Odpowiedz jako specjalista
WsteczCzy OCD może się zmniejszyć po porodzie? Wpływ hormonów na nasilenie objawów w ciąży
Witam, mam pytanie. Cierpię na OCD od 5 lat, teraz jestem w ciąży i choroba się tylko nasiliła u mnie przez hormony.. czy po porodzie gdy hormony się unormują jest szansa na jakiś cud, że choroba ustanie lub zmiejszy się z znacznym stopniu ?
Zmartwiona
8 miesięcy temu
Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry
Ciąża jest szczególnym doświadczeniem dla kobiety nie tylko pod względem hormonalnym, ale także emocjonalnym. Pojawienie się dziecka jest nowym rozdziałem w życiu człowieka, który rzutuje na wiele sfer naszego życia, zmieniając je niekiedy radykalnie. Niekiedy ten czas działa bardzo wspomagająco dla kobiecej psychiki i pomaga jej przezwyciężyć wcześniejsze dolegliwości czy trudności. Jednakże nie dzieje się to samoistnie. Okoliczności mogą wpierać proces zmiany, którą świadomie podejmuje kobieta. Jej praca nad sobą może zaowocować w zminimalizowanie skutków choroby.
Zaburzenia nerwicowe w tym OCD są wspierane przez lęk, nad którym warto pracować psychoterapeutycznie. Ciąża nie wyklucza terapii, szczególnie gdy ma charakter wspierający pewność siebie, rozumienie własnych emocji i nauczenie się radzenia sobie z napięciami.
Warto by korzystała pani z profesjonalnej pomocy psychologicznej, która pozwoli pani bardziej cieszyć się aktualnym momentem życia, lepiej radzić sobie z natrętnymi myślami czy zachowaniami, przygotowując się na czas narodzin dziecka.
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska
psycholog
8 miesięcy temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Paweł Cisowski
Dzień dobry
Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.
W przeglądzie badań możemy spotkać się z wnioskami, iż po porodzie myśli obsesyjne mogą przybierać bardziej agresywny charakter niż w trakcie ciąży lub gdy kobieta cierpiąca na OCD nie jest ani w ciąży, ani po porodzie. Jednocześnie wyniki tej metaanalizy pokazały, że kompulsje związane z myciem/sprzątaniem były rzadsze w okresie poporodowym niż w trakcie ciąży lub gdy kobieta nie jest ani w ciąży, ani po porodzie. Różnice te były istotne, jednakże ogólna częstość różnych obsesji i kompulsji była podobna zarówno w ciąży, jak i w okresie poporodowym. Najczęstsze myśli obsesyjne w okresie poporodowym mogą dotyczyć przypadkowej krzywdy wyrządzonej niemowlęciu, a kompulsje są związane ze sprawdzaniem, samouspokajaniem i szukaniem uspokojenia u innych osób.
Biorąc pod uwagę powyższe, warto rozważyć podjęcie terapii poznawczo-behawioralnej, która jest skuteczną metodą w walce z OCD.
Pozdrawiam serdecznie
Paweł Cisowski
Psycholog | Psychoterapeuta poznawczo-behawioralny w trakcie szkolenia | Terapeuta EMDR
8 miesięcy temu
Justyna Karaś
Dzień dobry,
Tak jak Pani zauważyła, wraz z dużymi zmianami hormonalnymi, objawy zaburzeń OCD także często się nasilają. Podobnie jest w okresach, gdy natężenie stresu jest duże. Po porodzie, gdy poziom hormonów zaczyna wracać do normy, część osób rzeczywiście zauważa poprawę, nie jest to jednak regułą.
Zależy to od wielu czynników, takich jak reakcja Pani organizmu na zmiany hormonalne, poziom wcześniej wspomnianego stresu i wsparcie, jakie otrzyma Pani po porodzie, a także to, jak wyglądało wcześniejsze leczenie OCD i jakie są Pani strategie radzenia sobie, wypracowane do tej pory.
Okres połogu jest wymagającym okresem, który może wpłynąć na OCD zarówno pozytywnie, jak i negatywnie. Niektóre kobiety doświadczają nasilenia objawów lękowych w okresie okołoporodowym, związanych np. z obsesyjnymi myślami dotyczącymi bezpieczeństwa dziecka. Ważne jest, aby zachować uważność wobec tego, co dzieje się w Pani ciele i umyśle.
Jeśli objawy stają się trudne do zniesienia, ważnym jest skonsultowanie się ze specjalistą. To wsparcie, które może zapewnić sobie Pani już teraz, poprzez uczestnictwo w terapii dostosowanej do Pani obecnych potrzeb oraz wsparciu psychiatrycznym, ze szczególną uważnością na Pani obecny stan.
W konkluzji, nie ma możliwości przewidzenia dokładnie, jak okres połogu i późniejszy czas będzie wyglądać właśnie u Pani.
Są działania, które wymieniłam wyżej i które może podjąć Pani już teraz, aby przygotować dla siebie sieć wsparcia, która wspomoże Panią już teraz i która będzie funkcjonować w późniejszym czasie, zgodnie z Pani potrzebami.
Pozdrawiam serdecznie, życząc dużo zdrowia i spokoju.
8 miesięcy temu
TwójPsycholog
Dzień dobry!
Ciąża jest szczególnym doświadczeniem, ale też zachwianiem równowagi psychofizycznej organizmu. Zarówno zmiany w stężeniu i uwalnianiu hormonów mogą mieć wpływ na doświadczenia psychiczne, jak i sam lęk, być może towarzyszący Pani w ciąży. Lęk jest jak turbina dla zaburzenia OCD, ponieważ zaburzeniu towarzyszą mniej zdrowe strategie radzenia sobie z niepokojem. Gdy ten osiąga wyższy poziom, próba samopomocy również rośnie w sile, a za tym myśli, emocje i zachowania.
OCD jest też zaburzeniem, które, niezależnie od nasilenia, warto leczyć i otrzymać w nim wsparcie, co może Pani zrobić razem z psychoterapeutą/tką. Nie do przewidzenia jest przyszłość, nawet zaczepiając się o fizjologiczny punkt widzenia, czyli o powrót do równowagi hormonalnej. Po porodzie również mogą zdarzyć się sytuacje, gdzie będzie Pani odczuwać lęk - to też zupełnie naturalne, narodziny dziecka są zupełnie nową codziennością - uruchomią się wtedy kompulsje (nieadaptacyjne zachowania, w odpowiedzi na doświadczanie niepokoju).
Dlatego zachęcam do zaopiekowania się sobą już teraz pod okiem psychoterapeuty/tki :)
Pozdrawiam ciepło
mniej niż godzinę temu
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry,
To, że objawy OCD nasilają się w ciąży, jest dość powszechne, ponieważ wahania hormonalne, stres związany z oczekiwaniem na dziecko i zmiany w życiu codziennym mogą wpływać na nasilenie lęku i obsesyjno-kompulsyjnych myśli. Ciąża sama w sobie jest dużą zmianą w życiu, może powodować różne emocje.
Warto porozmawiać z lekarzem prowadzącym ciążę oraz psychiatrą o nasilających się objawach i ogólnym samopoczuciu. Istnieją bezpieczne opcje leczenia OCD w ciąży, zarówno farmakologiczne, jak i terapeutyczne. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT), szczególnie z elementami ekspozycji i zapobiegania reakcji (ERP), jest bardzo skuteczna w leczeniu OCD, także w ciąży. Ponadto wsparcie bliskich i grupy wsparcia mogą pomóc zmniejszyć poczucie izolacji i lęku.
Zadbaj o siebie już teraz :) i sięgnij po wsparcie specjalistów.
