
Witam, ostatnio mam zaburzenia w formie nocnych wybudzeń z lękiem.
MAJA
Adrianna Czajka
Dzień dobry,
przed zażyciem jakichkolwiek leków należy skonsultować się z lekarzem psychiatrą jak i ginekologiem. W ciąży wiele substancji może być zagrażających dla dziecka i tylko lekarz znający Pani stan zdrowia i historię ciąży może podjąć taką decyzję.
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Agnieszka Matusiak
Ciąża to czas wielu przemian i burzy hormonów. Czasem też wiąże się z zaburzeniami somatycznymi. Warto byłoby najpierw skonsultować się z lekarzem internista , wykluczyć arytmię, choroby tarczycy itd ). Ewentualnie z lekarzem psychiatrą, (ale warto znaleźć takiego któremu problemy kobiet w ciąży nie są obce) zdiagnozować problem i rozważyć czy zastosujemy jakieś leki czy może w czasie ciąży warto podeprzeć się psychoterapią. Warto byłoby przyjrzeć się temu lękowi, który Panią wybudza, skąd on pochodzi , czego się Pani obawia, może to chodzi o ciążę i przyjście na świat malucha, a może jakieś przeszłe nierozwiązane problemy. Pozdrawiam . Agnieszka Matusiak
Arkadiusz Parker
Dzień dobry,
nie polecam zażywania leków bez konsultacji z lekarzem specjalistą. Przyczyn lęku, wybudzeń podczas snu może być wiele. Gdyby chciała je Pani poznać i sobie z nimi również poradzić, po wykluczeniu podłoża medycznego, może Pani skorzystać z konsultacji u psychologa lub psychoterapeuty.
Pozdrawiam
Arkadiusz Parker

Zobacz podobne
Dzień dobry,
jak radzić sobie ze stresem i lękiem przed kontaktem z ludźmi? Jestem osobą zamkniętą w sobie i nie potrafię swobodnie rozmawiać z ludźmi. Bardzo się stresuje, gdy mam z kimś porozmawiać paraliżuje mnie lęk. Często jest tak, że mam taką blokadę, że nie wiem co powiedzieć. Czuję lęk, że powiem coś nie tak i z reguły tak się dzieje, wtedy przychodzą myśli, że jestem beznadziejna. Myślałam o tym, żeby pójść na terapię, ale wtedy jest dokładnie tak samo, gdy myślę o tym, żeby się zapisać, paraliżuje mnie taki lęk, że nie jestem w stanie nic zrobić i odpuszczam. Jest mi ciężko tak normalnie rozmawiać z ludźmi, a co dopiero rozmawiać o moich problemach.
Nie wiem, co mam robić jak to przezwyciężyć.
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany przez grupę, a z drugiej musi sprostać wymaganiom szkoły.
To wszystko go przytłacza, a ja nie wiem, jak mogę mu pomóc skutecznie. Bardzo mi zależy, żeby czuł się wspierany, ale jednocześnie nie chciałbym, żeby czuł jeszcze większą presję z mojej strony. Myślę, jakie metody mogłyby pomóc mu w radzeniu sobie ze stresem w takich sytuacjach?
Dziękuje
