Czy medytacja i oddechy naprawdę działają?
Marta
Justyna Papurzyńska-Parab
Witam,
To prawda, że techniki relaksacyjne- medytacja, techniki oddechowe, a także trening uważności są przydatne w zaburzeniach lękowych. Jednak najlepszą skuteczność mają w połączeniu z terapią, podczas której bedzie mógł Pan przyjrzeć się przyczynom swoich zaburzeń, zrozumieć je i wypracować strategie radzenia sobie z objawami. Samo uświadomienie sobie źródła swoich problemów ma już wartość leczącą, więc warto przyjrzeć się swojemu lękowi pod okiem specjalisty.
Natomiast jeśli objawy bardzo utrudniają lub niemal uniemożliwiają codzienne, normalne funkcjonowanie, warto rozważyć konsultację psychiatryczą i, jeśli takie będzie zalecenie lekarza, zastanowić się nad wsparciem farmakologicznym.
Pozdrawiam gorąco,
Justyna Papurzyńska- Parab, psycholog.
Urszula Małek
Widzę, że zmagasz się z dużym stresem – to trudna sytuacja i to bardzo dobrze, że szukasz pomocy i jesteś otwarty na różne rozwiązania. To, co opisujesz, wskazuje na chroniczne napięcie, które może wyczerpywać emocjonalnie i fizycznie. Jest kilka technik, które mogą pomóc zredukować te odczucia na co dzień, więc chętnie podpowiem, od czego warto zacząć.
Techniki oddechowe: Rzeczywiście, praca z oddechem jest skutecznym sposobem na uspokojenie układu nerwowego. Możesz wypróbować np. oddech 4-4-8 – polega na wdechu przez 4 sekundy, zatrzymaniu oddechu na 4 sekundy, a następnie wydechu przez 8 sekund. Regularne ćwiczenia tego typu mogą pomóc Twojemu ciału przyzwyczaić się do relaksu.
Medytacja mindfulness: Medytacja uczy nas akceptacji emocji i myśli bez oceniania ich, co pozwala stopniowo redukować potrzebę nieustannego analizowania. Może to być prosty trening, w którym skupiasz uwagę na oddechu, a kiedy myśli zaczynają uciekać, łagodnie wracasz do swojego oddechu.
Ćwiczenia progresywnego rozluźniania mięśni: Jest to technika polegająca na stopniowym napinaniu i rozluźnianiu poszczególnych grup mięśni. Pozwala zidentyfikować napięcie w ciele i lepiej kontrolować fizyczne reakcje na stres.
Wsparcie psychoterapeutyczne: Techniki relaksacyjne mogą być skuteczne, ale czasem trudno jest w pełni poradzić sobie z chronicznym stresem samodzielnie. Wsparcie terapeuty może pomóc dotrzeć do przyczyn stresu i wypracować bardziej trwałe sposoby radzenia sobie z nim.
Jeśli jesteś gotowy, wypróbuj jedną lub dwie z tych metod, a jeśli zauważysz, że stres dalej utrudnia Ci codzienne funkcjonowanie, rozważ konsultację z terapeutą. Samo dbanie o siebie i próbowanie nowych technik to już duży krok w stronę zmiany.
Życzę wszystkiego dobrego,
Urszula Małek
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Mam takie dni, że często czuję się, jakby moje życie straciło sens, a wątpliwości dotyczące moich celów nie dają mi spokoju. Ten cały kryzys egzystencjalny sprawia, że rzeczy, które kiedyś robiłem z automatu, teraz wydają się bez sensu.
Często myślę: 'po co ja to w ogóle robię?' i br
Coraz częściej zauważam, że moja córka naprawdę boi się chodzić do szkoły, co mnie martwi. Każdego ranka ten lęk wydaje się rosnąć, a próby uspokojenia pomagają tylko na krótko.
Rozmawiałam z dzieckiem o jej uczuciach i obawach, ale często się wycofuje albo mówi, że nie wie dokładnie
Dzień dobry, mam prawie 25 lat, mam fobię społeczną od dziecka, doświadczam epizodów depresyjnych, mam część symptomów agorafobii, od półtora roku zaczęłam doświadczać ataków paniki i stają się one częstsze, częściej się samookaleczam, do tego prawdopodobnie mam zaburzenie osobowości borderline (
Dzień dobry. Mam problem z rozmową z bliskimi na poważne tematy. Nie umiem prosić o pomoc, wyrażać swoje uczucia, często nie potrafię powiedzieć, dlaczego zrobiłem coś tak, a nie inaczej, zamazuje w pamięci argumenty i przykłady dotyczące tego, co mnie nurtuje, co mi przeszkadza, a boję się porus
Hej, mam pewien problem.
Od jakiegoś czasu zmagam się z takim lękiem przed przestrzeniami otwartymi, że każda próba wyjścia z domu to dla mnie ogromny stres. Gdy tylko pomyślę, że muszę wyjść na zakupy albo spotkać się z przyjaciółmi w parku, ogarnia mnie panika. Czuję, jakby mój świ
Zaczynam coraz częściej odczuwać wielki lęk związany z myśleniem o starości, który mnie paraliżuje.
Gdy tylko pojawia się temat przemijania, czuję się bezsilny i zaniepokojony. Ten bezpośredni strach przed starzeniem się zaczyna naprawdę wpływać na moje codzienne życie.
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany
Dzień dobry.
Jak rozpoznać czy ktoś ma narcystyczną osobowość, czy może jest to ktoś o unikającym stylu więzi?
Jakie są znaczące różnice i podobieństwa między unikającym stylem więzi a osobowością narcystyczną?
Pozdrawiam
Byłam ostatnio w takiej sytuacji, że niespodziewanie dostałam ataku paniki, i to w naprawdę nieoczekiwanym momencie.
Było to w sklepie, stojąc przy półce, nagle poczułam przerażający lęk, serce zaczęło łomotać, a ręce mi zadrżały.
Miałam wrażenie, że wszystko wokół jest
W ostatnim czasie doszłam do wniosku, że pandemia mocno zwiększyła mój lęk społeczny. Każde wyjście z domu, nawet do sklepu, albo na spacer, stresuje mnie niesamowicie.
Czasem myślę o najgorszym scenariuszu, jakbym przy każdym kontakcie z inną osobą spodziewała się katastrofy. <
Od dłuższego czasu mierzę się z codziennymi wyzwaniami, które przez moje borderline osobowościowe stają się naprawdę skomplikowane. Czuję się jak na emocjonalnej huśtawce – od euforii po totalną rozpacz w kilka sekund.
Każda rozmowa potrafi być jak chodzenie po polu minowym, a moje r
Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie.
Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo
Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.
Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć.
Próbuję być
Dzień dobry,
Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia.
Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię.
Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w ty
Dzień dobry,
co zrobić przy ogromnym lęku przed braniem leków?
Lekarz psychiatra wypisał mi leki przeciw OCD i lękowi towarzyszącemu temu stanowi (sertralina, a dokładniej Asentra), ale ja bardzo boję się je wziąć, a niestety muszę zacząć od jutra. Nie wyjaśnił mi nawet
Dzień dobry, czy psychosomatykę przy zaburzeniach lękowych i zespole depersonalizacji-derealizacji (przewlekłe uczucie gorączki, biegunka, wymioty, duszności, bóle mięśni, bóle gardła i ogólnie chroniczne zmęczenie) można wyleczyć całkowicie farmakoterapią?
Są na to jakieś dowody, potw