Wstecz

Czy da się jakoś zapomnieć o ważnej, przerwanej znajomości?

Dzień dobry, zwracam się może z dość dziwnym i ciężkim do odpowiedzenia pytaniem, ale nie wiem co robić. Postaram się w miarę szybko przedstawić swoją sytuację. 

Około 3 lata temu zawarłam nową znajomość, a w połowie zeszłego roku dość nagle i bez powodu się ona rozpadła. Od tego czasu kompletnie nie umiem myśleć o tym co jest teraz, mam innych przyjaciół, ale wciąż tęsknię za tamtą relacją, ogólnie kieruję się zasadą, że jedna relacja nie zastąpi drugiej, co raczej mi nie pomaga. Od wielu miesięcy myślałam, by jakoś odnowić tą znajomość, zwłaszcza, że ta relacja zakończyła się bez jakiegoś konkretnego powodu, nie było żadnych kłótni czy nieporozumień. 

Moje plany zostały zrujnowane, ponieważ około miesiąc temu dowiedziałam się czegoś, co kompletnie przekreśliło całą tą znajomość, nawet to co było kiedyś. Od tego czasu smutek mnie opanowuje, całe dni upływają mi na analizie tego, czemu ja kiedykolwiek rozpoczęłam tą znajomość. 

Od roku obwiniam się, że nie zaczęłam jakoś tych rozmów z nimi od nowa, ale fakt jest też taki, że miałam dość ciężki czas związany z zaburzeniami lękowymi i nie byłam w stanie chodzić do szkoły, a co dopiero prowadzić życie towarzyskie. Bo kto by chciał przyjaźnić się z kimś, kto boi się wszystkiego?... 

Od dawna bardzo obawiam się, że ktoś mnie zostawi, czy to rodzina czy właśnie znajomi. I moje pytanie brzmi: czy da się jakoś zapomnieć o tej znajomości, albo chociaż wytłumaczyć sobie, że nie warto o tym myśleć? Zaczęły się przez to u mnie pojawiać myśli, że życie nie ma sensu i jestem przerażona, dlatego chce coś z tym zrobić. Chodzę na terapię, lecz obecnie mam przed sobą dość długą przerwę w niej, dlatego piszę tutaj.

Beata Burnat

Beata Burnat

Witam serdeczne 

Dziękuję, że się tym dzielisz i słyszę, że jest ci trudno z tym wszystkim, ponieważ to była dosyć długi związek. Trzy lata znajomości nie wymażą się z dna na dzień. Dlatego tez twoje obawy i lęki, są jak najbardziej zrozumiale, dodatkowym czynnikiem, który utrudnia poradzenie sobie z emocjami to poczucie winny jaki pozostał po nie do końca wyjaśnionej przyczynie rozstania. Mazna popaść w błędne koło, zadręczania się tym wszystkim co się już stało. Pojawia się mnóstwo emocji takich jak, poczucie winy, że to przez ciebie, że gdybyś była inna to może nie doszło by do rozstania. Emocje te zniekształcają Twoje postrzeganie rzeczywistości, która jest inna i daje zawsze inne możliwości wybory. Siedzenie od roku w przeszłości i szukania odpowiedzi, mocno wpływa na stan psychiczny, który przez to się tylko obniża, i zabiera energie do  popatrzenia w innym kierunku, gdzie moze jest  lepiej.  

W odpowiedz na twoje pytanie, czy da się zapomnieć albo chociaż wytłumaczyć, że nie warto o tym myśleć odpowiedz brzmi TAK, to jest jak najbardziej możliwe i realne. I jeśli pojawiają się myśli rezygnacyjne i lękowe rozmowa z kimś zaufanym lub specjalista jest bardzo pomocna i nie trzeba się bać z niej korzystać.

Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego

Beata Burnat 

 

wczoraj
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

niestety odpowiedź tutaj nawet najlepszego specjalisty nie pomoże Ci pokonać tych wszystkich trudności, które opisałaś. Sugeruję powrót do terapii. Przede wszystkim po to, aby popracować nad swoją samooceną a także przerobić tą bolesną relację.

Przy okazji pamiętaj o tym, aby dbać o siebie. Zdrowo się odżywiać, mieć regularny sen, spotykać się z bliskimi osobami, wychodzić z domu, sprawiać sobie małe przyjemności. Trzymam mocno za Ciebie kciuki!

Przesyłam uściski! :)

Katarzyna Kania-Bzdyl

wczoraj
Emilia Jędryka

Emilia Jędryka

Szanowna Pani O,

Bardzo dziękuję za podzielenie się swoją historią oraz trudnymi emocjami, z którymi się Pani mierzy. Chciałabym przede wszystkim podkreślić, że naturalnym jest odczuwanie smutku i tęsknoty po zakończeniu ważnej relacji, zwłaszcza gdy zakończyła się ona nagle i bez wyraźnej przyczyny.

Odpowiedź na Pani pytanie, czy można „zapomnieć” o tej znajomości, nie jest łatwa. Kluczowe jest nie tyle zapomnienie, ile przetworzenie tych emocji i znalezienie sposobu na pogodzenie się z tym, co się wydarzyło. Ważne jest, aby pozwoliła sobie Pani na przeżycie tych uczuć. Zrozumienie własnych potrzeb i lęków, akceptacja przeszłości oraz praca nad wzmacnianiem siebie emocjonalnie mogą pomóc odzyskać równowagę i poczucie spokoju.

Myśli o braku sensu życia, które pojawiły się w związku z tymi trudnościami, są ważnym sygnałem, aby poszukać wsparcia. Jeśli obecnie nie ma Pani możliwości skonsultowania się z Pani terapeutą, warto rozważyć inne formy pomocy, takie jak telefony pomocowe czy darmowe konsultacje online ze specjalistami, na przykład na platformie TwójPsycholog.

To, że Pani pisze i szuka pomocy, jest niezwykle ważnym krokiem w trosce o siebie. Zachęcam do dalszego dbania o siebie i otoczenia się wsparciem w tym trudnym czasie.

Wszystkiego dobrego,

psycholog

Emilia Jędryka

4 godziny temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne