Czy OCD może się zmniejszyć po porodzie? Wpływ hormonów na nasilenie objawów w ciąży
Zmartwiona

Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry
Ciąża jest szczególnym doświadczeniem dla kobiety nie tylko pod względem hormonalnym, ale także emocjonalnym. Pojawienie się dziecka jest nowym rozdziałem w życiu człowieka, który rzutuje na wiele sfer naszego życia, zmieniając je niekiedy radykalnie. Niekiedy ten czas działa bardzo wspomagająco dla kobiecej psychiki i pomaga jej przezwyciężyć wcześniejsze dolegliwości czy trudności. Jednakże nie dzieje się to samoistnie. Okoliczności mogą wpierać proces zmiany, którą świadomie podejmuje kobieta. Jej praca nad sobą może zaowocować w zminimalizowanie skutków choroby.
Zaburzenia nerwicowe w tym OCD są wspierane przez lęk, nad którym warto pracować psychoterapeutycznie. Ciąża nie wyklucza terapii, szczególnie gdy ma charakter wspierający pewność siebie, rozumienie własnych emocji i nauczenie się radzenia sobie z napięciami.
Warto by korzystała pani z profesjonalnej pomocy psychologicznej, która pozwoli pani bardziej cieszyć się aktualnym momentem życia, lepiej radzić sobie z natrętnymi myślami czy zachowaniami, przygotowując się na czas narodzin dziecka.
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska
psycholog

Paweł Cisowski
Dzień dobry
Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.
W przeglądzie badań możemy spotkać się z wnioskami, iż po porodzie myśli obsesyjne mogą przybierać bardziej agresywny charakter niż w trakcie ciąży lub gdy kobieta cierpiąca na OCD nie jest ani w ciąży, ani po porodzie. Jednocześnie wyniki tej metaanalizy pokazały, że kompulsje związane z myciem/sprzątaniem były rzadsze w okresie poporodowym niż w trakcie ciąży lub gdy kobieta nie jest ani w ciąży, ani po porodzie. Różnice te były istotne, jednakże ogólna częstość różnych obsesji i kompulsji była podobna zarówno w ciąży, jak i w okresie poporodowym. Najczęstsze myśli obsesyjne w okresie poporodowym mogą dotyczyć przypadkowej krzywdy wyrządzonej niemowlęciu, a kompulsje są związane ze sprawdzaniem, samouspokajaniem i szukaniem uspokojenia u innych osób.
Biorąc pod uwagę powyższe, warto rozważyć podjęcie terapii poznawczo-behawioralnej, która jest skuteczną metodą w walce z OCD.
Pozdrawiam serdecznie
Paweł Cisowski
Psycholog | Psychoterapeuta poznawczo-behawioralny w trakcie szkolenia | Terapeuta EMDR

Justyna Karaś
Dzień dobry,
Tak jak Pani zauważyła, wraz z dużymi zmianami hormonalnymi, objawy zaburzeń OCD także często się nasilają. Podobnie jest w okresach, gdy natężenie stresu jest duże. Po porodzie, gdy poziom hormonów zaczyna wracać do normy, część osób rzeczywiście zauważa poprawę, nie jest to jednak regułą.
Zależy to od wielu czynników, takich jak reakcja Pani organizmu na zmiany hormonalne, poziom wcześniej wspomnianego stresu i wsparcie, jakie otrzyma Pani po porodzie, a także to, jak wyglądało wcześniejsze leczenie OCD i jakie są Pani strategie radzenia sobie, wypracowane do tej pory.
Okres połogu jest wymagającym okresem, który może wpłynąć na OCD zarówno pozytywnie, jak i negatywnie. Niektóre kobiety doświadczają nasilenia objawów lękowych w okresie okołoporodowym, związanych np. z obsesyjnymi myślami dotyczącymi bezpieczeństwa dziecka. Ważne jest, aby zachować uważność wobec tego, co dzieje się w Pani ciele i umyśle.
Jeśli objawy stają się trudne do zniesienia, ważnym jest skonsultowanie się ze specjalistą. To wsparcie, które może zapewnić sobie Pani już teraz, poprzez uczestnictwo w terapii dostosowanej do Pani obecnych potrzeb oraz wsparciu psychiatrycznym, ze szczególną uważnością na Pani obecny stan.
W konkluzji, nie ma możliwości przewidzenia dokładnie, jak okres połogu i późniejszy czas będzie wyglądać właśnie u Pani.
Są działania, które wymieniłam wyżej i które może podjąć Pani już teraz, aby przygotować dla siebie sieć wsparcia, która wspomoże Panią już teraz i która będzie funkcjonować w późniejszym czasie, zgodnie z Pani potrzebami.
Pozdrawiam serdecznie, życząc dużo zdrowia i spokoju.

TwójPsycholog
Dzień dobry!
Ciąża jest szczególnym doświadczeniem, ale też zachwianiem równowagi psychofizycznej organizmu. Zarówno zmiany w stężeniu i uwalnianiu hormonów mogą mieć wpływ na doświadczenia psychiczne, jak i sam lęk, być może towarzyszący Pani w ciąży. Lęk jest jak turbina dla zaburzenia OCD, ponieważ zaburzeniu towarzyszą mniej zdrowe strategie radzenia sobie z niepokojem. Gdy ten osiąga wyższy poziom, próba samopomocy również rośnie w sile, a za tym myśli, emocje i zachowania.
OCD jest też zaburzeniem, które, niezależnie od nasilenia, warto leczyć i otrzymać w nim wsparcie, co może Pani zrobić razem z psychoterapeutą/tką. Nie do przewidzenia jest przyszłość, nawet zaczepiając się o fizjologiczny punkt widzenia, czyli o powrót do równowagi hormonalnej. Po porodzie również mogą zdarzyć się sytuacje, gdzie będzie Pani odczuwać lęk - to też zupełnie naturalne, narodziny dziecka są zupełnie nową codziennością - uruchomią się wtedy kompulsje (nieadaptacyjne zachowania, w odpowiedzi na doświadczanie niepokoju).
Dlatego zachęcam do zaopiekowania się sobą już teraz pod okiem psychoterapeuty/tki :)
Pozdrawiam ciepło

Anastazja Zawiślak
Dzień dobry,
To, że objawy OCD nasilają się w ciąży, jest dość powszechne, ponieważ wahania hormonalne, stres związany z oczekiwaniem na dziecko i zmiany w życiu codziennym mogą wpływać na nasilenie lęku i obsesyjno-kompulsyjnych myśli. Ciąża sama w sobie jest dużą zmianą w życiu, może powodować różne emocje.
Warto porozmawiać z lekarzem prowadzącym ciążę oraz psychiatrą o nasilających się objawach i ogólnym samopoczuciu. Istnieją bezpieczne opcje leczenia OCD w ciąży, zarówno farmakologiczne, jak i terapeutyczne. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT), szczególnie z elementami ekspozycji i zapobiegania reakcji (ERP), jest bardzo skuteczna w leczeniu OCD, także w ciąży. Ponadto wsparcie bliskich i grupy wsparcia mogą pomóc zmniejszyć poczucie izolacji i lęku.
Zadbaj o siebie już teraz :) i sięgnij po wsparcie specjalistów.
Anastazja Zawiślak
Psycholog

Martyna Jarosz
Dzień dobry,
Objawy OCD mogą się nasilać w czasie ciąży z powodu hormonalnych zmian. Warto pamiętać, że OCD jest zaburzeniem, które można skutecznie leczyć. Wsparcie ze strony specjalisty, takiego jak psycholog, może przynieść znaczną poprawę jakości życia. Terapia poznawczo-behawioralna może pomóc w radzeniu sobie z objawami. Zachęcam do kontaktu z psychologiem, aby uzyskać wsparcie i porady dostosowane do aktualnej sytuacji.
Proszę pamiętać, że nie jest Pani sama, wiele osób z powodzeniem radzi sobie z OCD przy odpowiedniej pomocy.
Życzę Pani spokoju oraz zdrowia w tym wyjątkowym okresie życia.

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, Mam obecnie 32 lata, męża i dwójkę synków 4l i prawie 1,5 roku. Jakieś 3 lata temu przeprowadziliśmy się do kupionego na kredyt domu około 30 min. samochodem od centrum miasta (oboje pochodzimy z miasta). Wybór taki padł ze względu na wysokie ceny w mieście.. Myślałam, że będę tutaj szczęś
Przez ostatnie pół roku mam wrażenie, że nie jestem tą samą osobą, którą byłam wcześniej. Zauważyłam, że moje odbicie w lustrze czasami wydaje się patrzeć na mnie inaczej, jakby miało własne życie. W niektóre dni czuję, że to odbicie żyje własnym życiem i robi rzeczy, których ja nie robię. W inny
Witam!
Mam pytanie, co zrobić?
