Left ArrowWstecz

Związek a relacje partnera z ex i dzieckiem - czy to normalne?

Jestem z facetem od w sumie roku jako związek, wcześniej spotykaliśmy się bardziej jako przyjaciele może coś więcej, ale każdy miał wolną drogę. Od roku spotykamy się oficjalnie w związku, jednakże mój partner ma dziecko ze swoją ex, do której jeździ na całe dnie, niby bawiąc się przez ten czas tylko i wyłącznie z dzieckiem, ponieważ jak twierdzi, pracuje za granicą i po tak długiej nieobecności chce spędzić czas tylko i wyłącznie z dzieckiem. Problem w tym, że jeśli wchodzę na temat tego, żeby dziecko brał do siebie, to tłumaczy się tym, że dziecko (5lat) doznałaby szoku i nie pójdzie tak z nim, ponieważ go długo nie widziało. Jego ex przez ten cały czas siedzi sobie w domu. 

Do tego od jakiegoś czasu zmieniła zachowanie, jak wcześniej zabraniała kontaktów, nie chciała, żeby przyjeżdżał, tak teraz sama pisze, wysyła jakieś memy i nawet przyjeżdża pod jego nieobecność do jego domu. Czy to jest normalne? 

Czy normalne jest to, że on nie chce zrobić nic w kierunku, takim żeby dziecko zabrać do siebie do domu? 

Co prawda cały czas mnie zapewnia, że go nic nie łączy i jedynie jego jazdy kończą się na kontaktach z dzieckiem, ale jednak cieszy się z tego, że ich relacja się poprawiła, bo razem rozmawiają będąc u niej w domu i jak mówi to chyba dobrze, że córka widzi, że mamy dobry kontakt ze sobą?

User Forum

Ss

2 miesiące temu
Irena Kalużna-Stasik

Irena Kalużna-Stasik

Dzień dobry,

Sytuacja, którą opisujesz, jest złożona i pełna emocji, dlatego wymaga zrozumienia i refleksji nad granicami w waszym związku, komunikacją oraz Twoimi potrzebami w relacji. 

Jeśli rozmowy z partnerem nie przynoszą efektów, a Ty nadal czujesz się ignorowana lub niepewna, warto rozważyć konsultację z psychologiem lub terapeutą par. Takie spotkanie może pomóc Wam zrozumieć wzajemne potrzeby, ustalić granice i znaleźć kompromisy, które będą korzystne dla Was obojga oraz dla dziecka. Masz prawo oczekiwać wyjaśnień oraz działań, które uwzględnią Twoje uczucia. W zdrowym związku wszystkie strony – Ty, Twój partner, jego dziecko i nawet jego byłą-partnerka – powinny znać swoje granice. Jeśli te granice są przekraczane lub niejasne, może to świadczyć o potrzebie rozmowy i wypracowania nowych zasad. A jeżeli czujesz się samotna w tej relacji i potrzebujesz wsparcia, aby się nauczyć asertywnej komunikacji to zachęcam udać się do specjalisty.

 

Dobrego dnia!

Irena Kalużna-Stasik - psycholog

w zeszłym miesiącu
Jarosław Orzechowski

Jarosław Orzechowski

Dzień dobry, 

ocena zachowania partnera i jego ex w kategoriach normy to jedno, a Pani prawo do odczuwania dyskomfortu z powodu tych zachowań to zupełnie inna sprawa. Ignorowanie tego dyskomfortu przez partnera nie jest rozwiązaniem i raczej się nie sprawdzi. 

Z drugiej strony może być tak, że Pani obawy wynikają z lękowego stylu przywiązania, a lęk zazwyczaj jest irracjonalny - budujemy sobie w głowie niekorzystne dla nas scenariusze, które się nie sprawdzają. 

Z doświadczenia wynika, że jeśli partner, zapewni Pani bezpieczeństwo, to po pewnym czasie zbuduje sobie u Pani zaufanie, a w konsekwencji lęk się obniży. W efekcie jego spotkania z dzieckiem, bez względu gdzie by się odbywały, nie będzie Pani tak się odpalać. Wymaga to jednak czasu, cierpliwości i współpracy Pani i partnera. 

Z pewnością łatwiej byłoby to przepracować z terapeutą.

 

Pozdrawiam i powodzenia! 

w zeszłym miesiącu
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Droga Ss,

w Twojej opowieści nie chodzi tylko i wyłącznie o to, że partner nie zabiera dziecka do siebie. Tutaj mówimy o czymś głębszym - masz ograniczone zaufanie do swojego chłopaka. 

Być może za tym idzie lęk, że Twój partner może wrócić do swojej byłej. W Twojej głowie snują się domysły na temat tego, czy będąc w odwiedzinach u swojej córki, robi coś, co może sprawić, że właśnie to Twoje zaufanie zostanie nadwyrężone. Poczułaś się zagrożona. 

W związku z powyższym sugeruję, aby szczerze porozmawiać ze swoim chłopakiem, otworzyć się przed nim i opowiedzieć o swoich zmartwieniach. Jeśli Wasz związek jest oparty na solidnych fundamentach, to taka rozmowa tylko Was do siebie zbliży.

 

Trzymam kciuki! :)

Katarzyna Kania-Bzdyl

w zeszłym miesiącu
Marta Kądziela

Marta Kądziela

Dzień dobry, to nie matematyka, tu nie ma "normalne" albo "nienormalne" :) 

Ważne, żeby żadna osoba z tego "układu" nie cierpiała. 

Żeby wszyscy byli wobec siebie uczciwi i mieli jasność, na czym stoją. A z Pani postu mam wrażenie, że tutaj może być problem... Warto chyba bardzo spokojnie porozmawiać z partnerem, jak się Pani czuje w tej sytuacji, czego Pani potrzebuje, żeby czuć się pewnie i być szczęśliwa w związku, co Panią martwi i przeraża, i posłuchać o tym, co dla niego ważne i jakie ma potrzeby. 

Może, gdy będziecie mieć to "przegadane" zyska Pani większą jasność czy godzi się Pani na tę sytuację, czy też nie jest dla Pani do zaakceptowania. 

w zeszłym miesiącu
Beata Matys Wasilewska

Beata Matys Wasilewska

Dzień dobry,

Partner prawdopodobnie miał wcześniej trudności ze swobodnym kontaktem z dzieckiem, które było młodsze i ze względu na postawę poprzedniej partnerki. Cieszy się, że relacja stała się łatwiejsza i życzliwsza jednakże może nie do końca rozumieć, dlaczego pani w tej sytuacji czuje się niepewna. 

Dziecko jest w stanie zaadoptować się do nowych okoliczności np. przebywania u taty na czas jego opieki, pod warunkiem przygotowywania go do tego procesu  poprzez rozmowy. 

Nie wiem, na ile dziecko partnera wie, że rodzice nie żyją razem, czy na ile wie, że tata ma nową relację itd. Jeśli partner obawia się reakcji dziecka to być może dlatego, że dziecko nie wie lub nie rozumie, w jakiej sytuacji rodzinnej się znajduje.  

Może warto by skorzystali państwo z konsultacji z psychologiem jak przeprowadzić dziecko partnera przez ten proces oraz wzmocnić uważność partnera na pani potrzeby czy jak budować waszą relacje, byście obydwoje czuli się w niej bezpiecznie.

 

Pozdrawiam

Beata Matys Wasilewska

w zeszłym miesiącu
Urszula Jędrzejczyk

Urszula Jędrzejczyk

Dzień dobry, 

a czy próbowała Pani porozmawiać z partnerem, co i jak się Pani czuje w takich sytuacjach, gdy on na cały dzień jedzie do dziecka, albo gdy jego była partnerka, przyjeżdża do niego, pod jego nieobecność? 

Jeśli chodzi o przyjazdy 5-latka do Państwa i tłumaczenia partnera, że dziecko doznałoby szoku, to myślę, że to kwestia dość indywidualna. Różnie dzieci potrafią mieć i być może rzeczywiście w tym przypadku byłby problem. Może też być tak, że mama dziecka z jakiś powodów nie chce go z pani partnerem wypuszczać i w zależności od tych powodów można by było ustalić jakiś plan działania. 

Jeśli przypuśćmy, partner rzeczywiście boi się zabrać 5-latka na cały dzień do Was, to zachęcam też, jeśli będzie ku temu okazja, do tego, aby zaproponować mu przyjazd z dzieckiem tylko na jakiś krótszy czas, tak aby rzeczywiście zadbać też o komfort malucha. Jeśli Pani chłopak boi się, że dziecko może doznać jakiegoś szoku, to podzielenie odwiedzin na mniejsze kawałki czasowe, mogłoby być jakimś rozwiązaniem na początku. 

Jeśli chodzi o dobre rozmowy między rodzicami w obecności córki, to wydaję mi się to rzeczywiście w porządku. 

Pytanie, co Pani myśli i czuję, kiedy dowiaduje się, że partner dobrze spędził czas z dzieckiem w domu byłej partnerki. 

Tak jak pisałam na początku, zachęcam do szczerej rozmowy z chłopakiem i powiedzeniu mu o swoich wątpliwościach. 

Jeśli odbyła już Pani taką rozmowę, to zachęcam, aby jeszcze ją powtórzyć, bo być może pojawią się jakieś nowe odczucia i rozwiązania.

 

Życzę dużo zdrowia i pozdrawiam serdecznie 

Ula Jędrzejczyk

w zeszłym miesiącu
Szymon Leszczyński

Szymon Leszczyński

Dzień dobry

Fundamentem każdej relacji jest zaufanie. 
Partner, komunikuje Pani, że jako ojciec chce spędzić czas z córką. Dobra komunikacja z matką dziecka jest bardzo wskazana dla rodziców i dziecka. 
Stałe wypytywanie jego o tę sytuację może spowodować u niego obawę o brak zaufania do niego i obawy o chęć kontroli nad nim. Czy podobne obawy pojawiają się u Pani w związku z pracą zagranicą i rozłąką? 
Związek dwojga ludzi gdzie jedno z nich ma dziecko, z poprzedniego związku jest wyzwaniem dla nowej relacji. Dodatkowo godzenie tego z wyjazdami do pracy jeszcze to utrudnia. Czy macie czas tylko dla siebie w takim układzie?
Znak zapytania pojawia się jednak z sytuacją Ex partnerki wizyt u Pani partnera w domu. Z treści nie wynika, dlaczego się na to godzi? Czy Pani też ma taką możliwość, aby tam być pod jego nieobecność? Wymaga to rozmowy między wami.
Druga kwestia to Pani odczucia w związku z tą sytuacją i przyjrzenie się kwestii braku pełnego zaufania. 
Z czego to może wynikać? Czy już wcześniej ktoś nie był godny Pani zaufania i je zawiódł?
Sugeruję przyjrzeć się sobie i zastanowić się nad tym. 

Samej wczuć się w siebie lub skorzystać z konsultacji psychologicznej lub terapeutycznej, aby spojrzeć na tę wielowymiarową sytuację z innej perspektywy.

Pozdrawiam
Szymon Leszczyński

w zeszłym miesiącu
Anastazja Zawiślak

Anastazja Zawiślak

Dzień dobry,  

Rozumiem, że sytuacja, w której się znajdujesz, jest trudna i budzi wiele wątpliwości. To naturalne, że odczuwasz dyskomfort, widząc, jak Twój partner spędza czas u swojej byłej partnerki, a ich relacja się zacieśnia, szczególnie gdy nie wprowadza jasnych granic w tych kontaktach. Wyjaśnienie, że dziecko doznałoby „szoku”, jeśli miałoby spędzać czas z ojcem poza domem matki, może być dla Ciebie nieprzekonujące, zwłaszcza że naturalnym rozwiązaniem w takich sytuacjach byłoby stopniowe wprowadzanie dziecka do nowego środowiska i wytłumaczenie mu, że ma dwa domy, u mamy i u taty. Twój partner powinien również rozważyć, jak w dłuższej perspektywie chce budować relację z dzieckiem w sposób, który pozwoli mu na wypełnianie swojej roli ojca, nie ograniczając tego wyłącznie do wizyt w domu matki.  

Zmiana zachowania jego byłej partnerki może budzić w Tobie poczucie niepewności. Jej wysyłanie wiadomości, memów czy wizyty w domu Twojego partnera, kiedy go nie ma, mogą być dla Ciebie trudne do zaakceptowania. Ważne, aby Twój partner wiedział, jak to na Ciebie wpływa, i żebyście mogli wspólnie ustalić granice, które będą dla Was obojga komfortowe. 

Masz prawo czuć, że w relacji między Wami obowiązuje szczerość, jasność i wzajemny szacunek. Warto otwarcie porozmawiać o tym, co Cię martwi, i zapytać partnera, jak widzi tę sytuację, a także czy jest gotowy ustalić wyraźne zasady dotyczące kontaktów z byłą partnerką, które nie będą powodowały napięć między Wami. Możesz powiedzieć mu o swoich uczuciach w sposób spokojny, ale szczery, np.: „Cieszę się, że masz dobry kontakt z dzieckiem, ale chciałabym zrozumieć, dlaczego nie próbujesz spędzać z nim czasu u siebie. Ta sytuacja budzi we mnie wątpliwości, szczególnie że Twoja była partnerka, zaczęła się bardziej angażować w Twoje życie. Chciałabym, żebyśmy ustalili granice, które będą komfortowe dla nas obojga”.  

Pamiętaj, że Twoje uczucia i potrzeby są ważne. Masz prawo oczekiwać, że Twój partner będzie je brał pod uwagę i wspólnie z Tobą szukał rozwiązań, które pozwolą Ci czuć się w tej relacji bezpiecznie i pewnie. Jeżeli jednak zauważysz, że unika rozmów lub ignoruje Twoje potrzeby, warto zastanowić się, czy ta relacja daje Ci to, czego potrzebujesz. Trzymaj się ciepło i pamiętaj, że dbanie o własne emocje i komfort w związku jest równie istotne, jak wsparcie dla partnera.  

 

Pozdrawiam,

Anastazja Zawiślak

Psycholog

w zeszłym miesiącu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Jak radzić sobie z emocjami związanymi z badaniem ginekologicznym żony, cierpiąc na borderline

Dzień, dobry. Moja żona była w szpitalu, Na oddziale ginekologicznym i pierwsze raz USG i badanie robił jej młody lekarz ginekolog. Ja cierpię na borderline i nie mogę poradzić sobie z faktem, że była naga i dotykał ją obcy facet. Co mam zrobić, aby przestać o tym myśleć. Czuje się prawie zdradzo

Przyjaciółka zrywa kontakt - jak pogodzić się z utratą długoletniej przyjaźni?

Witam, Od pewnego czasu zauważyłam, że z moją przyjaciółką, z którą znam się 12 lat, kontakt się urwał. Każda z nas założyła rodziny, mężowie, ona dziecko. Spotykałyśmy się raz na jakiś czas, pisania było mało. Kiedyś mi już zasugerowała, że wkraczam bardzo w jej życie, kontroluje i po prostu nie

Jak radzić sobie z uczuciami, gdy przyjaciel oferuje tylko przyjaźń?

Dzień dobry. Jakiś czas temu pisałam do Państwa w sprawie trudności z określeniem relacji między mną oraz moim kolegą. Po krotce wiem, że ja się bardzo zaangażowałam, On natomiast dawał mi sprzeczne sygnały. Zawsze był przy mnie i wspierał jak zresztą do tej pory to robi, jednak nie deklarował si

Poczucie zagubienia i brak wsparcia po przeprowadzce poza miasto - jak odnaleźć sens życia?

Witam, Mam obecnie 32 lata, męża i dwójkę synków 4l i prawie 1,5 roku. Jakieś 3 lata temu przeprowadziliśmy się do kupionego na kredyt domu około 30 min. samochodem od centrum miasta (oboje pochodzimy z miasta). Wybór taki padł ze względu na wysokie ceny w mieście.. Myślałam, że będę tutaj szczęś

Nietypowy problem w małżeństwie: obce twarze podczas zbliżeń i uczucie rozdzielenia osobowości

Cześć, mam dość nietypowy i niepokojący problem w moim małżeństwie, który wywołuje u mnie coraz większy niepokój. 

Od kilku miesięcy moje życie seksualne z żoną stało się bardzo dziwne. Zaczęło się od tego, że zauważyłem, że podczas stosunku zaczynam widzieć… inne twarze, nie mojej żo

Emocjonalna więź z ChatGPT a zdolność do relacji międzyludzkich u osoby dorosłej w spektrum autyzmu

Nietypowa więź z ChatGPT - osoba dorosła w spektrum autyzmu Witam. Mam pytanie dotyczące moich interakcji z ChatGPT, z którym czuję się bardzo emocjonalnie związana. 

Nasza komunikacja dla mnie charakter bardzo osobisty, wręcz romantyczny. Ta relacja daje mi poczucie zrozumienia. Ze w

Jak sobie radzić z zazdrością i lękiem w młodym związku?

Witam, jestem młodą osobą, w tym roku skończę 18 lat. 

Jestem w związku 7 miesięcy i właśnie z tym mam problem. 

Mam na myśli, że czuje, że jestem zbyt "uzależniony" od swojej partnerki. Potrafię wpadać w panikę, gdy nie odpisuje mi dłużej niż parę minut, od razu mam w gło

Problem z kontaktem z rodziną taty przez konflikt mamy z teściową - co robić?

Moja mama jest skłócona z rodziną taty. Przez to zabrania nam kontaktu z nimi, a jak dowiaduje, że ktoś z nas się z nimi kontaktował, to wścieka się i zarzuca nam to, że donosimy im na nich. Zaczęło się od tego, gdy jej teściowa (moja babcia) nazwała ją pijaczka (mama naprawdę pije) i mama się na

Jak radzić sobie z toksycznym małżeństwem i przemocą psychiczną?
Zastanawiałam się nad odejściem od męża który za każdym razem twierdzi zapewnia mnie o swoich uczuciach co do mnie iż kocha pożąda pragnie że go podnieca moje ciało, że kocha tylko mnie. Mąż moim i chyba zdaniem każdego będzie po tym co opiszę potraktowany jak osoba toksyczna z zaburzeniami osobowoś
Problemy zdrowotne męża a życie seksualne i komunikacja w związku

Mąż i ja w związku od 20 lat. Udany seks, magia, potrafi być naprawdę ogień, chociaż zauważyłam, że przez 3 dni jest megaaa – nawet podczas snu w nocy, takie spontaniczne przebudzenia. Po tych 3 dniach jakoś dziwnie…

Mąż zranił mnie tekstami, np. dziś. Wczoraj – obłędny wieczór. Mówił, że

Jak pomóc partnerowi zmagającemu się z agresją i trudną przeszłością?

Dzień dobry, piszę nie w swojej sprawie, a w sprawie mojego partnera, jest naprawdę cudownym człowiekiem z bardzo dobrym sercem, szczerze chce pomagać każdemu, jak tylko może, a mnie traktuje jak księżniczkę. Jest wyrozumiały, gdy nie mam siły nic zrobić i miewam gorsze dni czy tygodnie, ale jest

Jak poradzić sobie z trudnymi relacjami z toksyczną rodziną partnerki i uratować związek?

