Co zrobić, gdy jestem podpytywana o zarobki, o których nie chcę mówić?

Anna, pamiętaj, że nie masz wpływu na reakcje innych osób. 

Postępuj tak, jak ty czujesz, jeśli Twoja decyzja będzie zgodna z Tobą, to zawsze będzie dla Ciebie dobra.

Jesteś odpowiedzialna za siebie i za swoje samopoczucie. 

Dzień Dobry,

Rozumiem, że bycie w takich sytuacjach musi Panią mocno stresować. Wydaje mi się, że to o czym Pani pisze jest z zakresu asertywności. Nie komunikuje Pani stanowczo kolegom, że nie chce Pani rozmawiać o zarobkach z obawy przed popsuciem Państwa relacji. Być może wyobraża sobie Pani wiele scenariuszy, które nadejdą, gdy zachowa się Pani w sposób asertywny i odmówi Pani rozmowy o wynagrodzeniach. Być może robi się Pani gorąco i oblewa Panią pot, gdy te tematy powracają, ponieważ obawia się Pani, że wyobrażone scenariusze za chwilę się spełnią. Bycie asertywnym opiera się na chronieniu swoich granic bez robienia krzywdy innym. Odmawiając rozmowy o wynagrodzeniach nie krzywdzi Pani innych. Dobre relacje ze współpracownikami mogą być zbudowane na szacunku, partnerstwie, udzielaniu drobnej pomocy czy przysług. Prawdopodobieństwo na to, że Pani relacje z kolegami popsują się po odmówieniu odpowiedzi na pytanie o zarobki, jest bardzo mała. Jeżeli jednak tak by się stało, to jedynie źle by to świadczyło o Pani kolegach. Bycie asertywnym jest ciężkie do wprowadzenia, ale warte praktykowania. Dlaczego mamy innych chronić bardziej niż siebie :) 

Dzień dobry Pani Anno,

Pomocna może być technika asertywnej odmowy:

1 Okaż zrozumienie rozmówcy.

• 2 Podaj prawdziwy powód, nie wymyślaj wymówek.
  3 Nie nadużywaj słowa przepraszam.
  4 Użyj zwięzłej wypowiedzi.
  5 Zaproponuj alternatywę.
•  

W Pani sytuacji, taka odmowa mogłaby wyglądać tak: „.1 Rozimiem, że ważne jest dla ciebie zorientowanie się w zarobkach w naszej firmie. 2 Ja jednak nie czuję się komfortowo rozmawiać o swoich zarobkach, 3 dlatego nie będziemy o tym rozmawiać. 5 może skorzystasz z jednego z serwisów, które służą do pozyskiwania takich informacji, jak https://www.gowork.pl/? 

Polecam ćwiczenie asertywności, jak koleżanki powyżej już pisały, proszę podążać za sobą. 

Pozdrawiam

dr Paweł Gwiaździński 

Dzień dobry!

Jak najbardziej ma Pani prawo do prywatności przez co nie musi Pani odpowiadać na pytania dotyczące zarobków. Większe zarobki mogą być związane z większymi kompetencjami i zarobkami, co może pojawić się w Pani odpowiedziach wobec pracowników.  Przede wszystkim, czy nie idzie Pani w kierunku dewaluacji swoich osiągnięć w pracy?

Innym sposobem jest użycie humoru, czyli obracanie pytań w żart lub wymienianie się wzajemne. Inne pytanie to, czy pracownicy mogą wykorzystać na Pani niekorzyść tą wiedzę?

Pozdrawiam,

Magdalena Białas, psycholog interwent kryzysowy

Dzień dobry!

To od Pani zależy, co odpowie. Jeśli potrzebuje Pani zadbania o swoje granice, potrzeby, to zachęcam do tego. Wypłata jest sprawą osobistą, więc może Pani tę informację zachować dla siebie. Oczywiście najlepiej odpowiadać stanowczo, ale kulturalnie, aby nikogo nie zranić i by Pani nie poniosła straty relacji. 

Powodzenia

Myślę, że tutaj warto zastanowić jakie są dla Pani ważne wartości, które chroni Pani w ten sposób - czy to jest Pani poczucie bezpieczeństwa, a może dobre relacje ze współpracownikami? Warto zbudować w sobie świadomość tego, o co Pani dba a następnie spróbować zbudować asertywny komunikat, którym będzie się Pani posługiwać udzielając odpowiedzi. Osobiście lubię się wspierać w tym temacie zasadami NVC, czyli Non Violent Communication Rosenberga. Czteroetapowy model budowania asertywnego komunikatu zgodnie z NVC to mówienie o: 1. Faktach , 2. Uczuciach, 3.  Potrzebach, 4. Wyrażenie prośby. Można w efekcie spróbować zbudować spójny komunikat, którym postawi Pani granicę dotyczącą rozmawiania o zarobkach, np. “Słyszę co jakiś czas pytania o to ile zarabiam. Czuję się wtedy pod presją i niekomfortowo. Nie chcę mówić o tym ile teraz zarabiam. Proszę, nie pytajcie mnie o to więcej.”

Gdyby chciałaby Pani pogłębić temat asertywności i stawiania granic bardzo polecam cieniutką a bardzo wartościową lekturę: “Stanowczo, łagodnie, bez lęku”. 

Pozdrawiam, Aleksandra Działo

Dzień dobry,

proszę pamiętać, że nie ma Pani wpływu na słowa innych osób - prawdopodobnie część z nich może zadawać takie pytania. 

Warto jednak zadbać o swój komfort. Chociaż pieniądze są kwestią prywatną , nie powinny budzić wstydu i dyskomfortu. Rozumiem, że nie chce Pani ujawniać zarobków i warto pamiętać, że nie musi Pani i nie powinna Pani czuć presji. 

W kwestii komunikacji:  warto zadbać o szacunek, nie stosować werbalnego ataku, podkreślić swoje uczucia i postawić granicę np. 

“Rozumiem, że jesteś ciekawy, ale ja osobiście nie czuję się komfortowo rozmawiając o moich zarobkach.”, 

“Mam zasadę, że nie rozmawiam o wynagrodzeniu, ponieważ uważam, że to prywatna sprawa.”

"Zawsze starałem się zachować profesjonalizm, unikając rozmów o wynagrodzeniach. Czy możemy skupić się na czymś innym?"

• Pozdrawiam, psycholog Dorota Figarska

Dzień dobry

Warto jest ustalać własne granice i trzymać się ich bez względu na naciski innych osób. Jeżeli ochrona Pani informacji o zarobkach jest taką ważną granice proszę się jej trzymać. 

Najlepiej powiedzieć współpracownikom wprost, że nie chce Pani o tym informować i jest to Pani wolna decyzja niezależna od nich i prosi Pani współpracowników o uszanowanie Pani decyzji dlatego, że jest ona po prostu dla Pani ważna. Zapewniając jednocześnie, że odmowa nie jest spowodowana ich postawą ani żadną rzeczą związana z innymi osobami. To tylko Pani własna wola. Jeżeli mimo takiego komunikatu relacje popsują się wina, nie leży po Pani stronie i nie powinna się Pani tym przejmować.

Życzę powodzenia Krystian Pasieczny