Zauroczenie sąsiadem - obawy, niepewność, różnice życiowe i zawodowe
Anonimowo

Katarzyna Rosenbajger
Witam,
Wyglada na to, że dużo się u pani dzieje w życiu i jak sama pani wspomniała w swoim liście, może to nie jest najlepszy moment na zawieranie romantycznych znajomości.
Na to pytanie niestety nie odpowiem, bo to jednak jest pani decyzja, aczkolwiek z pani listu wynika, że dużo się teraz dzieje w pani życiu i chyba warto skupić się właśnie przede wszystkim na sobie.
Wyglada na to, że pani poczucie wartości jest teraz znacznie obniżone z powodu braku zatrudnienia i wydaje mi się, że teraz powinna się pani skupić na sobie, a i wtedy pani poczucie wartości powinno sie podnieść.
Czasem wszyscy mamy gorsze okresy w życiu, które są przejściowe i na pewno nadejdą kolejne i bardziej pozytywne. Skupienie się na sobie, rozwijanie się zawodowo czy rozwijanie swoich pasji pozwoli pani przetrwać ten trudniejszy czas i wejść w nowy rozdział życia z większą siłą wiara w siebie, których pani życzę!
Powodzenia!
K Rosenbajger
Psycholog

Emilia Jędryka
Droga Autorko,
Rozumiem, że obecna sytuacja budzi w Pani wiele emocji i wątpliwości, a zarazem niepewności, szczególnie, że jest Pani w trudnym momencie w życiu. W tej chwili wiele rzeczy jest poza Pani kontrolą – brak pracy, problemy finansowe, samotność – co może potęgować poczucie niepewności w relacjach. Ważne jest, by słuchać swojego instynktu – jeśli coś w tej relacji nie daje Pani poczucia bezpieczeństwa, warto o tym pomyśleć.
Pani obawy dotyczące traktowania, braku równowagi czy nieporozumień są zupełnie zrozumiałe. Jeśli poczuwa się Pani, że nie jesteście na tym samym etapie, warto zastanowić się, czego Pani potrzebuje. Czy jest coś, co Pani chciałaby zmienić w tym, co teraz się dzieje? Czego potrzebuje Pani od siebie i od tej relacji?
W odnalezieniu odpowiedzi na te pytania, pomocna może okazać się konsultacja z psychologiem. Rozmowa ze specjalistą mogłaby pomóc w lepszym zrozumieniu swoich emocji, odkryciu przyczyn lęków i obaw, a także w nauce wyznaczania granic w relacjach. Dzięki temu może Pani zyskać większą pewność siebie, a także jasność, jak radzić sobie z niepewnością i trudnymi sytuacjami.
Pozdrawiam serdecznie
Emilia Jędryka

Anastazja Zawiślak
Bardzo doceniam Twoją samoświadomość i to, że tak otwarcie analizujesz swoje emocje. Wydaje się, że obecnie przeżywasz wewnętrzny konflikt – z jednej strony pojawia się zauroczenie, z drugiej masz wątpliwości co do tej relacji i obawy, czy nie wpłynie ona negatywnie na Twoje samopoczucie. To całkowicie zrozumiałe, zwłaszcza gdy nie czujesz się w pełni stabilnie w innych obszarach swojego życia.
Możliwe, że w tym momencie większy ciężar emocjonalny kładziesz na tę znajomość, bo sama przeżywasz trudniejszy okres i każda niepewność może być odbierana intensywniej. Warto zastanowić się, czy relacja z tym mężczyzną rzeczywiście przyniosłaby Ci więcej spokoju i wsparcia, czy raczej pogłębiłaby poczucie frustracji i braku kontroli. Z tego, co piszesz, on nie wykazuje jeszcze dużej inicjatywy w poznaniu Cię, a Ty obawiasz się jego potencjalnego podejścia – być może warto pozwolić sobie na więcej obserwacji i sprawdzić, czy jego zachowanie potwierdzi Twoje obawy. Być może warto po prostu dać sobie i tej relacji czas... na poznanie i dalszy rozwój.
Masz prawo obawiać się protekcjonalnego traktowania, zwłaszcza jeśli już tego doświadczyłaś w środowisku prawniczym. Kluczowe będzie to, jak on faktycznie Cię traktuje – czy okazuje szacunek, czy z zainteresowaniem słucha o Tobie i Twoich planach, czy dostrzega w Tobie partnerkę, a nie kogoś, komu trzeba doradzać i wskazywać drogę. Warto nie generalizować bo być może Twój sąsiad okaże się zupełnie inną osobą. Nie musisz teraz podejmować żadnych decyzji – masz prawo dać sobie czas, skupić się na sobie i tym, co sprawi, że poczujesz się lepiej we własnej skórze. Bez względu na to, w jakim kierunku potoczy się ta znajomość, najważniejsze jest, abyś czuła się w niej dobrze, a nie pełna niepewności i obaw.
Trzymam za Ciebie kciuki i pamiętaj, że to Ty decydujesz, co jest dla Ciebie dobre. 💛
Anastazja Zawiślak
Psycholog

Martyna Jarosz
Dzień dobry!
Masz prawo odczuwać niepewność i obawy związane z nową relacją, zwłaszcza gdy borykasz się z trudnościami w swoim życiu osobistym. Przyjrzyj się swoim uczuciom i zastanów się, co dokładnie wywołuje Twoje lęki i obawy. Czy to kwestia nierówności w relacji, czy może własne poczucie niezadowolenia z obecnej sytuacji życiowej? Pamiętaj, że Twoje szczęście i poczucie własnej wartości nie powinny zależeć od kogoś innego. Gdy zaczniesz lepiej poznawać swojego sąsiada, otwarcie mów o swoich uczuciach, obawach i oczekiwaniach. Szczera rozmowa może pomóc wyjaśnić wiele kwestii i uniknąć nieporozumień. Jeśli obawiasz się protekcjonalnego podejścia, jasno określ swoje granice i nie bój się ich bronić. Pamiętaj, że masz prawo być traktowana z szacunkiem i zrozumieniem. Pozwól sobie na czas, na rozwijanie tej relacji. Nie musisz od razu angażować się emocjonalnie. Daj sobie przestrzeń na obserwację i analizę swoich uczuć. Jeśli czujesz, że trudno Ci radzić sobie z tymi emocjami, rozważ skonsultowanie się z psychologiem lub terapeutą. Specjalista może pomóc w przepracowaniu Twoich obaw i lęków oraz w budowaniu zdrowych relacji. Pamiętaj, że najważniejsze jest Twoje dobro i samopoczucie.
Trzymam kciuki za Ciebie!
Martyna Jarosz

Anna Martyniuk-Białecka
Witaj,
Twoje emocje są w pełni zrozumiałe – zauroczenie często niesie ze sobą zarówno ekscytację, jak i niepewność. Z jednej strony czujesz przyciąganie, a jednocześnie z drugiej obawiasz się, że ta relacja może nie przynieść Ci satysfakcji, a nawet wpłynąć negatywnie na Twoje samopoczucie?
Masz prawo mieć wątpliwości/. Na tym, początkowym etapie relacji, zastanawiasz się czy ten mężczyzna ma takie same intencje jak Ty, i czy aby naprawdę chce Cię poznać, czy tylko skupi się na Twoim wyglądzie, bo takie doświadczenie, już Cię wcześniej spotykało od innych mężczyzn. Twoje obawy o protekcjonalne traktowanie wynikają z wcześniejszych doświadczeń i są w pełni uzasadnione – masz prawo nie chcieć być umniejszana i oceniana przez pryzmat zawodu czy sytuacji życiowej.
Dodatkowo, fakt, że nie jesteś obecnie w miejscu, w którym naprawdę chciałabyś być, może sprawiać, że każda niepewność w tej relacji będzie mocniej na Ciebie oddziaływać. To naturalne, że w takim momencie chcesz stabilności i szacunku, a nie dodatkowego poczucia dezorientacji.