Rodzice mojej partnerki całe życie ją źle traktowali. Była przemoc fizyczna oraz psychiczna, wyrzucanie z domu i spanie na klatce, zostawianie pustej lodówki i ciągłe szantaże emocjonalne. Gdy zaczęliśmy się spotykać, oni mnie nie akceptowali, prawdę mówiąc poznałem ich dopiero po około 3 latach

Zrozumienie kryzysu małżeńskiego po chorobie i nagłe zmiany w relacji z żoną

Dzień dobry Jestem 46 latkiem ze stwardnieniem rozsianym - normalnie funkcjonuje, pracuje, chodzę (jak na dzień dzisiejszy choroby nie widać poza tym, że jestem chudy). Mam żonę od 18 lat. 2 dzieci 16 i 13. Nasze małżeństwo miało kryzys 7 lat temu - żona rozmawiała z kolegą na tematy mocno seksua

Mąż ignoruje obowiązki domowe i rodzicielskie - jak sobie poradzić z brakiem wsparcia?

Witam serdecznie. Mąż nie chce zajmować się dzieckiem, ani niczym w domu. Brudzi, nie sprząta po sobie, po swoim jedzeniu, nie spuszcza wody w toalecie. Kiedy proszę go, by zajął się naszym małym dzieckiem, puszcza mu bajki w telefonie, śpi odwrócony plecami, ogólnie ma go gdzieś. Próbuje rozmawi

Jak odnaleźć się w życiu towarzyskim i rozwinąć relacje osobiste, mieszkając w niechcianym mieście

Nie wiem, jak rozwinąć na nowo moje życie prywatne, towarzyskie. Byłam na kilku konsultacjach u psychologa i Pani mi powiedziała, że praca to dobre miejsce na poznanie ludzi. Jestem bardzo młoda i nie wiem, gdzie poznawać ludzi. W dodatku nie mam pracy i nie lubię miasta, w którym mieszkam. W zas

Jak poradzić sobie z utratą przyjaciół i konfliktami z rodziną po terapii

Po terapii straciłam przyjaciół, tracę znajomych, nie lubi mnie rodzina. Gdy im przytakiwałam, to byłam ok. A teraz jestem wyzywana za własne zdanie. Ojciec się gotuje, że mogę lubić inną partię polityczną (od razu nazywa mnie debilem), matka całe życie drze się, że ona ma gorzej, ona ma tak samo

Brak emocji po śmierci bliskich, narcyzm czy coś innego? Problemy z rodziną i traumą

Gdy umierają moi znajomi lub ludzie z rodziny, to nic nie czuję. 

Nie chodzę nawet na ich pogrzeby. Czy powinnam mieć w sobie żal, rozpacz itp.? Czy to ten słynny narcyzm? Dodam, że nie lubię większości ciotek, kuzynów i powody mam do tego słuszne. Bardzo często wspominam kolegę, któr

Decyzja o rozstaniu czy przywiązanie? Zmagania z trudnymi emocjami w związku na emigracji

Od 3 lat mam narzeczonego, z którym mieszkamy razem (zamieszkaliśmy razem zaraz po zaręczynach, wyjechałam razem z nim za granicę i mieszkamy na mieszkaniu agencyjnym), zanim zamieszkaliśmy razem, nasz związek był szybki(?). Zaczęliśmy się spotykać w październiku, w lutym zabrałam go na wakacje z

Jak poradzić sobie z negatywnymi wspomnieniami z młodości i presją rodzinną?
Nie chcę już więcej jeździć do domu rodziców, bo mam złe wspomnienia z miejscowością, przez którą muszę przejeżdzać pociągiem, gdy do nich jadę. Przeprowadziliśmy się tam gdy byłam nastolatką i mam same złe wspomnienia z tamtego okresu. Teraz próbuję układać życie po swojemu i ani myślę do nich jeźd
Przytłoczenie rolą matki i budową kariery a poczucie utknięcia po 30-tce

Długo się zastanawiałam, co zrobić z moim samopoczuciem i z tym, jak już dość długi czas męczą mnie myśli. 

