Wstecz

Partner mi uniża, nie zajmuje się własną córką, nie pochwala terapii. Jak mu pomóc?

Od pewnego czasu w moim związku jest kryzys. Mieliśmy bardzo trudny czas: ciąża, budowa domu, zmiana pracy i studia. Dużo się tego nałożyło. Obecnie już jest luźniej, ale nie potrafię dogadać się z partnerem. Potrafi nadmiernie dbać o dom. Robi awantury o błahe sprawy: bo gdzieś lekko zabrudziła się ściana albo kot usiadł na kanapie i zostawił trochę sierści. Nie mogę w domu nic robić, bo "nie umiem i nie robię tego na 100%". Przestało mi zależeć, żeby cokolwiek robić w domu, bo za cokolwiek się nie wezmę słyszę krytykę. W weekendy śpi do 12, a potem przez cały dzień siedzi w komórce lub ogląda tv. To samo po pracy. Do mnie ma pretensje jak raz na jakiś czas zajrzę do komórki. Nie zajmuje się córką. Jak idę do pracy lub np. do lekarza to nie mogę jej z nim zostawić, bo on musi odpocząć. Nie bawi się z nią, bo jest zajęty siedzeniem na kanapie. O spacerach i wspólnym spędzaniu czasu razem też nie ma mowy. Od czasu porodu (czyli prawie 2 lata) tylko 2 razy spędzaliśmy czas w 3 i raz poszedł z nią sam na spacer. Do tego doszło, że codziennie musi wypić jedno piwo (bo mu się po pracy należy). No i jak ma wolne to lubi sobie zapalić coś zielonego od rana. Twierdzi też, że wszyscy wszystko robią źle i on musi wszystko kontrolować. Wszystko musi być tak jak on to sobie wymyśli. Dosłownie - często słyszę, że mam się domyślać. Słyszę jego ust ciągłe narzekanie na wszystko ona wszystkich. Odbiera mi to energię. Brak jest czułości, brak spędzania czasu razem. Nigdy nie podobają mu się pomysły na wspólne spędzanie czasu. O urodzinach też zapomniał. A jak się obroniłam to nawet nie pogratulował. Na terapię nie chce iść, bo twierdzi, że to pranie mózgu i nabijanie kasy psychoterapeutom. Mojej terapii też nie pochwalał, więc chodziłam w tajemnicy. Jak mogę mu pomóc? Jak z nim rozmawiać, skoro on nie chce słuchać i wie wszystko lepiej. Twierdzi, że to we mnie jest cały problem. Nie chcę go zostawić, tylko pomóc mu, bo wiem, że ma problem. Nie mam już niestety pomysłu.

Avellana

w zeszłym miesiącu
Katarzyna Waszak

Katarzyna Waszak

Dzień dobry!

Z Pani informacji wynika, że nie czuje się Pani dobrze w związku partnerskim. Brakuje Pani czułości, wspólnego spędzania wolnego czasu, komunikacji. Partner nie dba o zaspokajanie potrzeb Pani oraz dziecka. Nawet na terapię chodzi Pani w tajemnicy. Równocześnie napisała Pani, że to partnerowi chce Pani pomóc, a nie zatroszczyć się o siebie i dziecko. Tylko, że to on musi chcieć skorzystać z pomocy, z psychoterapii. Nie da się nikogo do tego zmusić. Poza tym z tekstu wynika, że wkrada się uzależnienie od alkoholu, a może i marihuany. A to wskazywałoby na to, że jest Was troje w relacji - Pani, partner i używka. Może to wpływać na opisane zachowania.

Zachęcam do zadbania o siebie. Warto porozmawiać z partnerem o swoich oczekiwaniach, niezaspokojonych potrzebach. Jak to jest, że przez 2 lata tylko dwukrotnie spędzaliście czas we troje, że zgadza się Pani na rezygnację ze swoich pragnień, bo musi tak być, jak ktoś chce. Jakie są Pani wyobrażenia na temat przyszłości, relacji, wychowywania dziecka? Proszę spróbować poodkrywać to na psychoterapii. Ważne, czego Pani chce. Życzę Pani, aby nie opuszczała siebie, przyglądała się sobie z troską.

Powodzenia

Katarzyna Waszak - psychoterapeuta

w zeszłym miesiącu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne