W jaki sposób reagować na komentarze osób, które pytają mnie, dlaczego nie mam partnera?

Wiele osób z mojej rodziny jest niezadowolonych z tego powodu, że nie mam chłopaka. Kiedyś kolega z pracy był wręcz w szoku, gdy się dowiedział, że nie jestem w związku. Zapytał: dlaczego?!?!?!" Wręcz krzyknął ze zdziwienia.

Na przykład w jednym w z teleturniejów padło pytanie: "ile % Polaków nie uprawia seksu" I jedna z uczestniczek tego teleturnieju, aktorka, powiedziała do kamery: "ojeju, to Ci z Państwa, którzy tego nie robią, powinni to natychmiast zmienić, bo to bardzo smutne! ".

Zastanawiam się, jak żyć w takiej kulturze, będąc w mniejszości i reagować na takie sytuacje. I jak odpowiadać na pytania, dlaczego nie mam chłopaka? Prawda jest taka, że nie mam chłopaka, bo jestem po prostu brzydka, a oczywistą rzeczą jest, że wszyscy patrzą na wygląd.

Jak ja mam się tłumaczyć z tego, że jestem brzydka? Taka się urodziłam, nie ma w tym mojej winy. Gdy ktoś pyta, dlaczego nie mam chłopaka, to jakby rozdrapywać mi rany i pytać, czemu jestem brzydka, czemu nie mam idealnych proporcji twarzy . Widzę tu absurd i nietolerancję... Ja niczyjej prywatności nigdy nie naruszałam. Nie chcę być obwiniana i wyszydzana.

związki i relacje

Anonimowo

wczoraj

Katarzyna Aleksandrzak

To, co opisujesz, brzmi jak bardzo trudne doświadczenie, zwłaszcza gdy pytania i komentarze ze strony innych osób dotykają wrażliwego tematu, jakim jest wygląd czy sytuacja osobista. To naturalne, że takie sytuacje mogą wywoływać uczucia zranienia, złości, a także poczucia niesprawiedliwości i naruszania prywatności.

Być może warto zastanowić się, jakie emocje pojawiają się, gdy słyszysz takie komentarze – czy to bardziej smutek, złość, czy może poczucie osamotnienia. Może też być pomocne przyjrzenie się temu, jakie przekonania o sobie samej te sytuacje wywołują. Czy jest coś, co sprawia, że takie słowa szczególnie mocno Cię dotykają? Czasami refleksja nad tym, skąd biorą się nasze uczucia i jakie historie o sobie nosimy w głowie, może pomóc w zrozumieniu, dlaczego pewne komentarze są tak bolesne.

Może warto też przemyśleć, jakiego rodzaju odpowiedzi lub reakcje na te pytania byłyby dla Ciebie najmniej obciążające. Czy bardziej pomocne byłoby spokojne zakończenie rozmowy, czy może jednak chęć odpowiedzenia w sposób, który pokaże Twoje granice? Czasami próba znalezienia takiej odpowiedzi przed trudnymi rozmowami może przynieść ulgę.

Jeśli te sytuacje wywołują w Tobie silne emocje i trudno jest sobie z nimi poradzić, być może warto zastanowić się nad rozmową z terapeutą. To może być okazja do przyjrzenia się swoim uczuciom i przekonaniom w bezpiecznej przestrzeni, z kimś, kto pomoże zrozumieć, skąd biorą się te emocje i jak sobie z nimi radzić. Twoje uczucia i potrzeby są ważne, i masz prawo zadbać o siebie w sposób, który będzie dla Ciebie najlepszy.

Łączę pozdrowienia.
Katarzyna Aleksandrzak
Psycholog, Psychoterapeuta

49 minut temu

Katarzyna Aleksandrzak

Psycholożka, Psychoterapeutka w trakcie szkolenia

Mateusz Kopeć

Dzień dobry.

Najważniejszą osobą, z której zdaniem powinna się Pani liczyć, w tej kwestii, jest Pani. Mimo wielu zmian w naszej kulturze, dalej, w szczególności wśród starszych pokoleń, panuje przeświadczenie, że nie bycie w związku to coś nienaturalnego.

W opisywanych przez Panią sytuacjach, najbardziej uderza naruszanie Pani granic, przez osoby mniej lub bardziej bliskie. W tym kontekście, najlepiej skupić się na kwestiach asertywności i stawiania granic. Konkretnie chodzi tutaj o kwestię ucinania takich dyskusji już w samym zarodku. Bardzo pomaga, nauczenie się komunikacji bezpośredniej, inaczej nazywanej komunikatem Ja. W bardzo prosty sposób przedstawiają go, takie techniki jak FUKOZ czy FUKO.

