Left ArrowWstecz

Jak radzić sobie z nadmiernym przejmowaniem się opinią innych i unikać nieporozumień w relacjach z przyjaciółmi

Mam problem ostatnio cały czas się wszystkim przejmuje kto co powie co o mnie myśli i czy jest zły na mnie nie mogę przestać o tym myśleć i jak ostaną inaczej się zachowuje to jest zła i mówie za dużo powiedziałam dla koleżanki o problemem odnośnie grupy znajomych z klasy a ona to odrazu powiedziała dla mojej przyjaciółki która również jest zamieszana w tą sytuację powiedziała żebym tak nie robiła ale to już jest druga taka sytuacja co mam zrobić w takiej sytuacji ? Już nic nie mówic dla tej koleżanki
User Forum

Olivia

5 miesięcy temu
Joanna Łucka

Joanna Łucka

Olivia, 

z tego, co rozumiem, przeżywasz ostatnio spore obawy i lęk związane między innymi z kontaktami społecznymi - z klasą i Twoimi koleżankami. To bardzo trudny etap, bo tak jak piszesz - niejednokrotnie pada się ofiarą plotek, obgadywania, czy dziwnych komentarzy. To zrozumiałe, że w takiej sytuacji odczuwasz dyskomfort! 

Piszesz także, że ostatnio wszystkim się przejmujesz i to wpływa na Twoje codzienne funkcjonowanie. Zamartwianie się i tak zwany overthinking są niezwykle męczące i potrafią mocno zmieniać nasze zachowanie, bo siada nam nastrój i moce przerobowe, żeby to wszystko ogarnąć. 

Myślałaś może o skorzystaniu z konsultacji u psychologa? Na pewno taka osoba jest w Twojej szkole. To potrafi bardzo pomóc. Sama też pracuję także w szkole średniej i drzwi się u mnie nie zamykają, a wiele osób przychodzi z trudnościami zbliżonymi do tego, co opisałaś w wiadomości. Najczęściej udaje nam się znaleźć rozwiązanie, ale co najważniejsze - także ulgę :) 

Zachęcam Cię do rozważenia pójścia na chociaż jedno takie spotkanie. 

Trzymam za Ciebie kciuki, a Ty trzymaj się ciepło!
Wszystkiego dobrego :) 
Joanna Łucka 
psycholożka 

5 miesięcy temu
Anastazja Zawiślak

Anastazja Zawiślak

Dzień dobry Olivia,

To, co opisujesz, wskazuje, że przejmowanie się opinią innych i lęk przed ich reakcją mogą wynikać z potrzeby akceptacji i obawy przed odrzuceniem – co jest bardzo naturalne. Jednak, gdy takie myśli zaczynają dominować, warto zastanowić się, jak sobie z nimi radzić i tu postaram się Ci pomóc. 

Po pierwsze, pamiętaj, że nie jesteś odpowiedzialna za to, jak inni interpretują Twoje słowa czy zachowanie. Każdy ma swoje uczucia i spojrzenie na sytuację, ale to nie oznacza, że musisz brać na siebie ich reakcje. Ćwiczenie dystansowania się od takich myśli może pomóc, np. zadając sobie pytanie: „Czy to, co myślę, na pewno jest faktem, czy tylko moją interpretacją tej sytuacji?”

Co do sytuacji z koleżanką – dobrze, że zauważasz, jak to wpłynęło na Twoje relacje. Możesz spróbować porozmawiać z nią otwarcie i powiedzieć, że chcesz unikać takich sytuacji w przyszłości. Jednocześnie, jeśli czujesz, że niektóre tematy nie powinny być poruszane z nią, dobrze jest zaufać swojej intuicji i na razie zachować je dla siebie lub omówić z kimś, komu bardziej ufasz.

Pamiętaj – każdy uczy się na błędach i masz prawo do rozwoju😊

 

Pozdrawiam,

Anastazja Zawiślak

Psycholog

5 miesięcy temu
Emilia Jędryka

Emilia Jędryka

Olivio,

To, co opisujesz, jest naprawdę trudne – z jednej strony próbujesz sobie radzić z emocjami, z drugiej czujesz, że Twoje działania mogą przynosić niechciane skutki. To bardzo ludzkie i naturalne, że przejmujesz się tym, co inni myślą, zwłaszcza jeśli sytuacja dotyczy relacji w grupie znajomych. Relacje są dla nas ważne, a kiedy czujemy, że coś może pójść nie tak, pojawia się stres i niepokój.

Po pierwsze, warto dać sobie chwilę na oddech i przypomnieć sobie, że każdy popełnia błędy – to część życia i nauki. Ważne, że zastanawiasz się, co możesz zrobić, aby podobne sytuacje nie powtarzały się w przyszłości.

