Jak skutecznie powstrzymać się od picia alkoholu, gdy psycholog nie pomaga

Jak się powstrzymać od picia alkoholu?

Psycholog mi nie pomógł

uzależnienia

TJ

3 miesiące temu

Odpowiedz jako specjalista

Anastazja Zawiślak

Powstrzymanie się od picia alkoholu to wyzwanie, które wymaga nie tylko motywacji, ale również odpowiednich narzędzi i wsparcia. Jeśli psycholog nie pomógł, warto spróbować innych form pomocy, które mogą lepiej odpowiadać na Pana potrzeby.

Warto sięgnąć po wsparcie Psychoterapeuty Uzależnień. Skuteczną metodą może być udział w terapii uzależnień, który pomaga zrozumieć mechanizmy picia, radzić sobie z głodem alkoholowym i wypracować nowe sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami. Grupy wsparcia, takie jak Anonimowi Alkoholicy (AA), również oferują bardzo cenne wsparcie od osób z podobnymi doświadczeniami.

Ważne jest, aby zastanowić się, co najczęściej wyzwala potrzebę sięgnięcia po alkohol – czy są to trudne emocje, stres, samotność, czy może nawyk. Zrozumienie tych mechanizmów to klucz do wprowadzenia zmian.

Najważniejsze to nie poddawać się i szukać pomocy w różnych formach, aż znajdzie Pan taką, która naprawdę pomoże.

Trzymam za Pana kciuki!

Anastazja Zawiślak

Psycholog

3 miesiące temu

Anastazja Zawiślak

Psycholog

Zobacz profil

Anna Lewandowska-Bernat

Dzień dobry,

Problem sięgania po używki jest złożony.

Zachęcam do niezrażania się spotkaniami z psychologiem i rozpoczęcia psychoterapii. Warto wiedzieć, że spotkanie u psychologa to nie to samo co praca psychoterapeutyczna. Psycholog pomaga nam doraźnie poradzić sobie z bieżącymi wyzwaniami, podczas gdy praca psychoterapeutyczna polega na poszukiwaniu źródła problemu i znalezieniu nowych sposobów radzenia sobie.

Aby skutecznie zaprzestać picia, należy odnaleźć źródło nawyku. Po co piję? Co mi to daje? Jakich uczuć i sytuacji unikam, pijąc? Jakie korzyści psychologiczne czerpię z picia?

Pijemy najczęściej, aby nie czuć emocji – strachu, pustki, wstydu, lęku.

Praca terapeutyczna polega na zrozumieniu tych przyczyn i opracowaniu nowych sposobów radzenia sobie z nimi.

Bez pracy nad źródłem naszych zachowań często wracamy do nałogu albo zastępujemy alkohol innymi formami uzależnień, takimi jak pracoholizm, hazard czy kompulsywne jedzenie. Wszystkie te działania mają na celu rozładowanie napięcia, które wydaje nam się zbyt trudne do udźwignięcia.

Wsparcie w poradzeniu sobie z tym wyzwaniem jest niezwykle ważne.

Pozdrawiam serdecznie.

3 miesiące temu

Anna Lewandowska-Bernat

Psychoterapeuta

Zobacz profil

Martyna Jarosz

Dzień dobry,
kontrolowanie skłonności do używek to proces, który wymaga zarówno samodyscypliny, jak i wsparcia.

Często nawyk picia wiąże się z określonymi sytuacjami, miejscami lub towarzystwem. Warto zidentyfikować te czynniki i spróbować wprowadzić zmiany w swojej codziennej rutynie, aby unikać pokus.

Znalezienie grupy wsparcia np. AA, która może wspierać w trudnych chwilach.

Picie alkoholu często bywa sposobem na radzenie sobie z emocjami. Zamiast sięgać po alkohol, warto spróbować zdrowych technik radzenia sobie ze stresem, takich jak ćwiczenia fizyczne, medytacja czy hobby.

Jeśli psycholog, nie spełnia oczekiwań, warto spróbować innego specjalisty lub poszukać innej formy terapii, na przykład terapii uzależnień.

Każdy krok w kierunku zdrowia i samokontroli to ogromne osiągnięcie. Warto trzymać się swoich celów. Zmiany wymagają czasu.

Trzymam mocno kciuki!

Martyna Jarosz

Psycholog

3 miesiące temu

Martyna Jarosz

Psycholog

Zobacz profil

Iwona Kalinowska

Witam.

Warto zastanowić się nad tym, jaka jest Pana motywacja do zmiany, jaką niewątpliwie jest życie w trzeźwości.

Jak już moi poprzednicy wspomnieli nadużywanie alkoholu, jak i innych substancji jest problemem złożonym, w którym biorą udział również emocje. Każdy z nas wychodzi z domu pochodzenia z zasobami, ale i niewątpliwie jakimiś deficytami, brakami, które staramy się w jakiś sposób kompensować, używając różnych strategii oraz technik. Alkohol jest niewątpliwie takim elementem, który jest łatwo dostępny i akceptowalny społecznie.

Towarzyszy wielu ludziom w sytuacjach radości (wesela, uroczystości rodzinne), jak i smutku.

Dzięki tej substancji, łatwo osiągnąć rozluźnienie, i zatrzymać pęd myśli. Myślę, że jednym z rozwiązań byłoby terapia uzależnień w specjalnym ośrodku lub terapia indywidualna z doświadczonym terapeutą. Chodzi tu nie tylko o oczyszczenie ciała, ale i znalezienie innych strategii radzenia sobie z trudnościami, które nie będą tak destrukcyjne dla Pana ciała oraz nie będą miały determinującego wpływu na Pana życie. Jest wielu ludzi, którym z powodzeniem udało się wyjść z uzależnienia.

Obecnie wiodą życie wolne od alkoholu, niekiedy później pomagając innym poradzić sobie z tego typu trudnością.

3 miesiące temu

Iwona Kalinowska

Psychoterapeutka w trakcie szkolenia

Zobacz profil

Odpowiedz jako specjalista

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologa

Zobacz podobne

Jak rozmawiać z alkoholikiem po wyjściu z detoxu, jak mu pomóc?

Jak zachować się, kiedy mąż alkoholik przerywa abstynencję?

Jak zachować się, kiedy mąż alkoholik przerywa abstynencję? Mąż czeka na wizytę u psychoterapeuty. Do tego czasu jest mu bardzo ciężko powstrzymać się od picia alkoholu. Chcę być dla niego wsparciem, ale jednocześnie dać mu poczucie, że nie ma we mnie przyzwolenia na jego picie. Dużo rozmawiamy i umówiliśmy się, że jeśli zapije, nie będzie tego przede mną ukrywał. Nie chcę, żeby zaczął pić po kryjomu. Jak zareagować, kiedy mówi, że nie wytrzyma dłużej i musi wypić, lub kiedy pijany przyznaje, że nie udało mu się utrzymać abstynencji?

Alkohol !!! Od dłuższego czasu mam problem z alkoholem i nie mogę sobie z tym poradzić.

Alkohol !!! Od dłuższego czasu mam problem z alkoholem i nie mogę sobie z tym poradzić. Był okres abstynencji 1,5 roku, lecz po pewnym zdarzeniu nie mogłem się pozbierać i szukałem ulgi, więc znowu zacząłem. Coraz częściej mam myśli samobójcze. Jak mogę sobie pomóc?

Mąż nadużywa alkoholu, nie mieszka wspólnie, nie interesuje się dziećmi - czy to moja wina?

Witam. ,,odeszłam ,, w końcu od męża . Wieczne kłótnie o alkohol. Mąż nadużywa alkoholu. Każda rozmowa kończyła się awanturą, że się czepiam i to ja mam problem i powinnam się zgłosić do psychiatry. Ale już od rana picie i jazda pod wpływem mnie przerosły. Trwało to dwa lata, jak próbowałam do niego dotrzeć.. Jak zwróciłam uwagę, że za dużo pije, to szedł do rodziców i już pił tam, ile chciał i wracał tylko spać do domu..dzieci wtedy nie zauważał- bo jak ze mną nie rozmawiał to dzieci też wtedy były dla niego niewidzialne .. od miesiąca mieszkam z dziećmi już sama. Z dziećmi się nie widział... on dalej nie widzi winy w sobie. Zaczynam się zastanawiać czy rzeczywiście coś ze mną jest nie tak? Może mogłam przymknąć oko?