Oprócz tego, konieczne jest nauczenie się bardzo ważnej umiejętności, którą jest umiejętność zaopiekowania się sobą. Warto się też zastanowić, czy warto by było, popracować nad poczuciem własnej wartości.

Pani potrzeby oraz kontekst życiowy, z którym Pani mierzy się na co dzień, jest ważniejszy niż opinia innego człowieka (w tej materii). Pozostawanie singielką, to nic złego, a samotność doskwiera bardzo dużej części, dzisiejszego społeczeństwa.

Polecam pomyśleć o udaniu się do psychologa i/lub na szkolenie z asertywności i stawiania granic. Uważam, że dzięki pracy w tym zakresie, uda się Pani radzić z tymi przykrymi sytuacjami.

Pozdrawiam

Mateusz Kopeć

psycholog

1 godzinę temu

Mateusz Kopeć

Psycholog

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne

Boję się wejść w związek, przez możliwość, że kiedyś mogę zostać zraniona.

Jestem osobą, która za bardzo patrzy co będzie kiedyś, ale myślę, że trochę to wina tego, co dzieje się teraz.

Mianowicie chodzi o to, że chciałabym w końcu zacząć układać życie, wejść w związek, iść naprzód. Tylko, że jest problem. Martwi mnie jedna rzecz w tym wszystkim ciągle- cza

Bliżsi znajomi nie potrafią słuchać i wspierać. Jak im zwrócić uwagę?

Mam wielu bliższych znajomych, nazywam ich przyjaciółmi, jednak tak naprawdę czuję, że nimi nie są.

Gdy mówię o swoich problemach, nie dostaje takiego wsparcia jakiego czuję, że bym potrzebowała, czasami też potrafią to olać. Zamiast gadać o tym co mnie dręczy, lepiej gada się o chło

Chcę zakończyć związek, ale boję się, że partner coś sobie zrobi.

Witam,

Jestem w relacji, co do której mam wątpliwości i ogarnia mnie duży lęk, iż jeśli zdecyduję się zakończyć ten związek, to partner sobie coś zrobi. Wydaje mi się on być osobą dość słabą psychicznie, która buduje poczucie swojej wartości na tym związku. To nie jest tak, iż on mni

Mąż ma pretensje, że wieczorem jestem zmęczona dniem, zajmowaniem się dziećmi i domem.

Dzień dobry, jestem z mężem 6 lat po ślubie, mamy 4 dosyć małych dzieci, najmłodsze ma 3 latka. Nie umiem się z nim dogadać. problem jest w tym, że on nie rozumie mnie, że ja po całym dniu jestem po prostu zmęczona, on mi niezbyt pomaga przy nich, on to widzi inaczej, jego zdaniem go olewam, nie

Relacja tak ważna, że aż powoduje u mnie napięcie i trudności. Uzależnienie emocjonalne.

Mam problem z uzależnieniem emocjonalnym od znacznie starszej koleżanki. Dała mi matczyne uczucia i wsparcie, których od matki nie dostałam. Gdy długo się nie odzywa albo nie lajkuje mi relacji na fb czuję strach, że na mnie obrażona albo, że kontakt właśnie się zrywa, gdy odpisuje lakonicznie ró

Proste prośby czy zwrócenie uwagi jest odbierane przez męża jako atak. O co chodzi?

Dzień dobry, chciałabym, aby jakiś psycholog skomentował moją przykładową konwersację w związku. W domu segregujemy śmieci. Rzucam do męża prośbę: „czy mógłbyś nie wrzucać papieru do pojemnika na metal i plastik?” Słyszę zaprzeczanie, a kiedy otwieramy kosz i są tam paragony, kartony i rolki, słyszę

Gdy ktoś zaczyna się przywiązywać, zaczyna mnie to odpychać. Po przemocowej relacji.

Po 3 letnim związku z żołnierzem, który się nade mną znęcał nie potrafię stworzyć żadnej relacji ani się do nikogo zbliżyć. Kiedy kogoś poznam i zauważę, że ta osoba się do mnie przywiązuje, zaczyna mnie to odpychać mimo, że się dobrze czuje przy tej osobie. Chciałabym wejść z kimś w związek, ale

Dlaczego wszystkich odrzucam? Przyjaciele, związki romantyczne.

Dlaczego wszystkich odrzucam?

Mąż po 20 latach małżeństwa stwierdził, że nie chce ze mną być...

