Potrzeba połączenia z moim autorytetem. Chciałabym być jak najbliżej.
Dzień dobry, piszę do Was z zapytaniem czy to, co przeżywam od kilku już lat, jest normalne.
Mam 22 lata (kobieta). A więc posiadam w życiu naprawdę duży autorytet, jest on dla mnie bardzo ważny, od razu opiszę, że jest to kobieta, wiek około 40 lat. Bardzo dużo o niej myślę w kontekście tego, co robi w życiu i jak mi imponuje , ale gdy dochodzi do naszego kontaktu, ja się wycofuje, nie kontynuuje rozmowy, raczej szybko ją ucinam. A później każdy gest, wydarzenie i spojrzenie bardzo przeżywam i roztrwaniam na czynniki pierwsze, interpretuje. Myśle o niej kilka razy dziennie, wyobrażam sobie scenariusze z nią ,dzisiaj śniło mi się, że nazwała mnie córką i przysięgam, że w życiu nie czułam takiego spokoju. Ogólnie, żeby wyjaśnić, pochodzę z naprawdę dobrego domu, w którym jest pełno miłości i niczego nam nie brakuje, relacje z mamą mam świetne, ale nie jest moim autorytetem.
Pkpt
Emilia Jędryka
Szanowna Autorko,
Dziękuję, że podzieliła się Pani swoimi przemyśleniami i uczuciami. Opisuje Pani intensywne przeżycia związane z osobą, którą darzy dużym autorytetem, i naturalne jest, że może się Pani zastanawiać nad znaczeniem tych emocji.
To, co Pani opisuje, jest częstym doświadczeniem, zwłaszcza w młodym wieku, kiedy kształtujemy swoją tożsamość i szukamy wzorców do naśladowania. Czasami spotykamy osoby, które nas inspirują i wzbudzają szczególne emocje, nawet jeśli na poziomie świadomym nie zawsze potrafimy w pełni wyjaśnić, dlaczego tak się dzieje.
Zastanawianie się nad znaczeniem gestów tej osoby, fantazjowanie o wspólnych scenariuszach i poszukiwanie w tych wyobrażeniach spokoju może wskazywać na potrzebę bliskości lub akceptacji, która jest naturalna i normalna. To, co Pani przeżywa, może być sygnałem o głębokiej więzi emocjonalnej lub pragnieniu posiadania wzorca, który wykracza poza dotychczasowe relacje rodzinne.
Jeśli czuje Pani, że te emocje wpływają na codzienne funkcjonowanie lub chciałaby lepiej zrozumieć, co one oznaczają, rozmowa z psychologiem może pomóc w odkryciu, skąd biorą się te uczucia i jakie potrzeby stoją za nimi.
Pozdrawiam Panią serdecznie,
psycholog
Emilia Jędryka
Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry,
zdecydowanie trzeba zastanowić się nad tym, dlaczego właśnie ta kobieta jest dla mnie wzorem, co konkretnie mi w niej imponuje? Z tego co czytam, masz blokadę przy niej. Być może wynika ona ze strachu przed autorytetami (czyt. przed oceną), a takie trudności niejednokrotnie mają swoje zalążki właśnie w dzieciństwie.
Sugeruję doraźne spotkania z psychologiem w celu rozpracowania zgłaszanego problemu :)
z pozdrowieniami,
Katarzyna Kania-Bzdyl
Justyna Papurzyńska-Parab
Witam serdecznie,
Wydaje mi się, że to, czego Pani doświadcza w kontakcie z "autorytetem" to w jakimś stopniu spełnienie pewnych potrzeb emocjonalnych, których nie spełnia nikt inny. Bardzo znaczący jest ten sen, krtory Pani opisuje: kiedy ta osoba nazwała Panią córką, poczuła się Pani tak spokojnie i wyjątkowo jak nigdy wcześniej- warto zwrócić uwagę na ten kontekst relacji matka-córka, który wykracza poza kwestię autorytetu. Być może ta osoba jest dla Pani kimś tak ważnym, że już sam kontakt z nią jest onieśmielający. Wyobrażanie sobie scenariuszy z tą osobą w roli głównej, rozmyślanie o niej, może także świadczyć o potrzebach, które chciałaby Pani, aby ta kobieta zaspokajała. Myślę, że to bardzo interesujący materiał do przyjrzenia się i wyciągnęcia ciekawych wniosków na temat siebie, swoich potrzeb i uczuć.
Pozdrawiam gorąco,
Justyna Papurzyńska- Parab