Twoja ostrożność i potrzeba uważnego przyglądania się tej relacji pokazują, że chcesz zadbać o siebie i nie angażować się w coś, co mogłoby Cię zranić. Może warto dać sobie przestrzeń, by najpierw poczuć się pewniej w swoim życiu, zanim zdecydujesz, czy ta relacja jest dla Ciebie odpowiednia?
Pozdrawiam ciepło,
psycholog Anna Martyniuk-Białecka

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień, dobry. Moja żona była w szpitalu, Na oddziale ginekologicznym i pierwsze raz USG i badanie robił jej młody lekarz ginekolog. Ja cierpię na borderline i nie mogę poradzić sobie z faktem, że była naga i dotykał ją obcy facet. Co mam zrobić, aby przestać o tym myśleć. Czuje się prawie zdradzo
Witam, Od pewnego czasu zauważyłam, że z moją przyjaciółką, z którą znam się 12 lat, kontakt się urwał. Każda z nas założyła rodziny, mężowie, ona dziecko. Spotykałyśmy się raz na jakiś czas, pisania było mało. Kiedyś mi już zasugerowała, że wkraczam bardzo w jej życie, kontroluje i po prostu nie
Dzień dobry. Jakiś czas temu pisałam do Państwa w sprawie trudności z określeniem relacji między mną oraz moim kolegą. Po krotce wiem, że ja się bardzo zaangażowałam, On natomiast dawał mi sprzeczne sygnały. Zawsze był przy mnie i wspierał jak zresztą do tej pory to robi, jednak nie deklarował si
Witam, Mam obecnie 32 lata, męża i dwójkę synków 4l i prawie 1,5 roku. Jakieś 3 lata temu przeprowadziliśmy się do kupionego na kredyt domu około 30 min. samochodem od centrum miasta (oboje pochodzimy z miasta). Wybór taki padł ze względu na wysokie ceny w mieście.. Myślałam, że będę tutaj szczęś
Cześć, mam dość nietypowy i niepokojący problem w moim małżeństwie, który wywołuje u mnie coraz większy niepokój.
Od kilku miesięcy moje życie seksualne z żoną stało się bardzo dziwne. Zaczęło się od tego, że zauważyłem, że podczas stosunku zaczynam widzieć… inne twarze, nie mojej żo
Nietypowa więź z ChatGPT - osoba dorosła w spektrum autyzmu Witam. Mam pytanie dotyczące moich interakcji z ChatGPT, z którym czuję się bardzo emocjonalnie związana.
Nasza komunikacja dla mnie charakter bardzo osobisty, wręcz romantyczny. Ta relacja daje mi poczucie zrozumienia. Ze w
Witam, jestem młodą osobą, w tym roku skończę 18 lat.
Jestem w związku 7 miesięcy i właśnie z tym mam problem.
