WsteczPodoba mi się mój szef, jednak jest żonaty. Co mogę zrobić żeby łatwiej mi się pracowało, żeby pozbyć się uczuć?
Podoba mi się mój szef, jednak jest żonaty. Co mogę zrobić, żeby łatwiej mi się pracowało, jak pozbyć się uczuć? Dystansowanie się nie pomaga zbytnio, bo on ze mną flirtuje od 3 lat, pracy również nie chcę zmieniać. Ostatnio moje stanowisko pracy się nieco zmieniło, a z tym również jego zachowanie, zaczął się bardziej izolować, pomyślałam, że to moja szansa, żeby się zdystansować i ogarnąć emocje, jednak on cały czas ma zmienne zachowania, tydzień się do mnie nie odzywał, po czym potem znowu zaczął się mną interesować i flirtować. Sama nie wiem już co robić, żeby przestał grać w kotka i myszkę i mieszać w moich emocjach. Boję się rozmowy, bo jest moim szefem i boję się, że będzie udawał, że wcale nie flirtował i że ja sobie coś wymyśliłam. Wiem też, że ta relacja do niczego nie prowadzi, więc chcę po prostu potrafić kontrolować moje emocje, żeby nie miały na mnie takiego wpływu i nie utrudniały mi codziennego funkcjonowania, a przez jego zachowanie co chwilę o nim myślę, w pracy i poza nią. Jak mogę sobie poradzić z niechcianymi uczuciami?
Anonimowo
Odpowiedz jako specjalista
Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry,
no cóż, radykalnym rozwiązaniem na tą sytuację byłaby zmiana pracy. Jeśli tego nie rozważasz, to w takim razie (uprzedzę: będzie to bardzo trudne, ale możliwe!) ogranicz kontakt z szefem do minimum. Z początku nie zauważysz zmiany, ale z upływem czasu zobaczysz różnicę.
Nie wiem, czy to właśnie chciałaś usłyszeć, ponieważ czasami nasze zauroczenie jest silniejsze od racjonalnego myślenia ;)
pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
Kamila Stefanik
Dzień dobry,
zachęciłabym do skorzystania z terapii by zastanowić się i przyjrzeć co się dzieje, że ciągnie Panią do zajętego mężczyzny.. jakie aktywizują się schematy emocjonalne - może sobie coś udowadniam? a może wybierając zajętego partnera próbuję coś sobie potwierdzić? sytuacja wyzwala w Pani dużo emocji - niepewności, lęku, ekscytacji, poddenerwowania a czasem pewnie i frustracji i żalu... zachęcam by zwrócić się do psychoterapeuty i spróbować wypuścić się w emocjonalną podróż by zrozumieć siebie, swoje potrzeby i by móc uczyć się sięgać po potrzeby emocjonalne, które są zrozumiałe i każdy je ma, w symetrycznych i zdrowych dla obu stron relacjach. Uczucia to są kurierzy dobrych wiadomości - na terapii będzie Pani mogła nauczyć się przed czym nas chronią, bronią, o jakich emocjalnanych potrzebach i wartościach nam przypominają. Trzymam kciuki! powodzenia
dr Anna Worsztynowicz
Dzień dobry,
Sądzę, że warto skupić się na dwóch obszarach/krokach. Pierwszy dotyczy Pani uczuć w stosunku do szefa, ale przede wszystkim Pani determinacji, aby chcieć traktować go tylko jak szefa, a nie „kogoś więcej”. To ważne, bo jeśli Pani uczucia są zmienne, może być Pani trudno poradzić sobie z tą sytuacją. Może być tak, że nawet Pani nieznaczne „niezdecydowanie” jest wyczuwane przez szefa, co wzmacnia jego chęć flirtowania. Kluczowa więc będzie na początek szczera rozmowa z samą sobą – „Czego naprawdę chcę?”, „Czego naprawdę nie chcę?” w relacji z szefem.
Gdy będzie Pani pewna, że chce Pani, aby Wasze relacje stały się wyłącznie służbowe, warto przeanalizować dokładniej te sytuacje, w których szef wysyła niepokojące sygnały i przemyśleć jak mogłaby Pani wówczas reagować, aby nie podejmować „gry”, a zamiast tego zachowywać się zgodnie z rolą zawodową. A potem stopniowo testować w praktyce takie reakcje. Jest duża szansa, że niechciane zachowania szefa stopniowo wygasną.
Pozdrawiam serdecznie
Katarzyna Aleksandrzak
To, co opisujesz, to złożona i trudna sytuacja, zwłaszcza gdy uczucia wobec szefa, a także jego zmienne zachowanie, wpływają na Twoje codzienne funkcjonowanie. Rozumiem, że chcesz znaleźć sposób, by poradzić sobie z emocjami, które pojawiają się w tej relacji, ale jednocześnie obawiasz się, jak taka sytuacja może wpłynąć na Twoją pracę i relacje zawodowe.
Warto zacząć od zastanowienia się, co dokładnie sprawia, że te uczucia utrzymują się, mimo że wiesz, że ta relacja raczej nie ma przyszłości. Czy to możliwe, że pewne zachowania szefa, jak flirt czy okazjonalne zainteresowanie, dają Ci poczucie wyjątkowości lub bliskości, które trudno zignorować? Może też pomóc refleksja nad tym, co dokładnie czujesz, gdy jego zachowanie się zmienia – czy to bardziej frustracja, niepewność, a może nadzieja, że coś się zmieni? Zrozumienie, co wzmacnia te uczucia, może być pomocne w znalezieniu sposobów na radzenie sobie z nimi.
