Chłopak nie odpowiada na potrzeby, które mu komunikuję. Mam wrażenie, że ma mnie dosyć.
Jestem z chłopakiem od 5 miesięcy, oboje mamy po 19 lat, od jakiegoś czasu zauważyłam, że lekceważy moje emocje, mówię mu, że czuje, że go nie interesuje, bo gdy np. piszemy to ciągle ja go wypytuje co robił dziś, co będzie robił jutro, a on zazwyczaj mnie się o to nie pyta, to odpowiada, że znowu wymyślam i zaczynam. Często tak jest, gdy właśnie mówię mu co czuję lub informuję go o swoich potrzebach, np. gdy pisze mu, że mało dziś rozmawialiśmy i czy możemy to nadrobić ,bo po prostu się stęskniłam to odpowiada coś w stylu: przecież wczoraj się widzieliśmy, o jezu przesadzasz, dramatyzujesz, przecież gadaliśmy rano; a gdy naciskam na niego troszkę bardziej, żeby mnie zrozumiał to powtarza, że go mecze i on chce iść już spać.
Czuję, że lekceważy mnie i moje potrzeby, które dla niego są wymysłem i dramatyzowaniem. Może to ze mną coś nie tak, ale daje mu mnóstwo przestrzeni na kolegów, zainteresowania, czas sam dla siebie, bo wiem, że on potrzebuje tego, a gdy ja powiem lub napiszę mu, że po prostu chciałabym porozmawiać więcej albo spotykać się częściej to robi mi taką jazdę, że sama zaczynam źle się czuć z faktem, że w ogóle coś powiedziałam.
Ja jestem taka, że mogłabym siedzieć z nim non stop, a on mam wrażenie, że jak już siedzimy ze sobą kilka godzin, to jakby chciał uciec już i odpocząć ode mnie (gdy spędzamy razem czas rzadko się kłócimy, okazujemy sobie dużo miłości i czułości, więc nie wiem dlaczego on mnie ma tak dość) boli mnie, że go męczę, chce tylko, aby też spełniał moje potrzeby, co zrobić?
ania
Jakub Redo
Aniu,
Rozumiem Twój niepokój i smutek. To zupełnie naturalne, że w związku potrzebujesz bliskości, zainteresowania i wzajemności. Być może Twój chłopak ma po prostu mniejsze niż Ty potrzeby w zakresie bliskości emocjonalnej lub potrzebuje więcej czasu, aby poczuć się komfortowo z takim natężeniem bliskości.
Warto spróbować szczerze porozmawiać z chłopakiem o Twoich odczuciach i potrzebach. Postaraj się jasno i spokojnie wyjaśnić mu, czego oczekujesz od Waszej relacji. Im częściej będziesz otwarcie mówić o swoich potrzebach, tym większa szansa, że Twój chłopak z czasem je zrozumie i uda Wam się wypracować kompromis, który będzie satysfakcjonujący dla obojga.
Pomocna może być również rozmowa z bliską osobą, która może spojrzeć na Waszą relację z innej perspektywy. Jeżeli czujesz, że potrzebujesz dodatkowego wsparcia, rozważ konsultację z psychologiem. Specjalista może pomóc Ci zrozumieć Twoje emocje i potrzeby w tej sytuacji, a także znaleźć sposoby na radzenie sobie z trudnościami w relacji.
Wszystkiego dobrego!
Jakub Redo
Justyna Papurzyńska-Parab
Cześć Aniu,
Odnoszę wrażenie, że jesteś bardzo w swoim chłpaku zakochana, bardzo potrzebujesz jego uwagi, bliskości i czułości. Nic dziwnego, jesteście ze sobą 5 miesięcy, to często jest okres tzw. motyli w brzuchu, bardzo dużego zauroczenia, zapatrzenia się w drugą osobę. Ale może być tak, że nie każdy zakochuje się tak mocno, że chce każdą wolną chwilę spędzać z drugą osobą, każdy ma potrzeby emocjonalne w różnym stopniu, i, siłą rzeczy, w różnym stopniu jest w stanie takie potrzeby zaspokajać u drugiej osoby. Piszesz, że spędzacie ze sobą godziny, i ten czas jest wypełniony czułością i bliskością- być może to jest tyle, ile jest w stanie dać Ci chłopak. I nie musi to wynikać z jego złej woli, tylko z takich właśnie jego możliwości.
Możesz się natomiast zastanowić, z czego wynika, że masz poczucie, że to, co daje Ci chłopak jest niewystarczająco dużo dla Ciebie? Dlaczego czujesz, że nie spełnia Twoich potrzeb, skoro, jak rozumiem macie ze sobą częsty i żywy kontakt? Zastanów sie, co to są za potrzeby, których deficyty odczuwasz, i czy chłopak jest osobą, która może Ci je spełnić?
Czasami relacja staje się przestrzenią, gdzie wychodzą nasze różnego rodzaju zranienia i braki, które niekoniecznie muszą wiązać się z aktualną sytuacją czy nawet aktualnym partnerem. Możesz potraktować swoje przeżycia jako pewną informację o sobie, której może warto przyjrzeć się bliżej.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Papurzyńska- Parab
Paulina Urbanowicz
Dzień Dobry,
To, że pragniesz więcej rozmów i bliskości, jest naturalne i zasługujesz na to, by Twój partner to dostrzegał. Z jego strony może brakować świadomości, jak ważne są dla Ciebie te momenty. Warto spróbować porozmawiać o tym spokojnie, wyjaśniając, co czujesz, ale także dając mu przestrzeń, by wyraził swoje potrzeby. Zrozumienie, jak oboje postrzegacie bliskość i przestrzeń, może pomóc znaleźć równowagę.
Pozdrawiam serdecznie,
Paulina Urbanowicz
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Zostawiłem Partnerkę w ciąży w kwietniu.
W lipcu pojawiło się dziecko. Rozumiem swój błąd, chciałbym nad sobą pracować, nad poprawieniem relacji z byłą partnerką.
Mam kontakty z dzieckiem, ale są dość mocno utrudniane.
Była partnerka nie che rozmawiać. Próba częstszych kontak
Witam,
mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała.
Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator.
Czasami były jakieś wyjścia
Mąż często się śmieje. Mam wrażenie, że ze mnie.
Coś robię, a on po cichu coś mówi do mojej mamy i się śmieje z moją mamą. Kiedy pytam, o co chodzi - słyszę o nic i widzę jak dalej się śmieje z moją mamą. Ja wracam do swojej czynności i wtedy słyszę często "O O O" z ust męża i śmiech
Jestem mężatką od 18 lat z Włochem. Mieszkamy we Włoszech, mamy 2 dzieci, syn 10 lat i córka 15 lat.
Od wielu lat to małżeństwo nie funkcjonuje, tak jak powinno, a dokładnie od narodzin drugiego dziecka.
Mój mąż zaczął oddalać się ode mnie po narodzinach syna.
Hej!
Dwa miesiące temu zapytałam partnera, czy pojedziemy na jarmark we Wrocławiu. Zgodził się, już wcześniej wspominał, że chciałby tam jechać. Połączyłam ten wyjazd z Warszawą (mam tam darmowy nocleg), dwa dni tu a dwa dni tutaj.
Zapytałam, czy on weźmie na siebie kosz
Dzień dobry, mam takie pytanie.
Nie potrafię poradzić sobie z presją męża na drugie dziecko. Mamy jedno dziecko, które ma 5 lat i jestem po traumatycznym porodzie, z którego nie mogłam się długo pozbierać.
Gdyby nie wsparcie rodziców nie wiem, czy dałabym sobie sama radę
Dzień dobry,
co najlepiej zrobić, aby w niestresujący sposób rozstać się z przyjaciółką? Próbowałam już 3 razy, ale nic się nie udało.
Witam,
mam taki problem, ponieważ od paru miesięcy spotykam się z mężczyzną, który fakt powiedział na początku, że nie chce związku, ale ciągniemy to już 9 miesięcy.
Ja mam wrażenie, że to ja ta relacje ciągnę, ale za każdym razem, kiedy chce to skończyć, to jemu jest przykro.
<Witam,
od paru miesięcy jestem w związku, który się formalnie zakończył, ale dalej go z partnerką kontynuuję.
Partnerka doszukiwał się u mnie zdrady, a jak jej nie znalazła, to ją wymyśliła i myślę, że w to wierzy.
Od tego czasu (a nie raz wcześniej) przyłapałem j
Zwracam się z pytaniem odnośnie do mojego zachowania, które jest dla mnie niezrozumiałe.
Często doświadczam z tego powodu mętliku w głowie i natrętnych myśli. Chodzi o moje relacje z ludźmi.
Mam 16 lat, chodzę do szkoły średniej.
Całe życie miałam koleżanki, a w z
Witam,
jestem mężczyzną w młodym wieku i zmagam się z problemami dotyczącymi przeszłości, zarówno mojej, jak i mojej partnerki. Zaczynając ode mnie — zanim poznałem moją partnerkę, prowadziłem bardzo zły i niezdrowy tryb życia.
Mianowicie wiele imprez, nadużywanie alkoholu do
Nie mam już siły. Jestem w związku 11 miesięcy, a znamy się około 2 lata. Nie mieszkamy razem.
Po ok. dwóch miesiącach związku zaczęły się sprzeczki, a dokładniej to raczej według mojego partnera ja wyłączam myślenie. Zawsze lub prawie zawsze robię coś źle i mój partner to mówi, a ra
Witam,
od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.
Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trze
Mam 24 lata i od zawsze jestem singielką, poniekąd z wyboru, a poniekąd nie i w tym tkwi mój problem.
Gdy jestem sama, chcę zaangażować się w jakąś relację i zazdroszczę ich innym, ale gdy przychodzi co do czego i poznaje dobrego faceta, to początkowe zainteresowanie nim szybko mi mi
Witam,
ostatnio mam gorszy czas z partnerem. Było kilka dziwnych sytuacji. Już trochę nauczyłam się panować nad własnymi emocjami, a mam wrażenie, jakby mój chłopak zdziecinniał. Mieszkamy razem dość długo. Pewnego dnia, gdy odwiozłam go do pracy i pojechałam do swojej mamy, po powro
Mój facet, kiedy uprawiamy stosunek, jest jak w transie i kiedy zdarzy się sytuacja, że zostanie przerwany lub w danym dniu nie dojdzie do stosunku, to jest zdenerwowany.
Bardzo namawia mnie do ukończenia, cały czas zadając pytania, na które się nie zgadzam, natomiast on dalej ciągni
Dzień dobry,
nie radzę sobie z zazdrością o przyjaciółkę.
Ilekroć widzę, że była gdzieś ze swoją najlepszą przyjaciółką to się wściekam. Jak jej ostatnio mówiłam, że mnie olewa, to ona używa mojej choroby (choruję na padaczkę), jako wymówki, przez co zazdrość tylko się u mnie
Jestem po 3 nieudanych związkach. Moja mama twierdzi, że powinnam być sama, ja jednak chcę ułożyć sobie życie — próbować i wierzyć w to, że w końcu mi się uda.
Jak mam z nią rozmawiać? Dla niej to wstyd, bo co ludzie powiedzą.