Jak radzić sobie z chłodnym zachowaniem żony i kryzysem emocjonalnym w związku?
Mijagi059

Dorota Żurek
Widać, że żona przechodzi przez kryzys psychiczny i potrzebuje zmiany w swoim życiu. Ważne, by czuła Pana wsparcie i akceptację, to pomoże przezwyciężyć trudności i odbudować na nowo Państwa związek. To dobrze, że spędzacie ze sobą czas, rozmawiacie. Zachęcam do większej uważności na Pana emocje w tej sytuacji, mówieniu żonie, co Pan czuje, jak Pan przyjmuje te zmiany w Waszym życiu. Wzajemna otwartość i życzliwość na pewno pomogą, szukanie wspólnych zainteresowań, przyjemne spędzanie czasu ze sobą i kontynuowanie terapii, mogą zbliżyć Was do siebie i przezwyciężyć trudności. Każda zmiana wymaga czasu, terapia żony pomoże jej w ustaleniu priorytetów i odzyskaniu radości z życia. Jeśli będzie Pan towarzyszył żonie w tym procesie, to łatwiej będzie odbudować Państwa związek i wzmocnić Waszą relację.
Pozdrawiam,
Dorota Żurek psycholog

Emilia Jędryka
Szanowny Autorze,
Brzmi to jak bardzo trudny moment zarówno dla Pana, jak i dla żony. Wydaje się, że Pana żona przechodzi przez duże zmiany i próbuje odnaleźć siebie – po latach poświęcania się innym.
Jej emocje mogą być chaotyczne, stąd dystans, ale i czułe gesty.
To niekoniecznie oznacza koniec Waszej relacji, raczej próbę ułożenia jej na nowych zasadach. Najlepsze, co Pan może teraz zrobić, to dać jej przestrzeń, być obok bez presji i rozmawiać – nie jako oskarżenie, a chęć zrozumienia.
Jeśli coś w Panu wywołuje szczególne emocje – poczucie niesprawiedliwości, lęk, żal – to również warto o tym mówić, ale nie w formie zarzutu, tylko otwarcie: „Kiedy mówisz, że nasze życie się zmieni i boisz się mojej reakcji, zastanawiam się, co dokładnie masz na myśli. Chciałbym to zrozumieć”.
Takie rozmowy mogą pomóc Wam lepiej odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości.
Nie ma tu prostych odpowiedzi, ale widać, że nadal jesteście blisko – może trochę inaczej niż kiedyś, ale jednak. I to jest coś, na czym można budować.
Pozdrawiam serdecznie,

Martyna Jarosz
Dzień dobry,
przeżywasz trudny okres w swoim związku, pełen emocji i niepewności. To naturalne, że masz wiele pytań i wątpliwości dotyczących przyszłości waszej relacji.
Żona wspomniała, że czuje się przytłoczona. Być może warto zapytać ją, jakie konkretnie działania mogłyby jej pomóc poczuć się bardziej wspieraną. Czasami nasze intencje nie są odbierane w sposób, w jaki byśmy tego chcieli. Czy są tematy, które warto byłoby omówić na kolejnych sesjach terapii, aby lepiej zrozumieć wzajemne oczekiwania i potrzeby? Otwarte i szczere rozmowy mogą pomóc w rozjaśnieniu wzajemnych nieporozumień. Zastanówcie się, jakie wspólne cele i wartości mogą was zbliżyć i pomóc w odbudowie relacji. Być może warto poświęcić czas na omówienie waszych marzeń i planów na przyszłość.
Czy są jakieś konkretne sposoby, które mogą pomóc w znalezieniu zdrowej równowagi między czasem spędzanym razem jako rodzina, a czasem przeznaczonym na indywidualne zainteresowania i relaks?
Pamiętaj, że praca nad związkiem to proces, który wymaga czasu, zaangażowania i cierpliwości. Ważne jest, aby dążyć do lepszego zrozumienia siebie nawzajem i wspierać się w trudnych chwilach.
Trzymam mocno kciuki!
Martyna Jarosz

Katarzyna Kania-Bzdyl
Drogi Anonimie,
co KONKRETNIE kryje się pod słowami żony "nie wspiera i nie pomaga". Może warto siąść razem przy stole z kartką i zapisać, jakie oczekiwania od Ciebie ma żona np. wynoszenie codziennie wieczorem śmieci, pomoc w zakupach itd. Czy jej emocje mogą wynikać z przeciążenia obowiązkami? Czy w życiu małżonki mogła pojawić się jakaś nowa osoba?
Pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, Mam obecnie 32 lata, męża i dwójkę synków 4l i prawie 1,5 roku. Jakieś 3 lata temu przeprowadziliśmy się do kupionego na kredyt domu około 30 min. samochodem od centrum miasta (oboje pochodzimy z miasta). Wybór taki padł ze względu na wysokie ceny w mieście.. Myślałam, że będę tutaj szczęś
Moja mama jest skłócona z rodziną taty. Przez to zabrania nam kontaktu z nimi, a jak dowiaduje, że ktoś z nas się z nimi kontaktował, to wścieka się i zarzuca nam to, że donosimy im na nich. Zaczęło się od tego, gdy jej teściowa (moja babcia) nazwała ją pijaczka (mama naprawdę pije) i mama się na
Rodzice mojej partnerki całe życie ją źle traktowali. Była przemoc fizyczna oraz psychiczna, wyrzucanie z domu i spanie na klatce, zostawianie pustej lodówki i ciągłe szantaże emocjonalne. Gdy zaczęliśmy się spotykać, oni mnie nie akceptowali, prawdę mówiąc poznałem ich dopiero po około 3 latach
Dzień dobry Jestem 46 latkiem ze stwardnieniem rozsianym - normalnie funkcjonuje, pracuje, chodzę (jak na dzień dzisiejszy choroby nie widać poza tym, że jestem chudy). Mam żonę od 18 lat. 2 dzieci 16 i 13. Nasze małżeństwo miało kryzys 7 lat temu - żona rozmawiała z kolegą na tematy mocno seksua
Witam serdecznie. Mąż nie chce zajmować się dzieckiem, ani niczym w domu. Brudzi, nie sprząta po sobie, po swoim jedzeniu, nie spuszcza wody w toalecie. Kiedy proszę go, by zajął się naszym małym dzieckiem, puszcza mu bajki w telefonie, śpi odwrócony plecami, ogólnie ma go gdzieś. Próbuje rozmawi
Po terapii straciłam przyjaciół, tracę znajomych, nie lubi mnie rodzina. Gdy im przytakiwałam, to byłam ok. A teraz jestem wyzywana za własne zdanie. Ojciec się gotuje, że mogę lubić inną partię polityczną (od razu nazywa mnie debilem), matka całe życie drze się, że ona ma gorzej, ona ma tak samo
Gdy umierają moi znajomi lub ludzie z rodziny, to nic nie czuję.
Nie chodzę nawet na ich pogrzeby. Czy powinnam mieć w sobie żal, rozpacz itp.? Czy to ten słynny narcyzm? Dodam, że nie lubię większości ciotek, kuzynów i powody mam do tego słuszne. Bardzo często wspominam kolegę, któr
Moje małżeństwo od początku było chwiejące się i z czasem przemoc ze strony męża rozwinęła się na tyle, że z powodu zaburzeń zdrowia, co jakiś czas lądowałam, a to na SOR, a to u psychiatry. Szukałam też pomocy na początku w CIK, gdzie odbyliśmy mediacje, które zaproponował terapeuta. Nic to nie
Od 3 lat mam narzeczonego, z którym mieszkamy razem (zamieszkaliśmy razem zaraz po zaręczynach, wyjechałam razem z nim za granicę i mieszkamy na mieszkaniu agencyjnym), zanim zamieszkaliśmy razem, nasz związek był szybki(?). Zaczęliśmy się spotykać w październiku, w lutym zabrałam go na wakacje z
Długo się zastanawiałam, co zrobić z moim samopoczuciem i z tym, jak już dość długi czas męczą mnie myśli.
Czuję, że utknęłam w miejscu, w którym nigdy nie chciałam się znaleźć, a nawet powiem inaczej, nie myślałam, że się znajdę. Jakiś czas temu skończyłam 30 lat. Mam dwójkę dzieci
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Dzień dobry. Jestem żoną, mama jak radzić sobie z emocjami, gdy po powrocie z pracy zastaje syna w tv a obowiązki, które ma są niewykonane . Np. niezrobione łóżko, niewyciągniętą śniadaniówka, rozrzucony plecak itp. jak zwracam uwagę, to syn mówi, że się czepiam i robię ciągle hałas, bo mu się za
Niedawno napisałam zapytanie o chorobę Munchausena.
Jedna z Pań zapytała, co daje mi ból. Od nastoletnich lat się okaleczałam i po prostu sprawiało mi to przyjemność. I fizyczną i psychiczną. Czułam fizyczną ulgę i choć przez chwilę ktoś się mną interesował. W wieku 17 lat poznałam m
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Witam, Chciałabym skonsultować się z psychologiem w sprawie córki 10 lat. Przybliżę sytuacje. Dziecko nie widziało ojca od 5 lat, również brak kontaktu. Prawa zostały odebrane poprzez sąd ojcu. Dzisiaj była sprawa o alimenty i sędzia zaproponowała, aby córka się z nim spotkała. Wsiadaliśmy do aut
Kilka lat temu zaczęłam chorować i pojawiła się u mnie obsesja na punkcie zdrowia, badań medycyny. Teraz mój stan się znacznie poprawił, właściwie poza wszczepionym rozrusznikiem i wadami serca jestem zdrowa. I tu leży problem. Nie cieszy mnie to, wręcz każda dobra wiadomość związana z moim zdrow
Dzień Dobry. Poniżej opiszę swoją sytuację, ponieważ bardzo długo się zastanawiałem czy dobrze zrobiłem.
Jestem z żoną 10 lat po ślubie, mamy 5-letniego synka. Jeszcze przed małżeństwem planowaliśmy wspólne życie. Pomysłem moim było na wynajęcie mieszkania i w przyszłości odłożenie n
Partner ciągle pracuje, bez wolnego, jedynie niedziela, o ile nie jest handlowa. Nie potrafi być może i nie chce ustawić z kierownictwem grafiku, tak, by móc mieć wolne max dwa dni dla mnie i naszych dzieci. Dzieci ciągle narzekają, że nigdzie czy nawet w wakacje nie wychodzimy, czy kino, basem i
Witam. Proszę o pomoc. Jestem w związku małżeńskim od 2 lat, od około pół roku mój mąż zaczął odczuwać zazdrość o mojego byłego partnera. Od tego czasu cały czas dopytuje o niego, o to, co było między nami.. Są dni, że jest wszystko dobrze, a są takie, że chodzi smutny albo bardzo zły, wtedy odsu
Czy jest sens i będzie to dobre dla 2-letniego dziecka, aby matka, która nie ma kontaktu z dzieckiem, pisała listy?
Czy dziecko w tym wieku rozumie przekaz listowny?
Czy taka forma kontaktu pozytywnie wpłynie na kontakt matki z dzieckiem?
Mam 47 lat jestem w związku małżeńskim od 23 lat, jestem zazdrosny o żonę od 3 lat. Wszystko zaczęło się od odkrycia, że żona nawiązała znajomość z 60-letnim mężczyzną, z którym kontaktowała się telefonicznie - rozmawiali 2-3 razy w tygodniu po 40 min przez telefon. Powiedziała, że to normalna zn
Mam problem z przywiązywaniem się do ludzi. Nie chodzi tylko o relacje miłosne, ale przede wszystkim o te przyjacielskie. Zauważyłam, że kiedy ktokolwiek poświęca mi uwagę, to od razu się przywiązuje. Kiedy zaczynam z kimś pisać i nawet jeszcze się nie spotkamy, to zaczyna zależeć mi na tej osobi
TW; myśli samobójcze
Już od dłuższego czasu mam myśli typu “zabije się”.
Przypomnę sobie coś, coś się stanie i już ta myśl nawraca.
Nie mam bladego pojęcia co z tym zrobić, a nie chcę nikomu mówić, bo narobię sobie tylko problemy, gdyż, tak mam natrę
Witam. Jestem aktualnie od paru dni w kryzysie emocjonalnym. Siedzę w domu z 9 MSC synem, mąż od zawsze pracował w normalnych godzinach blisko domu. Zawsze mogłam do niego zadzwonić, wieczory i weekendy spędzaliśmy razem.
Od dłuższego czasu miał pewna pasje, którą chciał wykorzystać
W moim życiu niedawno zaistniały nowe dowody i napotkałem trudność, która mnie przerasta, utraciłem rodzinę, dom, i pieniądze to trzecie nie jest dla mnie nic nieznaczące i nie ważne, pracuje, by spłacać kredyty, pracuje, by się czymś zająć, pracuje, by kiedyś coś po mnie zostało, ale napotkałem
Witam. Nie wiem, jak zacząć, nie wiem, po co to pisze, ale muszę komuś obcemu się wyżalić. Jestem tak psychicznie zmęczenia tym życiem tą wegetacją, samotnością. Nie mam przyjaciół, chłopaka, nigdy nie będę mieć dzieci. Mieszkam w domu, w którym nie ma rodzinnej atmosfery. Czuję się taka samotna.
TW samookaleczanie
Mam 22 lata i przepraszam, że tak długo się rozpiszę, ale nie daję rady. Od dziecka byłam typem aspołecznym, nie lubię spotykać się z ludźmi, ani z nimi rozmawiać. Nigdy nie mam tematów na rozmowy, nawet jeśli ktoś się ze mną zaprzyjaźnił, ta relacja bardzo