Dzień dobry Po prawie 20 latach mąż oświadczył mi że nie chce już ze mną być. Nie chce podjąć próby ratowania małżeństwa - chce być sam. Nie potrafię się w tym wszystkim odnaleźć, zrozumieć że z dnia na dzień można chcieć zakończyć to co nas łączyło. Jasne jak każde małżeństwo mieliśmy swoje lepsze

Podobają mi się dużo starsi mężczyźni - nie jestem pewna czy to normalne w moim wieku

Witam. Mam taki problem, który dla mnie zawsze wydawał się nim nie być. Wiedziałam że nie jest to normalne ale zawsze z tego żartowałam. Jestem osobą niepełnoletnią i odkąd pamiętam zawsze podobali mi się tylko dojrzali mężczyźni, w wieku 40 lub 30 lat. Chłopcy w moim wieku nie są dla mnie pociągają

Nie jestem pewna czy nadal kocham swojego męża. Cieszę się jak odjeżdża w delegacje.

Mam problem. Nie wiem czy nadal kocham mojego meza. Jesteśmy małżeństwem 6lat. Doczekaliśmy się po dłuższych staraniach synka. Ma dwa lata. Mieszkamy u moich rodziców ponieważ by zaoszczędzić i nie wynajmować mieszkania. Mąż pracuje w delegacji wraca po dwóch tygodniach do domu, a ja cieszę się tak

Jestem samotną matką, którą przytłacza życie - nie potrafię sobie już z tym poradzić

Jestem sama z córką i nie daje już rady, brakuje mi sił na wszystko. Rozstałam się z ojcem mojej córki prawie 4 lata temu, zaczynałam wszystko od zera bo wrocilysmy do mojego rodzinnego miasta. Byłam bez pieniędzy, bez mieszkania, pracy i przedszkola dla córki wiem że na dzień dzisiejszy dużo osiągn

Problematyczne relacje rodzinne, niezrozumiałe zachowanie przyszłej teściowej

Dzień dobry. Zwracam się z problemem, potrzebuje rady w kwestii relacji rodzinnych. Jestem w związku narzeczeńskim od pół roku. Matka mojego narzeczonego zachowuje się do mnie w normalny sposób, niekiedy przesadza (obgaduje do mnie członków jej rodziny, po czym ich komplementuje np. „Ale przesoliła

Mieszkam u rodziców, narzeczony się od nas wyprowadza. Ja nie chcę się stąd ruszać.

Dzień dobry, proszę o opinię, ponieważ nie wiem co robić. Jestem od 5 lat w bardzo udanym związku (mamy po 25 lat), od ponad 2 jesteśmy narzeczeństwem i od tego czasu mieszkamy razem w moim domu rodzinnym z moimi rodzicami. Sytuacja zaczęła być napięta jakieś 3 miesiące temu ( od tego czasu są kł

Mąż ukrył przede mną pożyczkę. Czy on mnie kocha, czy jest ze mną tylko dla seksu?

Czy jeśli mąż utaił, iż wziął zaliczkę i ile, jest kłamstwem? Po czym mówił, że nie będzie już kłamał, że wszystko będzie mówił?

Może inaczej - 14 października wziął zaliczki 100 zł na zakupy itp.

Na drugi dzień poszedł ze mną w gości do swoich rodziców. Byłam w WC. Pół

Zakochałam się w koleżance, ale ona jest innej orientacji.

Co mam zrobić, jak jestem lesbijką i zakochałam się w dziewczynie z klasy, która jest hetero i chyba ma chłopaka?

Jak przestać być zakochanym?

Głupia sytuacja. Zakochałem się w koleżance z pracy, z którą nigdy nie będę bo jest zajęta, ma chłopaka. Nie mam pojęcia jak się z tego uwolnić. Zmiana pracy odpada.

Kocham ją, ale mnie okłamywała, spotykała się z innym, jego też manipulowała.

Nigdy nie myślałem, że będę musiał zadawać takie pytania na forum, ale czuję się rozbity psychicznie i nie wiem, co dalej.

Poznałem kobietę w lutym 2021, w grudniu 2021 zamieszkaliśmy razem. Niestety okazało się, że flirtowała z byłym facetem i innym określanym jako przyjaciel. Po sz

Lęk przed bliskością - jak zauważać, że ktoś coś do mnie czuje, jak lepiej komunikować siebie i przestać bać się bliskości?

Od kilku miesięcy spotykałem się z pewną dziewczyną, wszystko wyglądało na to, że zmierza ku dobremu, ponieważ dobrze się rozumieliśmy i kontakt mieliśmy codziennie poprzez rozmowy na komunikatorze.

Wraz z upływem czasu zacząłem coś czuć do niej, ale pojawił się strach przed tym uczu