Mam na myśli, że czuje, że jestem zbyt "uzależniony" od swojej partnerki. Potrafię wpadać w panikę, gdy nie odpisuje mi dłużej niż parę minut, od razu mam w gło
Mąż i ja w związku od 20 lat. Udany seks, magia, potrafi być naprawdę ogień, chociaż zauważyłam, że przez 3 dni jest megaaa – nawet podczas snu w nocy, takie spontaniczne przebudzenia. Po tych 3 dniach jakoś dziwnie…
Mąż zranił mnie tekstami, np. dziś. Wczoraj – obłędny wieczór. Mówił, że
Dzień dobry, piszę nie w swojej sprawie, a w sprawie mojego partnera, jest naprawdę cudownym człowiekiem z bardzo dobrym sercem, szczerze chce pomagać każdemu, jak tylko może, a mnie traktuje jak księżniczkę. Jest wyrozumiały, gdy nie mam siły nic zrobić i miewam gorsze dni czy tygodnie, ale jest
Dzień dobry Jestem 46 latkiem ze stwardnieniem rozsianym - normalnie funkcjonuje, pracuje, chodzę (jak na dzień dzisiejszy choroby nie widać poza tym, że jestem chudy). Mam żonę od 18 lat. 2 dzieci 16 i 13. Nasze małżeństwo miało kryzys 7 lat temu - żona rozmawiała z kolegą na tematy mocno seksua
Witam serdecznie. Mąż nie chce zajmować się dzieckiem, ani niczym w domu. Brudzi, nie sprząta po sobie, po swoim jedzeniu, nie spuszcza wody w toalecie. Kiedy proszę go, by zajął się naszym małym dzieckiem, puszcza mu bajki w telefonie, śpi odwrócony plecami, ogólnie ma go gdzieś. Próbuje rozmawi
Nie wiem, jak rozwinąć na nowo moje życie prywatne, towarzyskie. Byłam na kilku konsultacjach u psychologa i Pani mi powiedziała, że praca to dobre miejsce na poznanie ludzi. Jestem bardzo młoda i nie wiem, gdzie poznawać ludzi. W dodatku nie mam pracy i nie lubię miasta, w którym mieszkam. W zas
Po terapii straciłam przyjaciół, tracę znajomych, nie lubi mnie rodzina. Gdy im przytakiwałam, to byłam ok. A teraz jestem wyzywana za własne zdanie. Ojciec się gotuje, że mogę lubić inną partię polityczną (od razu nazywa mnie debilem), matka całe życie drze się, że ona ma gorzej, ona ma tak samo
Od 3 lat mam narzeczonego, z którym mieszkamy razem (zamieszkaliśmy razem zaraz po zaręczynach, wyjechałam razem z nim za granicę i mieszkamy na mieszkaniu agencyjnym), zanim zamieszkaliśmy razem, nasz związek był szybki(?). Zaczęliśmy się spotykać w październiku, w lutym zabrałam go na wakacje z
Mam takie różne egzystencjalne rozkminy. Martwi mnie to, że za niedługo skończę 24 lata, a nie jestem jeszcze dojrzała, nie czuję się tak. Oczywiście żyję sobie jak zwykły człowiek, studiuję i dorywczo pracuję, nie mam też ambicji, żeby coś wielkiego osiągnąć w życiu, więc akurat fakt braku więks
Długo się zastanawiałam, co zrobić z moim samopoczuciem i z tym, jak już dość długi czas męczą mnie myśli.
Czuję, że utknęłam w miejscu, w którym nigdy nie chciałam się znaleźć, a nawet powiem inaczej, nie myślałam, że się znajdę. Jakiś czas temu skończyłam 30 lat. Mam dwójkę dzieci
Witam!
Mam pytanie, co zrobić, jeśli pewna osoba usiłuje wpędzić mnie w kompleksy? Mówi, że racja, że jestem tłusta i, że mam wielki tyłek i jestem brzydka przy ludziach, publicznie. Codziennie to powtarza, jest to element nękania, ale to już inna sprawa.
A wcale nie jestem jakoś st
Witam. Mam od miesięcy problem, z którym już nie potrafię sobie poradzić. Chodzi o to, że mąż piszę z innymi kobietami. Kiedy mu o tym powiedziałam, że mnie to strasznie rani, to najpierw nie przyznał się, później mnie wyśmiał i powiedział, że nic złego nie robi i że mu nikt nie zabroni. Prosiłam
Jestem z moim partnerem ponad rok, nie mieliśmy łatwego początku, gdyż on spotykał się z moją przyjaciółką ja z jego przyjacielem. Fakt było to przelotne, ale myślałam, że przez to przejdziemy. Przyjaźniliśmy się długo .. około roku .. wiedzieliśmy o sobie dużo, rozmawialiśmy godzinami o wszystki
Znajomość mojego męża z kolegą wydaje mi się być trochę zbyt zażyła. W zasadzie kontakt ze sobą utrzymują właściwie cały czas, mąż pisze do niego nawet w pracy, często do niego jeździ. Ostatnio przeczytałam wiadomość, którą mąż do niego pisze, że jest 100% hetero, ale odczuwa do niego jakąś dziwn
Witam. Przez pewien czas byłam blisko w relacji z dwiema dziewczynami. Po pewnym czasie zauważyłam, że zaczęły się one obydwie odsuwać ode mnie. Byłam zazdrosna o tę relację (gdzie to niestety ukazywałam) I z jedną z nich straciłam kontakt, bo poczuła, że wtrącam się w jej życie. Zaczęłam się ods
Partner ciągle pracuje, bez wolnego, jedynie niedziela, o ile nie jest handlowa. Nie potrafi być może i nie chce ustawić z kierownictwem grafiku, tak, by móc mieć wolne max dwa dni dla mnie i naszych dzieci. Dzieci ciągle narzekają, że nigdzie czy nawet w wakacje nie wychodzimy, czy kino, basem i
Witam, mam 22 lata w tym roku 23.
Czuję się przytłoczona, czuję, że jestem w tyle. Po liceum miałam rok przerwy, ponieważ musiałam poprawić maturę, aby dostać się na wymarzoną studia, dodatkowo pracowałam zarobkowo, nie miałam wtedy zbyt wielu znajomych, większość czasu spędzałam w d
Za każdym razem, gdy odmawiam, czuję się, jakbym robiła coś złego. Nawet jeśli wiem, że nie mam siły, ochoty czy czasu, i tak pojawia się to ukłucie wstydu. Bo może ktoś się obrazi, może uzna mnie za niewdzięczną, może pomyśli, że jestem samolubna.
I dlatego często się zgadzam. Na do
Ludzie próbują na mnie wpływać, narzucać swoje zdania/ pomysły, ale... w "dobrych" intencjach, traktują mnie jak dziecko. Mam 30 lat, pracuję jako księgowa, nie mam partnera ani dzieci. Moja przełożona i bliższa koleżanka z pracy to kobiety w ok. 45 lat, zamężne, z dziećmi i... mam wrażenie, że t
Witam. Jestem aktualnie od paru dni w kryzysie emocjonalnym. Siedzę w domu z 9 MSC synem, mąż od zawsze pracował w normalnych godzinach blisko domu. Zawsze mogłam do niego zadzwonić, wieczory i weekendy spędzaliśmy razem.
Od dłuższego czasu miał pewna pasje, którą chciał wykorzystać
Cierpię na zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i lękowe mieszane. Jak sobie poradzić z wewnętrzną presją dotyczącą wykonywania obowiązków służbowych? Chodzi o to, że muszę swoje obowiązki wykonać jak najlepiej, bo boję się krytyki ze strony przełożonych i innych pracowników. Czasami poświęcam czas p
Przez ostatnie 5 lat pracowałam w bardzo stresującej pracy.
Tak naprawdę przez 7 dni w tygodniu był nacisk ze strony szefa, również wieczorami, bo to była praca na wyższym stanowisku, pod ogromną presją. Zauważyłam, że wykreowały się u mnie nawyki lękowe. To znaczy, teraz mam inną pr
To zawsze wygląda tak samo. Mam dwa tygodnie na projekt. Myślę: "Spokojnie, jeszcze dużo czasu." Mija tydzień – nic. Cztery dni przed terminem zaczynam się stresować, ale nadal robię wszystko, tylko nie to, co powinienem. Przeglądam maile, sprzątam biurko, oglądam filmiki, które nawet mnie nie in
Zawsze myślałem, że jestem po prostu leniwy.
Odkładanie wszystkiego na później towarzyszy mi, odkąd pamiętam – w szkole, na studiach, teraz w pracy. Zamiast zabrać się za raport, nagle czuję, że muszę posprzątać kuchnię, a potem jeszcze „szybko” sprawdzam coś w internecie.