Test Edynburskiej Skali Depresji Poporodowej (EPDS) to narzędzie samooceny, które pomaga ocenić ryzyko depresji poporodowej. Składa się z 10 pytań dotyczących samopoczucia i emocji w ostatnich 7 dniach. Odpowiedzi udzielane są w skali punktowej 0-3.
Depresja poporodowa to poważne zaburzenie nastroju, które może wystąpić u kobiet po urodzeniu dziecka. Charakteryzuje się długotrwałym obniżeniem nastroju, uczuciem przytłoczenia, lękiem, drażliwością oraz trudnościami w nawiązywaniu więzi z noworodkiem. W przeciwieństwie do tzw. „baby blues”, który mija zazwyczaj po kilku dniach, depresja poporodowa może trwać tygodniami, a nawet miesiącami, znacząco wpływając na codzienne funkcjonowanie.
Szacuje się, że depresja poporodowa dotyka od 10 do 20% kobiet na całym świecie. Występowanie tego zaburzenia zależy od wielu czynników, w tym predyspozycji genetycznych, wahań hormonalnych, poziomu wsparcia społecznego oraz wcześniejszych epizodów depresji. Objawy mogą obejmować chroniczne zmęczenie, brak motywacji, poczucie winy, a w cięższych przypadkach także myśli samobójcze.
Warto podkreślić, że depresja poporodowa nie jest oznaką słabości ani braku kompetencji rodzicielskich. Jest to realne zaburzenie psychiczne, które wymaga uwagi i odpowiedniego wsparcia. Wczesna diagnoza i właściwe leczenie, obejmujące psychoterapię, wsparcie bliskich, a czasem także farmakoterapię, mogą znacząco poprawić stan psychiczny kobiety i pomóc jej cieszyć się macierzyństwem.
Edynburska Skala Depresji Poporodowej (EPDS) to narzędzie przesiewowe, które zostało opracowane w 1987 roku przez J.L. Coxa, J.M. Holdena i R. Sagovsky'ego, służące do oceny ryzyka depresji poporodowej. Test jest powszechnie stosowany, jako metoda wczesnego wykrywania objawów zaburzeń nastroju u kobiet po porodzie.
Kwestionariusz EPDS składa się z 10 pytań, które dotyczą samopoczucia emocjonalnego w ostatnich 7 dniach. Wypełnienie testu zajmie około 3 minut. W pytaniach poruszane są kwestie związane z odczuwaniem smutku, lęku, problemami ze snem oraz trudnościami w czerpaniu radości z codziennych aktywności. Osoba wypełniająca test udziela odpowiedzi, które są oceniane w skali od 0 do 3 punktów, co daje maksymalny wynik wynoszący 30 punktów. Wynik 12 punktów lub więcej sugeruje istotne ryzyko depresji poporodowej i oznacza, że wskazana jest konsultacja z psychologiem, psychoterapeutą lub psychiatrą.
Test nie zastępuje diagnozy medycznej, ale może stanowić ważne narzędzie wspierające wczesne wykrywanie depresji poporodowej. Wczesna identyfikacja objawów pozwala na szybkie podjęcie odpowiednich kroków w celu zadbania o zdrowie psychiczne i uzyskania profesjonalnego wsparcia.
* Polskie tłumaczenie skali EPDS ukazało się w książce Meir Steiner i Kimberly Yonkers „Depresja u kobiet” (tłum. Maria Bnińska, wyd. Via Medica, Gdańsk 1999). Użytkownicy skali mogą ją powielać bez uzyskania dodatkowej zgody, pod warunkiem respektowania praw autorskich należących do British Journal of Psychiatry (podanie praw autorskich i pełnego tytułu skali oraz wyżej wymienionego źródła): Cox J. L., Holden J.M., Sagovsky R. Detection of postnatal depression: development of the 10-item Edinburgh Postnatal Depression Scale. Br. J. Psychiatry 1987; 150:782-786.