Jak zmniejszyć stres przed wystąpieniami publicznymi?
Ostatnio coraz częściej czuję duży stres przed wystąpieniami publicznymi w pracy. Już sama myśl o konieczności prezentowania czegokolwiek przed zespołem lub klientami sprawia, że się denerwuję i to wręcz blokuje moje działania.
Mam wrażenie, że ten stres nie pozwala mi w pełni pokazać moich zawodowych możliwości, co zaczyna wpływać na moje zadowolenie z pracy.
Chciałbym odzyskać pewność siebie w pracy i móc swobodnie przedstawiać swoje pomysły bez obaw o to, jak zostanę odebrany. Będę wdzięczny za każdą poradę.
Tomasz

Paulina Gdańska
Panie Tomaszu,
podczas samego wystąpienia pomocne są techniki relaksacyjne, takie jak głębokie oddychanie, które pozwala „uspokoić nerwy”. Wizualizacja sukcesu, czyli wyobrażanie sobie pozytywnego przebiegu prezentacji pomaga w budowaniu pewności siebie. Ważne jest, aby skupić się na przekazie, a nie na swoich obawach – to, co Pan mówi, ma większe znaczenie niż drobne potknięcia. Po każdym wystąpieniu warto zanotować, co poszło dobrze i co można poprawić. Stres jest naturalną reakcją – drobne błędy są normalne i często niezauważalne dla słuchaczy.
Proszę pamiętać, że odbiorcy są zainteresowani przede wszystkim treścią i wartością, jaką im Pan przekazuje, a nie tym, czy wszystko przebiega idealnie.
Trzymam za Pana kciuki!

Agnieszka Zając
Dzień dobry,
opisuje Pan sytuację, w której pojawia się lęk przed oceną ze strony innych osób, który może wpływać na pewność siebie w pracy, ale też poczucie kompetencji zawodowej i sprawczości. Warto zatem bliżej przyjrzeć się temu, w jakim momencie ten lęk się pojawia, jakie myśli mu towarzyszą, jak przedkłada się to na Pana działania, ale też jakie inne emocje wywołuje.
Czy ta sytuacja jest w jakiś sposób podobna do jakiejś innej i od kiedy pojawił się ten opisany przez Pana stres?
Pomocne indywidualnie może być prowadzenie dziennika emocji, żeby zaobserwować wzorzec i/lub korzystanie długofalowo z technik redukcji stresu (np. treningu Jacobsona i Schultza). Dodatkowo zastosowanie mogą mieć też coaching zawodowy, jak i terapia indywidualna.
Pozdrawiam serdecznie,
Agnieszka Zając

Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry
Warto byłoby się przyjrzeć czynnikom, które wywołały blokadę i stres. Jeśli jakaś sytuacja lub zachowanie innych osób wpłynęło na pewność siebie, to jest to temat, z którym należałoby się zgłosić do terapeuty po to, by przepracować emocje i uwolnić się od trudnych wspomnień.
Czasem nie ma konkretnych czynników obniżających pewność siebie, tylko jest to zbiór okoliczności, które w nadmiarze obniżyły tolerancje na stres. Stąd ważne jest odzyskanie balansu emocjonalnego poprzez przywrócenie równowagi pomiędzy pracą a życiem prywatnym, pomiędzy intensywną pracą intelektualna a fizycznym zadbaniem o ciało.
Warto w planowaniu dnia uwzględnić zasady z piramidy Maslowa oraz na stałe wprowadzić ruch i treningi mindfulness.
Warsztaty z asertywności, autoprezentacji, czy emisji głosu w grupach terapeutycznych, coachingowych, a nawet radiowych (https://cem.polskieradio.pl/program/67,Warsztaty-prawidlowej-emisji,-estetyki-i-higieny-glosu) bywają bardzo pomocne w odzyskaniu czy zbudowaniu pewności siebie w grupowych wystąpieniach.
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Od paru miesięcy pracuje na magazynie, dosyć dużym, pracuje tam około 300 osób, są tam 4 działy, jest też restauracja, na której jemy obiady. Jadłem sobie spokojnie i nagle spotkałem się wzrokiem z taką dziewczyną, jak w jakimś filmie.
Kolejnego dnia siedziała w tym samym miejscu ja równie
Dzień dobry, Jestem studentką pierwszego roku medycyny, mam 19 lat i ADHD (zdiagnozowane od niedawna). Jestem też kinestetykiem i w dużo mniejszym stopniu wzrokowcem.
1. Czy uczelnie medyczne mają jakieś dostosowania dla takich ludzi jak ja? Jak tak, to jakie konkretnie i w czym mogą
Mam problem z lękiem przed rozczarowaniem innych.
W codziennym życiu bardzo ciężko mi funkcjonować tak jakbym tego chciał. Nie potrafię się nie przejmować zdaniem innych, jestem bardzo wrażliwy i delikatny. Zawsze staram się zadowalać innych kosztem swojego samopoczucia oraz zdrowia.
Dzień dobry, Od czerwca nie mogę przełamać się i pojechać na konsultacje do pani dziekan. W czerwcu skrytykowała mnie, mówiąc, że źle postąpiłam, pisząc prośbę o pomoc do pełnomocnika ds studentów dodam tylko, ze do niej tez napisałam, opisując mój problem. Niedługo czeka mnie spotkanie z nią, bo
Witam. Mam 28 lat i według siebie powinienem był zostać odroczony od obowiązku szkolnego, ale nie zostałem. Przeglądając swoje dawne opinie z poradni, to na początku zerówki jak zostałem zbadany, to wypadłem negatywnie ze względu na znacznie obniżoną koncentrację i niedojrzałość emocjonalną, jest
Dzień dobry, aktualnie nie mam pracy.
Uczę się niemieckiego od 2,5 roku. Pomyślałam, aby wyjechać do pracy Austria na 2 miesiące. Podszlifuje niemiecki oraz zarobie trochę kasy. Ale męczy mnie to, że muszę zostawić dzieci z tatą. Syn ma 17 lat mieszka w tygodniu w internacie, bo tren
Dzień dobry.
Czy osoba, która przeszła depresję, z punktu widzenia medycznego jest już osobą zdrową psychicznie?
Czy osoba taka ma możliwość służby w policji/wojsku?
Bardzo proszę o wsparcie. Pracuję w czteroosobowym zespole, jestem najmłodsza pod względem stażu i doświadczenia.
Mój szef jest co prawda bardzo miły, ale od jakiegoś czasu czepia się, że za wolno pracuję. Stworzył jakieś tabelki, w których zapisujemy godziny pracy. Jestem dokładna i
Mam wrażenie, że utknęłam w jakimś błędnym kole, bo każda decyzja zawodowa, nawet ta najmniejsza, wywołuje u mnie totalny stres. Serio, wysłanie maila albo zgoda na projekt potrafią być dla mnie jak misja niemożliwa. Boję się, że jedna zła decyzja może rozwalić wszystko – karierę, przyszłość, cał
Presja w pracy, związana z moim perfekcjonizmem, staje się coraz większa. Zawsze miałem wysokie wymagania wobec siebie, ale teraz czuję, że to po prostu mnie zżera. Każdy najmniejszy błąd powoduje, że czuję się jak kompletny nieudacznik i mam wrażenie, że wszyscy wokół mnie, mnie oceniają. To zup
Oszukał mnie zleceniodawca. Jego oszustwo doprowadziło mnie do biedy, załamania nerwowego, myśli samobójczych, konieczności brania leków. Nie wiem, co zrobić, aby wyrównać tę sprawiedliwość, aby załagodzić moje poczucie krzywdy, smutek, ból? On sobie żyje w bogactwie, ja głoduję.
Nie
Jestem 30 latkiem i zawodowo zajmuje się jazdą od 8 lat.
Od roku mam lęki związane z pracą kierowcy.
Odnoszę wrażenie, że zjadę ze swojego pasa, wjadę w głęboki rów i będę mieć kłopoty z tym związane. Dodatkowo mam lęk przed jazdą po wysokich mostach, wiaduktach.
Moi rodzice nigdy nie pozwolili mi się rozwijać. Szkoda było na mnie kasy, nie mogłam uczyć się języka, a też było dużo przemocy i miałam problem ze skupieniem. Mam 39lat i czuję się jak nikt. Nie osiągnęłam nic. Nie mam rodziny. Próbowałam 300 razy coś zrobić i nigdy nie nie wybiłam. Jestem zmęc
Czuję, że coś jest nie tak w tej pracy, naprawdę nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Mam wrażenie, że ludzie mnie tam nie szanują, jakby moje zdanie się w ogóle nie liczyło.
Czasami coś zaproponuję, a oni to olewają, a potem ktoś inny powie to samo i nagle wszyscy są zachwyceni. 
Ostatnio mam wrażenie, że stres dosłownie mnie zjada. Praca, która kiedyś była dla mnie czymś super, teraz wydaje się tylko ciągłym źródłem frustracji, i zaczynam odczuwać lęk przed pójściem tam. Wkręcam sobie, że koledzy z pracy mnie nie lubią i tak w kółko. Nawet kiedy mam wolne, nie umiem się
Hej,
potrzebuję pomocy, bo kompletnie się pogubiłam. W ostatnich miesiącach straciłam pracę, która była dla mnie wszystkim – taką moją główną częścią życia i tego, kim byłam. Teraz czuję się, jakbym straciła siebie, jakby ktoś wyrwał mi coś bardzo ważnego, a ja nie wiem, kim jestem bez tego.
Pasjonuję się meteorologią, amatorsko, ale sprawia mi to ogrom satysfakcji, tylko nikt o tym nie wie.
Pasjonuję się tym już blisko 10 lat, ale to pewnie dlatego, że mam autyzm w stopniu lekkim. Byłbym mega usatysfakcjonowany, gdyby to był mój zarobek. Chciałbym komuś o tym opowiedzieć, ale