WsteczCzy ze mną jest jakiś problem, czy nie nadaję się do pracy?
Anonimowo
Odpowiedz jako specjalista
Dorota Żurek
Jest Pani bardzo młodą osobą i to zupełnie naturalne, że szuka Pani swojej drogi zawodowej. Proszę się nie przejmować, że tak często zmienia Pani pracę. Uważam, że to bardzo dobre na tym etapie, by poznawać różne branże, możliwości i szukać tego, co będzie dla Pani odpowiednie. Najważniejsze, by nie tracić wiary w siebie i nie traktować tego, jak porażki, a zdobywanie doświadczenia i naukę nowych rzeczy. Jako studentka ma Pani duże możliwości, dlatego warto szukać, eksperymentować i poszerzać swoje kompetencje, a z czasem odkryje Pani swoją branżę i wszystko się ułoży.
Pozdrawiam
Psycholog Dorota Żurek
Małgorzata Korba-Sobczyk
Witaj
To, co opisujesz, brzmi jak bardzo trudna sytuacja. Zmiana kilku prac w krótkim czasie i towarzyszące temu negatywne doświadczenia mogą być bardzo przytłaczające. Chcę Cię zapewnić, że nie jesteś sama z tym problemem i wiele osób przechodzi przez podobne doświadczenia na początku swojej kariery.
Każda z Twoich poprzednich prac charakteryzowała się brakiem organizacji, niejasnymi oczekiwaniami lub nawet mobbingiem. Takie warunki znacznie utrudniają efektywne wykonywanie pracy i mogą prowadzić do wypalenia zawodowego. Problemy wpracy , takie jak mobbing, mogą mieć długotrwały wpływ na nasze funkcjonowanie zawodowe.
Może się okazać, że wybrane przez Ciebie kierunki studiów i pracy nie do końca odpowiadają Twoim zainteresowaniom i predyspozycjom. Warto zastanowić się, co naprawdę Cię pasjonuje i jakie masz mocne strony.
To, co opisujesz, brzmi jak bardzo trudna sytuacja. Zmiana kilku prac w krótkim czasie i towarzyszące temu negatywne doświadczenia mogą być bardzo przytłaczające. Chcę Cię zapewnić, że nie jesteś sama z tym problemem i wiele osób przechodzi przez podobne doświadczenia na początku swojej kariery.
Zastanów się nad swoimi priorytetami oraz przeanalizuj swoje mocne strony i atuty. Rozwijaj swoje relacje zawodowe, uczestnicz w spotkaniach branżowych, korzystaj z platform na , których możesz podzielić się swoimi osiągnięciami.
Porozmawiaj z rodziną, przyjaciółmi lub zaufaną osobą o swoich trudnościach. Możesz również rozważyć konsultację z psychologiem lub doradcą zawodowym, nawet jeśli masz ograniczone środki finansowe. Wiele ośrodków oferuje bezpłatne lub niskokosztowe porady.
Regularnie odpoczywaj, uprawiaj sport, zdrowo się odżywiaj. Zadbaj o swoje zdrowie psychiczne, np. poprzez praktykowanie technik relaksacyjnych.
Pamiętaj : Bądź cierpliwa
Pozdrawiam
Małgorzata Korba-Sobczyk
Anna Ulatowska
Dzień dobry.
Opisujesz sytuację, która jest bardzo złożona i niełatwa. Jesteś młodą osobą, wchodzącą na rynek pracy - masz pełne prawo sprawdzać, szukać i doświadczać różnych prac tak aby dowiedzieć się co dla Ciebie będzie najodpowiedniejsze. Nasza kultura zachodnia kreuje i promuje wymaganie względem młodych osób aby bardzo szybko wiedziały co chcą w zawodowym życiu robić - tym czasem do określenia tego potrzeba doświadczania i eksplorowania różnych możliwości. Z Twojego opisu wynika, że prace w jakich miałaś zatrudnienie charakteryzowały się słabą organizacją i zarządzaniem zasobem ludzkim - brak konkretnych obowiązków, niedomówienia - to nie brzmi jak bezpieczne miejsce, w jakim można się rozwijać i uczyć. To co opisujesz wydaje się być wpisane w normatywny rozwój osoby w Twoim wieku - rozumiem, że może to być frustrujące i pojawiąjące się pytanie "czy ze mną wszystko jest ok?" budzi niepokój - natomiast z perspektywy opisu wnioskuję, że wszystko z Tobą jest wporządku :) a to czego doświadczasz to proces uczenia się i rozwoju. Zmiany pracy w młodym wieku nie świadczą o braku kompetencji, ale o poszukiwaniu odpowiedniego środowiska dla siebie. Kluczowe teraz jest, abyś dała sobie czas na znalezienie równowagi, zarówno zawodowej, jak i emocjonalnej.
Twoja pierwsza praca musiała być okropnym przeżyciem - z tego co relacjonujesz powyżej, byłaś w niej narażona na znaczne naruszenia Twojej osoby ze względu na płeć - to zdecydowane przekroczenia, które mogą mieć wpływ na tworzenie się Twoich wewnętrznych przekonań - w tej kwestii dobrze byłoby spotkać się ze specjalistą i porozmawiać. Na portalu możesz znaleźć osoby udzielające darmowych konsultacji.
Pozdrawiam
Anna Ulatowska
Małgorzata Gaś
Dzień dobry.
Dobrze byłoby żeby Pani skorzystała z pomocy psychologicznej oraz przyjrzała się swoim celom, zasobom . Popracowała z emocjami i lękiem. Ponieważ to pozwoli Pani prawidłowo pokierować swoim życiem. A dopiero potem zaczynać następne studia. Wspieram i życzę prawidłowych wyborów.
Pozdrawiam Psycholog Małgorzata Gaś
Patryk Falerowski
Dzień dobry,
Doświadczyła Pani wielu trudnych sytuacji w pracy, które z pewnością wpłynęły na samopoczucie i pewność siebie. Warto pamiętać, że to, że spotkała Panią presja, mobbing czy chaos organizacyjny, nie oznacza, że „nie nadaje się Pani do pracy”. W takich warunkach poczucie zagubienia jest całkowicie naturalne. Ważne, żeby dać sobie przestrzeń na zastanowienie się, co dla Pani jest ważne i jakie środowisko zawodowe będzie sprzyjać Pani komfortowi.
Zmiany pracy w młodym wieku są czymś zupełnie normalnym – to czas na odkrywanie, co naprawdę Panią pasjonuje i w jakim kierunku chce się Pani rozwijać. W dzisiejszych czasach presja sukcesu i wysokich zarobków często wywołuje poczucie przytłoczenia, w związku z stawianiem zbyt wysokich wymagań wobec siebie. Zachęcam do refleksji, co jest dla Pani kluczowe w pracy: stabilność, rozwój zawodowy, a może dobra atmosfera? To pomoże lepiej zrozumieć, jakiego środowiska pracy Pani szuka i co przyniesie poczucie spełnienia.
Jeśli odczuwa Pani przytłoczenie emocjami, lękiem czy bezsennością, warto rozważyć wsparcie psychologiczne. Na stronie dostępne są darmowe konsultacje, z których może Pani skorzystać. Takie spotkanie może pomóc spojrzeć na swoją sytuację z innej perspektywy i być pierwszym krokiem ku większemu spokoju i równowadze.
Pozdrawiam,
Patryk Falerowski
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Pracuję w naprawdę wymagającym środowisku, gdzie tempo jest szalone, a wymagania ciągle rosną. Coraz częściej czuję, jak dopada mnie chyba wypalenie zawodowe.
Codzienny stres związany z obowiązkami i ogromną presją zaczyna mnie przytłaczać.
Zmęczenie, brak motywacji i pr
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Chcę zmienić pracę i iść do biura. Obawiam się, bo czasem bywam rozkojarzona albo ''zamotana" (czasem mi samej przeszkadza, że tak się zachowuje). To wynika z małej ilości doświadczenia w pracy. Mimo wszystko jestem pracowita i chętna do pracy. Czy jest dla mnie szansa na zmianę?
Witam,
od dłuższego czasu zmagam się z przytłaczającym mnie problemem, a mianowicie chodzi o naukę.
W tamtym roku studiowałam na 1 roku wymagającego kierunku, natomiast nie zdałam jednego, ostatniego egzaminu.
Warto dodać, że problemy z nauką miałam od długi
Dzień dobry,
mój mąż jest pracoholikiem (na szczęście zdaje sobie z tego sprawę) i osiągnął ostatnio etap wypalenia z tego powodu. Chciałby to pokonać, ma duże chęci, ale nie jest w stanie zrobić pierwszych kroków z powodu wyrzutów sumienia, że robi coś innego niż praca.
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Czuję, że ten perfekcjonizm zaczął mnie dosłownie przerastać. Odkąd pamiętam, zawsze każdy coś ode mnie chciał.
Wszyscy oczekiwali, żebym był najlepszy, ciągle wysokie wymagania czy to rodzice, czy też w szkole. Później sam zacząłem sobie takie stawiać i stało się to częścią mojego ży
Straciłam pracę, która była jakąś częścią mnie. Zadaję sobie pytanie, kim naprawdę jestem, skoro to, co definiowało mnie przez lata, nagle zniknęło. Boli mnie codzienność, wydaje się bezsensowna..
Pracuję w wysoce konkurencyjnym środowisku, gdzie tempo pracy jest zawrotne, a oczekiwania stale rosną. Ostatnio zacząłem zauważać u siebie objawy wypalenia zawodowego. Codzienny stres związany z obowiązkami zawodowymi i presją osiągania coraz lepszych wyników zaczyna mnie przytłaczać. Często odc
Witam, piszę te pytanie, iż borykam się z wewnętrznym problemem.
Moje wewnętrzne dziecko cierpi, a z nim ja, odnoszę wrażenie, że wszyscy sie ode mnie odsuwają, unikają mnie, ignorują, a jak już sie odzywają, to próbują mi dogadywać, ośmieszyć albo stosować gaslighting, czuję jakby b
Dzień dobry,
mój pracodawca powiedział mi rzeczy, które naruszały moje granice. Mówił wiele rzeczy na temat seksu , które mnie krępowały i drwił z mojego stanu cywilnego.
Moja rodzina jednak obwinia mnie o te sytuacje. Mówi, że to moja wina, bo nie potrafiłam się mu post
Hej, chciałabym porozmawiać z kimś, kto może zmaga lub zmagał się z podobnym problemem.
Aktualnie mam 22 lata, studiuje zaocznie psychologię na 3 roku i bardzo lubię moje studia, wiąże z nimi przyszłość. Marzyłam o studiach dziennych, mieszkaniu w akademiku, życiu studenckim, poznani
Podoba mi się mój szef, jednak jest żonaty. Co mogę zrobić, żeby łatwiej mi się pracowało, jak pozbyć się uczuć? Dystansowanie się nie pomaga zbytnio, bo on ze mną flirtuje od 3 lat, pracy również nie chcę zmieniać. Ostatnio moje stanowisko pracy się nieco zmieniło, a z tym również jego zachowani