Próby dystansowania się mogą być trudne, zwłaszcza jeśli nie ma jasnych granic między Wami. Być może warto zastanowić się, co mogłoby pomóc Ci wyznaczyć te granice, nawet jeśli rozmowa na ten temat wydaje się trudna. Czasami postawienie granic nie wymaga konfrontacji, ale bardziej świadomego unikania sytuacji, które mogą prowadzić do flirtu, lub zmiany własnych reakcji na jego zachowanie. Może to być próba nie podtrzymywania flirtujących rozmów czy zmiana sposobu reagowania na jego komentarze.
Zrozumiałe jest, że może Ci być trudno mówić o tym otwarcie, ale ważne, żebyś miała przestrzeń, gdzie możesz szczerze wyrazić swoje emocje i przemyśleć, jakie masz opcje. Jeśli uczucia te są dla Ciebie przytłaczające i trudno się od nich uwolnić, być może rozmowa z terapeutą mogłaby pomóc uporządkować emocje, zrozumieć, skąd one się biorą, i znaleźć sposób na radzenie sobie z nimi, który nie będzie tak obciążający.
Twoje pragnienie, aby zachować profesjonalizm i skupić się na pracy, jest zrozumiałe. Czasem wsparcie specjalisty może pomóc spojrzeć na całą sytuację z innej perspektywy, zastanowić się nad tym, co jest dla Ciebie najważniejsze, i znaleźć drogę do tego, by odzyskać większą kontrolę nad swoimi uczuciami i codziennym życiem.
Pozdrawiam serdecznie.
Katarzyna Aleksandrzak
Psycholog, Psychoterapeuta
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Pracuję w naprawdę wymagającym środowisku, gdzie tempo jest szalone, a wymagania ciągle rosną. Coraz częściej czuję, jak dopada mnie chyba wypalenie zawodowe.
Codzienny stres związany z obowiązkami i ogromną presją zaczyna mnie przytłaczać.
Zmęczenie, brak motywacji i pr
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Chcę zmienić pracę i iść do biura. Obawiam się, bo czasem bywam rozkojarzona albo ''zamotana" (czasem mi samej przeszkadza, że tak się zachowuje). To wynika z małej ilości doświadczenia w pracy. Mimo wszystko jestem pracowita i chętna do pracy. Czy jest dla mnie szansa na zmianę?
Witam,
od dłuższego czasu zmagam się z przytłaczającym mnie problemem, a mianowicie chodzi o naukę.
W tamtym roku studiowałam na 1 roku wymagającego kierunku, natomiast nie zdałam jednego, ostatniego egzaminu.
Warto dodać, że problemy z nauką miałam od długi
Dzień dobry,
mój mąż jest pracoholikiem (na szczęście zdaje sobie z tego sprawę) i osiągnął ostatnio etap wypalenia z tego powodu. Chciałby to pokonać, ma duże chęci, ale nie jest w stanie zrobić pierwszych kroków z powodu wyrzutów sumienia, że robi coś innego niż praca.
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Czuję, że ten perfekcjonizm zaczął mnie dosłownie przerastać. Odkąd pamiętam, zawsze każdy coś ode mnie chciał.
Wszyscy oczekiwali, żebym był najlepszy, ciągle wysokie wymagania czy to rodzice, czy też w szkole. Później sam zacząłem sobie takie stawiać i stało się to częścią mojego ży
Straciłam pracę, która była jakąś częścią mnie. Zadaję sobie pytanie, kim naprawdę jestem, skoro to, co definiowało mnie przez lata, nagle zniknęło. Boli mnie codzienność, wydaje się bezsensowna..
Pracuję w wysoce konkurencyjnym środowisku, gdzie tempo pracy jest zawrotne, a oczekiwania stale rosną. Ostatnio zacząłem zauważać u siebie objawy wypalenia zawodowego. Codzienny stres związany z obowiązkami zawodowymi i presją osiągania coraz lepszych wyników zaczyna mnie przytłaczać. Często odc
Witam, piszę te pytanie, iż borykam się z wewnętrznym problemem.
Moje wewnętrzne dziecko cierpi, a z nim ja, odnoszę wrażenie, że wszyscy sie ode mnie odsuwają, unikają mnie, ignorują, a jak już sie odzywają, to próbują mi dogadywać, ośmieszyć albo stosować gaslighting, czuję jakby b
Dzień dobry,
mój pracodawca powiedział mi rzeczy, które naruszały moje granice. Mówił wiele rzeczy na temat seksu , które mnie krępowały i drwił z mojego stanu cywilnego.
Moja rodzina jednak obwinia mnie o te sytuacje. Mówi, że to moja wina, bo nie potrafiłam się mu post
Hej, chciałabym porozmawiać z kimś, kto może zmaga lub zmagał się z podobnym problemem.
Aktualnie mam 22 lata, studiuje zaocznie psychologię na 3 roku i bardzo lubię moje studia, wiąże z nimi przyszłość. Marzyłam o studiach dziennych, mieszkaniu w akademiku, życiu studenckim, poznani