Co zrobić, żeby się odblokować po ciężkim okresie?

Witam jestem alkoholikiem obecnie na terapi (grupa wsparcia) rozstałem się z żoną dwa miesiące temu była u nas bardzo napięta sytuacja która doprowadziła do rozstania po prostu nie potrafiliśmy ze sobą rozmawiać. Przez pierwszy miesiąc było wszystko ok nawet się cieszyłem bo zacząłem odpoczywać psychicznie bez niej ale drugi miesiąc przyniósł mi taką blokadę. Wracam bardzo szybko do domu po pracy siadam na łóżku i tak siedzę do godziny 21 nie robiąc dosłownie nic chociaż mam co robić prawdę mówiąc po prostu nie mam na nic ochoty nawet nie jem prócz śniadania w pracy nawet tv nie włączam. Po 21 kładę się spać i tak od miesiąca. Co mam zrobić żeby się odblokować i zacząć jakoś w miarę funkcjonowac?

Dlaczego tak rzadko porusza się temat nadużywania alkoholu przez kobiety? Nie widać wystarczającej pomocy.

Dlaczego tak rzadko porusza sie temat picia alkoholu przez kobiety? Jestem kobietą i mam problem z alkoholem. Nie nazwałabym się osobą uzależnioną, ale rzeczywiście piję więcej niż przeciętna osoba. Mówi się, że alkoholizm to temat głównie męski. Przynajmniej takie jest moje wrażenie. Mam wrażenie, że pijące kobiety są pomijane, nie zwraca się uwagi na ich problemy alkoholowe.

Piję dużo alkoholu, by poradzić sobie z tym, co mam w głowie. Nie wiem czy mogę to nazwać już problemem?

Nie wiem czy jestem alkoholiczką. Zacznę od tego, że jestem kobietą i mam 18 lat, pić zaczęłam, aby poradzić sobie z tym co mam w głowie. Chciałabym tylko wiedzieć czy to, co opisałam można już nazwać realnym problemem i czy powinnam poszukać pomocy. Około rok temu zaczęłam pić okazjonalnie, bądź może wtedy, kiedy tylko mogłam. Jednak intensyfikacja tego zjawiska nastąpiła 7 miesięcy temu, kiedy mogłam zacząć kupować sobie alkohol sama. Zdarzały mi się momenty, w których potrafiłam wypić 0,5 litra czystej wódki na raz. Poza pojedynczym piwem wypitym w towarzystwie rodziców, alkohol spożywam sama po kryjomu, gdyż rodzice zagrozili mi przeróżnymi konsekwencjami, jeśli nie zakończę samotnego upijania się w swoim pokoju. Jednak pomimo tych gróźb wyrażonych kilka miesięcy temu nie jestem w stanie przestać pić. Mimo tego, iż chciałam, próbowałam, to i tak za każdym razem wracam do alkoholu. Nie jestem w stanie się powstrzymać. A kiedy próbuję przestać odczuwam negatywne konsekwencje takie jak nadmierna potliwość, bezsenność, rozdrażnienie i apatia większa niż zwykle.

Jak pomóc mamie w żałobie po stracie babci i dziadka? Problemy z alkoholem i konflikty z tatą

Mama nie radzi sobie z żałobą - rok temu zmarła babcia, 8 miesięcy po niej odszedł dziadek. Gdy mama płacze, to potem kłóci się z tatą i pije, nic do niej nie dociera.

Co robić?

Pomoc mamie nadużywającej alkoholu - co zrobić?

Witam. Moja mama nadużywa alkoholu. Najgorzej jest m.in w różne święta, czy jak jest na zwolnieniu lekarskim.

Gdy jest pijana, to kłóci się z tatą i głównie śpi, przez co nie dotrzymuje słowa. Co robić?