Wstecz

W decyzjach hamuje mnie lęk przed oceną innych. Czy to normalne, jak sobie z tym poradzić?

Mam 17 lat, ostatnio znalazłam pracę, w której nie czuję się dobrze i chciałabym z niej odejść, jednak boję się to zrobić, bo mam wrażenie, że zawiodę wszystkich dookoła. Pracuje tam co prawda tylko miesiąc, ale już wiem, że nie jest to coś dla mnie. Odkąd pamiętam mam w głowie "zakodowane", że jeśli zrobię coś inaczej niż chcą tego inni, to ich zawiodę. Nie wiem z czego to wynika. Praca jest tylko aktualnym przykładem, ponieważ takich sytuacji jest dużo więcej. Ciągle mam z głowie pytania "czy mama się nie obrazi" , "czy powinnam to zrobić skoro inni tego nie chcą" mam wrażenie, że boję się żyć własnym życiem, bo to co powiedzą inni tak mnie martwi. Skąd to się wzięło? Jest to normalne?(chociaż w małym stopniu) Co mogę z tym zrobić?

Anonimowo

w zeszłym miesiącu
Dorota Figarska

Dorota Figarska

Dzień  dobry

Pewne rzeczy, które klienci opisują używając słów "mam tak, że (...) i nie wiem, dlaczego" zazwyczaj wskazują, że powstał u nich tak zwany skrypt/schemat poznawczy, który jest nieadaptacyjny i utrudnia im normalne funkcjonowanie. Schematy to takie gotowe reakcje, które zostają uruchamiane w nieświadomy sposób w reakcji na wydarzenia, które są pod pewnym względem do siebie podobne. U Pani takim wspólnym elementem jest przekonanie, że zawalczenie o siebie (swoje potrzeby) będzie miało negatywny wpływ na Pani relacje z innymi. Często takie schematy kształtujemy już w dzieciństwie i zależą one od tego, jak od najmłodszych lat opiekunowie (lub rówieśnicy w szkole albo inne bardzo ważne osoby) reagowały na nasze granice, czy spotykaliśmy się z ich poszanowaniem, krytyką czy nawet obwinianiem za chęć zrobienia czegoś po swojemu. Być może w pewnym momencie różne doświadczenia sprawiły, że nauczyła się pani, że nie warto stawiać granic, bo spotka się to z nieprzychylną reakcją otoczenia. Jak pisałam taki skrypt uruchamia się automatycznie i nie chodzi o to czy rzeczywiście doświadczymy krytyki, ale nasz strach powstaje na skutek skojarzenia tego co się dzieje teraz, z tym co było kiedyś i jak się wówczas czuliśmy. Oczywiście można nad tym pracować i zmieniać te skrypty, To nie jest tak, teraz wypracowane zostają z nami na zawsze. Zachęcam jednak do poszukiwania odpowiedzi przy pomocy specjalisty - psychologa lub psychoterapeuty, tak aby odbywało się to bezpiecznych i wspierających warunkach. 

Pozdrawiam

Psycholog Dorota Figarska 

 

 

w zeszłym miesiącu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne