Czy terapia ACT rzeczywiście jest skuteczna? Ile zazwyczaj trwa?
Olivier

Weronika Babiec
Terapia akceptacji i zaangażowania (ACT) jest jak najbardziej skuteczną metodą pracy terapeutycznej, czego potwierdzeniem są liczne badania kliniczne i metaanalizy. Metaanalizy pokazują, że terapia ACT pomaga osobom zmagającym się z m.in.:
- zaburzeniami lękowymi,
- depresją,
- zaburzeniami odżywiania,
- zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi (OCD),
- zespołem stresu pourazowego (PTSD) i doświadczeniami traumy,
- uzależnieniami,
- przewlekłym bólem,
- zaburzeniami adaptacyjnymi,
- zaburzeniami psychotycznymi,
- trudnościami emocjonalnymi,
- obniżonym poczucie własnej wartości,
- perfekcjonizmem, nadmierną samokrytyką.
I wieloma innymi trudnościami.
Jeżeli chodzi o czas trwania terapii ACT, wszystko zależy od indywidualnej sytuacji: doświadczanych trudności oraz potrzeb klienta. Niemniej jednak zgodnie z badaniami terapia ACT jest skuteczna w formie krótkoterminowej (ok. 8-20 sesji).
Pozdrawiam serdecznie,
Weronika Babiec
Psycholożka, Terapeutka ACT

Martyna Jarosz
Terapia akceptacji i zaangażowania (ACT) jest uznawana za skuteczną metodę leczenia różnych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk czy PTSD. Opiera się na rozwijaniu elastyczności psychologicznej, akceptacji trudnych emocji i działaniu zgodnym z wartościami pacjenta.
Czas trwania terapii ACT zależy od indywidualnych potrzeb – może obejmować kilka do kilkunastu sesji, ale w niektórych przypadkach trwa dłużej. Badania wskazują, że efekty mogą być trwałe i porównywalne do terapii poznawczo-behawioralnej.

Karolina Maciejewicz
Cześć Olivier,
Super, że pytasz o ACT – czyli Terapię Akceptacji i Zaangażowania (Acceptance and Commitment Therapy). ACT to podejście oparte na dowodach naukowych, rozwijane od lat 80., należące do tzw. trzeciej fali terapii poznawczo - behawioralnych.
Liczne metaanalizy (np. A-Tjak et al., 2015; Gloster et al., 2020) pokazują, że ACT jest porównywalnie skuteczna z klasyczną CBT w leczeniu depresji, lęku, przewlekłego bólu, uzależnień, wypalenia zawodowego, a także w pracy z osobami zmagającymi się z kryzysami tożsamości, czy kryzysem egzystencjalnym. To podejście skupia się nie tyle na „naprawianiu” objawów, co na budowaniu psychologicznej elastyczności – czyli zdolności do życia zgodnie z własnymi wartościami, nawet w obecności trudnych emocji czy myśli.
Czas trwania terqpii ACT zależy od rodzaju trudności i celu terapii. Zwykle trwa od kilku do kilkunastu sesji (np. 8–20). W interwencjach skoncentrowanych na jednym problemie (np. lęk społeczny, unikanie emocji, wypalenie) widać efekty już po kilku spotkaniach. ACT bywa też częścią dłuższych procesów terapeutycznych, szczególnie przy zaburzeniach osobowości, czy współwystępujących trudnościach.
Z pozdrowieniami,
Karolina Maciejewicz

Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
Terapia ACT (terapia akceptacji i zaangażowania) jest skuteczną metodą terapeutyczną potwierdzoną badaniami naukowymi. Jest wykorzystywana do szerokiego spektrum trudności psychicznych. Długość terapii jest uzależniona od trudności z jakimi zgłasza się pacjent.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Czerniawska - psycholog, psychoterapeuta

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień dobry, Dlaczego terapeuci, psychologowie i psychiatrzy wymagają od pacjenta powiedzenia, w jakim zawodzie pracuje? "Specjaliści", z którymi miałam do czynienia, mówili, że to bardzo ważna informacja, że bez tego nie da się pomóc pacjentowi, mówili, że jeszcze nie spotkali się z sytuacją, że ktoś nie chciał ujawnić swojego zawodu.
Jednak ja pracuję w zawodzie, który jest społecznie potępiany i wyśmiewany przez wszystkich. Chcę jak najszybciej zakończyć te sytuacje.
Wg mnie, jeśli ktoś uważa, że nie ma zawodów wyśmiewanych społecznie i wszyscy traktują wszystkie zawody z takim samym szacunkiem, to świadczy to o jego głębokim odrealnieniu. Mówienie o moim zawodzie sprawia mi wielki ból. Nienawidzę tego zawodu. Czy są wśród Państwa Specjaliści, którzy nie wymagają tej informacji do pomocy drugiej osobie i mają w sobie na tyle empatii i rozumieją, że życie czasami tak poniewiera człowiekiem, że wybiera zawody potępiane społecznie? I nie wymagają mówienia o tym od pacjenta. Dla mnie to równie wstydliwa rzecz jak, np. masturbacja. Czuję się, jakby ktoś mnie pytał, jakie oglądam filmy porno, mimo że przyszłam z nieco innym problemem? Błagam o pomoc! Czy jest wśród Państwa ktoś majacy w sobie empatię i reprezentujący inne podejście?
Szkolny psycholog chce mnie wysłać na terapie do specjalisty, bo powiedziałem mu, że spożywałem marihuanę, nie chce iść na ta terapie. Czy grozi mi coś, jeśli nie zgłoszę się do specjalisty i ile będę zmuszony do odwiedzania go? Jestem totalnie przeciw pójścia do niego
Witam, mam silne myśli samobójcze, ale przed podjęciem próby samobójczej blokuje mnie lęk. Sięgam czasami po alkohol. Nikt mi nie pomógł. Jestem sama. Byłam u wielu specjalistów i jedyne, co od nich dostaje, to obwinianie mnie. Skąd sie bierze taka ignorancja terapeutów? Nie dziwię się, że tyle osób robi sobie krzywdę, skoro terapeuci ich nie rozumieją i obwiniają.
Nawiązując do mojego pierwszego pytania, uczestniczyłem w terapii psychologicznej i przez pół roku było wszystko ok, odstawiłem tabletki w porozumieniu z lekarzem. Nawrót choroby był nagły i silny wylądowałem na pogotowiu, bo myślałem, że mam zawał, a to był atak lęku nawet Alprox nie pomagał