WsteczJak rozpoznać i przeciwdziałać wypaleniu zawodowemu przy pracy zdalnej?
Joanna
Odpowiedz jako specjalista
Karolina Suszek-Szpil
Dzień dobry Pani Joanno,
zaciekawił mnie Pani wpis.
Podzieliła się Pani ważnymi obserwacjami - to bardzo duży krok w kierunku zrozumienia problemu i znalezienia rozwiązania.
Objawy, które Pani opisuje, mogą wskazywać na pewne cechy wypalenia zawodowego. Tutaj będzie ważne zareagowanie odpowiednio wcześnie, ponieważ im dłużej trwa sytuacja, tym większych kosztów może doświadczać osoba mierząca się z tym problemem.
Wypalenie dotyczy emocjonalnego, fizycznego i psychicznego wyczerpania, które wynika z długotrwałego doświadczania stresu i przeciążenia w pracy. Wypalenie zawodowe to syndrom wynikający z przewlekłego stresu w miejscu pracy, który nie został skutecznie opanowany.
Obejmuje trzy wymiary:
1) poczucie wyczerpania lub braku energii;
2) zwiększony dystans psychiczny wobec wykonywanej pracy lub poczucie negatywizmu, cynizmu, związane z wykonywaną pracą; oraz
3) poczucie nieskuteczności i braku spełnienia.
Zanim zaproponuję Pani pomysły na radzenie sobie z tymi objawami, chcę zwrócić Pani uwagę na pewną kwestię: zmęczenie zadaniami i obowiązkami może zdarzyć się każdemu z nas. Może się to wydarzyć również w pracy, która jest dla nas źródłem satysfakcji. Wypalenie może dotykać osoby, które są bardzo zaangażowane w pracę. Realizują zadania z dużą sumiennością, gdzie praca stanowi ważny obszar życia.
Co więcej, jeżeli zadań jest bardzo dużo a czasu niewystarczająco - mamy przepis na ryzyko dużego obciążenia pracą, które może prowadzić do wyczerpania. Jeżeli sytuacja trwa przez dłuższy czas, powodując dotkliwe konsekwencje np. silny stres, problemy zdrowotne - mamy ryzyko przejścia do kolejnego etapu, którym jest wypalenie zawodowe. Mamy więc tutaj do czynienia z pewnym postępującym procesem.
Proces ten nasila się kiedy, sytuacje o charakterze stresowym (to, co ma na nas negatywny wpływ np. duża liczba zadań a zbyt mało czasu, trudna atmosfera w zespole) dominują nam naszymi zyskami i możliwościami poradzenia sobie (korzyści finansowe i poza finansowe z wykonywanej pracy).
Zachwianie tej równowagi toruję drogę do wypalenia.
Pani zdecydowała się napisać, co może świadczyć o tym, że obserwuje Pani u siebie pewną zmianę w czasie.
Może to wpływać na to, że Pani stan psychofizyczny będzie przekładał się na efektywność w pracy.
Proszę pamiętać, że ta utrata efektywności może być pewnym objawem, któremu warto się przyjrzeć i zdecydować, w jaki sposób zadbać o siebie.
Wyobrażam sobie jeszcze scenariusz, w którym:
Wykonywanie pracy zdalnej -> powoduje zacieranie się granic między pracą a czasem wolnym -> co powoduje, że jest realnie mniej odpoczynku -> powtarza się uczucie zmęczenia -> co może wtórnie wpływać na mniejszą efektywność w pracy.
W tym scenariuszu warto będzie zainwestować w jakościowy odpoczynek, który pośrednio przełoży się na jakość wykonywanej pracy (w dużym uproszczeniu, bo mam nadzieję, że ten odpoczynek będzie dla Pani bardzo przyjemny sam w sobie ;)).
Profilaktyka wypalenia zawodowego:
- Zorganizowanie przestrzeni do pracy np. inne miejsce do pracy z komputerem niż pomieszczenie, w którym zazwyczaj Pani odpoczywa.
- Ustalenie konkretnych godziny pracy i przerw w ciągu dnia.
- Wyłączanie komputera, powiadomień z maila i komunikatorów po zakończeniu pracy.
- Planowanie czasu na odpoczynek i aktywności, które sprawiają Pani przyjemność. Ważne, aby nie były one związane z pracą. Jeżeli wykonuje Pani pracę przy laptopie - warto zaplanować spacer lub aktywność sportową.
- Planowanie krótkich przerw w ciągu godzin pracy - zajęcie się czymś, co Panią interesuje i relaksuje np. słuchanie muzyki, przeczytanie kilku stron książki, rozmowa z bliskimi.
- Dbanie o sen - stałe godziny kładzenia się spać i wstawania, ograniczanie kontaktu z elektroniką w godzinach poprzedzających zasypianie. Jakościowy sen wspiera nas w radzeniu sobie ze stresem w ciągu dnia.
- Dbanie o zróżnicowaną dietę i nawodnienie oraz regularne pory posiłków. Mając zaspokojone podstawowe potrzeby fizjologiczne, podatność na sytuacje stresowe będzie dużo mniejsza.
- Aktywność fizyczna w ciągu dnia - obniża poziom stresu, wspiera jakościowy sen. Warto rozważyć również stosowanie technik relaksacyjnych lub technik oddechowych np. przed spaniem dla wyciszenia się.
- Planowanie czasu wolnego na odpoczynek np. aktywność w weekend lub urlop po to, aby zregenerować siły.
- Poszukiwanie obszarów, które sprawiają Pani przyjemność w pracy - planowanie zadań tak, aby pojawiały się te, które szczególnie Panią interesują.
- Analiza ilości i jakości zdań, które są Pani powieżone - być może jest szansa na to, aby w rozmowie z osobą przełożoną lub zespołem zastanowić się nad innym sposobem podziału zadań w najbliższych tygodniach tak, aby mogła Pani zregenerować siły.
- Planowanie zadań na dany dzień np. z wykorzystaniem tablicy eisenhowera (podział zadań wg. wg. priorytetów).
- Konsultacja u lekarza internisty celem upewnienia się co do podłoża silnego stresu i zmęczenia.
Mam nadzieję, że w tej odpowiedzi znajdzie Pani propozycje, które okażą się dla Pani pomocne.
Życzę dużo siły do dalszego poszukiwania równowagi.
Wszystkiego dobrego Pani Joanno!
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
hej, od długiego czasu mam poczucie, że muszę się ciągle doskonalić w pracy. czuję, że mam w sobie syndrom Supermana, bo wydaje mi się, że muszę być najlepszy we wszystkim, co robię. nie mogę sobie pozwolić na żadną słabość. to mega stresujące i zaczyna powoli odbijać się na moim życiu zawodowym
hej wszystkim, potrzebuję rady dotyczącej problemu, z którym zmagam się w pracy. Pracuję w zespole, gdzie mamy mix pokoleniowy – są przedstawiciele pokolenia X, Y i Z. coraz częściej widzę, że te różnice prowadzą do konfliktów, szczególnie w podejściu do pracy i komunikacji. Jako osoba z pokoleni
Zaczyna mi doskwierać fakt, że sukcesy mojego partnera mieszają mi w głowie... na jednym poziomie jestem naprawdę dumna z jego osiągnięć, ale gdzieś głęboko w środku pojawia się zazdrość. To mnie trochę zaskakuje i niepokoi, bo wpływa na naszą relację. Nie chcę, żeby te uczucia zniszczyły coś, na
Pracuję w naprawdę wymagającym środowisku, gdzie tempo jest szalone, a wymagania ciągle rosną. Coraz częściej czuję, jak dopada mnie chyba wypalenie zawodowe.
Codzienny stres związany z obowiązkami i ogromną presją zaczyna mnie przytłaczać.
Zmęczenie, brak motywacji i pr
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Chcę zmienić pracę i iść do biura. Obawiam się, bo czasem bywam rozkojarzona albo ''zamotana" (czasem mi samej przeszkadza, że tak się zachowuje). To wynika z małej ilości doświadczenia w pracy. Mimo wszystko jestem pracowita i chętna do pracy. Czy jest dla mnie szansa na zmianę?
Witam,
od dłuższego czasu zmagam się z przytłaczającym mnie problemem, a mianowicie chodzi o naukę.
W tamtym roku studiowałam na 1 roku wymagającego kierunku, natomiast nie zdałam jednego, ostatniego egzaminu.
Warto dodać, że problemy z nauką miałam od długi
Dzień dobry,
mój mąż jest pracoholikiem (na szczęście zdaje sobie z tego sprawę) i osiągnął ostatnio etap wypalenia z tego powodu. Chciałby to pokonać, ma duże chęci, ale nie jest w stanie zrobić pierwszych kroków z powodu wyrzutów sumienia, że robi coś innego niż praca.
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Czuję, że ten perfekcjonizm zaczął mnie dosłownie przerastać. Odkąd pamiętam, zawsze każdy coś ode mnie chciał.
Wszyscy oczekiwali, żebym był najlepszy, ciągle wysokie wymagania czy to rodzice, czy też w szkole. Później sam zacząłem sobie takie stawiać i stało się to częścią mojego ży
Straciłam pracę, która była jakąś częścią mnie. Zadaję sobie pytanie, kim naprawdę jestem, skoro to, co definiowało mnie przez lata, nagle zniknęło. Boli mnie codzienność, wydaje się bezsensowna..
Pracuję w wysoce konkurencyjnym środowisku, gdzie tempo pracy jest zawrotne, a oczekiwania stale rosną. Ostatnio zacząłem zauważać u siebie objawy wypalenia zawodowego. Codzienny stres związany z obowiązkami zawodowymi i presją osiągania coraz lepszych wyników zaczyna mnie przytłaczać. Często odc
Witam, piszę te pytanie, iż borykam się z wewnętrznym problemem.
Moje wewnętrzne dziecko cierpi, a z nim ja, odnoszę wrażenie, że wszyscy sie ode mnie odsuwają, unikają mnie, ignorują, a jak już sie odzywają, to próbują mi dogadywać, ośmieszyć albo stosować gaslighting, czuję jakby b
Dzień dobry,
mój pracodawca powiedział mi rzeczy, które naruszały moje granice. Mówił wiele rzeczy na temat seksu , które mnie krępowały i drwił z mojego stanu cywilnego.
Moja rodzina jednak obwinia mnie o te sytuacje. Mówi, że to moja wina, bo nie potrafiłam się mu post
Hej, chciałabym porozmawiać z kimś, kto może zmaga lub zmagał się z podobnym problemem.
Aktualnie mam 22 lata, studiuje zaocznie psychologię na 3 roku i bardzo lubię moje studia, wiąże z nimi przyszłość. Marzyłam o studiach dziennych, mieszkaniu w akademiku, życiu studenckim, poznani
Podoba mi się mój szef, jednak jest żonaty. Co mogę zrobić, żeby łatwiej mi się pracowało, jak pozbyć się uczuć? Dystansowanie się nie pomaga zbytnio, bo on ze mną flirtuje od 3 lat, pracy również nie chcę zmieniać. Ostatnio moje stanowisko pracy się nieco zmieniło, a z tym również jego zachowani