Mam stalkerów i mnie strasz na wszystkie sposoby ,np. że jak zacznę dbać o siebie, się malować i umawiać z mężczyznami w miarę przystojnymi, to będą wzywać na mnie karetkę, by mnie zabrała do szpitala psychiatrycznego. Przez te osoby już byłam w szpita
Cześć wszystkim. Czytając to forum, myślę, jakbyście pisali o mnie. Rzuciłem fajki 1 września 2024 roku. Minęło już pół ponad pół roku. Rzuciłem je ze strachu. Będąc na pogrzebie przeddzień rzucenia, czyli 31.08.2024, stojąc 40 minut, zaczęła mi drętwieć noga, zobaczyłem na zegarek i puls pokazał
Moja mama jest skłócona z rodziną taty. Przez to zabrania nam kontaktu z nimi, a jak dowiaduje, że ktoś z nas się z nimi kontaktował, to wścieka się i zarzuca nam to, że donosimy im na nich. Zaczęło się od tego, gdy jej teściowa (moja babcia) nazwała ją pijaczka (mama naprawdę pije) i mama się na
Rodzice mojej partnerki całe życie ją źle traktowali. Była przemoc fizyczna oraz psychiczna, wyrzucanie z domu i spanie na klatce, zostawianie pustej lodówki i ciągłe szantaże emocjonalne. Gdy zaczęliśmy się spotykać, oni mnie nie akceptowali, prawdę mówiąc poznałem ich dopiero po około 3 latach
Witam serdecznie. Mąż nie chce zajmować się dzieckiem, ani niczym w domu. Brudzi, nie sprząta po sobie, po swoim jedzeniu, nie spuszcza wody w toalecie. Kiedy proszę go, by zajął się naszym małym dzieckiem, puszcza mu bajki w telefonie, śpi odwrócony plecami, ogólnie ma go gdzieś. Próbuje rozmawi
Gdy umierają moi znajomi lub ludzie z rodziny, to nic nie czuję.
Nie chodzę nawet na ich pogrzeby. Czy powinnam mieć w sobie żal, rozpacz itp.? Czy to ten słynny narcyzm? Dodam, że nie lubię większości ciotek, kuzynów i powody mam do tego słuszne. Bardzo często wspominam kolegę, któr
Witam serdecznie wszystkich.
Czy nerwica natręctw jest uleczalna, czy jest to schorzenie na całe życie?
Mam córkę chorą i bardzo mi zależy, żeby ją z tego wyciągnąć. Ona nie chce żyć, jest tym wyczerpana. Bierze jakiś Asertin, dużą dawkę. Do tej pory jej partner trochę j
Moje małżeństwo od początku było chwiejące się i z czasem przemoc ze strony męża rozwinęła się na tyle, że z powodu zaburzeń zdrowia, co jakiś czas lądowałam, a to na SOR, a to u psychiatry. Szukałam też pomocy na początku w CIK, gdzie odbyliśmy mediacje, które zaproponował terapeuta. Nic to nie
Długo się zastanawiałam, co zrobić z moim samopoczuciem i z tym, jak już dość długi czas męczą mnie myśli.
Czuję, że utknęłam w miejscu, w którym nigdy nie chciałam się znaleźć, a nawet powiem inaczej, nie myślałam, że się znajdę. Jakiś czas temu skończyłam 30 lat. Mam dwójkę dzieci
To jest jakiś dramat. Wybieram jedno, ale sekundę później w głowie już analizuję, co by było, gdybym wybrała inaczej. Ciągle czuję, że robię coś nie tak, że inne opcje były lepsze. To męczące
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Dzień dobry. Jestem żoną, mama jak radzić sobie z emocjami, gdy po powrocie z pracy zastaje syna w tv a obowiązki, które ma są niewykonane . Np. niezrobione łóżko, niewyciągniętą śniadaniówka, rozrzucony plecak itp. jak zwracam uwagę, to syn mówi, że się czepiam i robię ciągle hałas, bo mu się za
Niedawno napisałam zapytanie o chorobę Munchausena.