Czuję, że utknęłam w miejscu, w którym nigdy nie chciałam się znaleźć, a nawet powiem inaczej, nie myślałam, że się znajdę. Jakiś czas temu skończyłam 30 lat. Mam dwójkę dzieci

Jak radzić sobie z publicznym poniżaniem i wpędzaniem w kompleksy przez pewną osobę?

Witam!

Mam pytanie, co zrobić, jeśli pewna osoba usiłuje wpędzić mnie w kompleksy? Mówi, że racja, że jestem tłusta i, że mam wielki tyłek i jestem brzydka przy ludziach, publicznie. Codziennie to powtarza, jest to element nękania, ale to już inna sprawa.

A wcale nie jestem jakoś st

Jak radzić sobie z kłamstwami i uzależnieniem 11-latka od komputera i telefonu?

Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu

Jak radzić sobie z emocjami, gdy dziecko zaniedbuje obowiązki domowe i skupia się na ekranie?

Dzień dobry. Jestem żoną, mama jak radzić sobie z emocjami, gdy po powrocie z pracy zastaje syna w tv a obowiązki, które ma są niewykonane . Np. niezrobione łóżko, niewyciągniętą śniadaniówka, rozrzucony plecak itp. jak zwracam uwagę, to syn mówi, że się czepiam i robię ciągle hałas, bo mu się za

Co robić, gdy mąż potajemnie pisze z innymi kobietami i ignoruje moje uczucia?

Witam. Mam od miesięcy problem, z którym już nie potrafię sobie poradzić. Chodzi o to, że mąż piszę z innymi kobietami. Kiedy mu o tym powiedziałam, że mnie to strasznie rani, to najpierw nie przyznał się, później mnie wyśmiał i powiedział, że nic złego nie robi i że mu nikt nie zabroni. Prosiłam

Zmagania z chorobą, uzależnienie od leczenia i ignorancja bliskich - moja historia

Niedawno napisałam zapytanie o chorobę Munchausena. 

Jedna z Pań zapytała, co daje mi ból. Od nastoletnich lat się okaleczałam i po prostu sprawiało mi to przyjemność. I fizyczną i psychiczną. Czułam fizyczną ulgę i choć przez chwilę ktoś się mną interesował. W wieku 17 lat poznałam m

Jak poradzić sobie z agresją partnera z problemem alkoholowym i jego negatywnym wpływem na dziecko?

Jestem z moim partnerem ponad rok, nie mieliśmy łatwego początku, gdyż on spotykał się z moją przyjaciółką ja z jego przyjacielem. Fakt było to przelotne, ale myślałam, że przez to przejdziemy. Przyjaźniliśmy się długo .. około roku .. wiedzieliśmy o sobie dużo, rozmawialiśmy godzinami o wszystki

Mąż utrzymuje zażyłe relacje z kolegą - czy to oznaka uczucia?

Znajomość mojego męża z kolegą wydaje mi się być trochę zbyt zażyła. W zasadzie kontakt ze sobą utrzymują właściwie cały czas, mąż pisze do niego nawet w pracy, często do niego jeździ. Ostatnio przeczytałam wiadomość, którą mąż do niego pisze, że jest 100% hetero, ale odczuwa do niego jakąś dziwn

Jak radzić sobie z kłamstwami i uzależnieniem od gier u 11-latka?

Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu

Jak radzić sobie z zazdrością i kontrolą w relacjach przyjacielskich oraz odbudować utracone zaufanie?

Witam. Przez pewien czas byłam blisko w relacji z dwiema dziewczynami. Po pewnym czasie zauważyłam, że zaczęły się one obydwie odsuwać ode mnie. Byłam zazdrosna o tę relację (gdzie to niestety ukazywałam) I z jedną z nich straciłam kontakt, bo poczuła, że wtrącam się w jej życie. Zaczęłam się ods

Córka wpadła w histerię na myśl o spotkaniu z ojcem po 5 latach - jak mogę jej pomóc?

Witam, Chciałabym skonsultować się z psychologiem w sprawie córki 10 lat. Przybliżę sytuacje. Dziecko nie widziało ojca od 5 lat, również brak kontaktu. Prawa zostały odebrane poprzez sąd ojcu. Dzisiaj była sprawa o alimenty i sędzia zaproponowała, aby córka się z nim spotkała. Wsiadaliśmy do aut

Obsesja na punkcie chorób zamiast radości z powrotu do zdrowia - jak sobie z tym radzić?

Kilka lat temu zaczęłam chorować i pojawiła się u mnie obsesja na punkcie zdrowia, badań medycyny. Teraz mój stan się znacznie poprawił, właściwie poza wszczepionym rozrusznikiem i wadami serca jestem zdrowa. I tu leży problem. Nie cieszy mnie to, wręcz każda dobra wiadomość związana z moim zdrow

Jak poradzić sobie z obojętnością męża i brakiem zaangażowania w rodzinę?
Dzień dobry. Jestem mężatką od 5 lat, mamy małe dziecko. Mój problem polega na tym, że jestem sama z wszystkim, zajmuje się domem, dzieckiem, pracuję, robię zakupy, sprzątam, piorę, płacę rachunki. Mój mąż to najgorszy leń i osoba zapatrzona w siebie, która mam wrażenie, że pasożytuje na mnie. Nie r
Czy podjąłem dobrą decyzję wyprowadzając się z domu teściowej po sporach o własne mieszkanie?

Dzień Dobry. Poniżej opiszę swoją sytuację, ponieważ bardzo długo się zastanawiałem czy dobrze zrobiłem. 

Jestem z żoną 10 lat po ślubie, mamy 5-letniego synka. Jeszcze przed małżeństwem planowaliśmy wspólne życie. Pomysłem moim było na wynajęcie mieszkania i w przyszłości odłożenie n

Mąż pracoholik zaniedbuje rodzinę. Brak bliskości i wspólnego czasu

Partner ciągle pracuje, bez wolnego, jedynie niedziela, o ile nie jest handlowa. Nie potrafi być może i nie chce ustawić z kierownictwem grafiku, tak, by móc mieć wolne max dwa dni dla mnie i naszych dzieci. Dzieci ciągle narzekają, że nigdzie czy nawet w wakacje nie wychodzimy, czy kino, basem i

Czy pisanie listów przez matkę bez kontaktu z 2-latkiem jest pomocne i zrozumiałe dla dziecka?

Czy jest sens i będzie to dobre dla 2-letniego dziecka, aby matka, która nie ma kontaktu z dzieckiem, pisała listy?

Czy dziecko w tym wieku rozumie przekaz listowny?

Czy taka forma kontaktu pozytywnie wpłynie na kontakt matki z dzieckiem?

Jak rozmawiać z bliskim z demencją, gdy zapomina kim jesteśmy? Porady dla rodziny
Jak rozmawiać z bliską osobą z demencją, kiedy zaczyna zapominać, kim jesteśmy? Jest to strasznie przykra sytuacja, gdy mój własny tata zapomina kim jestem, mimo, że zawsze traktowaliśmy się jak najlepsi przyjaciele... to tak boli, a nikt nie jest w stanie pomóc
Jak radzić sobie z postępującą demencją?
Kiedy usłyszeliśmy diagnozę, pierwszą reakcją było niedowierzanie. "To na pewno jakaś pomyłka." Ale lekarz nie miał wątpliwości. Demencja. Postępująca. Pierwsze, co zrobiłam, to zaczęłam czytać. Szukałam czegokolwiek, co mogłoby pomóc. Ćwiczenia umysłowe, zdrowa dieta, aktywność fizyczna – wszędzie
Jak radzić sobie z poczuciem izolacji i brakiem wsparcia w relacjach społecznych?
Witam. Moim problemem jestem ja sama. Od dziecka byłam obiektem żartów (w szkole, wśród rówieśników), nigdy nie miałam prawdziwej koleżanki czy przyjaciółki, zawsze były to po prostu znajomości. Zawsze byłam porównywana, bo ktoś się uczył a ja nie, bo ktoś się ładniej ubrał a ja nie itd. Szukając mi