Left ArrowWstecz

Czuję się wyłączona. Mam póki co tylko pecha, jeśli chodzi o wygląd mojego życia. Chcę mieć sprawczość.

Mam taki problem, iż moje życie nie wygląda zupełnie tak, jak chcę. Nie wiem nawet, jak dojść tam, gdzie chcę, ponieważ chcę mieć pracę, od pół roku jeszcze jej nie znalazłam, nie mam też przyjaciół ani znajomych. 

Nie wiem, jak spędzać dzień, nie wiem, gdzie zamieszkać. Wróciłam właśnie zza granicy rozczarowana, bo ani nie nawiązałam głębszych znajomości, czas spędzałam sama, ani też nic większego z tego nie wyszło i zastanawiam się - czy tak ogólnie wygląda życie? 2 lata temu byłam na praktykach za granicą, w kraju europejskim i ludzie byli bardzo zajęci sobą, nie otwarci na mnie, nie znałam języka, kobieta, która była moim supervisorem była dla mnie oschła i wykluczała mnie z zadań, które miała mi dawać. 

Pojęcia nie mam, czym mogę jeszcze się kierować, bo jak dotąd mam ogromnego pecha. Nie podobała mi się rola osoby odsuniętej na bok, a niestety często ludzi młodych, jeszcze niedoświadczonych albo mało doświadczonych traktuje się protekcjonalnie, a dla mnie ważne jest, by czuć się szanowaną. 

Chciałabym także móc mieć sprawczość i chociaż zadecydować o tym, by wprowadzić ciekawe aktywności do mojego życia. Myślałam o tym i nie wiem, za co się zabrać, bo nie interesuje mnie w zasadzie aktywność sama w sobie, typu: sport, malarstwo, ale chodzi o sposób wykonania: to znaczy, co czuję wtedy, gdzie się znajduję, z jakimi ludźmi itp. Nie wspominając o tym, że hobby często jest drogie, a ja teraz nie mam pracy. 

Jestem bardzo zmęczona tą sytuacją, bo poprzez to wykluczenie czuję się jakbym była poza. 

Mam też problemy z koncentracją i nie mam takiej jasności umysłu przez to wszystko. W zasadzie to ciężko mi cokolwiek teraz ocenić, bo czuję się wyłączona.

User Forum

Nina

2 miesiące temu
Sylwia Anglart

Sylwia Anglart

Dzień dobry,

Pani Nino, życie może wyglądać różnie. Zdecydowanie warto zadbać o to, aby przynosiło nam satysfakcję i nie było źródłem cierpienia. Słyszę, że jest Pani trudno, wróciła Pani zza granicy, czeka Panią dużo zmian i układanie na nowo swojej codzienności. Warto dać sobie na to czas, zadać sobie pytanie o to, czego Pani potrzebuje, co sprawi, że będzie Pani czuła się lepiej i jakimi sposobami można to osiągnąć. Zachęcam do konsultacji z psychologiem albo porozmawiania z życzliwą osobą. Spojrzenie z dystansu czasami daje dużo dobrego. Trzymam mocno kciuki i życzę powodzenia.

Z wyrazami szacunku,

Sylwia Anglart

2 miesiące temu
Edyta Zduleczna-Przygocka

Edyta Zduleczna-Przygocka

Dzień dobry Pani Nino,

Widzę z Pani listu, że przeżyła Pani wiele rozczarowań i bardzo Pani cierpi, pomimo, że wcześniej próbowała Pani otwartości na innych i świat (o czym świadczą Pani wyjazdy). 

Moim zdaniem warto byłoby wybrać się do psychologa, który pomoże Pani znaleźć drogę do bycia szczęśliwą. ycie może być naprawdę cudowne, co jednak zaczyna się w naszej głowie, za pomocą naszego sposobu myślenia. Warto byłoby wybrać psychologa pracującego z wykorzystaniem technik poznawczo-behawioralnych. Jestem pewna, że z lekkim wsparciem specjalisty bardzo sprawnie odnajdzie Pani drogę do swojego szczęśliwego życia.  

Oczywiście praca z psychologiem, to także koszta finansowe, a Pani wspomina o braku pracy. Jednak zakładam, że brak pracy związany jest też z Pani postrzeganiem świata w tej chwili i brakiem wiedzy, czego Pani teraz potrzebuje.  Warto zrobić pierwszy mały krok, a wtedy już wszystko inne pójdzie dalej. Życzę powodzennia

2 miesiące temu
Dorota Figarska

Dorota Figarska

Pani uczucia są całkowicie zrozumiałe, biorąc pod uwagę wszystkie wyzwania, z którymi się Pani zmaga. Poczucie zagubienia, braku kierunku i wykluczenia to bardzo trudne emocje, zwłaszcza gdy wydaje się, że nic nie idzie zgodnie z planem. Również życie za granicą, gdzie doświadczyła Pani samotności i braku wsparcia mogło umocnić negatywne emocje i przekonania. 

Ważne jest, aby wiedziała Pani, że nie jest sama w tych odczuciach i wiele osób przechodzi przez podobne trudności, szczególnie w momentach zmian życiowych.

Kluczowe jest, aby zaczęła Pani od małych kroków, szukała wsparcia, zarówno emocjonalnego, jak i zawodowego, oraz stopniowo odbudowywała poczucie sprawczości i sensu w swoim życiu.

Jeśli od pół roku nie może Pani znaleźć pracy, może warto zastanowić się nad nowymi metodami poszukiwania zatrudnienia. Może to być aktualizacja swojego CV, skorzystanie z usług doradcy zawodowego lub rozszerzenie kryteriów poszukiwań.

Warto rozważyć poszukanie wsparcia psychologicznego. może też Pani spróbować wykonać kilka ćwiczeń pomocnych w określaniu celów np. "Koło życia".

Problemy z koncentracją mogą wynikać z obniżonego nastroju i braku sensu, mogą być też objawem zaburzeń depresyjnych (chociaż nie muszą).  Nie należy tego ignorować, ale warto przyjąć postawę troski i wyrozumiałości względem siebie, tak aby nie dokładać sobie dodatkowych trudności w postaci samokrytyki i poczucia winy

psycholog Dorota Figarska

2 miesiące temu
Emilia Jędryka

Emilia Jędryka

Szanowna Pani Nino,

 

Dziękuję, że podzieliła się Pani swoimi przemyśleniami i obawami. Rozumiem, że jest Pani w trudnym momencie życia, który może przynosić frustrację, poczucie wykluczenia i zagubienia. To naturalne, że w obliczu takich wyzwań można czuć się zdezorientowanym.

Z Pani wypowiedzi wynika, że kluczowe dla Pani jest poczucie szacunku, wpływu na własne życie oraz przynależności – zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym. Trudne doświadczenia związane z wykluczeniem, czy to w miejscu pracy za granicą, czy w codziennych kontaktach, mogły mocno wpłynąć na Pani samoocenę. Nic dziwnego, że teraz może Pani czuć się przytłoczona.

Chciałabym Panią zachęcić do spróbowania małych, stopniowych zmian, które mogą pomóc w odzyskaniu poczucia sprawczości. Czasem, kiedy życie nie układa się tak, jakbyśmy chcieli, szukamy szybkich, dużych zmian, ale warto zacząć od małych kroków. Może to być np. codzienny rytuał, który doda Pani stabilności, albo podjęcie drobnych wyzwań, które pozwolą stopniowo budować pewność siebie.

Na koniec chcę podkreślić, jak ważne jest, by zadbała Pani o siebie emocjonalnie. Obecny stan może wpływać na Pani zdolność do koncentracji i podejmowania decyzji, dlatego być może warto zastanowić się nad rozmową z psychologiem. Profesjonalne wsparcie mogłoby pomóc Pani lepiej zrozumieć swoje emocje i znaleźć sposoby radzenia sobie z trudnościami.

Proszę pamiętać, że każda zmiana wymaga czasu. Już to, że szuka Pani rozwiązań, jest dużym krokiem w stronę poprawy.

 

Trzymam za Panią kciuki,

psycholog

Emilia Jędryka

2 miesiące temu
Natalia Przybylska

Natalia Przybylska

Pani Nino, 

Rozumiem, że to, co Pani obecnie przeżywa, jest frustrujące i zniechęcające, ale to też całkiem naturalne uczucie w momencie, gdy szuka się nowej drogi w życiu. To, co teraz Pani opisała, brzmi jak punkt, w którym wiele osób się znajduje, gdy doświadczają zmian, niepewności i poczucia braku kontroli nad swoim życiem. Niestety nie ma jednego idealnego rozwiązania. 

Brak pracy i planu dnia może sprawić, że każdy dzień będzie wyglądał chaotycznie. Wprowadzenie pewnej struktury do swojego dnia, nawet jeśli nie ma Pani obowiązków zawodowych może pomóc zyskać poczucie sprawczości i kontroli nad swoim czasem. Możesz Pani ustalić małe cele na każdy dzień, takie jak aplikowanie na kilka ofert pracy, spacer, czytanie książki czy rozmowa z kimś znajomym.  

Znalezienie odpowiedzi na wszystkie nurtujące Panią pytania może być bardzo trudne. Proszę spróbować skupić się na jednym obszarze, który jest dla Pani najważniejszy. Czy teraz najważniejsze jest znalezienie pracy, czy może skupienie się na nawiązaniu relacji? Czasami, gdy jesteśmy przytłoczeni wieloma problemami, warto skoncentrować się na jednej rzeczy i krok po kroku posuwać się do przodu. Gdy Pani zauważy postępy, które Pani czyni, może to zaowocować poczuciem sprawczości.

Poszukiwanie pracy, szczególnie w obecnych czasach, może być trudnym procesem. Jeśli jeszcze nie znalazła Pani pracy, która by Panią satysfakcjonowała, być może warto przemyśleć, czy kierunki, które Pani wybiera, są zgodne z Pani umiejętnościami i zainteresowaniami. Czy może Pani spróbować aplikować na stanowiska, które mogą być mniej wymagające, ale dać Ci stabilność finansową, a jednocześnie szansę na rozwój w innym obszarze? 

Poczucie przynależności to bardzo istotna potrzeba. Proszę spróbować zastanowić się, gdzie może Pani znaleźć osoby o podobnych zainteresowaniach. Może istnieją grupy w mediach społecznościowych związane z Pani pasjami, wolontariaty, które pozwolą Pani budować relacje, albo lokalne wydarzenia? Czasami warto zacząć od małych kroków, np. spotkań, na które chodzą osoby o podobnych wartościach lub poglądach. 

Wspomniała Pani, że ważne jest dla Pani, co czuje i gdzie się znajduje, niekoniecznie sama aktywność. To bardzo cenna informacja. Zamiast patrzeć na konkretne hobby, proszę spróbować skupić się na tym, co daje Pani satysfakcję – może to być otoczenie natury, tworzenie czegoś z innymi ludźmi, albo praca nad czymś, co ma dla Pani głębszy sens. Być może wolontariat lub praca w miejscu, które daje satysfakcję emocjonalną, a nie finansową, może być tym, czego Pani szuka.

Proszę pamiętać, że to, co teraz Pani przeżywa, może być etapem przejściowym. Czasami nasze życie może się wydawać chaotyczne, ale takie momenty często prowadzą do nowej jasności i kierunku, jeśli pozwolimy sobie na refleksję i otwartość na nowe możliwości.

 

Trzymam mocno za Panią kciuki!

Natalia Przybylska, psycholog

2 miesiące temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Jak poradzić sobie z emocjami po rozstaniu i rozwodzie z mężem?

Już nie wiem, jak sobie poradzić. 

Chodziłam do psychologa, ale miałam wrażenie, że po paru miesiącach było tylko gorzej. A więc rozwodzimy się z Mężem, mamy małą Córeczkę. On cały czas myśli o mnie bzdury i uważa, że nastawiam Córkę przeciwko niemu. A jest odwrotnie, kiedy ona nie ch

Jak radzić sobie z odrzuceniem i nierównym traktowaniem w rodzinie?

Mam problem w domu, z moim tatą szczególnie. 

Widzę nierówne traktowanie między mną a bratem. 

Brata pyta się, czy gdzieś z nim nie pojedzie, jak po długim czasie przyszedł do kuchni, to powiedział do niego "czekaliśmy na ciebie", podnosi na mnie często głos i się na mnie

Załamanie po zerwaniu z partnerem - jak sobie poradzić?

Byłam z chłopakiem 2 lata, układało nam się dobrze od jakiegoś czasu. Chłopak przeszedł dużo w życiu, miał problemy w rodzinie. A to bardzo na nim się odbiło, potem my zaczęliśmy się coraz częściej kłócić, ale wiem, że mnie kochał. 

Ostatnio zerwał ze mną, bo chciał odpocząć, bo stwie

Jak poradzić sobie z żądaniem spłaty od byłego partnera i myślami samobójczymi?

Świat mi się zawalił dosłownie, nie wiem, jak mam się wziąć w garść, pisząc to łzy mi same lecą z oczu. 

Jestem samotną mamą dwóch chłopców, wiele w życiu wycierpiałam i jeszcze teraz ... mój były partner żąda ode mnie spłaty pieniędzy za to, co kupił do mojego domu. Ja nigdy o nic je

Jak pogodzić bezpieczeństwo z ambicjami i radzić sobie z niepowodzeniami?

Nie wiem, jak mam dozować zapewnienie sobie bezpieczeństwa z ambicjami - wyższymi celami. Często spotykają mnie niepowodzenia i wychodzi na znacznie gorzej, niż się początkowo spodziewałam. Chciałam wyprowadzić się za granicę, mieć pracę, uczyłam się obcego języka (angielski już bardzo dobrze zna

Jak radzić sobie z myślami po samobójstwie bliskiej osoby i czy mogą całkowicie minąć?

Witam, Po śmierci kuzyna minęło już 3 miesiące, który popełnił samobójstwo. Mam takie myśli, które przychodzą codziennie. Myśli typu; czy mnie może to spotkać? Jak widzę przedmioty z tym związane, to unikam. Po prostu człowiek obawia się i boi się takiej śmierci. Byłam u psychologa i.pokazał mi t

TW: Samobójstwo - Pomoc w kryzysie - próby samobójcze, pobyt w szpitalu psychiatrycznym, jak znaleźć wsparcie?

TW: Samobójstwo

 

Proszę o pomoc, bo nie chce już żyć.

Wiele razy próbowałem popełnić samobójstwo, lecz niestety za każdym razem wracam. Czy przez cięcie żył, czy przez tabletki, nie mogę odejść. Byłem 2 psychiatryku, nic mi nie pomogło.

Jak poradzić sobie z zazdrością o przeszłość partnera po 18 latach związku?

Witam, 

Mój problem polega na tym, iż jako 19-latka rozstałam się z chłopakiem (20-latek) na rok. Po roku do siebie wróciliśmy. 

On miał dwie partnerki seksualne, ja żadnego innego partnera. Przeszkadzało mi to, ale chciałam z nim być. Dziś jako 36-latka mam z tym ogromny

Mąż nie chce włączyć lokalizacji telefonu. Wiele razy mnie zawiódł kłamstwem.
Dzień dobry Czy pomysł aby małżonkowie mieli wzajemnie włączoną w telefonach opcję lokalizacji to zły pomysł? Ja nie mam z tym problemu, jednak mój mąż nie chce się zgodzić na coś takiego. Twierdząc, że nie da mi się kontrolować. Dodam, że niejednokrotnie zawiódł moje zaufanie. Potrafi mnie okłamać
Jak radzić sobie z OCD: Wyzwania leczenia SSRI i psychoterapii
Dzień dobry, od około 2 tygodni przyjmuję leki z grupy SSRI na OCD, choruję na nie od wielu lat ale dopiero przez ostatnie około 2 lata przyjęło największe nasilenie. Uczęszczam też na psychoterapię. Problem jest taki, że nie wierzę w to, że mogę całkowicie wyzdrowieć. Po tym jak zaczęłam przyjmować
Jak radzić sobie ze stalkingiem i brakiem wsparcia? Nie czuję się bezpiecznie.

Witam! Od kilku lat jestem ofiarą stalkingu.Nikt mi nie wierzy. Osoby co to robią mówią, że będą nasyłać osoby trzecie, że naślą mężczyzn co mnie zmuszą do seksu ,bo inaczej będą mnie szantażować jak nie będę uprawiać tego seksu z nimi, że jak będę mieszkać sama to przyślą kogoś kto mi wtargnie d

Jak poradzić sobie z kryzysem egzystencjalnym i odnaleźć sens życia?

Mam takie dni, że często czuję się, jakby moje życie straciło sens, a wątpliwości dotyczące moich celów nie dają mi spokoju. Ten cały kryzys egzystencjalny sprawia, że rzeczy, które kiedyś robiłem z automatu, teraz wydają się bez sensu. 

Często myślę: 'po co ja to w ogóle robię?' i br

Jak odzyskać pewność siebie i radzić sobie z samotnością po rozstaniu?

Nie wiem nawet, jak o tym pisać, bo czuję się naprawdę pogubiona po rozstaniu z moim partnerem, z którym byłam 8 lat, planowaliśmy ślub, a on mnie zostawił na młodszej. Ból nie chce mnie opuścić, a samotność, która mnie prześladuje, jest po prostu przytłaczająca. 

Moje poczucie własne

Fobia społeczna, ataki paniki i lęk przed lekami - jak sobie poradzić?

Dzień dobry, mam prawie 25 lat, mam fobię społeczną od dziecka, doświadczam epizodów depresyjnych, mam część symptomów agorafobii, od półtora roku zaczęłam doświadczać ataków paniki i stają się one częstsze, częściej się samookaleczam, do tego prawdopodobnie mam zaburzenie osobowości borderline (

Jak radzić sobie z przewlekłą depresją? Chcę skutecznej pomocy

Dzień dobry, 

Od 10 lat mam ciągle nawracającą się depresję. 

Jestem ciągle zmęczona … wszystkim. Mam leki, psychiatrę … już trzeciego. I znowu od 4 miesięcy jest bardzo źle, gorzej niż zwykle, mimo że chodzę na terapię 2 x w miesiącu i biorę leki. Jestem strasznie zmęczon

Syn w wieku 17 lat w złym stanie psychicznym, nie chce pomocy. Co zrobić?

Witam, mój syn jest w złym stanie psychicznym i fizycznym, ma 17 lat prawie nic nie je, ciągle płacze albo jest zły.

Mówi, że nie chce mu się żyć, że nie ma kolegów, nic go nie interesuje, jest smutny, ale też chamski, wulgarny.

Straszy, że odbierze sobie życie. Nie chce pójść do ps

Jak pomóc bratu uzależnionemu od hazardu i narkotyków kradnącemu rodzinie pieniądze?

Dzień dobry, mam ogromny problem z moim starszym bratem. Sytuacja wygląda następująco, od jakiegoś czasu okrada naszą rodzinę, zaczęło się to około rok temu. 

Przychodziły chwilówki, pożyczki i inne wezwania do zapłaty w dużych kwotach, dodatkowo zapożyczał się też u znajomych. Gdy ta

Nie chcę być ciężarem dla rodziny. Presja bycia idealnym z zespołem Aspergera.

Mam od miesiąca 16 lat i mam wrażenie, że jestem ciężarem dla mojej rodziny. Staram się każdemu chyba na siłę pomóc, starszej siostrze, tacie, mamie. Staram się pomóc też w życiu rodzinnym np. robieniu zakupów, sprzątaniu. Staram się być wsparciem (psychologiem) rozumieć innych ich problemy i tru

Jak poradzić sobie z utratą bliskiej przyjaciółki i odbudować swoją tożsamość?

doświadczyłam czegoś, co strasznie mnie poruszyło - straciłam bliską przyjaciółkę, z którą spędziłam wiele lat. 

to było jak nagły cios w serce, opierałam na tej relacji tyle rzeczy w życiu. Staram się zrozumieć, co się właściwie stało i dlaczego nasza przyjaźń się rozsypała. 

Jak radzić sobie z brakiem szacunku i konfliktami w małżeństwie?

Witam, mam nadzieję, że uzyskam poradę, co powinnam zrobić i czy coś w ogóle powinnam zrobić. 

Otóż jestem w związku małżeńskim od 8 lat, mamy swoje większe i mniejsze problemy, ale to, co się dzieje od kilku lat, mnie przerasta. Zaszłam w ciążę w 2019 r., ale straciliśmy dziecko. Zas