Left ArrowWstecz

Dysmorfofobia u starszych osób: jak starzenie wpływa na percepcję swojego ciała?

Jak się czują osoby chore na dysmorfofobie, które się starzeją? Czy jest im coraz gorzej?

User Forum

Andrzej

2 miesiące temu
Anastazja Zawiślak

Anastazja Zawiślak

Dysmorfofobia (ang. Body Dysmorphic Disorder, BDD – cielesne zaburzenia dysmorficzne) to zaburzenie psychiczne, które zgodnie z DSM-5 objawia się „zaabsorbowaniem jednym lub kilkoma dostrzeganymi defektami, lub wadami w wyglądzie, które są niezauważalne lub uważane za niewielkie przez innych. Starzenie się może być dla takich osób szczególnie trudnym procesem, ponieważ zmiany w wyglądzie stają się bardziej widoczne, a ich lęk i niezadowolenie mogą się nasilać. 

Wiele osób z BDD odczuwa ogromny stres związany z każdą, nawet drobną zmianą w wyglądzie. Mogą pojawiać się jeszcze silniejsze próby kontrolowania swojego wyglądu, obsesyjne porównywanie się do młodszych osób, unikanie luster lub przeciwnie – ciągłe ich sprawdzanie. Część osób szuka rozwiązań w zabiegach kosmetycznych, ale efekty często nie przynoszą im ulgi, bo problem nie leży w rzeczywistych zmianach fizycznych, ale w sposobie ich postrzegania.  

Nie oznacza to jednak, że starzenie się zawsze pogarsza stan psychiczny osób z BDD. Wiele zależy od tego, czy mają wsparcie, czy pracują nad sobą – np. uczestniczą w psychoterapii.

 

Pozdrawiam,

Anastazja Zawiślak 

Psycholog  

2 miesiące temu
Martyna Jarosz

Martyna Jarosz

Dzień dobry Panie Andrzeju!

W odpowiedzi na Pana pytanie: osoby cierpiące na dysmorfofobię, które się starzeją, mogą doświadczać nasilających się trudności emocjonalnych i psychicznych. Dysmorfofobia to zaburzenie psychiczne, które charakteryzuje się nadmiernym skupieniem na rzekomych defektach wyglądu, co prowadzi do silnego dyskomfortu i obniżonej samooceny. Starzenie się może dodatkowo pogłębiać te problemy, ponieważ naturalne zmiany w wyglądzie, takie jak zmarszczki, utrata elastyczności skóry czy siwienie włosów, mogą być postrzegane przez osoby z dysmorfofobią jako kolejne defekty, które wymagają ukrycia lub poprawy. W miarę jak osoby te starzeją się, mogą odczuwać coraz większy lęk i niepokój związany z utratą młodzieńczego wyglądu. Mogą spędzać więcej czasu na analizowaniu swojego wyglądu, porównywaniu się z innymi oraz podejmowaniu prób ukrycia domniemanych defektów za pomocą makijażu, ubrań czy zabiegów kosmetycznych. 

Pozdrawiam,
Martyna Jarosz

2 miesiące temu
Karolina Maciejewicz

Karolina Maciejewicz

Dysmorfofobia to zaburzenie, które powoduje intensywne skupienie na wyimaginowanych lub wyolbrzymionych defektach wyglądu. Starzenie się może nasilać te trudności, zwłaszcza jeśli samoocena jest mocno związana z wyglądem. Zmarszczki, zmiany skórne, czy spadek jędrności mogą stać się źródłem dodatkowego niepokoju.

Jednak nie musi to oznaczać, że objawy zawsze się pogłębiają. Wsparcie psychoterapeutyczne, praca nad akceptacją siebie i skupienie na innych wartościach niż wygląd mogą znacznie poprawić jakość życia, niezależnie od wieku.

2 miesiące temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Mam poczucie, że większość osób mnie obgaduje, wyśmiewa lub myśli o mnie źle. Co to może znaczyć? Proszę o wsparcie.
Dzień dobry, mam pytanie odnośnie obgadywania, wyśmiewania. Już od kilkunastu lat wydaje mi się lub tak jest, że każdy śmieje się na mój widok, obgaduje, wyśmiewa, komentuje mój wygląd. Czy to może być choroba?
Do jakiego wieku kształtuje się osobowość czlowieka?
Do jakiego wieku kształtuje się osobowość czlowieka?
Jak wygląda depresja? Jakie są najczęstsze objawy, jak i te bardziej nietypowe?
Jak wygląda depresja?
Jak wygląda depresja?
Jak wygląda depresja?
Przy zaburzeniach lękowych zastanawiam się, jak wyglądam z perspektywy innych osób.
Dzień dobry, mam czasami takie dni, w których parę razy patrzę w lustro, wyobrażam sobie jak wyglądam z perspektywy innych czy zastanawiam się nad myślami, które pojawiają się w mojej głowie. Dodam, że zaczęło się to u mnie dopiero od czasu nasilenia się zaburzeń lękowych i nie występuje nonstop. Czy te dwie rzeczy mogą mieć ze sobą jakiś związek??
Fobia społeczna czy osobowość unikająca?
Czy można mieć fobię społeczną od zawsze? Czy może jak ktoś ma to od kiedy pamięta, to wtedy jest to osobowość unikająca? A depresja - czy może być przewlekła? Czy może jeśli trwa bez przerw, to wtedy jest to dystymia?
Lęk przed starością - jak sobie radzić?

Zaczynam coraz częściej odczuwać wielki lęk związany z myśleniem o starości, który mnie paraliżuje. 

Gdy tylko pojawia się temat przemijania, czuję się bezsilny i zaniepokojony. Ten bezpośredni strach przed starzeniem się zaczyna naprawdę wpływać na moje codzienne życie. 

Unikam rozmów o przyszłości i staram się ignorować wszelkie oznaki zmian w moim ciele. Czasem wydaje mi się, że boję się nie tylko tych fizycznych przemian, ale i utraty kontroli nad swoim życiem. Czy takie uczucia są normalne?

Rozważam terapię, ale nie jestem pewien. 

Naprawdę pragnę odzyskać spokój ducha i cieszyć się życiem bez wiecznego lęku przed tym, co przyniesie przyszłość. 

Będę bardzo wdzięczny za wszelkie rady i wskazówki.

Córka z niską samooceną za dużo czasu spędza przed lustrem - jak jej pomóc?

Zauważyłam, że moja córka bardzo dużo czasu spędza przed lustrem, krytykując swój wygląd. Mam przeczucie, że może zmagać się z czymś więcej, jak na przykład z dysmorfią ciała. Jako mama to strasznie mnie martwi. Wiem, że to problem, który może poważnie wpływać na jej samoocenę i kontakty z innymi. Próbuję ją wspierać, ale czasami brak mi pomysłu, jak skutecznie dotrzeć do niej i jej pomóc. Chcę jej jakoś pomóc, ale nie wiem jak. Naczytałam się dużo o tej dysmorfii i bardzo mnie to niepokoi. Chcę by moja córka była szczęśliwa

Czuję, że ludzie śmieją się z mojego wyglądu - dlaczego?

Dzień dobry, mam wrażenie lub tak jest, że ludzie śmieją się z mojej twarzy. Patrzą na mnie i się śmieją. Uważam, że każdy śmiech, który słyszę, dotyczy mojej osoby, mojego wyglądu