Odpowiedz jako specjalista
WsteczCzuję potrzebę sięgnięcia po pomoc - nie czuję się pewnie w tym, co się dzieje we mnie
Nie mam kategorii pytania .. nie wiem czy mam jakiś problem psychologiczny … mam mega nieprzepracowane dzieciństwo i ogólnie przeszłość, ale radzę sobie z tym .. żyję mega dobrze, mam wszystko, czego chcę i pewnie nawet nie potrzebuję pomocy .. ale z jakiegoś powodu dzisiaj wieczorem wpisałam w Google pomoc psychologiczną … coś jednak jest w podświadomości , może nawet więcej niż mi się wydaje .. wyrzuciłam z głowy wszystko, co było nie tak, a co jeżeli właśnie teraz, kiedy jestem w najlepszym momencie mojego życia, wszystko wraca …
IR
2 lata temu
Karolina Białajczuk
To, że zastanawiasz się nad potrzebą pomocy psychologicznej, nawet w chwilach, gdy żyjesz dobrze i zdajesz sobie sprawę, że masz wszystko, czego potrzebujesz, jest całkowicie normalne. Nasza psychika jest złożona, a przeszłość może wpływać na nasze myśli, uczucia i zachowania, nawet jeśli wydaje się, że radzimy sobie dobrze. To, że w pewnym momencie zaczęłaś myśleć o pomocy psychologicznej może być sygnałem, że podświadomie czujesz, że istnieją nieprzepracowane kwestie z przeszłością lub obecne trudności, które mogą kiedyś wymagać uwagi. Warto pamiętać, że terapia psychologiczna nie jest przeznaczona tylko dla osób z problemami, ale także dla tych, którzy chcą lepiej zrozumieć siebie, swoje zachowania i uczucia, oraz osiągnąć większy poziom osobistego rozwoju. Jeśli zastanawiasz się nad podjęciem terapii, to jest to krok, który może pomóc Ci zgłębić swoje myśli i uczucia, a także pomóc w zrozumieniu, dlaczego pewne rzeczy powracają w Twojej świadomości. Terapeuta może pomóc Ci zidentyfikować, zrozumieć i przepracować te kwestie, abyś nadal mogła cieszyć się życiem w pełni.
Nie ma nic złego w korzystaniu z pomocy psychologicznej, nawet jeśli wydaje się, że "wszystko jest w porządku". To oznacza, że dbasz o swoje dobrostan psychiczny i jesteś gotowa pracować nad sobą.
Pozdrawiam
Karolina Białajczuk, psycholog
2 lata temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Katarzyna Waszak
Dzień dobry!
Próba zrozumienia siebie, pragnienie przepracowania trudności z dzieciństwa to zasób. Rzeczywiście może się tak zdarzyć, że przykre wspomnienia, doznane cierpienie powracają, stłumione uczucia domagają się przeżycia. Niektóre sytuacje, zapachy, widoki mogą przypominać traumatyczne doświadczenia, a następnie pojawiają się adekwatne emocje. Może warto podjąć proces psychoterapeutyczny, aby ,,uporządkować" przeszłość, ponazywać to, co było trudne, doświadczyć poczucia bezpieczeństwa, zainteresowania ze strony psychoterapeuty i tego, że to, co Pani mówi, czuje jest ważne, ma znaczenie. Na terapii odkryje Pani swoje zasoby, pragnienia, pozna schematy postępowania, wchodzenia w relacje. Zachęcam do pójścia za swoimi potrzebami.
Pozdrawiam
Katarzyna Waszak
2 lata temu
Zobacz podobne
Zaburzenia nastroju, lęk, problemy ze snem. Biorę leki, ale nie wystarczają. Proszę o wsparcie
Leczę się na nerwicę od kilku lat.od 3 tygodni miałem bardzo duże natężenie stresu w pracy i jedynie propranolol wspomagał mnie, żebym sobie jakoś radził. Niestety organizm nie wytrzymał stresu i z wtorku na środę dostałem padaczki nerwicowej. Obecnie jestem na terapii diazepamem 9 dni. Mam również zaburzenia nastroju z jednej strony lgnę do ludzi a z drugiej wolę być sam. Mam również ostatnio problem ze spaniem, mimo że biorę wieczorem trittico cr 100 mg. Nie mam pomysłu, jak sobie pomóc. Od urodzenia mam mózgowe porażenie dziecięce.
Stresuję się podczas spotkań u psychologa, psychiatry. Teraz mam iść na psychoterapię i boję się, że będzie tak samo...
Mam tak że jak mam iść do psycholożki to się boję, stresuję i najchętniej bym nie szła, a podczas wizyty chcę żeby jak najszybciej dobiegła końca. I mam tak też z psychiatrką. Jest tak przez moją fobię społeczną. I teraz obawiam się że będzie tak też z psychoterapeutką z którą zacznę się spotykać od marca, martwię się że przez to nie zdołam zbudować z nią relacji terapeutycznej... Czy moje lęki są uzasadnione?
Dlaczego, gdy nie mam siły na nic lub mam wszystkiego dość, udaję przed ludźmi, że wszystko jest dobrze?
Dlaczego, gdy nie mam siły na nic lub mam wszystkiego dość, udaję przed ludźmi, że wszystko jest dobrze? Albo wyłączam się tak, że nie pamiętam, co ktoś do mnie mówił parę sekund temu ?
Depresja u 12-latka z WZJG. Leczenie farmakologiczne i psychoterapia - kiedy spodziewać się poprawy?
Witam, syn 12 lat zmaga się z depresją, myślę, że od około roku. Choruje przewlekle na WZJG spadki nastroju prędzej występowały głównie podczas zaostrzenia choroby i dolegliwości bólowych. Dopiero 3 tygodnie temu została rozpoznana depresja i wdrożone leczenie. Prędzej jego zachowanie było tłumaczone przez lekarzy złym samopoczuciem w związku z chorobą. Zaczęliśmy leczenie, gdy po poprawie stanu zdrowia i ustąpieniu dolegliwości bólowych samopoczucie się nie poprawiło. Przyjmuje bioxetin oraz uczęszcza raz w tygodniu na psychoterapię. Cały czas leży, wstaje tylko na posiłki, nie ma na nic ochoty ani siły, martwi mnie również spowolnienie psychoruchowe porusza się tak wolno, że przejście kilka metrów do łazienki zajmuje mu kilka minut.
Kiedy możemy się spodziewać jakiejś poprawy?
C-PTSD a wzrost drażliwości: Czy aktywacja nerwu błędnego powoduje pogorszenie?
Dzień dobry, mam C-PTSD. Od około 3 miesięcy robię systematycznie różne ćwiczenia aktywujące nerw błędny brzuszny. Od jakiegoś czasu stałem się bardziej drażliwy, pojawia się nadwrażliwość na bodźce, częściej doświadczam niepokoju, lęku i czasem jest on silniejszy niż zwykle, ogólnie chaos emocjonalny. Czy to pogorszenie wynika z tego, że robię coś źle, czy to efekt "rozmrażania" układu nerwowego? Proszę o odpowiedź i wskazówki, bo trochę mnie to martwi.
