Odpowiedz jako specjalista
WsteczCo grozi, jeśli nie zgłoszę się na terapię po sugestii szkolnego psychologa za spożycie marihuany?
Szkolny psycholog chce mnie wysłać na terapie do specjalisty, bo powiedziałem mu, że spożywałem marihuanę, nie chce iść na ta terapie. Czy grozi mi coś, jeśli nie zgłoszę się do specjalisty i ile będę zmuszony do odwiedzania go? Jestem totalnie przeciw pójścia do niego
Anon
5 miesięcy temu
Joanna Lida
Psycholog może sugerować, a nie zalecić terapię, a Ty nie musisz z tego korzystać. Ale jeśli jesteś niepełnoletni to w takiego rodzaju decyzjach powinni brać udział rodzice. Czy oni wiedzą o zaleceniu psychologa? Inna sprawa to niechęć do wizyty, dlaczego jesteś przeciw? Takie rozmowy mogą być b.pożyteczne i wcale nie muszą ściśle dotyczyć używania marihuany, ale Twoich problemów, spraw które są dla Ciebie np trudne, wielu osobom rozmowy b. pomagają.
Pozdrawiam
Joanna Lida
5 miesięcy temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Patrycja Kurowska
Dzień dobry,
rozumiem Pana niechęć i opór przed terapią – to zupełnie naturalne, że budzi to w Panu sprzeciw, zwłaszcza jeśli czuje się Pan, że to nie jest coś, czego sam potrzebuje. Chcę jednak, żeby Pan wiedział, że szkoła czy psycholog prawdopodobnie kierują się troską, nawet jeśli ich reakcja wydaje się Panu przesadzona.
W praktyce nie grożą Panu żadne prawne konsekwencje tylko za to, że nie zgłosi się Pan na terapię. Jeśli jest Pan niepełnoletni, szkoła może poinformować rodziców, a oni mogą próbować namawiać Pana na wizyty.
Warto zastanowić się, dlaczego w ogóle doszło do tej sytuacji. Może psycholog widzi coś, czego Pan jeszcze nie dostrzega? Może nie chodzi tylko o marihuanę, ale o to, że szkoła zauważa u Pana stres, wycofanie czy coś, co ich niepokoi? Nie mówię, że musi się Pan zgadzać z ich oceną, ale może warto przynajmniej wyjaśnić sobie, o co dokładnie chodzi.
Jeśli naprawdę nie chce Pan iść do terapeuty, może warto porozmawiać o tym szczerze z psychologiem szkolnym? Zapytać, czy są inne możliwości – np. regularne rozmowy w szkole zamiast wizyt u specjalisty. Czasem już samo to może załagodzić sytuację.
Najważniejsze, żeby Pan nie czuł się osaczony ani zmuszony. Terapia ma sens tylko wtedy, gdy jest dobrowolna. Ale jeśli kiedykolwiek uzna Pan, że jednak warto porozmawiać z kimś neutralnym – niech to będzie Pana wybór, a nie przymus.
Jeśli szkoła lub rodzice będą wywierać zbyt dużą presję, zawsze może Pan poszukać wsparcia np. u rzecznika praw ucznia. Ważne, żeby Pan wiedział, że ma swoje prawa i możliwości działania.
Trzymam kciuki, żeby udało się znaleźć rozwiązanie, które będzie dla Pana w porządku. I pamiętaj – to Pan ma ostateczny głos w tej sprawie.
Pozdrawiam serdecznie,
Patrycja Kurowska
5 miesięcy temu
Zobacz podobne
TW: samookaleczenie. Dlaczego mój mózg planuje blizny samookaleczania z wyprzedzeniem? Czy to normalne?
TW: samookaleczenie
Czemu mój mózg musi mieć zaplanowane wcześniej, gdzie będą blizny po samookaleczaniu na rękach. Planuje, gdzie dokładnie mają być, na ileś ran do przodu. Nie mam pojęcia czemu i czy to jest chore i o co mi chodzi, ale chorobliwie na to patrze
Czy powinnam zagadać do chłopaka, który mnie podrywał, mimo że ma dziewczynę?
Od października do grudnia tamtego roku podrywał mnie chłopak z moekk szkoły i internetu. I chociaż na początku mi się nie podobał a miałam go gdzieś, to z czasem się zauroczyłam a nawet zakochałam? Tego ma 100% nie stwierdzenie. Jednak gdy przyszło co do czego, i jeden chłopak zapytał się go czy kogoś ma; on odpowiedział, że tak. Podrywał mnie mając dziewczynę. I po tym wydarzeniu podrywy się skończyły na jakiś czas bo potem podobno "zerwali" ale potem znowu się chyba zeszli. Gdy jednak niż oficjalnie zerwali, zaczął się od nowa gapić na mnie i być blisko, lecz nie za bardzo. To były już takie mniej śmiałe rzeczy niż robił wcześniej, teraz taka jedyna było, że obejrzałk reakcje po tym jak go zaczepiłam na instagramie. Jak np w okresie od października do grudnia - chodził ciągle tam gdzie ja na kolację np., patrzył się, zawarczal raz (ale dla beki to było). Pytanie moje jest jedno czy ja powinnam zagadać pierwsza? Czy w ogóle powinnam sobie go odpuścić? Lubię go i podoba mi się chciałabym z nim spróbować. Jednak nie wiem czy powinnam zagadać i jak to zrobić, też zupełnie nie mam pomysłu. Liczę na pomoc
Samotność dziecka i odrzucenie przez rówieśników, proszę o pomoc.
Dziecko płacze, że nie ma koleżanek w szkole , często boli ją brzuch, są sytuacje, w których z płaczem idzie do szkoły. Czuje się odrzucona przez klasę, jedynie kilku chłopców się z nią bawi. Tak mówi, chodzi przygnębiona. Widać smutek w oczach, jak mówimy o szkole. Wychowawczyni nie widzi problemu twierdząc, że dzieci czasem tak mają, że nie chcą się z kimś bawić, jednak w tej sytuacji jest to nagminne. Jak tylko się zbliży, żeby pogadać, mówią odsuń się, ale jak któraś z nich płacze, ona podchodzi i pyta, co się stało, przytula, pomaga . Mimo to następnego dnia znowu ją odsuwają. Bywają dni, że płacze i mówi, że nie chce do szkoły chodzić. Co robić, jak jej pomóc?
Czy pediatra zauważyłby FAS u dziecka zajmując się nim od urodzenia do 2 roku życia?
Czy pediatra zauważyłby, że dziecko może mieć FAS, zajmując się nim od urodzenia do 2 roku życia?
Jak wygląda szpital psychiatryczny dla dzieci i młodzieży?
Jak wygląda szpital psychiatryczny dla dzieci i młodzieży? Jak spędza się tam czas ?
