Jak wygląda depresja? Jakie są najczęstsze objawy, jak i te bardziej nietypowe?
Anonimowo

Joanna Jałowiec-Tinalt
Depresja może przejawiać się różnorodnie i mieć różne nasilenie. Często objawia się utratą energii, trudnościami w koncentracji, zmianami w apetycie, bezsennością lub nadmiernym snem oraz uczuciem przygnębienia lub beznadziejności, myślami samobójczymi. Może pojawiać się drażliwość, wahania nastroju. Często towarzyszy jej lęk i objawy psychosomatyczne. Jeśli zauważasz u siebie objawy depresji, warto skonsultować się z profesjonalistą. Pozdrawiam Joanna Jałowiec-Tinalt

Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
depresja może przybierać różną formę nasilenia danych objawów, które wpływają na sposób myślenia, odczuwania oraz funkcjonowania danej osoby. Do takich najważniejszych objawów depresji możemy zaliczyć: depresyjny nastrój (poczucie smutku, czy też beznadziejności), brak energii, trudności ze snem, zaniżona samoocena, czy też społeczna izolacja. Mogą pojawić się również trudności z koncentracją i pamięcią.
Jeżeli podejrzewasz u siebie depresję najlepiej będzie zgłosić się do specjalisty.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Karkus - psycholog, psychoterapeuta

Zofia Kardasz
Dzień dobry,
nie będę przytaczał objawów, bo myślę, że to bez trudu można znaleźć w internecie i chyba nie o to chodzi. Ważne jest, żeby nie diagnozować siebie, ani innych samodzielnie. Depresja ma wiele twarzy i objawów. Niezdiagnozowana, nieleczona ma tendencję do pogłębiania się i prowadzi do coraz poważniejszych zakłóceń w życiu codziennym.
Jeżeli zadanie powyższego pytania motywowane było stanem zdrowia konkretnej osoby, to proszę skonsultować się lekarzem psychiatrą lub psychoterapeutą celem potwierdzenia bądź wykluczenia depresji.
Pozdrawiam serdecznie
Zofia Kardasz

Justyna Adamczewska-Nowacka
Pytanie: jak wygląda depresja jest bardzo ogólne. Depresja u dzieci, młodzieży i dorosłych może wyglądać bardzo podobnie, ale również bardzo różnie. Podstawowe objawy to smutek, poczucie beznadziejności i zmiany nastroju utrzymujące się dłużej niż 4 tygodnie. Objawy u dzieci czy nastolatków mogą być często traktowane jako normalne zmiany emocjonalne i psychologiczne. Młody człowiek wkraczając w kolejne fazy dorastania może wycofywać się społecznie, czuć rozdrażnienie lub mieć intensywne skoki nastrojowe. Trzeba pamiętać, że każdy człowiek jest inny oraz o tym, że jeśli mamy podejrzenia depresji u siebie lub bliskiej osoby jest to dobry moment, by zasięgnąć porady specjalisty. Depresja jest chorobą, która obniża jakość życia, osoby na nią cierpiącej.

