WsteczMam 18 lat i zmagam się z lękiem przed starością i śmiercią
Anonim
Odpowiedz jako specjalista
Kornel Miszk
Bardzo mi przykro, że przechodzisz przez tak trudny czas. To, co opisujesz, jest głęboko poruszające i może być przytłaczające, zwłaszcza gdy masz poczucie, że nic nie pomaga. Chciałbym podkreślić, że Twoje uczucia i obawy są ważne i zasługują na uwagę oraz wsparcie.
Lęk przed śmiercią i starzeniem się to doświadczenia, które mogą pojawić się w różnym momencie życia, ale w Twoim wieku często wynikają z głębszych refleksji nad sensem istnienia. Czasami, kiedy zaczynamy zdawać sobie sprawę z nieuchronności śmierci, może to wywołać poczucie niepokoju, lęku i utraty sensu życia. To normalne, że takie myśli mogą się pojawić, ale gdy stają się one dominujące i wpływają na Twoje codzienne funkcjonowanie, warto poszukać wsparcia.
Jednym z pierwszych kroków, które mogą pomóc, jest rozmowa z psychologiem lub terapeutą. Taki specjalista pomoże Ci zrozumieć źródło tych myśli i pracować nad nimi, aby odzyskać poczucie sensu i normalności. Terapia poznawczo-behawioralna może być szczególnie pomocna, ponieważ uczy technik radzenia sobie z negatywnymi myślami i budowania bardziej pozytywnego spojrzenia na życie.
Również rozmowa z kimś bliskim, komu ufasz, może przynieść ulgę. Czasami samo wypowiedzenie swoich obaw na głos pomaga zyskać nową perspektywę.
Pamiętaj, że sens życia może nie być oczywisty od razu, ale można go odkrywać na różne sposoby – przez pasje, relacje z innymi, a nawet przez małe, codzienne chwile. Ważne jest, abyś dała sobie czas i była dla siebie cierpliwa.
Pozdrawiam,
Kornel Miszk
Katarzyna Waszak
Dzień dobry!
Dobrze, że szukasz wsparcia, aby poprawić jakość funkcjonowania. Lęk przed śmiercią jest fundamentalnym ludzkim lękiem, jednak kiedy jego nasilenie powoduje dyskomfort, a nawet stanowi przyczynę cierpienia, warto skorzystać z profesjonalnej pomocy. Warto znaleźć bodziec wyzwalający wspomnianą emocję, może być zewnętrzny lub wewnętrzny - myśli. Z opisu wynika, że trudno Ci żyć tu i teraz i cieszyć się z bieżącej chwili, gdyż pojawiają się czarne scenariusze dotyczące przyszłości. Nad tym można pracować w procesie psychoterapeutycznym.
Nadawanie sensu życiu, wyznaczanie celów i ich realizacja są ważne, aby czerpać satysfakcję ze swojej egzystencji. Co działo się w Twoim życiu, że pojawiają się wątpliwości, czy życie ma sens? Zachęcam do próbowania zestawienia trzech scenariuszy dotyczących wydarzeń w przyszłości: najgorszego, najwspanialszego i wypośrodkować, znormalizować, poszukać takiego, który jest najbardziej realny. Próbuj poszukać sieci wsparcia - osób, którym możesz zaufać, porozmawiać z nimi.
Powodzenia
Katarzyna Waszak - psychoterapeuta
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany
Dzień dobry.
Jak rozpoznać czy ktoś ma narcystyczną osobowość, czy może jest to ktoś o unikającym stylu więzi?
Jakie są znaczące różnice i podobieństwa między unikającym stylem więzi a osobowością narcystyczną?
Pozdrawiam
Byłam ostatnio w takiej sytuacji, że niespodziewanie dostałam ataku paniki, i to w naprawdę nieoczekiwanym momencie.
Było to w sklepie, stojąc przy półce, nagle poczułam przerażający lęk, serce zaczęło łomotać, a ręce mi zadrżały.
Miałam wrażenie, że wszystko wokół jest
W ostatnim czasie doszłam do wniosku, że pandemia mocno zwiększyła mój lęk społeczny. Każde wyjście z domu, nawet do sklepu, albo na spacer, stresuje mnie niesamowicie.
Czasem myślę o najgorszym scenariuszu, jakbym przy każdym kontakcie z inną osobą spodziewała się katastrofy. <
Od dłuższego czasu mierzę się z codziennymi wyzwaniami, które przez moje borderline osobowościowe stają się naprawdę skomplikowane. Czuję się jak na emocjonalnej huśtawce – od euforii po totalną rozpacz w kilka sekund.
Każda rozmowa potrafi być jak chodzenie po polu minowym, a moje r
Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie.
Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo
Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.
Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć.
Próbuję być
Dzień dobry,
Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia.
Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię.
Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w ty
Dzień dobry,
co zrobić przy ogromnym lęku przed braniem leków?
Lekarz psychiatra wypisał mi leki przeciw OCD i lękowi towarzyszącemu temu stanowi (sertralina, a dokładniej Asentra), ale ja bardzo boję się je wziąć, a niestety muszę zacząć od jutra. Nie wyjaśnił mi nawet
Dzień dobry, czy psychosomatykę przy zaburzeniach lękowych i zespole depersonalizacji-derealizacji (przewlekłe uczucie gorączki, biegunka, wymioty, duszności, bóle mięśni, bóle gardła i ogólnie chroniczne zmęczenie) można wyleczyć całkowicie farmakoterapią?
Są na to jakieś dowody, potw
Dzień dobry,
jak radzić sobie ze stresem i lękiem przed kontaktem z ludźmi? Jestem osobą zamkniętą w sobie i nie potrafię swobodnie rozmawiać z ludźmi. Bardzo się stresuje, gdy mam z kimś porozmawiać paraliżuje mnie lęk. Często jest tak, że mam taką blokadę, że nie wiem co powiedzieć. Czuj
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Witam,
mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała.
Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator.
Czasami były jakieś wyjścia
(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy )
Witam,
mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,
Dzień dobry,
zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami.
Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os
Witam,
chcę wiedzieć, co mówią te objawy czy to jakieś zaburzenie? Borderline? Depresja?
Nie, że chcę diagnozy, po prostu z ciekawości chcę opinii doświadczonych psychologów itp.
Jak z państwa strony to wygląda?
Objawy z tekstu:
1. Psychi
Witam,
od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.
Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trze