Czy Brainspotting jest skuteczny? Na czym polega?
Wiktor

Martyna Jarosz
Brainspotting to stosunkowo nowa metoda terapeutyczna, która zdobywa coraz większe uznanie wśród specjalistów zajmujących się leczeniem traumy i innych problemów emocjonalnych. Została opracowana przez Davida Granda w 2003 roku i opiera się na założeniu, że określone punkty w polu widzenia mogą pomóc w uzyskaniu dostępu do głęboko zakorzenionych emocji i wspomnień. Metoda ta wykorzystuje tzw. brainspoty, czyli punkty fiksacji wzroku, które są związane z przechowywaniem traumatycznych doświadczeń w mózgu. Terapeuta pomaga pacjentowi zlokalizować te punkty, a następnie wspiera proces ich przetwarzania i integracji. Co ciekawe, Brainspotting nie wymaga szczegółowego opisywania traumatycznych wydarzeń, co może być korzystne dla osób, które mają trudności z werbalnym wyrażaniem swoich przeżyć.
Więcej informacji - https://brainspotting.com.pl/glowne-zalety-metody/
Martyna Jarosz

Karolina Maciejewicz
Cześć Wiktor,
Dzięki za Twoje pytanie. Brainspotting faktycznie zyskuje coraz większą popularność, ale dla wielu osób nadal brzmi dość tajemniczo.
Brainspotting to metoda terapeutyczna opracowana przez dr. Davida Granda w 2003 roku. W dużym uproszczeniu – opiera się na założeniu, że to gdzie patrzysz, wpływa na to, co czujesz. Terapeuta pomaga klientowi znaleźć tzw. brainspot, czyli punkt w polu widzenia, który uruchamia emocjonalną reakcję związaną z przeżyciami zapisanymi głęboko w układzie limbicznym mózgu. Dzięki temu możliwa jest praca nad trudnymi doświadczeniami, traumą czy przewlekłym stresem bez konieczności szczegółowego opowiadania o nich.
Z badań i obserwacji klinicznych wynika, że brainspotting może być skuteczny, zwłaszcza w pracy z PTSD, lękiem, przewlekłym bólem, somatyzacją, trudnościami w regulacji emocji. Choć nie ma jeszcze tylu badań, co przy metodach takich jak EMDR, coraz więcej publikacji potwierdza jego efektywność.
Z pozdrowieniami,
Karolina Maciejewicz

Krzysztof Skalski
Brainspotting jest faktycznie świeżą metodą. Polega na pracy z tzw. „miejscem spojrzenia”– terapeuta pomaga pacjentowi znaleźć punkt w polu widzenia, który wiąże się z emocjonalnym napięciem. Uważa się, że skupienie wzroku w tym punkcie aktywuje i ułatwia przetwarzanie trudnych doświadczeń zapisanych w ciele i mózgu.
Badania nad skutecznością są w toku. Nie jest to metoda dla każdego, ale dla części osób może być bardzo pomocna.

Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
brainspotting faktycznie jest nową metodą. Wykorzystywana jest w przetwarzaniu traumatycznych wspomnień oraz innych trudności natury psychicznej, np. lęk czy depresja. Jedna sesja terapeutyczna trwa od około 60-90 minut. Podczas sesji pacjent skupia wzrok na punkcie, który jest powiązany z traumatycznym lub negatywnym wydarzeniem i skupia się na odczuciach z ciała co ułatwia przetwarzanie trudnych wspomnień.
Na chwile obecną badania na temat brainspottingu są bardzo wstępne, natomiast obiecujące.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Czerniawska - psycholog, psychoterapeuta

Anastazja Zawiślak
Brainspotting to nowoczesna metoda terapeutyczna, szczególnie pomocna przy traumie, lękach i silnych emocjach.
Polega na skupieniu wzroku na konkretnym punkcie, który uruchamia związane z emocjami reakcje w ciele. W tym stanie, przy wsparciu terapeuty, dochodzi do przetwarzania i uwolnienia trudnych przeżyć.
Coraz więcej osób potwierdza jej skuteczność, zwłaszcza gdy klasyczna terapia nie przynosi ulgi. Jest bezpieczna, jeśli prowadzi ją przeszkolony specjalista.
Pozdrawiam,
Anastazja Zawiślak
Psycholog

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, nie radzę sobie z krytyką. Ciągle obwiniam się o wszystko. Lęki i niepokój pojawiły się po konflikcie męża z bratem. Ja byłam wtedy w szpitalu. Bratanice męża zaczęły pisać SMS-y, obrażając mnie. U nich jest tak, że nie znoszą innego zdania, nie można postawić granic. Mąż nie chce utrzymywać z nimi kontaktu, mówi, że są toksyczni. Wygadują niestworzone rzeczy, a ja jestem zalękniona, czuję się zastraszona, boję się spotkać ich na ulicy, żeby mnie nie zaczepiali. Nie śpię, straciłam apetyt i czuję ogromny strach. Leczyłam się kiedyś na zaburzenia lękowe, niestety, ze względu na nowotwór musiałam odstawić leki. Nie wiem, jak sobie pomóc, cierpię strasznie, dla mnie to jest męczarnia. Lekarz przepisał Asertin, czekam, czy mi pomoże. Byłam też u psychologa. Może jeden, dwa dni było ok, a tak zamęczam wszystkich rozmowami na temat tamtej rodziny. Tłumaczą mi, że skoro oni nas nie szanują, to należy uciąć kontakt. Tym bardziej, że rozpowszechniają nieprawdziwe informacje. Tylko że ja nie daję rady, nie wiem, czy ten konflikt nie wywołał nawrotu choroby, tych zaburzeń lękowych. Dodam, że dwa razy miałam przerwę w terapii, poza tym co jakiś czas były nawroty, z tym że te lęki miały inne tło – bałam się śmierci, przejęłam się wynikami. A teraz cały czas mam negatywne myśli o rodzinie męża, nie potrafię wyzbyć się strachu i lęku. Już nie wiem, co robić.
Czy zaburzenia lękowe i bezsenność da się wyleczyć psychoterapią?
Szkolny psycholog chce mnie wysłać na terapie do specjalisty, bo powiedziałem mu, że spożywałem marihuanę, nie chce iść na ta terapie. Czy grozi mi coś, jeśli nie zgłoszę się do specjalisty i ile będę zmuszony do odwiedzania go? Jestem totalnie przeciw pójścia do niego