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień dobry. Chodzi o mojego 8-letniego syna. Od jakiegoś czasu mówi, że przypominają mu się rzeczy, które kiedyś zobaczył w bajce lub filmie np. spadający meteoryt, bombę czy potwora. Boi się, ze w rzeczywistości tez coś złego się stanie. Jak mu pomóc? Tłumaczyłam już, ze bajki i filmy to fikcja, wymysł kogoś innego. Wymyślaliśmy nawet śmieszne kostiumy dla tego potwora. Proszę o poradę co mam jeszcze zrobić? Jak mu pomóc?
Dzień dobry.
Rozstałam się z partnerem w maju 2023 roku w sposób burzliwy, zostałam pobita i wyrzucona z domu razem z dzieckiem. Do dzisiaj nie oddał mi rzeczy prywatnych po 16 latach związku. Mamy 3 sprawy, w tym o widzenie.
Sąd wyznaczył 2 widzenia w miesiącu i 2 razy w tygodniu telefon. Partner nadużywał alkoholu, poniżał mnie, wg mnie jest narcyzem i osobowością toksyczna.
Chodziłam na terapię i dopiero teraz to do mnie dochodzi, były jasne sygnale, ale ja byłam ślepa. Aktualnie Córka ma 5 lat, a ja nie daje sobie rady z jej napadami i złością.
Czuję, że cierpi, ale wg mnie i wielu osób, ex partner nie nadaje się do opieki nad dzieckiem. Podczas spotkania krytykuje Ją i prawi same uwagi na przykład ,,dlaczego nie umiesz wierszyka'' ,,dlaczego nie umiesz liczyć po angielsku'', ,,będziesz pracować w sklepie''!! Kupił Jej kostkę drewnianą do składania i nie pomógł Jej złożyć, tylko patrzył, jak się męczy.
Poszłam z Nią do toalety, to ze łzami w oczach poprosiła, abym Jej pomogła ją złożyć. Nie wiem, jak mam Jej tłumaczyć tę sytuację, przecież nie powiem, że tata mnie pobił i się Go boję, że pije i nie jest odpowiadaniem człowiekiem do Jej wychowania.
Chodzę do ośrodka, bezpłatnie, ale chyba nie do końca wszystko dobrze robię. Jestem załamana, w takich momentach, gdy Córka krzyczy ,,nie lubię Cię, chce do taty''.
Biegnie wtedy po misia, którego dostała od ojca i go przytula, a mi serce pęka. Dodam, że misia dostała wraz ze słowami "pamiętaj, jak będzie Ci źle, to rozmawiaj z misiem i go przytulają a ja usłyszę". Nie wiem, czy ja przewrażliwiona jestem, ale wg mnie nie należy tak mówić do dziecka. Potrzebuje pomocy, jak rozmawiać i tłumaczyć obecną sytuację.
Chętnie pójdę po poradę w okolicach Piaseczno, Grójec, Warszawa.
Mam problem z z sąsiadami, którzy mieszkają nade mną. Od wielu miesięcy z dobiegają z ich mieszkania bardzo duże hałasy. Początkowo starałem się nie zwracać na to uwagi, wiedząc, że mieszka tam rodzina z dwójką dzieci. Z czasem jednak sąsiedzi stawali się coraz bardziej agresywni, a hałasy zaczęły mieć miejsce każdego dnia, trwają przez wiele godzin i są bardzo niepokojące. Od kilku miesięcy sytuacja jeszcze się pogorszyła. Hałasy mają coraz bardziej agresywną formę i trwają niekiedy ponad pół nocy.
Dłużej nie mogę tego tolerować. W mieszkaniu regularnie dochodzi do awantur, a także do przemocy domowej. Przemoc ma formę słowną, a prawdopodobnie także fizyczną. Ofiarą przemocy jest prawdopodobnie około 10-letni chłopiec, który jest synem tych państwa. Chłopiec co kilka dni krzyczy wniebogłosy, wydając z siebie tak rozdzierający krzyk, jakby był obdzierany ze skóry. Jest przy tym bardzo agresywny i wydaje z siebie niemal zwierzęce odgłosy. Towarzyszą temu krzyki dorosłych, wśród których daje się rozróżnić takie zwroty jak "Ku*wa", "Ja pie*dolę" i "Przestań się drzeć".
Sąsiedzi nie reagują na żadne prośby o spokój. Poniżej zamieszczam link do nagrania, gdzie można posłuchać co się tam dzieje. Czy ci sąsiedzi są chorzy psychicznie i jaka to może być choroba? Kogo powinniśmy zawiadomić w tej sprawie? https://www.youtube.com/watch?v=_14HO7Gr6hk
5-latek przywiązuje się do każdego przedmiotu, nawet śmieci, jak tylko coś mu się przestawi, wpada w szał - płacze, kopie mnie pluje. Spokojna rozmowa nie pomaga, wyznaczanie mocnym, stanowczym głosem, żeby się uspokoił, to porozmawiamy, nie działa. Dochodzi do tego, że nawet dostanie słabego klapsa i kare w koncie do czasu uspokojenia, też nie działa, bo wszystko nie jest tak, jak on chce tu i teraz. Zbiera wszystko karteczki, słomki, każdy obrazek itp.
Nie wiem, gdzie się udać czy czekać aż jego układ nerwowy bardziej dojrzeje ?
Witam, mój syn jest w złym stanie psychicznym i fizycznym, ma 17 lat prawie nic nie je, ciągle płacze albo jest zły.
Mówi, że nie chce mu się żyć, że nie ma kolegów, nic go nie interesuje, jest smutny, ale też chamski, wulgarny.
Straszy, że odbierze sobie życie. Nie chce pójść do psychologa ani do psychiatry. Nie wiem, co mam robić
Dzień dobry. Jestem żoną, mama jak radzić sobie z emocjami, gdy po powrocie z pracy zastaje syna w tv a obowiązki, które ma są niewykonane . Np. niezrobione łóżko, niewyciągniętą śniadaniówka, rozrzucony plecak itp. jak zwracam uwagę, to syn mówi, że się czepiam i robię ciągle hałas, bo mu się zapomniało. Synowi codziennie się zapomina o zrobieniu łóżka. Czasami odnoszę wrażenie, że syn jest przez nas kierowany jak robót, nic sam nie pomyśli, tylko pyta się, kiedy komputer. Uczy się bardzo dobrze, ale jeżeli jest sprawdzian, to krzyczy, że umie, umie, a potem są efekty umienia ze słaba ocena płacz i poprawianie