Odczuwam wypalenie zawodowe przez konkurencję.
Pracuję w wysoce konkurencyjnym środowisku, gdzie tempo pracy jest zawrotne, a oczekiwania stale rosną. Ostatnio zacząłem zauważać u siebie objawy wypalenia zawodowego. Codzienny stres związany z obowiązkami zawodowymi i presją osiągania coraz lepszych wyników zaczyna mnie przytłaczać. Często odczuwam zmęczenie, brak motywacji oraz trudności w koncentracji. Słyszałem o medytacji i technikach relaksacyjnych, ale nie wiem, czy to wystarczy. Obawiam się, że jeśli nic z tym nie zrobię, moje zdrowie psychiczne i zawodowe mogą ucierpieć...
Andrzej
Emilia Jędryka
Panie Andrzeju,
Dziękuję za podzielenie się swoim doświadczeniem – to ważny krok w kierunku poprawy Pana samopoczucia. Rozumiem, że presja związana z wymagającym środowiskiem pracy i objawy wypalenia zawodowego są dużym wyzwaniem.
Techniki relaksacyjne, takie jak medytacja czy ćwiczenia oddechowe, mogą być pomocne w radzeniu sobie ze stresem. Warto spróbować wprowadzić je do codziennej rutyny, aby choć na chwilę znaleźć przestrzeń na regenerację.
Jednocześnie, jeśli odczuwa Pan, że sytuacja zaczyna Pana przerastać, zachęcam do konsultacji z psychologiem. Specjalista pomoże Panu zidentyfikować źródła stresu, wypracować strategie radzenia sobie i odzyskać równowagę między życiem zawodowym a osobistym.
Życzę Panu siły i powodzenia w dbaniu o swoje zdrowie!
psycholog
Emilia Jędryka
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry Panie Andrzeju,
Rozumiem, że presja i tempo pracy w Pana środowisku mogą być ogromnym obciążeniem, a wypalenie zawodowe to poważny problem, który wymaga uwagi, dlatego cieszę się że zauważa Pan ryzyko i chce Pan przeciwdziałać dla swojego zdrowia. Już sam fakt, że zauważa Pan objawy i szuka rozwiązania, jest bardzo ważnym krokiem. Wypalenie zawodowe wynika z długotrwałego stresu, który przeciąża zasoby fizyczne i psychiczne, a jego symptomy, takie jak zmęczenie, brak motywacji i trudności w koncentracji, wskazują, że organizm potrzebuje regeneracji.
Medytacja i techniki relaksacyjne mogą być świetnym wsparciem, zwłaszcza jeśli wdroży je Pan jako stały element dnia. Proszę zacząć od prostych ćwiczeń, takich jak głębokie oddychanie czy 5-10 minutowe sesje medytacji, które pomagają wyciszyć umysł i zredukować napięcie. Regularność jest kluczowa – nawet małe kroki mogą przynieść dużą różnicę w dłuższej perspektywie.
Jednak sama medytacja może nie wystarczyć, jeśli problem jest zaawansowany. Ważne jest również przeanalizowanie swojej sytuacji zawodowej. Proszę spróbować określić, które obowiązki czy sytuacje najbardziej Pana obciążają, i zastanowić się, czy są sposoby na ich zmniejszenie lub delegowanie. Jeśli w firmie dostępne są zasoby wsparcia, takie jak programy zdrowia psychicznego czy mentoring, warto z nich skorzystać.
Proszę także pamiętać o dbaniu o równowagę między pracą a odpoczynkiem. Regularna aktywność fizyczna, odpowiednia ilość snu i czas na hobby czy spotkania z bliskimi pomagają odbudować energię i zmniejszyć ryzyko dalszego wypalenia. Jeśli objawy się nasilają lub trudno jest samodzielnie wprowadzić zmiany, rozmowa z psychologiem może być bardzo pomocna.
Trzymam kciuki, by udało się Panu odzyskać energię i satysfakcję z pracy 😊
Anastazja Zawiślak
Psycholog
Ewelina Prędka-Pawlun
Dzień dobry Panie Andrzeju,
Istnieją różne sposoby zapobiegania wypaleniu zawodowemu m.in. stawianie sobie realnych celów zawodowych, dbałość o wypoczynek w trakcie dnia pracy, zapewnienie sobie czasu na zajęcia, które sprawiają dużo satysfakcji i są naszym motorem napędowym. Przydatne jest gromadzenie i rozwijanie zasobów związanych z umiejętnością radzenia sobie ze stresem np. technika uważnosci - mindfulness. Nie można zapominać również o utrzymywaniu bliskich relacji z innymi ludźmi. Należy pracować nad powstrzymaniem negatywnych nawyków i wzorców myślowych, gdy się pojawią np. tych związanych z perfekcjonizmem.
Jeśli obserwuje Pan u siebie wyczerpanie emocjonalne i przewlekle zmęczenie, niechęć do kontaktów interpersonalnych lub konfliktowość ze współpracownikami lub członkami rodziny oraz brak zadowolenia z osiąganych w pracy wyników wskazana jest konsultacja psychologiczna.