Anastazja Zawiślak
Psycholog
8 miesięcy temu
Martyna Jarosz
Dzień dobry,
Objawy OCD mogą się nasilać w czasie ciąży z powodu hormonalnych zmian. Warto pamiętać, że OCD jest zaburzeniem, które można skutecznie leczyć. Wsparcie ze strony specjalisty, takiego jak psycholog, może przynieść znaczną poprawę jakości życia. Terapia poznawczo-behawioralna może pomóc w radzeniu sobie z objawami. Zachęcam do kontaktu z psychologiem, aby uzyskać wsparcie i porady dostosowane do aktualnej sytuacji.
Proszę pamiętać, że nie jest Pani sama, wiele osób z powodzeniem radzi sobie z OCD przy odpowiedniej pomocy.
Życzę Pani spokoju oraz zdrowia w tym wyjątkowym okresie życia.
8 miesięcy temu
Zobacz podobne
Obawiam się pójścia do psychiatry, że unieważni moje objawy.
Dzień dobry, od około roku mam nasilone objawy zaburzeń lękowych a od początku tego roku chodzę na terapie. Okazało się, że oprócz lęku przed wychodzeniem z domu mam OCD, którego objawy zauważyłam teraz u siebie w dalekiej przeszłości, ale nikt tak tego wtedy nie kojarzył. Proces terapeutyczny postępuje dobrze, jest już o wiele mniej sytuacji gdy lęk utrudnia mi wyjście z domu, ale zauważam objawy, które mnie zastanawiają i nie wiem czy to nie jest już powód do wizyty u psychiatry. Zdecydowanie najbardziej niepokojącym moim zdaniem objawem jest u mnie częste odrealnienie. Wprawdzie dostałam ćwiczenie by temu zapobiec i o ile samo takie fizyczne poczucie zniknęło, to w głowie często nadal mam myśli, że to sen, zaraz się obudzę, wymyślam to wszystko itp. Właśnie przez to, że fizyczne objawy takiego stanu są znikome to takie w głowie mnie męczą i nie wiem czy na to leki by pomogły. Kolejne objawy, które zauważam od roku prawie bez przerwy to chroniczne zmęczenie i bardzo częste poczucie duszności. Zmęczenie jest u mnie w podobnej sile codziennie czy wyjdę z domu czy nie i mimo, że nie jest jakieś ogromne to jednak je odczuwam. Natomiast takie duszności mam kompletnie niezależnie od paniki, jestem pod prysznicem i mimo, że zanim pod niego wejdę to zostawiam otwarte drzwi od łazienki na conajmniej pół godziny i tak mam wrażenie jakby nadal tam było duszno, nawet jak w zasadzie nie jest. Mam też tak często gdy jest na dworze czy w pomieszczeniu około 30 stopni, nawet jak wieje wiatr czy jest włączona klimatyzacja to i tak mam wrażenie jakby tam było strasznie duszno, a znowu tak nie jest. Czy na to też leki mogłyby pomóc? Ogólnie też częściej mnie ostatnio męczą natrętne myśli, pojawiają się więcej razy niż ataki paniki, które wcześniej miałam nonstop. Skłaniam się trochę do takiej wizyty u lekarza ale nie wiem czy jest potrzeba. Czuje, że terapia przez te ponad pół roku mi bardzo pomogła i przez to wstyd mi rozmawiać z terapeutą o moim pomyśle, bo na razie o tym nie wspomniałam. Boje się czy nie byłoby tak jakbym poszła do psychiatry to powiedziałby, że mój stan jest tak dobry, że nie mam po co tu przychodzić, a nie chce zajmować komuś miejsca, może on bardziej tej wizyty potrzebuje. Z jednej strony niezbyt podoba mi się ewentualna perspektywa brania leków, ale z drugiej, jakby to miało dać mi wsparcie do kompletnego wykończenia tych objawów to wolę je jednak brać. Chociaż z tego co wiem to OCD chyba nie da się wyleczyć, lecz mogę się mylić, samo złagodzenie jego objawów, które właśnie rok temu się nagle nasiliły po długim czasie byłoby dla mnie wielką ulgą.
Rozdwojenie jaźni czy OCD? Mam myśl o skrzywdzeniu.
Mam nerwicę natręctw. Ostatnio przyszła mi do głowy myśl, czy mogę mieć rozdwojenie jaźni i mogłam kogoś skrzywdzić nie wiedząc o tym. Nie mam żadnych objawów, mój mąż też nie zauważył niczego niepokojącego. A jednak ta myśl nie daje mi spokoju. Czy rozdwojenie jaźni może się pojawić nagle beż żadnych wcześniejszych objawów? Mam 40 lat, jestem pod opieką psychologa.
Pustka po leczeniu OCD - czy to skutek uboczny leków czy nowe wyzwanie?
Dzień dobry, może moje pytanie jest dziwne i niecodzienne ale męczy mnie od pewnego czasu. Leczę się psychiatrycznie na zaburzenia lękowe (OCD) od grudnia i widzę poprawę, stany lękowe zdarzają mi się bardzo rzadko, obsesje czy kompulsje łatwiej mi pohamować. Jednak jak nie odczuwam lęku to jest we mnie taka pustka, otępienie i zagubienie w świecie. Tak zagłębiłam się w lęk, że teraz normalne życie za którym tęskniłam jest dla mnie jakieś takie puste i spokojne. Mam trudności z zawieraniem nowych znajomości, jakbym straciła te umiejętności mimo swojej ekstrawertycznej natury, obecnie mam wrażenie jakbym w ogóle nie wpasowywała się do tego opisu. Obecnie mam przed sobą perspektywę pewnej zmiany otoczenia a co za tym idzie, nabyć nowe znajomości. Nie wiem czy jest to możliwe, by po braniu leków na zaburzenia lękowe można się nabyć czegoś typu depresji czy innych zaburzeń nastroju, pustki a potem nagłego przypływu emocji bez powodu. Wizytę kontrolną u lekarza mam za 2 miesiące, a z takim pytaniem aż głupio mi dzwonić, bo znając życie moja pustka to nic ważnego i powinnam się tym nie przejmować (ale trochę nie umiem i się przejmuje)…
Dzień dobry, Moje pytanie dotyczy OCD w kontekście strat ciąż
Dzień dobry,
Moje pytanie dotyczy OCD w kontekście strat ciąż i niepłodności. Czy obsesyjne myśli o upływającym czasie, w którym nadal nie udało mi się zajść w ciążę, to może być objaw OCD? No obsesyjnie liczę ,ile lat miała dana losowa kobieta, kiedy udało jej się zajść w ciążę i porównuję to do siebie. Nie cieszę się z urodzin. Wiem, że to bez sensu, ale wydaje mi się, że jeśli będę to "kontrolować", mówić o tym mężowi, myśleć o tym, to coś się stanie, nie wiem nawet co, po prostu to robię, bo wydaje mi się, że tak jest lepiej niż nie robić tego. Mimo że wiem, że nie jest to lepsze dla mnie i dużo mnie to kosztuje emocjonalnie. Wiem, że lepiej jest się skupić na tym co tu i teraz i kontynuować leczenie, robić to co mogę. Lekkie objawy takiego OCD, jakie kojarzę z mediów też miewam, np. duży niepokój z powodu burdelu w zamkniętej szafce lub niepokój z powodu spadającego prześcieradła podczas stosunku.
Będę wdzięczna za odpowiedź i radę co z tym zrobić. Natężenie tego jest też zależne od momentu cyklu. Dwa tygodnie mam w miarę spokojne, kolejne dwa trudne.
Czy przy OCD mogą występować ataki paniki?
Dzień dobry, czy przy OCD mogą występować ataki paniki? Albo jeśli występują, to oznacza, że jest to jeszcze jakiś inny lęk np. fobia?
