Odpowiedz jako specjalista
WsteczRodzina, która postąpiła źle, odwróciła się ode mnie, nie rozumiem dlaczego.
Moja matka związała się z moim teściem 4 miesiące po śmierci jego żony. Po roku znajomości wzięli ślub. Jako córka nie poszłam na ten ślub ze względów takich, iż moja matka nastawiła teścia przeciw jego synowi (a mojemu partnerowi) - w rezultacie czego, mój partner czuje się bardzo odrzucony przez ojca, który nie widzi nikogo innego poza swoją żoną a moja matką. Nie potrafi zrozumieć swoich synów i nie chce ich wysłuchać nawet w kwestii tej sytuacji.
Przez nieobecność na ślubie mojej matki i mojego teścia, rodzina od strony matki urwała ze mną kontakt. Nie zapytali się nawet, dlaczego się nie pojawiłam tylko poblokowali mnie na portalach i nie odbierają telefonów.
Czuję się odrzucona bez powodu i nie rozumiem dlaczego tak postąpili.
Ula
1 rok temu
Dominik Kupczyk
Znalezienie się w skomplikowanej sytuacji rodzinnej, w której decyzja o nieobecności na ślubie matki i teścia, motywowana wsparciem dla partnera, prowadzi do odrzucenia przez rodzinę, jest niewątpliwie trudne i bolesne. Ważne jest, aby Pani zrozumiała i zaakceptowała swoją decyzję jako wyraz lojalności wobec partnera, mimo że miała ona negatywne konsekwencje w relacjach z rodziną matki. Choć sytuacja wydaje się obecnie zamknięta, z czasem może pojawić się możliwość otwartej rozmowy z rodziną w celu wyjaśnienia motywów Pani decyzji. W międzyczasie, szukanie wsparcia, zarówno emocjonalnego, jak i profesjonalnego, jest kluczowe dla przetworzenia tych emocji. Ważne jest również utrzymanie wsparcia w relacji z partnerem, który również doświadcza trudności w relacji z własnym ojcem.
1 rok temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Aleksandra Działo
Zgaduję, że rodzina od strony matki utrzymuje z nią częsty kontakt i że Pani matka miała czas z nimi porozmawiać. Pewnie już podczas ślubu Pani nieobecność była ważnym tematem. Jeśli bliskie Pani osoby znają perspektywę tylko Pani matki, prawdopodobnie przeżywają emocje, które wzbudziła w nich jej historia. Trudno powiedzieć co w takiej sytuacji należałoby zrobić. Mogę się tylko domyślać na podstawie Pani zapytania, że zależy Pani na kontakcie z tą stroną rodziny i że to trudne i uciążliwe przeżywać tę blokadę komunikacyjną, bycie wykluczoną, bez możliwości przedstawienia swojej perspektywy. Jeśli te wydarzenia są świeże, to pewnie trudno będzie od razu zareagować. Takie emocje jak złość czy poczucie krzywdy, kiedy są wywołane niedawnymi sytuacjami, wywołują zazwyczaj dość gwałtowne reakcje. Być może jest ktoś wśród Pani rodziny od strony matki, kto umiałby zrozumieć Pani sytuację? Jakaś osoba, z którą się Pani rozumiała i ma Pani u niej większą szansę na akceptację Pani punktu widzenia? Jeśli opisywane wydarzenia działy się niedawno, wstrzymałabym się na Pani miejscu z próbami kontaktu. Warto poświęcić czas na wzmocnienie siebie i przemyślenie własnych powodów, dla których chce Pani podtrzymać kontakty z rodziną od strony matki. W przyszłości mogą się jeszcze pojawić wydarzenia, które naruszą Pani równowagę i warto wtedy wiedzieć dla jakich wartości poświęca Pani swój spokój. Proszę dbać teraz o siebie, dbać o te relacje, w których czuje się Pani komfortowo, gdzie może Pani znaleźć wsparcie i zrozumienie. Życzę cierpliwości i wytrzymałości :)
1 rok temu
Zobacz podobne
Jak sprawić, żeby syn mnie pokochał i zaakceptował mnie chorą z wadami?
Jak sprawić, żeby syn mnie pokochał i zaakceptował mnie chorą z wadami? Syn ma 19 lat, urodził się z ADHD. Jestem osobą aktywną zawodowo.
Rodzina mojego męża nęka nas od dłuższego czasu - co zrobić?
Sprawa dotyczy rodziny mojego męża. Zacznę od początku nasz konflikt trwa od 10 lat. Zaczęło się od nadmiernego kontrolowania, śledziła gdzie jeździmy, z kim jeździmy. Cały czas były awantury o to, że mój mąż (wtedy chłopak) przyjeżdża do mnie. Do tego zabraniała mu spać u mnie(bo co ludzie powiedzą). Zaczęła robić awantury o to, że więcej czasu spędzamy u moich rodziców (po tym jak mnie i moją rodzinę wyzywała i robiła te wszystkie jazdy, nie mieliśmy ochoty spędzać z nią czasu). Później robiła awantury o to, że chcemy razem zamieszkać przed ślubem, następnie o to, że za wcześnie rozdajemy zaproszenia, kolejno o wyjazd nad jezioro. I tak mogłabym pisać godzinami. Generalnie od samego początku robi duże problemy. Do tego wszystkiego teraz dołączyła jej matka (czyli babcia mojego męża)uważają, że mogą po mnie "jechać" obrażać mnie i moją rodzinę, ale ja mam siedzieć cicho, bo one są starsze i należy im się szacunek. Moje zdanie jest takie, że na szacunek trzeba sobie zasłużyć, a one ewidentnie na niego nie zasłużyły(oczywiście nigdy ich nie wyzwałam, jedynie stanowczo postawiłam granice).
Razem z moim mężem próbowaliśmy setki razy rozmawiać, jednak spokój trwał góra tydzień, później zaczynało się od nowa.Próbowaliśmy namówić ją na wizytę u psychologa, jednak stwierdziła, że ona problemu nie ma.
Przez swoją teściową 3 razy wylądowałam na pogotowiu, a mój mąż ma nerwice.
Próbowaliśmy z mężem unikać kontaktów z nimi, zablokowaliśmy ich numery, nie przyjeżdżamy, jednak nasz koszmar wcale się nie skończył. Cały czas nas nękają.
Co robić? Nie mamy już sił...
Jak poradzić sobie z emocjami i myślami po rozstaniu/porzuceniu?
Jak poradzić sobie z emocjami i myślami po rozstaniu/porzuceniu?
Mój były partner byliśmy razem 11 lat, odszedł z dnia na dzień, zostawił mnie i nasze dziecko (9 lat). Traktuje nas jak obce, oczernia przed obcymi ludźmi, kontakt przyjedzie raz na tydzień, dziecko jest niepełnosprawne intelektualnie. Opieka po mojej stronie 24h/7 (jestem na świadczeniu pielęgnacyjnym). Ma kobietę starszą od siebie o 15 lat, odszedł do niej i jej dzieci. Ja nie radzę sobie, czuję wściekłość i żal do niego. Przed nim nie miałam nikogo, mam 28 lat, on ma 32. Sama opieka nad dzieckiem wykańcza mnie psychicznie, a on jeszcze dokłada (nie płaci nic) i funduje stres.
Biologiczny ojciec chce kontaktu z dzieckiem po 5 latach. Jak wprowadzić dziecko w sytuację?
Syn obecnie ma prawie 8 lat. Jego biologiczny ojciec nie miał z nim kontaktu od jakiś 5 lat. Syn go nie pamięta. Mojego obecnego partnera traktuje jako tatę, aczkolwiek wie, że nie jest on jego "prawdziwym" tatą. Biologiczny ojciec zaczął się interesować synem, wyraża chęci nawiązania kontaktu z dzieckiem. Jak najlepiej wprowadzić taką osobę do życia dziecka, jak mu wytłumaczyć, czemu ojca nie było przez prawie całe jego życie, a teraz się pojawił. Jak najlepiej podejść do tego tematu, żeby dziecko jak najlepiej zaklimatyzowało się w tej sytuacji?
Mąż narcyz faworyzuje syna i pomija córkę, dom jak hotel, obawy przed rozwodem
Mąż jest wybuchowy, mściwy dla mnie i ma cechy narcyza. Faworyzuje syna, a młodszą córeczkę pomija w wielu sytuacjach na przykład wyjazdach do miasta. Dom traktuje jak hotel rel i wypomina mi, że nie jest posprzątane, chociaż sam palcem nie kiwnie. Interesuje go tylko motoryzacja. Z ośmioletniego syna chce sobie zrobić męskiego kumpla i wszędzie z nim jeździ, byleby tylko synek nie siedział w domu, ze mną i córeczką. Przez to syn też nie szanuje siostry, wyśmiewa Ją, chociaż to jest cudowna, mała 5-letnia dziewczynka. Mąż pochodzi ze wsi a ja z miasta. Myślę, że jego nadrzędnym celem jest nie być w domu, tylko szukanie przygód poza nim. Jest furiatem, egoistą, który drze się z byle powodu na mnie i dzieci. Ciągnę ten związek, chociaż marzę, żeby odejść. Ale boję się reakcji. Jestem słaba, nie gotowa do walki rozwodowej Proszę o wsparcie.
Dysleksja - przyczyny, objawy, diagnostyka i wsparcie
Dysleksja to zaburzenie wpływające na czytanie i pisanie, ale nie na inteligencję. Jeśli Ty lub ktoś bliski ma trudności w nauce, warto poznać objawy dysleksji, jej przyczyny i metody wsparcia. Odpowiednia pomoc może znacząco poprawić jakość życia i nauki.