WsteczLęki dotyczące przyszłych zdarzeń, paraliżują i utrudniają normalne funkcjonowanie.
Michał
Odpowiedz jako specjalista
Anna Ulatowska
Dzień dobry.
Podzielenie się tym doświadczeniem z pewnością było wymagające dla Pana, dziękuję, że Pan to zrobił. Przewlekłe stany lękowe jakie Pan opisuje znacznie wpływają na funkcjonowanie w życiu codziennym na każdej płaszczyźnie - czy to zawodowej czy osobistej. Opisuje Pan, że podejmował Pan psychoterapię - to aspekt który jest bardzo pomocny przy stanach lękowych, ale może warto byłoby spróbować psychoterapii w innej modalności niż dotychczas, a może to sama osoba terapeuty nie była dla Pana odpowiednia. Czasami znalezienie osoby z jaką nawiąże się dobrą relację terapeutyczną wymaga prób i poszukiwań. Zachęcam Pana do prób znalezienia terepeuty dla siebie. Przy nawracających lękach warto również skonsultować się z psychiatrą, który ma możliwość oceny zaawansowania powstałej trudności - być może niezbędna będzie farmakoterapia tak by w połączeniu z psychoterapią dać pożądany dla Pana efekt.
Długotrwałe zmagania z lękiem bez wątpienia Pana wyczerpują. Zdarza się, że trzeba czasami długotrwałego procesu i szukania technik które będą najbardziej pomocne dla danej osoby - wydaje się, ze w Pana osobie tak właśnie jest.
Pozdrawiam
Anna Ulatowska
Aleksandra Sławińska-Martowicz
Dzień dobry Panie Michale,
To ważne, że poszukuje Pan pomocy i podjął Pan próbę napisania na portalu. Leczenie lęków jest często procesem długotrwałym. Czasem wymaga nawet połączenia psychoterapii wraz z farmakoterapią - wszystko aby mógł Pan wrócić do momentu, w którym nie będą one rządziły Pan życiem. Po Pana opisie, wyobrażam sobie, że doświadczanie opisanych lęków jest męczące i chciałby Pan uzyskać pomoc. Niestety nie ma „złotej rady”, którą można byłoby udzielić w ramach krótkiej odpowiedzi na portalu.
Ze swojej strony gorąco Pana zachęcam do poszukania wsparcia psychoterapeutycznego - może po prostu do tej pory nie trafił Pan na odpowiednią osobę. Żeby terapia zadziałała i żeby dobrze się Pan czuł w trakcie spotkań, najlepiej zwrócić uwagę zarówno na nurt terapeutyczny (są różne rodzaje - poniżej wklejam link do artykułu, w którym można zapoznać się z różnymi nurtami) ale i osoba, z którą miałby Pan rozmawiać - proszę sprawdzić kompetencje terapeuty, zapoznać się z jej opisem a także umówić na pierwsze spotkanie. Wyobrażam sobie, że może być ciężko się przekonać do kolejnego poszukiwania po paru nieudanych próbach, wierzę jednak, że chęć zawalczenia o siebie skłoni Pana do odnalezienia odpowiedniej osoby.
Jeśli lęki są bardzo silne, psychoterapeuta zapewne zachęci Pana również do wizyty u psychiatry. Proszę jednak pamiętać, że z badań wynika, że długoterminowo najskuteczniejsze jest połączenie farmakoterapii z psychoterapią :)
Tutaj się Pan może zapoznać z nurtami psychoterapii: https://twojpsycholog.pl/blog/nurty-w-psychoterapii
Mocno trzymam za Pana kciuki i głęboko wierzę, że znajdzie Pan siłę w sobie, by znaleźć odpowiednie wsparcie.
Dominik Kupczyk
Rozumiem, że zmaga się Pan z intensywnymi lękami, które wpływają na codzienne funkcjonowanie, a dotychczasowe terapie nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Prognozowanie negatywnych zdarzeń, takich jak obawa o bezpieczeństwo bliskich, utrata pracy, czy też wypadki, może wywoływać poczucie paraliżu i izolacji. Tego typu lęki często są związane z głębszym poczuciem braku kontroli nad życiem lub strachem przed niepewnością.
Warto zastanowić się nad podejściem, które bardziej koncentruje się na nauce akceptacji tych lęków i zmianie sposobu reagowania na nie, zamiast próbować je całkowicie wyeliminować. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może okazać się pomocna w radzeniu sobie z paraliżującymi myślami. To podejście uczy, jak obserwować swoje myśli bez angażowania się w nie, co może pomóc zmniejszyć ich wpływ na codzienne życie.
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany
Dzień dobry.
Jak rozpoznać czy ktoś ma narcystyczną osobowość, czy może jest to ktoś o unikającym stylu więzi?
Jakie są znaczące różnice i podobieństwa między unikającym stylem więzi a osobowością narcystyczną?
Pozdrawiam
Byłam ostatnio w takiej sytuacji, że niespodziewanie dostałam ataku paniki, i to w naprawdę nieoczekiwanym momencie.
Było to w sklepie, stojąc przy półce, nagle poczułam przerażający lęk, serce zaczęło łomotać, a ręce mi zadrżały.
Miałam wrażenie, że wszystko wokół jest
W ostatnim czasie doszłam do wniosku, że pandemia mocno zwiększyła mój lęk społeczny. Każde wyjście z domu, nawet do sklepu, albo na spacer, stresuje mnie niesamowicie.
Czasem myślę o najgorszym scenariuszu, jakbym przy każdym kontakcie z inną osobą spodziewała się katastrofy. <
Od dłuższego czasu mierzę się z codziennymi wyzwaniami, które przez moje borderline osobowościowe stają się naprawdę skomplikowane. Czuję się jak na emocjonalnej huśtawce – od euforii po totalną rozpacz w kilka sekund.
Każda rozmowa potrafi być jak chodzenie po polu minowym, a moje r
Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie.
Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo
Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.
Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć.
Próbuję być
Dzień dobry,
Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia.
Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię.
Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w ty
Dzień dobry,
co zrobić przy ogromnym lęku przed braniem leków?
Lekarz psychiatra wypisał mi leki przeciw OCD i lękowi towarzyszącemu temu stanowi (sertralina, a dokładniej Asentra), ale ja bardzo boję się je wziąć, a niestety muszę zacząć od jutra. Nie wyjaśnił mi nawet
Dzień dobry, czy psychosomatykę przy zaburzeniach lękowych i zespole depersonalizacji-derealizacji (przewlekłe uczucie gorączki, biegunka, wymioty, duszności, bóle mięśni, bóle gardła i ogólnie chroniczne zmęczenie) można wyleczyć całkowicie farmakoterapią?
Są na to jakieś dowody, potw
Dzień dobry,
jak radzić sobie ze stresem i lękiem przed kontaktem z ludźmi? Jestem osobą zamkniętą w sobie i nie potrafię swobodnie rozmawiać z ludźmi. Bardzo się stresuje, gdy mam z kimś porozmawiać paraliżuje mnie lęk. Często jest tak, że mam taką blokadę, że nie wiem co powiedzieć. Czuj
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Witam,
mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała.
Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator.
Czasami były jakieś wyjścia
(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy )
Witam,
mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,
Dzień dobry,
zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami.
Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os
Witam,
chcę wiedzieć, co mówią te objawy czy to jakieś zaburzenie? Borderline? Depresja?
Nie, że chcę diagnozy, po prostu z ciekawości chcę opinii doświadczonych psychologów itp.
Jak z państwa strony to wygląda?
Objawy z tekstu:
1. Psychi
Witam,
od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.
Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trze
Od ok. 3 miesięcy zmagam się z takim problemem.
Gdy położę się spać po ok. 2-3 minutach nagle zaczynam odczuwać taki silny lęk, zaczyna drżeć moim ciałem, serce szybko bije, czuje niepokój. Czuję jakbym była w innym świecie, nie wiem co się ze mną dzieje. Czy to mogą być ataki paniki