Najważniejsze, że podjął Pan pierwszy krok i podzielił się Pan swoim doświadczeniem. Życzę Panu dużo wytrwałości i siły w odnalezieniu równowagi oraz dalszych sukcesów!
Psycholog, Ewelina Prędka-Pawlun
Monika Marszałek
Panie Andrzeju,
Dziękuję za podzielenie się swoimi odczuciami. To, co Pan opisuje, wskazuje na symptomy wypalenia zawodowego – stanu, który coraz częściej pojawia się w wyniku presji, wysokiego tempa pracy i ciągłych oczekiwań. Wypalenie objawia się utratą energii, motywacji i trudnościami z koncentracją, często będąc efektem przeciążenia oraz braku równowagi między wymaganiami a własnymi zasobami.
Kluczowe jest rozpoznanie swoich granic i zadbanie o regenerację. Techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, oddechy czy mindfulness, mogą pomóc w redukcji napięcia, ale warto także zastanowić się, co dodaje Panu energii i pozwala odbudować siły. Istotne może być także zrozumienie, jakie wartości kierują Pana działaniami, by ograniczyć wewnętrzne konflikty, które często towarzyszą wypaleniu.
Jeśli trudności utrzymują się, warto rozważyć kontakt z psychologiem, który pomoże znaleźć skuteczne strategie radzenia sobie z wypaleniem i odbudowania równowagi w życiu zawodowym i osobistym. Wypalenie to sygnał, by zwrócić uwagę na siebie i swoje potrzeby – warto zrobić ten krok w kierunku zmiany.
Życzę dużo spokoju,
Monika Marszałek
psycholog, coach kryzysowy
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Pracuję w naprawdę wymagającym środowisku, gdzie tempo jest szalone, a wymagania ciągle rosną. Coraz częściej czuję, jak dopada mnie chyba wypalenie zawodowe.
Codzienny stres związany z obowiązkami i ogromną presją zaczyna mnie przytłaczać.
Zmęczenie, brak motywacji i pr
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Chcę zmienić pracę i iść do biura. Obawiam się, bo czasem bywam rozkojarzona albo ''zamotana" (czasem mi samej przeszkadza, że tak się zachowuje). To wynika z małej ilości doświadczenia w pracy. Mimo wszystko jestem pracowita i chętna do pracy. Czy jest dla mnie szansa na zmianę?
Witam,
od dłuższego czasu zmagam się z przytłaczającym mnie problemem, a mianowicie chodzi o naukę.
W tamtym roku studiowałam na 1 roku wymagającego kierunku, natomiast nie zdałam jednego, ostatniego egzaminu.
Warto dodać, że problemy z nauką miałam od długi
Dzień dobry,
mój mąż jest pracoholikiem (na szczęście zdaje sobie z tego sprawę) i osiągnął ostatnio etap wypalenia z tego powodu. Chciałby to pokonać, ma duże chęci, ale nie jest w stanie zrobić pierwszych kroków z powodu wyrzutów sumienia, że robi coś innego niż praca.
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Czuję, że ten perfekcjonizm zaczął mnie dosłownie przerastać. Odkąd pamiętam, zawsze każdy coś ode mnie chciał.
Wszyscy oczekiwali, żebym był najlepszy, ciągle wysokie wymagania czy to rodzice, czy też w szkole. Później sam zacząłem sobie takie stawiać i stało się to częścią mojego ży
Straciłam pracę, która była jakąś częścią mnie. Zadaję sobie pytanie, kim naprawdę jestem, skoro to, co definiowało mnie przez lata, nagle zniknęło. Boli mnie codzienność, wydaje się bezsensowna..
Witam, piszę te pytanie, iż borykam się z wewnętrznym problemem.
Moje wewnętrzne dziecko cierpi, a z nim ja, odnoszę wrażenie, że wszyscy sie ode mnie odsuwają, unikają mnie, ignorują, a jak już sie odzywają, to próbują mi dogadywać, ośmieszyć albo stosować gaslighting, czuję jakby b
Dzień dobry,
mój pracodawca powiedział mi rzeczy, które naruszały moje granice. Mówił wiele rzeczy na temat seksu , które mnie krępowały i drwił z mojego stanu cywilnego.
Moja rodzina jednak obwinia mnie o te sytuacje. Mówi, że to moja wina, bo nie potrafiłam się mu post
Hej, chciałabym porozmawiać z kimś, kto może zmaga lub zmagał się z podobnym problemem.
Aktualnie mam 22 lata, studiuje zaocznie psychologię na 3 roku i bardzo lubię moje studia, wiąże z nimi przyszłość. Marzyłam o studiach dziennych, mieszkaniu w akademiku, życiu studenckim, poznani
Podoba mi się mój szef, jednak jest żonaty. Co mogę zrobić, żeby łatwiej mi się pracowało, jak pozbyć się uczuć? Dystansowanie się nie pomaga zbytnio, bo on ze mną flirtuje od 3 lat, pracy również nie chcę zmieniać. Ostatnio moje stanowisko pracy się nieco zmieniło, a z tym również jego zachowani