi na jej potrzeby, mało dawałem z siebie, jednym słowem sam nie byłem dobry dla niej i na końcu skrzywdziłem ją, odchodząc od niej. Nie wiem już co robić, bo jak już napisałem wyżej, każdego dnia myślę o niej praktycznie ciągle, w dodatku czuję, że ją kocham. Co mógłbym zrobić, aby poczuć się choć trochę lepiej ? Wiem, że muszę przepracować te wszystkie emocje, lecz ciężko jest mi każdego dnia.
Staram się swój czas zajmować tak, żeby o niej nie myśleć, lecz ona i tak pojawia się w mojej głowie, w dodatku śni mi się po nocach i wstając z rana już mam w głowie ją.
Proszę mi powiedzieć czy to może być miłość, czy po prostu zwykła obsesja, bo już sam nie wiem, staram się jakoś to wszystko pojąć, lecz jest ciężko. Ja twierdzę, że jest to miłość, lecz może i się mylę, dlatego potrzebuje rady na ten temat i co mógłbym zrobić, aby móc ruszyć dalej. Chciałbym jeszcze zaznaczyć, że próbowałem ją odzyskać, ona dawała mi nie raz jakieś szanse na powrót, lecz i tak kończyło się z jej strony tym, że urywała kontakt. Proszę o porady i z góry dziękuję wszystkim za pomoc.
Mąż walczy z uzależnieniem, proszę o pomoc
.. jak pomóc Mężowi wyrwać się z nałogu?...jak przekonać go, że dużo wspaniałych dni jeszcze przed nami...nie dam rady bez specjalisty...w ogóle już nie daję rady. POMOCY!
Jak wspierać partnera z depresją, gdy czujesz się zaniedbana i wyczerpana emocjonalnie?
Jestem z moim mężczyzną 4 lata w związku, ma on depresję i przechodziliśmy różne momenty, zawsze byłam przy nim i go wspierałam. Od jakiegoś czasu jest bardzo źle, on nie chce iść na terapię ani do psychiatry. A ja nie mam sił już, aby wspierać, czuję się odtrącana, nie są ważne moje odczucia ani mój nastrój. Plus nie sypiamy ze sobą już od roku. On jest bardzo egoistyczny i wiem, że to wynik też depresji, ale ja nie mam siły już. Nasz związek, od kiedy ja odpuszczam, zaczyna się sypać. Kocham go, ale ja nie mam sił już, jako kobieta, jako partnerka jestem zaniedbana i nie mówię tu o rzeczach materialnych, ale o zwykłym docenieniu i poczuciu, że to ma sens wszystko. Nie mogę z kim rozmawiać o tym, bo on mówi, że wszystko wiem co i dlaczego się dzieje z nim, że nic - nawet ja go nie cieszę. I ja w tym wszystkim jestem strasznie nieszczęśliwa, nie umiem dać z siebie więcej, bo sama ze sobą nie umiem sobie teraz poradzić. Jednocześnie wiem, że chyba na pewno mnie potrzebuje. Zarzuca, że się nie uśmiechnę, jak się widzimy, ale ja nie mam siły się śmiać. Chce uciec jak najdalej od niego, bo bycie z nim mnie rani strasznie. Nie wiem, co robić…
