Odpowiedz jako specjalista
WsteczJak pomóc dziecku przezwyciężyć lęk przed ciemnością i problem z zasypianiem?
Od pewnego czasu widzę, że mój syn ma coraz większe problemy z zasypianiem, bo boi się ciemności.
Każdego wieczora, gdy przychodzi czas na sen, zaczyna robić się niespokojny i nawet płacze, gdy tylko gaszę światło.
Wiem, że lęk przed ciemnością to dość powszechny problem wśród dzieci, ale nie chcę, żeby przejął nad nim kontrole.
Naprawdę nie chciałbym, żeby jego lęki miały długotrwały wpływ na jego rozwój i samopoczucie. Będę bardzo wdzięczny za wszelkie porady.
Piotr
9 miesięcy temu
Katarzyna Kania-Bzdyl
Drogi Piotrze,
Ile syn ma lat?
Sugerowałabym, aby tego światła nie gasić, lecz zostawać z nim przy zasypianiu, a kiedy już masz pewność, że śpi to dopiero wtedy gasić światło. Mam tu na myśli lampkę w pokoju, nie taką główną lampę. To na początek.
Pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
9 miesięcy temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Martyna Jarosz
Dzień dobry Panie Piotrze,
brakuje informacji, w jakim wieku jest Pana syn. Lęk przed ciemnością pojawia się u dzieci mniej więcej w okolicach 3 roku życia i jest tzw. lękiem rozwojowym, a więc takim, który jest naturalny i towarzyszy większości dzieci.
Pomocny może być kontakt z psychologiem dziecięcym, który przeprowadzi z Panem wywiad rozwojowy, zapyta o kontekst objawów i zaproponuje odpowiednie sposoby/metody dostosowane do wieku dziecka.
Mogę przekazać kilka wskazówek, na co warto zwrócić uwagę.
1. Proszę pokazać dziecku, że strach jest czymś normalnym, że dotyczy każdego z nas. Warto opowiedzieć synowi tym, czego Pan bał się w dzieciństwie np. pająki, myszy itd.
Ważne jest, by nie wspominać o rzeczach, które w oczach tak małego dziecka są często zbyt trudne i mogą potęgować lęk (choroby, wojna).
2. Relaksujące czynności, np. czytanie bajki, słuchanie spokojnej muzyki mogą pomóc w zrelaksowaniu się przed snem.
3. Proszę nie porównywać dziecka z innymi dziećmi, może wywołać to u niego poczucie wstydu.
4. Warto porozmawiać z synem o tym, czego się boi, żeby miał czas i przestrzeń opowiedzieć o swoich obawach.
5. Przyjrzałabym się bajkom, jakie ogląda syn, co czyta, co ogląda (w zależności ile ma lat).
6. Nauka radzenia sobie ze strachami i lękami, np. gry planszowe czy w narysowanie strachu i dorysowanie mu śmiesznych elementów, jak karykaturalne uszy czy włosy.
7. Lampka nocna w pobliżu łóżka i z łatwy dostępem do włącznika może zapewnić poczucie spokoju i bezpieczeństwa.
Trzymam mocno kciuki za Pana i Pana syna!
Pozdrawiam serdecznie
Martyna Jarosz
psycholog
9 miesięcy temu
Zobacz podobne
Jak pomóc 15-latkowi z przygnębieniem i stresem spowodowanym presją rówieśników i oczekiwaniami
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany przez grupę, a z drugiej musi sprostać wymaganiom szkoły.
To wszystko go przytłacza, a ja nie wiem, jak mogę mu pomóc skutecznie. Bardzo mi zależy, żeby czuł się wspierany, ale jednocześnie nie chciałbym, żeby czuł jeszcze większą presję z mojej strony. Myślę, jakie metody mogłyby pomóc mu w radzeniu sobie ze stresem w takich sytuacjach?
Dziękuje
Jak wspierać dziecko z lękami?
Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.
Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć.
Próbuję być dla niego wsparciem, ale czuję, że dotychczasowe metody nie są skuteczne. Czy ktoś mógłby doradzić, jakie podejścia są dobre w pracy z dzieckiem, które zmaga się z lękami? Próbowałem rozmawiać z synem o jego uczuciach, ale często ma problem z otworzeniem się, co nam to utrudnia.
Jakie kroki mogę podjąć, żeby stworzyć dla niego bezpieczne i wspierające środowisko? Wiem, że każdy młody człowiek jest inny, ale może istnieją sprawdzone strategie, które pomagają w takich sytuacjach.
Czy terapia rodzinna pomogłaby nam, jako rodzinie lepiej zrozumieć, jak wspierać syna? Jakie pytania powinienem zadać sobie i jemu, żeby zrozumieć źródło jego lęków?
Dziękujemy
Syn, 12 lat, boi się szkoły i spotkań z przyjaciółmi, a ja nie wiem, jak mu pomóc.
Ostatnio zauważyłem, że mój syn, lat 12, coraz częściej unika sytuacji, które wcześniej nie sprawiały mu problemu. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami wywołuje u niego silny lęk, a ja nie wiem, jak mu pomóc. Próbowałem rozmawiać z nim o tym, ale często zamyka się w sobie. Zastanawiam się, czy powinienem bardziej skupić się na budowaniu jego poczucia własnej wartości i pewności siebie, czy raczej na jakichś przyjemnościach i aktywnościach, które lubi, które pomogą mu radzić sobie z lękiem w danej chwili. Rozumiem, że każde dziecko jest inne, ale może istnieją uniwersalne zasady, które mogą pomóc w takich sytuacjach.
Jak pokonać lęk przed przytyciem?
Czuję, że strach przed przytyciem zaczyna codziennie mnie zamęczać. Każdego dnia boję się dodatkowych kilogramów, a jedzenie, które kiedyś było przyjemnością, teraz tylko mnie stresuje. Zaczynam unikać niektórych produktów, bo wydają mi się „złe” albo „groźne”, i zauważyłam, że coraz bardziej krytycznie patrzę na swoje ciało. Nie ma szans, żebym zjadła cokolwiek z McDonalda czy nawet kostkę czekolady. Jem tylko warzywa, czasem lekkie mięso, już mam tego dość.
Naprawdę chciałabym odbudować zdrową relację z jedzeniem i nauczyć się akceptować siebie. Tylko nie wiem, od czego zacząć.
Jak wspierać dziecko z lękiem przed szkołą?
Coraz częściej zauważam, że moja córka naprawdę boi się chodzić do szkoły, co mnie martwi. Każdego ranka ten lęk wydaje się rosnąć, a próby uspokojenia pomagają tylko na krótko.
Rozmawiałam z dzieckiem o jej uczuciach i obawach, ale często się wycofuje albo mówi, że nie wie dokładnie, co ją przeraża. Czy ktoś mógłby mi polecić metody, które pozwolą mi lepiej zrozumieć te lęki? Czy warto porozmawiać o tym z nauczycielem? Co mu powiedzieć?
Zosia ma koleżanki, nawet jedną najlepszą, więc to raczej nie w tym problem.
Jak pomóc jej odzyskać pewność siebie, by przestała płakać?
Chcę ją wspierać, ale też nie przygnieść opiekuńczością.
Będę wdzięczna za każdą radę i wskazówkę.
Okres dojrzewania - co warto wiedzieć o zmianach i wyzwaniach
Okres dojrzewania to wyjątkowy i wymagający etap zmian fizycznych, emocjonalnych i społecznych. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla nastolatków, ich rodziców i opiekunów, by lepiej radzić sobie z wyzwaniami i wspierać rozwój młodego człowieka.