Wstecz

Czuję się jak zła osoba, bo nie umiem wybaczyć ojcu zaniedbywania.

Mój ojciec często zaniedbywał mnie emocjonalnie, w dzieciństwie stosował przemoc psychiczną, czasem fizyczna i nigdy nie chwalił, chodził na imprezy i miał mnie gdzieś, moja matka zresztą też. Teraz ma nową kobiete po śmierci matki i mają razem dziecko- jest super ojcem - i ten widok rozwściecza mnie do czerwoności, nie mogę tego znieść, chce ciągle mu wytykać to, jaki był dla mnie, ale wiem, że to nic nie da. Nie potrafię wybaczyć widząc to ciągle( Mieszkamy razem,) jako 20-letnia osoba czuję się jak to zaniedbywane dziecko patrząc na niego i jak się nim cudnie opiekuje. Męczy mnie to z wiekiem. Tego dziecka tez przez to nienawidzę, czuję sie jak jakaś zła osoba. Pomocy :(;

Ania

3 tygodnie temu
TwójPsycholog

TwójPsycholog

Droga Aniu,

nie musisz wybaczyć ojcu zaniedbywania, przemocy. To ty byłaś dzieckiem i to Ty jesteś Jego córką. Dziecko nie jest za nic odpowiedzialne w stosunku do rodziców, to rodzic jest odpowiedzialny za relację z dzieckiem, niezależnie od tego, ile dziecko ma lat. 

To często krążący mit, że trzeba wybaczać osobom, które nas skrzywdziły. To więc tym bardziej zrozumiałe, że masz z tym trudność. Nie musisz wybaczyć, by funkcjonować zdrowo i czuć się dobrze. 

Dodatkowo obciążasz się myślą, że jesteś złą osobą, bo nie lubisz drugiego dziecka ojca. Po pierwsze, to też mit, że dzieci należy uwielbiać. Po drugie, bo o tym bardziej mowa, zastanów się czy ta nienawiść do dziecka nie jest bardziej skierowana w stronę ojca? Czy nie próbujesz zdjąć swojej nienawiści do ojca, ale ponieważ nie ma gdzie ona 'uciec', trafia na dziecko? A być może odczuwasz silną zazdrość? Postaraj się nazwać jak najwięcej emocji i uczuć, które przejawiają się w Twojej sytuacji. Możesz zrobić to w notatkach. To pozwoli na głębszy obraz siebie, być może zauważysz, co konkretnie kryje się za niektórymi emocjami - konkretne zachowanie ojca/ sytuacja/ jakieś inne zdarzenie?

Szczególnie zachęcam Cię do skorzystania z pomocy, najlepiej, psychotraumatologa_żki. To pozwoli na przepracowanie Twojej historii. Na powrót do zdrowego funkcjonowania i cieszenia się dniem. 

Trzymam kciuki

3 tygodnie temu
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry Aniu,

jest to temat do przepracowania na spotkaniach z psychologiem ze względu na to, że ta sytuacja nie zostanie rozwiązana za pomocą informacji zwrotnych tutaj na forum, lecz jest uciążliwością, która trwa od kilku/kilkunastu lat Twojego życia. Zdecydowanie trzeba będzie zajrzeć do dzieciństwa, wrócić do tego. Zobaczyć, czego nie dostałaś od rodziców i czego brakuje Ci w dorosłości. Pojawiły się z pewnością duże deficyty, które trzeba będzie rozpracować i uzupełnić. Zachęcam Cię do poszukania odpowiedniego specjalisty dla Ciebie, nie poddawaj się :)

Ściskam Cię mocno!

Katarzyna Kania-Bzdyl

3 tygodnie temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne