
Nieodpowiednie zachowanie i treści wstawiane przez pewną psycholożkę o narcyźmie.
To ja
TwójPsycholog
Dzień dobry,
bardzo mi przykro z powodu Pani doświadczenia. Specjaliści zdrowia psychicznego, zresztą jak specjaliści każdej profesji, są przeróżni. Rozumiem, że takie treści załączane przez osobę z wykształceniem psychologicznym mogą denerować, frustrować czy sprawiać przykrość. Ważne, żeby próbować się od takich treści “odciąć”, a także od potrzeby być może “zdemaskowania” czy pewnego rodzaju ratowania innych przed tą osobą. Warto sobie zadać pytanie, jakie potrzeby i emocje wywołuje w Pani zachowanie psycholożki oraz delikatnie spojrzeć z perspektywy, pt. “czy mam na to wpływ, czy nie” oraz “czy to moja odpowiedzialność, czy nie”. Warto zadbać o siebie i o swoją frustrację, by lepiej się Pani funkcjonowało na codzień. Bardzo się cieszę, że znalazła Pani odpowiedniego/ą dla Pani specjalistę/tkę!
Pozdrawiam
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Magdalena Deresińska
Dzień dobry,
gratuluję Pani sięgnięcia po profesjonalną pomoc, wyobrażam sobie, że nie było to łatwe, aby odciąć się od relacji z osobą o osobowości narcystycznej. Przykro czytać, że pierwsze Pani spotkanie terapeutyczne okazało się niewspierające. Tym bardziej doceniam Pani siłę i determinację w trosce o siebie i znalezienie właściwej/właściwego teraputy/ki. Niestety jak w każdym zawodzie, tak w obszarze terapii są osoby nie zawsze posiadające wystarczające kompetencje do pracy z klientami lub wykorzystujące we właściwy sposób posiadaną wiedzę. Zwraca Pani uwagę na ważny problem w social mediach, a mianowicie stosowania uproszczeń i wyciągania z kontekstów wiedzy psychologicznej oraz uzupełniania jej niesprawdzonymi treściami.
Życzę Pani wszystkiego dobrego.

Zobacz podobne
Czy wie ktoś, jak wygląda klinika psychiatrii dzieci i młodzieży w szpitalu klinicznym im. Karola Jonschera w Poznaniu? Jakie zajęcia się tam odbywają? Jak wygląda pobyt? Jak często jest psychoterapia?
Dzień dobry, Co musiałoby się wydarzyć, co powinnam powiedzieć, jak zachować się, aby terapeuta stwierdził, że moja sesja była bardzo trudna?
Często słyszę od terapeuty, że miał dużo trudnych sesji w tygodniu. Poświęca im dużo czasu, czasami kosztem naszych spotkań. Chciałabym, aby mi też tyle uwagi poświęcał na sesjach, jednak najwyraźniej jestem "za łatwa" i nasze spotkania są, aby je tylko odbębnić.
Chcę więc, abym ja też miała bardzo trudną sesje. Tylko jak się za to zabrać?
Ludzie mi dokuczają. Znajomym i rodzinie nie podoba się mój "stan matrymonialny", jestem samotnym mężczyzną po trzydziestce. Wszyscy mnie dobijają, zawsze słyszę jakieś głupie docinki i chamstwo w moją stronę. Zdecydowałem się na samotność, bo jestem brzydki i do tego oszpecony (blizny po wypadku). Pracując, czuję się dobrze, jedynie rozmowy ze współpracownikami powodują u mnie dyskomfort. Rzadko wychodzę z domu, tylko do pracy i na zakupy. Chcę żyć po swojemu, ale ludzie mi nie pozwalają. Samemu jestem szczęśliwy, ale to szczęście ginie, gdy tylko muszę się z kimś spotkać. Czy jakakolwiek terapia ma sens w moim przypadku? Czy to coś w ogóle da? Ja chce tylko spokojnie doczekać śmierci, nie oczekuję nic więcej od życia.
