Jak wspierać dziecko z dysleksją w nauce i budować pewność siebie?
W jaki sposób można wspierać dziecko z dysleksją w nauce, aby poczuło się pewniej? Córka coraz bardziej wstydzi się podchodzić np. do tablicy podczas zajęć, ponieważ boi się, że dzieci będą się z niej śmiać, że trochę dłużej zajmuje jej przeczytanie czy rozwiązanie zadania. Bardzo mi jej szkoda, jednak metody z ośrodka nie sprawdzają się.
Czy są jakieś naprawdę sprawdzone metody, które ułatwią jej pracę?
Alicja

Karolina Kądziołka
Dzieci z dysleksją mogą rozwijać swoje umiejętności, ale kluczowe jest dostosowanie metod nauki i wzmacnianie ich poczucia własnej wartości. Warto podkreślać, że każdy ma mocne strony i poszukać ich wspólnie z córką. Ważne, aby skupiać się na budowaniu pewności siebie i pozytywnych wzmocnieniach dotyczących tego, w czym córka jest dobra- a na pewno jest takich rzeczy baaardzo dużo :)
Istnieją również sposoby na naukę, które są dostosowane do dysleksji, np. technika kolorów, aplikacje wspierające naukę, metoda multisensoryczna.
Istotne jest też nauczenie córki strategii radzenia sobie z presją - np. „Jeśli nie zdążę przeczytać, mogę poprosić o chwilę lub podzielić tekst na mniejsze fragmenty.”
Na pewno warto byłoby rozważyć współpracę z nauczycielem. Można porozmawiać z nim o dostosowaniu metod pracy (np. więcej czasu na zadania, inny sposób oceniania) lub zapytać, czy córka może mieć dłuższy czas na odpowiedzi lub inne formy prezentacji wiedzy.
Życzę wszystkiego dobrego,
Karolina Kądziołka, psycholog

Kamila Dżaman-Wojtusik
W szkole, gdzie pracuję, sprawdza się poinformowanie klasy o trudnościach, z jakimi mogą borykać się uczniowie z dysleksją, dysgrafią itp. Często uczniowie nie wiedzą, czym jest dysleksja, jak funkcjonuje uczeń posiadający opinie.
Warto również porozmawiać z wychowawcą i nauczycielami przedmiotu, w jaki sposób realizowane są dostosowania, wynikające z opinii Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Wywoływanie do tablicy lub czytanie na forum można obejść na inne sposoby, warto porozmawiać na ten temat z wychowawcą. Córka powinna mieć więcej czasu na testach lub mniejszą ilość materiału. Dużym wsparciem dla niej byłaby nauka z drugą osobą w domu, wspólne czytanie lektury ( lub słuchanie audiobooka) robienie opracowań, „ściągawek”, można korzystać z różnych aplikacji ułatwiających czytanie i pisanie np. Dyktanda.pl, Fiszoteka. Psycholog szkolny mógłby porozmawiać z córką, wesprzeć ją na terenie szkoły, popracować nad podniesieniem samooceny, mocnych stron dziecka.
Warto też pokazać córce wybitnych ludzi kultury i nauki, którzy byli dyslektykami:) A. Einstein, Da Vinci, Ch. Andersen, Steve Jobs, Walt Disney, dysleksja nie przeszkadza w osiągnięciu sukcesu, często dyslektycy to osoby kreatywne, myślące nieszablonowo i innowacyjnie!
Życzę sukcesu i trzymam kciuki.
Kamila Dżaman-Wojtusik
Psycholog

Jagoda Jucha
Dzień dobry,
Wspieranie dziecka z dysleksją wymaga wielowymiarowego podejścia, które pomoże budować pewność siebie córki.
Oto kilka sprawdzonych metod:
1. Budowanie poczucia wartości poza nauką: wspieranie rozwijania pasji i talentów córki w obszarach, gdzie czuje się pewniej (sport, sztuka, muzyka); celebrowanie jej sukcesów w każdej dziedzinie, nie tylko w nauce; podkreślanie, że dysleksja wpływa na sposób uczenia się, ale nie określa jej inteligencji ani wartości
2. Praktyczne strategie w nauce: korzystanie z kolorowych zakładek, linijek ułatwiających czytanie; ćwiczenie z córką w domu - czytanie na głos w bezpiecznym środowisku; metody multisensoryczne jak Metoda Davisa czy metoda Ortona-Gillinghama
3. Współpraca ze szkołą: rozmowa z nauczycielami o alternatywnych formach odpowiedzi (np. ustne zamiast pisemnych); wydłużenie czasu na wykonanie zadań; zastanowienie się wspólnie z nauczycielem nad systemem dyskretnych sygnałów, gdy córka potrzebuje pomocy
Kluczowe jest znalezienie równowagi między wsparciem a budowaniem samodzielności. Każde dziecko z dysleksją jest inne, więc wypracowanie zestawu technik, które najlepiej sprawdzą się u Pani córki, może wymagać czasu.
Pozdrawiam,
Jagoda Jucha

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Witam, Chciałabym skonsultować się z psychologiem w sprawie córki 10 lat. Przybliżę sytuacje. Dziecko nie widziało ojca od 5 lat, również brak kontaktu. Prawa zostały odebrane poprzez sąd ojcu. Dzisiaj była sprawa o alimenty i sędzia zaproponowała, aby córka się z nim spotkała. Wsiadaliśmy do aut
Dzień dobry,
od 5 dniu biorę Medikinet cr 10 mg.
Od pierwszego dnia poczułem, że szum uszny, którego nabawiłem się 10 lat temu na koncercie, zwiększają swoją intensywność. Zazwyczaj słyszę je tylko w bardzo cichym pomieszczeniu, np. przed snem, ale po leku są trochę głoś
Czy jest sens i będzie to dobre dla 2-letniego dziecka, aby matka, która nie ma kontaktu z dzieckiem, pisała listy?
Czy dziecko w tym wieku rozumie przekaz listowny?
Czy taka forma kontaktu pozytywnie wpłynie na kontakt matki z dzieckiem?
Ogólnie to mam prawie 15 lat. Przez długi czas w szkole mnie wyzywali (i dalej to robią) pewnego dnia miałam dosyć tego i chciałam się postawić, ale powiedziałam o słowo za dużo, chociaż nie jest mi przykro z tego powodu, po prostu, gdybym tego nie powiedziała, prawdopodobnie nie zaczęliby mi gro
Mój tata ma zdiagnozowanego Alzheimera od roku. Na początku były to tylko drobne zapomnienia – klucze, telefon, nazwy miejsc. Teraz coraz częściej gubi się w czasie. Wczoraj zapytał mnie, czy jutro jedziemy na święta, chociaż mamy luty.
Lekarz przepisał mu leki, ale szczerze mówiąc,
W moim życiu niedawno zaistniały nowe dowody i napotkałem trudność, która mnie przerasta, utraciłem rodzinę, dom, i pieniądze to trzecie nie jest dla mnie nic nieznaczące i nie ważne, pracuje, by spłacać kredyty, pracuje, by się czymś zająć, pracuje, by kiedyś coś po mnie zostało, ale napotkałem
Witam, syn 12 lat zmaga się z depresją, myślę, że od około roku. Choruje przewlekle na WZJG spadki nastroju prędzej występowały głównie podczas zaostrzenia choroby i dolegliwości bólowych. Dopiero 3 tygodnie temu została rozpoznana depresja i wdrożone leczenie. Prędzej jego zachowanie było tłumac
Mój dziadek ma Alzheimera od dwóch lat. Na początku był po prostu bardziej zapominalski i zdezorientowany, ale ostatnio coś się zmieniło. Zaczął być podejrzliwy wobec nas, swojej rodziny. Kilka dni temu oskarżył babcię, że schowała mu portfel, chociaż leżał na stole obok niego. Były też momenty,
Cześć, mam pytanie - Jakie są pierwsze objawy FAS u niemowląt i małych dzieci? Mam siostrę, która urodziła synka 6 miesięcy temu. Mały niby zdrowy, ale coś mi nie daje spokoju. On jakoś inaczej patrzy, czasem jakby w ogóle nie reagował na dźwięki, a czasem płacze bez powodu i nie da się go uspoko
Cześć, mam 15 lat i co powiedzieć mamie, żeby wypisała mnie od psychiatry? Nie chce chodzić już do psychiatry, od dwóch tygodni czuje się lepiej i poprawiłam kontakt z rodziną, mam więcej siły i wychodzę z pokoju. Nie wierzy mi, że już jest lepiej.
Kilka dni temu rozmawiałam ze znajo
Dzień dobry, Jestem studentką pierwszego roku medycyny, mam 19 lat i ADHD (zdiagnozowane od niedawna). Jestem też kinestetykiem i w dużo mniejszym stopniu wzrokowcem.
1. Czy uczelnie medyczne mają jakieś dostosowania dla takich ludzi jak ja? Jak tak, to jakie konkretnie i w czym mogą
Witam, czy osoba z ilorazem inteligencji 60-65, jest w stanie nauczyć się czytać, pisać, liczyć oraz wykonywać obowiązki dnia codziennego?
Witam. Mam 28 lat i według siebie powinienem był zostać odroczony od obowiązku szkolnego, ale nie zostałem. Przeglądając swoje dawne opinie z poradni, to na początku zerówki jak zostałem zbadany, to wypadłem negatywnie ze względu na znacznie obniżoną koncentrację i niedojrzałość emocjonalną, jest
Bezsenność mnie dobija, odkąd zdiagnozowali u mnie Parkinsona. Niby wiem, że to typowe przy tej chorobie, ale no błagam, kto może tak funkcjonować?! Próbowałam medytacji, relaksacji, liczenia owiec, cokolwiek – a efekt? NIC. Budzę się w środku nocy, a potem leżę, patrzę w sufit i wkurzam się, że