Jeśli masz poczucie, że potrzebujesz wsparcia, zawsze warto porozmawiać z kimś, kto spojrzy na sytuację z dystansu – np. zaufanym dorosłym, psychologiem czy inną bliską osobą.

To, że teraz myślisz o tym, jak postąpić lepiej, jest już dużym krokiem do przodu. Pamiętaj, że relacje to coś, czego się uczymy, i każdy czasem czuje się w nich pogubiony. Daj sobie przestrzeń na błędy, ale też na wyciąganie z nich wniosków. 💛

Życzę Ci wszystkiego dobrego i dużo siły,

psycholog 

Emilia Jędryka

5 miesięcy temu
Irena Kalużna-Stasik

Irena Kalużna-Stasik

Dzień dobry Oliwia!

Słyszę, że to jest dla Ciebie trudna sytuacja, która wywołała w tobie niepokój i lęk. Twoje obawy i przejmowanie się opinią innych są bardzo ludzkie, rozumiem że twoje relacje rówieśnicze są dla Ciebie ważne.  Nie masz kontroli nad tym, co inni o Tobie myślą. Masz jednak kontrolę nad swoim zachowaniem i reakcjami. Jeśli masz wrażenie, że nadmiernie przejmujesz się opinią innych i to wpływa na Twoje życie, warto porozmawiać ze specjalistą. Może to być też okazja do poznania technik radzenia sobie z lękiem i pracy nad pewnością siebie. Pamiętaj, że budowanie relacji i uczenie się, jak sobie radzić w trudnych sytuacjach, to proces.

Życzę odwagi abyś mogła zadbać o siebie!

Irena Kalużna-Stasik - psycholog

5 miesięcy temu
Katarzyna Waszak

Katarzyna Waszak

Dzień dobry!

Z tego, co czytam, wnioskuję, że towarzyszy Ci lęk. Rozumiem, że pragniesz akceptacji i lękasz się odrzucenia. Mam wrażenie, że bardziej skupiasz się na drugim człowieku i tym, co o Tobie pomyślał i powiedział, niż na tym, co czujesz w związku z tym. Opuszczasz siebie, traktując zdanie innych ludzi na Twój temat jak wyrocznię. Tymczasem to tylko ich opinia. Dlaczego ma tak bardzo wpływać na Twój nastrój, Twoja wartość się nie zmienia bez względu na zdanie drugiej osoby. Czy widzisz swoje mocne strony, swoje zalety? Może warto spotkać się na konsultację u psychologa lub psychoterapeuty...

Warto dbać o relacje. Myślę, że jednym z aspektów dobrego funkcjonowania w grupie jest komunikacja. Spróbujcie szczerze porozmawiać, ustalić jakieś zasady. 

Pozdrawiam

Katarzyna Waszak

5 miesięcy temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Nadmiernie myślę i wracam do tego, co zrobiłam/powiedziałam itp. - przejmuję się opinią innych. Jak sobie radzić?
Co można próbować robić, żeby aż tak bardzo nie przejmować się opinią innych i nie mieć tzw. "second thoughts" po zrobieniu/powiedzeniu czegoś? Czasami mam takie coś, że komentując coś sarkastycznie lub robiąc coś co mi sprawia przyjemność/nie robiąc czegoś czego ktoś ode mnie oczekuje mam później wyrzuty sumienia czy aby na pewno postąpiłam dobrze. Lubię siebie w takiej wersji kiedy to ja jestem dla siebie najważniejsza, a to poczucie winy mnie dobija i sprawia, że się po prosto źle z czymś czuję i zadaję sobie pytania czy może to już nie jest bycie samolubnym.
Nie umiem poradzić sobie z prowadzeniem kontaktów międzyludzkich. Przejmuję się opinią, uważam siebie za odludka. Zaburza to moje studia.
Od ponad roku prokastrynuję i nie mogę się zmusić do rysowania, ostatnio nie mam siły nawet na inne pasje, zaczęłam studia, ale nie wiem czy dam radę, bo mam problemy w kontaktach z ludźmi czasem( nie umiem i boję się wyrażać własne zdanie, a gdy myślę o tym, żeby to zrobić to wali mi serce, często mówię wtedy, gdy się zmuszę do wyrażenia swojej opinii - wolniej, bo myślę w tym czasie, co ta osoba sobie myśli, czasem nawet ruchy mi się spowalniają, obraz mi się na parę sekund zamazuje, ale rzadko( gdy pracuję w żabce), czuję, że nigdzie nie pasuję, nie spotykam się ze znajomymi, bo jestem trochę odludkiem, objadam się ( ze stresu chyba),co mam zrobić?
Mam poczucie, że każdemu się nie spodoba, co mówię, co sądzę. Mój chłopak tak się zachowuje.
Hej, od jakiegoś czasu mam straszny kryzys, jeśli chodzi o moje zachowanie. Mam wrażenie, że wszystko robię źle i że każdy ma się o co do mnie przyczepić, chłopak, że np. mam swoje zdanie, rodzice, że powiem coś, czego nie powinnam. Nie wiem co mam zrobić, ponieważ, gdy ktoś powie mi coś na mój temat, jeśli chodzi, np. o chłopaka, że jest zły, że wyrażam swoje zdanie, to odrazu mam łzy w oczach i muszę wyjść do innego pomieszczenia i się uspokoić. Co myślicie czy to ze mną jest coś nie tak, czy z nim, że nie rozumie, że każdy może mieć swoje zdanie, a nie takie samo jak on . Takie sytuacje bardzo wpływają na moje samopoczucie, jeśli chodzi o np. odwagę, gdy spotykam się później ze znajomymi, mam wrażenie, że coś powiem i odrazu się to komuś nie spodoba. Mam wrażenie, że to może być spowodowane tym, że w podstawówce byłam dręczona- co o tym sądzicie ?
Jak radzić sobie z nadmiernymi myślami i lękiem w związku?

Witam, 

od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.

Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trzeciego jak gdyby nigdy nic jestem cały w skowronkach i pewny uczuć. Tak samo do rzeczy związanych ze mną — najprostsze czyny, które zrobię, niewinne i nic nieznaczące potrafią przerodzić się w coś tragicznego i poważnego, co wpędza mnie w lęk i poczucie winy. Tak samo z czynami mojej partnerki.

Zawsze pojawiają się w mojej głowie najczarniejsze scenariusze co do sytuacji, w których brała ona udział. 

Zastanawiam się, z czym może być to związane i czemu tak się dzieje i jak temu zaprzestać?

Dziękuję bardzo za wszystkie odpowiedzi.

Jak radzić sobie z zazdrością o przyjaciółkę?

Dzień dobry,

nie radzę sobie z zazdrością o przyjaciółkę. 

Ilekroć widzę, że była gdzieś ze swoją najlepszą przyjaciółką to się wściekam. Jak jej ostatnio mówiłam, że mnie olewa, to ona używa mojej choroby (choruję na padaczkę), jako wymówki, przez co zazdrość tylko się u mnie pogłębia. 

Ostatnio wiele łez przez nią wylałam. Co robić?

Jak radzić sobie z podejrzliwością i nieufnością?

Mam wrażenie, jakbym żył w świecie pełnym podejrzliwości, która zaczyna mnie przytłaczać. Myślę, że ludzie wokół mnie skrywają jakieś ukryte intencje, nawet jeśli nie ma na to dowodów. Ta nieufność psuje moje relacje z innymi, przez co staję się zamknięty i odizolowany. Czuję się jakbym był w ciągłym stanie alarmowym, analizując każde słowo i gest innych... to naprawdę męczące. Chciałbym dowiedzieć się, jak mogę podjąć pracę nad tymi trudnościami i jakie kroki powinienem podjąć, by odzyskać spokój umysłu. Wiem, że samotne radzenie sobie z tym może być trudne, dlatego szukam profesjonalnej pomocy. 

Jak poradzić sobie z konfliktem z przyjaciółką z powodu nieporozumienia
dzień dobry mam na imie Aniela mam 14 lat niedawno dostałam wiadomość od mojej przyjaciółki że nie chce mieć ze mną kontaktu bo wygadałam się co się dzało na obozie 2 lata temu nie mam za wiele znajomych i jestem pewna że nikomu tego nie powiedzałam a przynajmnej tak myśle teraz ona chce się ze mną spotkać to wyjśnić a ja się bardzo boje tego .
Jak radzić sobie z oszczerstwami sąsiadów i negatywnymi myślami o sobie
Jak radzić sobie z oszczerstwami sąsiadów którzy mówią nie prawdę na mój temat . Bardzo się tym.przejmuje moja głowa ciągle o tym myśli . Dostaje czasami myśli że jestem nie dobra osoba
Jak poradzić sobie z nagłym ochłodzeniem relacji z przyjaciółką?

Ostatnio moje relacje z koleżanką znacznie się pogorszyły. Przestała do mnie pisać prywatnie, nawet jeśli coś ode mnie chce, to pisze przez grupę, a moje wiadomości ma w głębokim poważaniu. W relacji "na żywo" jakoś zobojetniałem w jej oczach, nie ma już uśmiechu na przywitanie ani nic. Dzisiaj mnie nawet zignorowała zupełnie i się nie przywitała. Podobnie jak ona dla mnie, tak ja dla niej byłem "głównym" znajomym. Wiem, że ma chłopaka i zna się z nim co najmniej od roku. Przyznam, że mi się podoba, ale nigdy jej tego nie okazywałem, żeby nie psuć relacji... a jednak. nie wiem, co zrobić.