Jedna z Pań zapytała, co daje mi ból. Od nastoletnich lat się okaleczałam i po prostu sprawiało mi to przyjemność. I fizyczną i psychiczną. Czułam fizyczną ulgę i choć przez chwilę ktoś się mną interesował. W wieku 17 lat poznałam m
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Witam, Chciałabym skonsultować się z psychologiem w sprawie córki 10 lat. Przybliżę sytuacje. Dziecko nie widziało ojca od 5 lat, również brak kontaktu. Prawa zostały odebrane poprzez sąd ojcu. Dzisiaj była sprawa o alimenty i sędzia zaproponowała, aby córka się z nim spotkała. Wsiadaliśmy do aut
Kilka lat temu zaczęłam chorować i pojawiła się u mnie obsesja na punkcie zdrowia, badań medycyny. Teraz mój stan się znacznie poprawił, właściwie poza wszczepionym rozrusznikiem i wadami serca jestem zdrowa. I tu leży problem. Nie cieszy mnie to, wręcz każda dobra wiadomość związana z moim zdrow
Dzień Dobry. Poniżej opiszę swoją sytuację, ponieważ bardzo długo się zastanawiałem czy dobrze zrobiłem.
Jestem z żoną 10 lat po ślubie, mamy 5-letniego synka. Jeszcze przed małżeństwem planowaliśmy wspólne życie. Pomysłem moim było na wynajęcie mieszkania i w przyszłości odłożenie n
Partner ciągle pracuje, bez wolnego, jedynie niedziela, o ile nie jest handlowa. Nie potrafi być może i nie chce ustawić z kierownictwem grafiku, tak, by móc mieć wolne max dwa dni dla mnie i naszych dzieci. Dzieci ciągle narzekają, że nigdzie czy nawet w wakacje nie wychodzimy, czy kino, basem i
Czy jest sens i będzie to dobre dla 2-letniego dziecka, aby matka, która nie ma kontaktu z dzieckiem, pisała listy?
Czy dziecko w tym wieku rozumie przekaz listowny?
Czy taka forma kontaktu pozytywnie wpłynie na kontakt matki z dzieckiem?
Ostatnio zauważyłem, że im więcej przeglądam media społecznościowe, tym gorzej się czuję. W zeszły weekend siedziałem w domu, odpoczywałem po ciężkim tygodniu, aż nagle zobaczyłem zdjęcia znajomych z imprezy.
Wszyscy uśmiechnięci, świetna muzyka, mnóstwo komentarzy typu „najlepsza no
Mam wrażenie, że coś złego dzieje się z moim przyjacielem.
Jest coraz bardziej wycofany, mówi rzeczy, które wydają się dziwne i nielogiczne, czasem wygląda, jakby bał się czegoś, czego nie ma. Nie wiem, czy to tylko stres, depresja, czy coś poważniejszego. Jakie są pierwsze oznaki ps
Ogólnie to mam prawie 15 lat. Przez długi czas w szkole mnie wyzywali (i dalej to robią) pewnego dnia miałam dosyć tego i chciałam się postawić, ale powiedziałam o słowo za dużo, chociaż nie jest mi przykro z tego powodu, po prostu, gdybym tego nie powiedziała, prawdopodobnie nie zaczęliby mi gro
Cierpię na zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i lękowe mieszane. Jak sobie poradzić z wewnętrzną presją dotyczącą wykonywania obowiązków służbowych? Chodzi o to, że muszę swoje obowiązki wykonać jak najlepiej, bo boję się krytyki ze strony przełożonych i innych pracowników. Czasami poświęcam czas p
Przez ostatnie 5 lat pracowałam w bardzo stresującej pracy.
Tak naprawdę przez 7 dni w tygodniu był nacisk ze strony szefa, również wieczorami, bo to była praca na wyższym stanowisku, pod ogromną presją. Zauważyłam, że wykreowały się u mnie nawyki lękowe. To znaczy, teraz mam inną pr
Jakie są najlepsze sposoby leczenia nerwicy?
Męczę się od dziecka od czasu kiedy mnie wyśmiewano, teraz gdy jestem dorosła, nerwica nabrała na sile i nawet gdy nic się nie dzieje, a jestem wśród ludzi, robi mi się słabo w miejscach publicznych lub gdy zbyt dużo ludzi zwróci na mnie u
Od lat zmagam się z ogromnym lękiem przed wymiotowaniem. Zaczęło się to już w dzieciństwie i utrzymuje się do dziś (w tym roku skończyłam 19 lat). Zdarza się, że ten właśnie lęk paraliżuje moje codzienne życie (szukam wokół siebie dostępnych toalet, gdy ktoś ma jakieś zatrucie pokarmowe, odlicza
Witam. Chciałam zapytać, jak żyć z niepewnością.
Leczę się na nerwicę lękową od dziecka. Pamiętam wiele sytuacji, w których nie wiedziałam, czy coś komuś zrobiłam złego, czy nie. Odwracałam się za ludźmi itp. Mam w głowie milion takich sytuacji, ale zawsze szlam na przód, co daje mi
Od 19 lat mam tajemnicę, która mnie zabija. Wiem, że jak się wyda znienawidzą mnie rodzina dzieci. Obecny partner mnie zostawi. Czuję, że wariuje powoli. Od dawna leczę się na nerwice lęki ataki paniki. Teraz mam natłok myśli, co to będzie jak się wyda co mam robić. Błagam pomóżcie, bo czuję że u
Witam. Występuje u mnie następujący problem.
Mam tak, iż cały czas czuję obecność jakichś istot wokół mnie, które nawet na chwilę nie odstępują mi kroku.
Czasami bardziej, czasami mniej, a czasami prawie w ogóle.
W codzienności wygląda to tak, iż często czuję dotyk w wi
Dzisiaj znowu nie spałem w nocy i znowu miałem zwidy, ale mam wrażenie, że to naprawdę. Po pierwsze coś dziwnego się dzieje z telewizorem w nocy, takie mam wrażenie, coś dziwnego się włącza samoczynnie, bo np. było włączone radio RMF i na chwilę ekran świeci i potem gaśnie od razu, poza tym cały
Dzień dobry, zacznę jeszcze raz temat, mam na imię Sylwia, mam 32 lata. I jak pisałam z zapytaniem, czy powinnam wyprowadzić się na czas, kiedy mama ma tak schizofrenię.
Mama bierze leki tylko po 4 latach dostała ataku.
Dużo czynników się na to złożyło i prawdopodobnie t
Czas ostatnio płynie jakby w zupełnie inny sposób.
Czuję, jakby coś wyznaczało jego rytm – mija za szybko albo za wolno, a ja gubię się w tym kompletnie. Mam wrażenie, że ten chaos ma związek z moją schizofrenią. Nie wiem, jak to ogarnąć, bo przez to wszystko totalnie rozwaliłam swój
Dzień dobry, moja mama choruje od kilku lat na schizofrenię. Teraz właśnie ma atak i jak zwykle traktuje mnie jak wroga.
Czy aby się wyciszyła to, czy powinnam na ten czas wyprowadzić się z domu?
Zaczynam się naprawdę martwić o mojego brata, który od lat zmaga się ze schizofrenią, ale teraz pojawiły się nowe, bardzo niepokojące objawy. Często mówi, że jest martwy, jakby jego ciało nie działało, albo jakby stracił duszę. Dla niego to wydaje się być prawdą, ale dla nas – rodziny – to jest p
Moja przyjaciółka przechodzi przez coś naprawdę przerażającego. Zaczęła wierzyć, że nie żyje, a jej ciało to tylko pusta skorupa. Często mówi, że jej organy przestały działać albo że część jej ciała po prostu zniknęła. To strasznie trudne do oglądania, bo widzę, jak bardzo cierpi, a ja czuję się
Mam wrażenie, jakbym żył w świecie pełnym podejrzliwości, która zaczyna mnie przytłaczać. Myślę, że ludzie wokół mnie skrywają jakieś ukryte intencje, nawet jeśli nie ma na to dowodów. Ta nieufność psuje moje relacje z innymi, przez co staję się zamknięty i odizolowany. Czuję się jakbym był w cią
Czasami czuję, jakbym tracił kontakt z rzeczywistością, jakby to, co się dzieje wokół mnie, nie miało wpływu na mnie.
To naprawdę dziwne uczucie, które pojawia się zwłaszcza w trudnych momentach, kiedy nie wiem, co jest prawdziwe, a co nie. Czuję się wtedy zagubiony i przerażony, co
Dzień dobry, mam wrażenie lub tak jest, że ludzie śmieją się z mojej twarzy. Patrzą na mnie i się śmieją. Uważam, że każdy śmiech, który słyszę, dotyczy mojej osoby, mojego wyglądu
Przejdźmy do sedna, bardzo proszę o odpowiedzi specjalistów. Dokładnie od 2020 roku zaczęły się dziać u mnie dziwne rzeczy, a mianowicie ja potrafię wywoływać kichanie ziewanie itp. różne bóle, różne choroby chrząkania itp. dzieje się to też u zwierząt itp. kot, zaczyna się myć, trząść się.
<Wiecie co, zauważyłam, jak wielką rolę odgrywa rodzina i bliscy w leczeniu zaburzeń psychotycznych. Moja siostra właśnie dostała taką diagnozę i jako rodzina staramy się ją wspierać najlepiej, jak potrafimy. Rozumiem, że nie chodzi tylko o fizyczną obecność, ale o zrozumienie jej potrzeb i trudno