Wielu rzeczy nie robię przez ogromny stres, emocje, odczucia w ciele ze stresu.

Dzień dobry,

z Pani relacji wynika, że największą trudność sprawia Pani odnajdywanie się w sytuacjach społecznych, nie tylko tych związanych z czynnikami silnego stresu (jak np. wypadek, egzamin), ale i codziennych (kontakty z różnymi osobami: w sąsiedztwie, na uczelni, w pracy). W takim przypadku możemy mówić o tzw. lęku społecznym, którego głównym objawem jest lęk przed oceną oraz obawa przed odrzuceniem ze strony otoczenia. W Pani relacji pojawiają się również wyraźnie zaznaczone objawy lęku somatycznego w reakcji na stres: drżenie ciała, problemy z oddychaniem, zwiększona potliwość, problemy z wysławianiem się. 

Przyczyny takiego stanu rzeczy mogą być różne, najczęściej chodzi o zaburzone poczucie własnej wartości, obniżoną samoocenę i związane z tym ograniczone umiejętności zachowań asertywnych. Jeżeli  trudności te są bardzo nasilone i utrzymują się od dawna, być może nawet od dzieciństwa, zwykle stwierdza się występowanie zaburzeń lękowych lub ewentualnie zaburzeń osobowości (np. osobowość lękliwa/unikająca, osobowość zależna). Do ustalenia rozpoznania konieczny byłby dokładny wywiad dotyczący przebiegu objawów, sytuacji osobistej i rodzinnej, a także wykonanie testów osobowości.

Oczywiście forum nie jest miejscem na stawianie diagnozy. Na podstawie opisanych przez Panią przykładów można jednak stwierdzić, że pierwszym krokiem na pewno powinna być wizyta u psychologa, celem określenia przyczyn relacjonowanych problemów, a następnie podjęcie właściwej formy psychoterapii (równolegle wskazana może być również farmakoterapia - jeśli psycholog skieruje do lekarza psychiatry, a lekarz przepisze np. leki przeciwlękowe). Nie ma wątpliwości, że ta pomoc jest bardzo potrzebna, skoro bowiem silny lęk uniemożliwia Pani podejmowanie wielu codziennych aktywności, ogranicza nawiązywanie relacji z ludźmi i odbiera możliwość czerpania radości z życia, to znaczy, że należy jak najszybciej podjąć pracę nad rozwiązaniem tych problemów. 

Proszę poszukać najbliższej Poradni Zdrowia Psychicznego, oczywiście może być w ramach NFZ. Sama przez wiele lat pomagałam pacjentom w takiej poradni. Jej wadą jest zwykle dłuższy czas oczekiwania na wizytę, ale zaletę stanowi bliska współpraca specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego - psychologów, psychiatrów i psychoterapeutów, którzy po rozpoznaniu problemu kierują pacjenta do właściwej osoby. 

Życzę Pani odwagi w podjęciu decyzji i pozytywnych efektów terapii. Pozdrawiam serdecznie :))

Marzena Anna Dębowska

psycholog

Dzień dobry,

Z Pani opisu wynika, że może Pani odczuwać wysoki poziom wrażliwości emocjonalnej, co nie jest niczym złym, ale faktycznie może utrudniać radzenie sobie w codziennych sytuacjach.

Chciałbym zachęcić Panią do zrobienia kroku w stronę wsparcia terapeutycznego. Z tego, co Pani pisze, nigdy nie była Pani u psychologa ani psychoterapeuty, ale myśli Pani o skorzystaniu z takiej pomocy. Terapia na NFZ jest dostępna, choć czasem wymaga cierpliwości ze względu na kolejki, ale warto spróbować, ponieważ terapia może pomóc zrozumieć źródła tych trudności i nauczyć technik radzenia sobie ze stresem. Specjalista może także pomóc Pani rozwinąć umiejętności społeczne i poprawić samoocenę, co może znacząco wpłynąć na Pani codzienne relacje i samopoczucie.

Jeśli chodzi o codzienne sytuacje, które wywołują stres – jak kłótnie z sąsiadami, konflikty w pracy czy sytuacje, w których ktoś próbuje obarczyć Panią winą – mogłoby Pani pomóc nauczenie się technik relaksacyjnych oraz metod radzenia sobie z emocjami. Często w takich sytuacjach stresujących organizm reaguje fizycznymi objawami, jak pocenie się, drżenie rąk, szybsze bicie serca – są to naturalne reakcje, ale można nauczyć się je kontrolować.

Z pewnością rozmowa z psychologiem pomoże Pani lepiej zrozumieć siebie i nauczyć się, jak radzić sobie z trudnymi emocjami, które mogą powodować te reakcje.

Cześć, dziękuję, że zdecydowałaś się podzielić swoimi doświadczeniami, nawet jeśli to dla Ciebie coś nowego i trudnego. To, co opisujesz, wydaje się być pełne silnych emocji i stresu, które mogą wpływać na Twoje codzienne życie i poczucie własnej wartości. Rozumiem, że w wielu sytuacjach czujesz się przytłoczona, a reakcje otoczenia mogą dodatkowo potęgować te trudności. Często, gdy pojawia się napięcie i lęk w kontaktach z innymi, nasze ciało zaczyna reagować w sposób, który dodatkowo wzmacnia uczucie bezradności i wycofania.

Z Twojego opisu wynika, że jesteś osobą, która stara się odnaleźć w relacjach i sytuacjach społecznych, ale lęk i stres mogą to bardzo utrudniać. Zastanawiam się, jakie emocje pojawiają się w tych sytuacjach – czy jest to głównie strach przed oceną, złość, a może poczucie osamotnienia? Czasem warto przyjrzeć się temu, co dokładnie wywołuje największy dyskomfort i jakie przekonania o sobie nosisz, gdy znajdujesz się w takich sytuacjach. Czy w tych chwilach myślisz coś w rodzaju: „Nie dam rady, zaraz zrobię coś nie tak” albo „Oni na pewno mnie ocenią źle”? Takie myśli mogą być niezwykle obciążające, a ich świadomość jest ważnym krokiem w zrozumieniu, jak wpływają na Twoje reakcje.

Jeśli chodzi o Twoje pytanie o to, jak sobie radzić w codziennych sytuacjach stresowych, być może warto zacząć od przyjrzenia się, co dokładnie dzieje się w Twoim ciele, gdy pojawia się stres. Czy jest coś, co mogłabyś zrobić, aby w takich chwilach trochę złagodzić napięcie – np. kilka głębokich oddechów, zatrzymanie się na moment, zanim podejmiesz reakcję? Czasem małe kroki w radzeniu sobie z napięciem mogą pomóc w odzyskaniu większej pewności siebie.

Zastanawiam się też, co myślisz o swojej wysoko wrażliwej naturze – czy dostrzegasz w niej jakieś mocne strony, czy raczej postrzegasz ją głównie przez pryzmat trudności, które opisujesz? Być może warto przyjrzeć się, w jakich sytuacjach Twoja wrażliwość może przynieść korzyść, np. w zrozumieniu emocji innych ludzi, empatii, czy byciu bardziej świadomą tego, co się wokół Ciebie dzieje.

Bardzo się cieszę, że myślisz o konsultacji z psychologiem czy terapeutą na NFZ. To może być świetna okazja, aby w bezpiecznej przestrzeni przyjrzeć się Twoim emocjom, przekonaniom i znaleźć sposób na to, by stopniowo zyskiwać większą pewność siebie w codziennym życiu. Czasami sama możliwość wyrażenia swoich przeżyć i uzyskania wsparcia od kogoś, kto zrozumie, co przeżywasz, może przynieść ulgę i poczucie, że nie jesteś sama w tych trudnych momentach.

Pozdrawiam serdecznie. 
Katarzyna Aleksandrzak
Psycholog, Psychoterapeuta