Odpowiedz jako specjalista
WsteczCzuję się skrzywdzona przez byłego. Ośmieszał mnie, zmieszał z błotem, okłamywał ze swojej zazdrości.
Zostałam skrzywdzona. Mężczyzna był kilka lat mlodszy i ma ojca alkoholika. Ukrywał depresje, choć przyznał na koniec, że to raczej inne schorzenie (jakieś psychiczne). I na sam koniec dowiedziałam się, że spotykał się z inną kobietą, która imponowała mu w dużej mierze pieniędzmi, była młodsza i miała lepszy dom. Okłamywał mnie na każdym kroku... Nie miałam możliwości nawet konfrontacji! Żyłam jak w bajce, a nagle usłyszałam, że do znajomych swoich mnie oczerniał, robił osobę natrętną, ujmował za wygląd, że mam coś z głową itd. Czuję się jak idiotka. Zawsze lepiej radziłam sobie w życiu i był o to zazdrosny, ale jak zaczął znacznie lepiej zarabiać, stałam się, jak to ujmował, tanim samochodem, że mam gorszą pracę od niego itd. Ludzie mają mnie za nikogo, a to on ukrywa chorobe i sobie nie radził w relacjach. Śmiał się ze mnie i udawał macho, chociaż nigdy nie miał przede mną dziewczyny. Co jakiś czas kojarzę jakieś nowe kłamstwa, w mojej głowie "coś" się odkrywa i zaczynam zdawać sobie z tego sprawę. Nie raz budziłam się spocona, koszmary miałam i ta myśl, że ze mnie zakpił i nikt mi nie wierzy, niszczy mnie. Zaczęłam nienawidzić ludzi. Byłam zawsze w porządku, a zostałam wykorzystana, wyśmiana i poniżona. Bez powodu... żeby się popisać.
Daga
2 lata temu
Sandra Laskowska
Cześć,
To naturalne, że czujesz się zraniona i oszukana. Pozwól sobie przeżywać te emocje, ale nie pozwól im zdominować Twojego życia. Twoje uczucia i emocje są zrozumiałe i ważne. Chcę, żebyś wiedziała, że nie jesteś sama i istnieją osoby, które są gotowe Ci pomóc.
Pamiętaj o swojej wartości: To, jak ktoś Cię traktował, nie definiuje Twojej wartości.
Zastanów się nad profesjonalną pomocą: Terapia lub konsultacja psychologiczna może pomóc Ci zrozumieć i przetworzyć Twoje doświadczenia.
Unikaj izolacji: Chociaż może być pokusą unikać ludzi, izolacja może tylko pogłębić Twoje cierpienie. Znajdź bezpieczne środowiska, które Cię zrozumieją i wesprą - rodzinę, przyjaciół. Wsparcie społeczne jest niezmiernie ważne w takich chwilach.
pozdrawiam
Sandra Laskowska
Psycholog
2 lata temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Agnieszka Stetkiewicz-Lewandowicz
Dzień dobry,
z Pani opisu wynika, że ta sytuacja jest dla Pani bardzo trudna. Ma Pani prawo czuć się oszukana i skrzywdzona. Mogą pojawiać się różne emocje od smutku, złości, poprzez żal, poczucie straty, chęć zemsty. Wszystko to jest jak najbardziej normalne i nie musi się Pani obwiniać za takie myśli. Proszę jednak zastanowić się jak te wspomnienia wpływają na Pani życie teraz, czy nie jest tak, że mimo zakończonego związku nadal “mentalnie” Pani w nim jest i przeżywa powtórnie ten stres. Oczywiście dobrze jest przeżyć “żałobę” po utracie relacji, ale na dłuższą metę takie rozpamiętywanie może przynieść więcej szkody niż pożytku. Proszę spróbować poszukać wsparcia w swoim otoczeniu (rodzina, przyjaciele), jeśli mimo to będzie Pani trudno uwolnić się od wspomnień i przykrych emocji sugeruję konsultację ze specjalistą.
pozdrawiam
2 lata temu
Ewelina Czerny
Czasem tak bywa, że osoby wchodzą w związek dla zaspokojenia chwilowych potrzeb i po ich zaspokojeniu pojawiają się inne, co niekoniecznie jest przeżywane świadomie. Moment kiedy pojawia się nadużywanie drugiej osoby, traktowanie przedmiotowe to czas, aby zwrócić uwagę jak to się dzieje, że już po pierwszej negatywnej sytuacji partner nie dostał od Pani żadnej informacji zwrotnej , nie został w tym zatrzymany? Można przypuszczać, że miał przyzwolenie na to skoro tak daleko się posunął . Kiedy pojawia się przemoc psychiczna w związku to jest to czas by się zatrzymać i sprawdzić czy nie wchodzi się w rolę ofiary z jakiegoś powodu bo to nie Pani ma się obwiniać, ale na pewno Pani powinna podjąć pracę nad tym , żeby nauczyć się sprzeciwiać, stawiać granice i nie przyzwalać na wykorzystywanie, nie tylko dawać ale i wymagać tego co sama Pani daje i oczekuje w relacji.
Powodzenia Ewelina Czerny
2 lata temu
Zobacz podobne
Uszkodzenie płata czołowego, antyspołeczne zachowania. Jak sobie pomóc?
Witam, jestem 29 letnim mężczyzną. Od jakiegoś półtorej roku stwierdzam każdego dnia, że z moją psychiką jest coś nie tak, mianowicie zaczęły pojawiać się w mojej głowie myśli, że mógłbym komuś zrobić krzywdę, nie będę owijał w bawełnę, te myśli dotyczą też zabicia kogoś. Na codzień odczuwam wewnętrzne napięcie, z którym nie potrafię sobie poradzić, po prostu czuję jakby rozrywało mnie od środka. Jeszcze dwa lata temu przykładowo mógł leżeć w domu na wierzchu jakiś ostry przedmiot i nie robiło na mnie wrażenia, mógł sobie leżeć, dopóki inni domownicy go nie schowali. Teraz obsesyjnie chowam je do szuflady, a czasami napada mnie takie coś, że przyglądam im się i wyobrażam sobie, że idę komuś ten ostry przedmiot wbić w brzuch. Od kiedy to wszystko się zaczęło, kompletnie się odciąłem z życia społecznego, zacząłem jakby bać się ludzi, nie pracuje, mimo że zanim to się zaczęło pracowałem, całe dnie wolę leżeć w łóżku z przerwami do wyjścia do sklepu. Dodam, że kilka lat temu miałem uraz głowy, po którym stwierdzono uszkodzony płat czołowy,,czytałem, że uszkodzenie to może prowadzić do aspołecznych zachowań. Czy ja jestem jakimś potencjalnym mordercą? Nie chcę skończyć źle, zdaje sobie sprawę, że dzieje się ze mną coś niedobrego, bardzo proszę o pomoc, bo już nie wytrzymuje ze sobą, nigdy wcześniej nie miałem takich fantazji o agresji do ludzi.Czy mnie można pomóc ?
Jak pomóc przyjacielowi w kryzysie psychicznym?
Ostatnio widzę, że mój dobry kumpel przechodzi coś, co wygląda na nagły kryzys psychiczny. Zawsze był niesamowicie pełen energii i optymizmu, a teraz jakby nagle wycofał się, stał się apatyczny i widać, że coś go przygniata.
Zauważyłem, że unika kontaktu, często się izoluje i ma problemy z koncentracją. Dla mnie to trudne, bo nie wiem, jak najlepiej mu pomóc, a nie chcę go też przytłaczać swoją obecnością.
Myślę, jak mogę lepiej zrozumieć, co przeżywa i w jaki sposób mogę być dla niego wsparciem. Czy powinienem go zachęcać do rozmowy o tym, co się dzieje, czy może lepiej dać mu przestrzeń, poczekać aż sam sobie z tym poradzi?
Jestem naprawdę zaniepokojony i chcę zrobić wszystko, co w mojej mocy, żeby mój przyjaciel przeszedł przez tę ciężką sytuację. Każda wskazówka lub rada będzie dla mnie na wagę złota.
Witam, jestem ofiara przemocy domowej, tylko nie wiem, jak z tego wybrnąć.
Witam, jestem ofiara przemocy domowej, tylko nie wiem, jak z tego wybrnąć. Mam z nim syna, chce mnie zamknąć w psychiatryku, żeby sąd mnie ubezwłasnowolnił i żeby odebrali mi dzieci. Nie mam już siły na nic.... Jak sobie mogę pomóc, żeby się ie ratować, a za chwilę dzieci. Nie mam pieniędzy, utrzymuje się z alimentów na dziecko, nie mam mieszkania, nie mam nic. Odsunął ode mnie wszystkich. Nawet opieka i kurator nie są w stanie mi pomóc. Chcę pomocy, naprawdę chcę pomocy, bo już nie daje rady z tym człowiekiem... Jak w takich warunkach mają się dzieci wychowywać, naprawdę nie wiem, co mam robić.....
Jak uratować związek?
Witam, chciałbym uratować swój związek przed rozpadem, nie wiem co robić?
Od jakiegoś czasu córka pisze z jakimś starszym chłopakiem
Mam problem z córką 15 letnia. Dowiedziałam się od mamy przyjaciółki (Ola) mojej córki, że od jakiegoś czasu córka pisze z jakimś starszym chłopakiem. Przyjaciółka martwi się i nią, ponieważ ten chłopak pisał do niej, żeby przestała zajmować czas mojej córce, bo ona nie ma wtedy czasu dla niego. Po rozmowie z córką okazało się, że chłopak ma niby 18 lat, ale ja mam obawy, że córka kłamie. Prosiłam o zakończenie znajomości, ale myślę, że córka tego nie zrobi. Nie wiem, jak z nią rozmawiać. Od czego zacząć ? Proszę o pomoc. Magda
