Odpowiedz jako specjalista
WsteczProblemy z terapią psychoanalityczną a potrzeby pacjenta z CHAD
Moja przyjaciółka uczęszcza na terapię od roku w nurcie psychoanalitycznym (leczy się na CHAD). Od dłuższego czasu pojawia się wiele niepokojących motywów na terapii np. przyjaciółka ma pracę zmianową i terapia o wczesnej porze jest problemem (z uwagi na leki oraz zmęczenie po 12h pracy), ale terapeuta nie zgadza się na zmianę terminów spotkań (mimo tłumaczeń, że przez to przyjaciółka pomija dawkę leków - inaczej nie byłaby w stanie przyjechać na terapię - leki mocno działają i są nasenne, po nocce przyjmuje je rano zgodnie z zaleceniem lekarza). Inna rzecz, że przyjaciółka usłyszała "ile jeszcze ma pani zamiar chorować na chad?". Czy to naturalne w takim nurcie? Czy tylko ja mam wątpliwości? Przy okazji dodam, że nie powstał żaden kontrakt na pierwszych spotkaniach.
Zaniepokojona
4 miesiące temu
Justyna Bejmert
Dzień dobry,
Pani obawy są całkowicie zrozumiałe – to, co Pani opisuje, rzeczywiście może budzić niepokój. W relacji terapeutycznej, szczególnie gdy dotyczy osoby chorującej na CHAD, bardzo istotne jest uwzględnienie jej stanu zdrowia, przyjmowanych leków i ogólnego samopoczucia.
Brak elastyczności w umawianiu sesji oraz komentarze typu „ile jeszcze będzie Pani chorować” są nie tylko nieprofesjonalne, ale mogą być także raniące i podważać poczucie bezpieczeństwa w terapii. Takie słowa nie powinny paść w przestrzeni, która ma być wspierająca.
Dobrze, że Pani to dostrzega i wspiera przyjaciółkę. Jeśli ona czuje się źle w tej relacji terapeutycznej, warto zachęcić ją do rozmowy z terapeutą o swoich odczuciach lub – jeśli będzie gotowa – rozważyć konsultację z innym specjalistą. W terapii kluczowe są zaufanie, empatia i poczucie bezpieczeństwa.
Serdecznie pozdrawiam,
Justyna Bejmert
Psycholog
4 miesiące temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Anna Haczyk
To, co opisujesz, budzi uzasadnione wątpliwości i warto to potraktować poważnie – niezależnie od nurtu terapeutycznego. Choć podejście psychoanalityczne bywa mniej elastyczne jeśli chodzi o terminy czy ramy pracy, to ignorowanie realnych trudności pacjenta (np. wpływu leków czy pracy zmianowej) nie jest zgodne z etyką zawodu psychoterapeuty.
Brak kontraktu terapeutycznego na początku pracy również jest niepokojący – kontrakt powinien jasno określać zasady współpracy, a jego brak może wskazywać na nieprofesjonalne prowadzenie terapii. Twoje wątpliwości są zrozumiałe i warto, by Twoja przyjaciółka rozważyła konsultację z innym terapeutą – najlepiej takim, który ma doświadczenie w pracy z osobami z CHAD oraz szanuje ograniczenia wynikające z leczenia farmakologicznego i rytmu dobowego.
4 miesiące temu
Marcin Łazarski
Dzień dobry,
Praca analityczna wiąże się niestety z zasadami, istotnym zadaniem terapeuty i pacjenta znalezienie stabilnych ram. Wszystko można przedyskutować, zastanowić się wprowadzić element zrozumienia. Trudno oceniać terapeutę. Warto, jednak zastanowić, co jest priorytetem. Jeżeli jest poczucie przekraczania granic to trzeba to skonfrontować z terapeutą, dowiedzieć co ma na myśli. Jeżeli sytuacja będzie się powtarzać to należy skonsultować się z innym specjalistą. Sama praca zmianowa może być przeciwwskazaniem dla osób z diagnozą CHAD.
Pozdrawiam serdecznie,
Psychoterapeuta
Marcin Łazarski
4 miesiące temu
Martyna Jarosz
Ma Pani bardzo dobre wyczucie. To, co Pani opisuje, może rzeczywiście budzić uzasadnione wątpliwości. W każdej terapii, niezależnie od nurtu, kluczowe są szacunek, empatia i gotowość do uwzględniania indywidualnych potrzeb pacjentki. Brak kontraktu, trudności w dostosowaniu terminów czy komentarze kwestionujące diagnozę mogą świadczyć o braku przestrzeni do bezpiecznej pracy. W takiej sytuacji warto rozważyć konsultację u innego specjalisty - choćby po to, by spojrzeć na terapię z innej perspektywy i zadbać o własny komfort. Dobrze, że Pani towarzyszy swojej przyjaciółce - to bardzo wspierające.
4 miesiące temu
Martyna Werwińska
Dzień dobry,
z tego, co Pani piszę zachowanie terapeuty nie wydaje się być pomocne ani etyczne. Choroba afektywna dwubiegunowa nie jest "czymś o czym decydujemy", a komentarz w stronę klientki bardzo nieprofesjonalny.
Co do terminu wizyt, powinny być one ustalone przed rozpoczęciem terapii, słusznie jak Pani wspomina w kontrakcie. Jeśli brak takich ustaleń, trudno się oprzeć na czymkolwiek. Niektorzy terapeuci mogą nie mieć w zwyczaju zmian terminów wizyt, jednak klient zawsze powinien być informowany i podejmować świadomie decyzje. Jeśli inne zachowania terapeuty budzą niepokój warto skontaktowac się ze stowarzyszeniem, do ktorego terapeuta przynależy.
Pozdrawiam serdecznie,
M. Werwinska
4 miesiące temu
Natalia Kuc
Dzień dobry,
Pani obawy są jak najbadziej uzasadnione.
W leczeniu CHAD bardzo ważna jest relacja i współpraca. Dużą rolę np. w nurcie poznawczo-behawioralnym odgrywa psychoedukacja. Jest ona bardzo ważna w każdym zaburzeniu, ale w tym szczególnie, kiedy istotne jest nauczenie się monitorowania swoich objawów.
Ważne jest również, aby koleżanka czuła się komfortowo w relacji terapeutycznej. Miejsce, pora dnia mogą odgrywać dużą rolę.
Jak najbardziej również nieprofesjonalny jest komentarz, który dostała od swojego psychoterapeuty, ponieważ wykazał się on brakiem szacunku, ale również brakiem podstawowej wiedzy o CHAD (nie da się nagle przestać chorować).
Radziłabym porozmawiać ze swoją przyjaciółką i zachęcić ją do omówienia swoich wątpliwości z terapeutą. Jeśli dalej będzie się czuła źle w relacji terapeutycznej to może rozważenie innego specjalisty.
Sugerowałabym również nurt poznawczo-behawioralny.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo dobrego,
Natalia Kuc
4 miesiące temu
Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry,
1) z jakiego powodu terapeuta nie zgadza się na zmianę godziny?
2) czy terapeuta ma odpowiednie kwalifikacje do wykonywania zawodu? Jest psychologiem/psychoterapeutą/terapeutą?
3) w jakim kontekście było zadane pytanie od terapeuty "ile jeszcze ma pani zamiar chorować na chad?". I czy na pewno w takich słowach zostało zadane to pytanie.
pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
4 miesiące temu
Zobacz podobne
Chodzę od kilku miesięcy na psychoterapię w nurcie poznawczo-behawioralnym.
Chodzę od kilku miesięcy na psychoterapię w nurcie poznawczo-behawioralnym. Terapeuta, z którym pracuję, ma ogromną wiedzę i intuicję. Pomimo tego mam problem z otwarciem się, co objawia się komunikowaniem terapeucie, że chcę zmienić temat. Czuję duży dyskomfort. Komunikowałam o tym terapeucie, jednak na ostatniej sesji terapeuta był dość zły na mnie, że kolejny raz chcę zmienić temat i na to nie pozwolił. Skutkiem tego były dość lakoniczne odpowiedzi na pytania przez resztę sesji.
Z jednej strony rozumiem, że na tym terapia polega, aby mówić o tym, co trudne. Jednak z drugiej strony nie umiem się przełamać.
Czy to uczucie dyskomfortu i problem z otwarciem się minie? Czy to raczej sygnał, aby zmienić terapeutę?
Czy to padaczka, czy może jakieś zaburzenie psychiczne?
Dzień dobry,
Czy to padaczka, czy może jakieś zaburzenie psychiczne?
Tężyczka wykluczona, czekam na wynik eeg.
"Atak" zaczyna się silnym uczuciem deja vu, ścisk w gardle, mrowienie nóg, nudności, uczucie omdlewania i przechodzi. Pojawia się podczas zwykłych czynności, a także podczas snu.
Córka ma lat 11, jest bardzo dojrzała jak na swój wiek, zachowuje się, ubiera i maluje jak 16-17 latka
Córka ma lat 11, jest bardzo dojrzała jak na swój wiek, zachowuje się, ubiera i maluje jak 16-17 latka, w głowie raczej na 11 lat. Konflikt z ojcem, ignoruje go, często powtarza, że nienawidzi. Z premedytacją robi mu na złość. Często straszy mnie, że zrobi sobie krzywdę. Gdzie się udać po pomoc, co robić, jak z nią rozmawiać?
Jestem zawiedziona psychoterapeutką, walczę z lękami i nie dostałam narzędzi. Jest gorzej.
Dzień dobry, co zrobić by powiedzmy przełamać się do terapii na nowo? Od praktycznie 4 miesięcy chodziłam na terapię, wcześniej się poprawiło, a ostatnio jedyne co, to widziałam jak jest coraz gorzej. Mówiłam o tym od paru sesji, nie dostałam ŻADNYCH narzędzi przez cały proces i sama nie wiem jakim cudem lęki się wtedy na jakiś czas poprawiły.
Przed świętami na sesji zostałam skrytykowana, poczułam się okropnie, ale już starałam się to puścić mimo uszu. Lęki miałam raz mniej ,a raz bardziej nasilone, więc oczywiście po przerwie o tym opowiedziałam, bardziej dokładnie podkreślając, że nie wiem jak sobie z tym radzić, licząc, że dostanę jakąś poradę co robić, by do lęku nie dochodziło. A usłyszałam: "Musisz iść do psychiatry, bo tu bez leków raczej nic nie zdziałamy".
Rozumiem, że w niektórych przypadkach jest to potrzebne, ale raczej nie wtedy, gdy nawet nie miałam okazji poradzić sobie z lękiem poprzez jakieś ćwiczenia, jedyne co dawało mi jakieś poczucie, że się poprawia to samo to, że jestem pod opieką specjalisty. Tyle gorzej jak ten specjalista wypytuje jedynie o rzeczy niewygodne dla mnie, nieistotne a ja po miesiącu jedyne co wiem to, że mam lęki. Po tym, jak usłyszałam o psychiatrze to od razu nie mogłam nadal rozmawiać, resztę sesji terapeutka tak ciągnęła to mówiąc nadal o wizycie u lekarza.
Od tego czasu jestem strasznie przygnębiona, czuję się w otoczeniu innych jakbym serio "wariowała". Wiadomo, kłopoty nie wybierają, ale ja zawsze się obwiniałam za taki lęk i uważałam inna od ludzi , a teraz to już w ogóle. Patrzę w lustro i zamiast myśleć o sobie jak zawsze, że jestem bardzo zabawną osobą i mam wokół siebie znajomych, to jedyne co mi przychodzi do głowy to: wariuję, sama się w to wpędziłam.
Mam teraz straszną blokadę, boję się, że nikomu już nie zaufam, bo jedyne co widzi w moich problemach to wariactwo. Wiem, że mimo wszystko nadal potrzebuję do kogoś chodzić, ale już nawet nie wiem do kogo. Po ostatniej sesji lęk mi kompletnie zniknął, ale to chyba reakcja na szok. Co robić? Codziennie od sesji mam ochotę nie wychodzić z domu, bo czuję się źle ze sobą.
Witam, zrobiłam mały research ale nadal nie jestem pewna. Jakiej płaszczyzny/ nurtu psychoterapeutycznego szukać w przypadku nerwicy lękowej, fobii/strachu/lęku przed owadami? Męczy mnie to z roku na rok coraz bardziej- dlatego postanowiłam zgłosić się po pomoc. Czy ktoś byłby w stanie mi doradzić?
